Vísir - 03.01.1964, Blaðsíða 15

V í SIR . Föstudagur 3. janúar 1964.
75
skoðun á því. Að því búnu verð
ur það afhent yður til þess að
útför geti farið fram.
— Vesalings faðir minn, vein-
aði Cecile og fór nú að hágráta.
Úthellti hún þessum tárum
vegna þess, að hið góða hafði
brotizt fram í huga hennar, ást
barns til föður endurvaknað, og
yljaði nú huga hennar og gerði
hana meyra? Vafalaust var hún
— þessi kaldlynda stúlka, grip
in viðkvæmni á þessari stund, er
hún stóð þarna við líkbörur föð-
ur síns, en mundi hún ekki
verða allt öðru vísi skapi farin
innan stundar, er þessi áhrif
dvínuðu, — er hún færi að hugsa
um, að hún væri auðug og
mundi að minnsta kosti fá alla
peningana, sem geymdir voru í
Marseille — og þurfti nú ekki
lengur að óttast reiði föður síns.
— Mundu ekki vakna hugsanir
um allt það, sem hún gæti veitt
sér, ef hún héldi rétt á spilunum,
— jafnvel geta notað þá til þess
að fá aðalstitil?
— Verið hugrakkar, ungfrú
sagði de Rodyl samúðarlega. Ég
skil hvert áfall þetta hefir verið
fyrir yður. Farið nú heim. Ég
endurtek. Rétturinn mun vernda
yður og hefna föður yðar. Ef þér
eruð í vafa um eitthvað eða í
vanda þá komið til mín.
Cecile leit hlýlega til hans og
þakkaði honum. Svo felldi hún
hattslörið og fór.
Þeir sátu þögulir langa stund.
Loks tók yfirmaður leynilögregl
unnar til máls og lýsti þeirri
skoðun sinni, að morðingi Jacqu
es Berniers hefði myrt hann
til fjár, en hann taldi hálfsysturn
ar grunsamlegar, og önnur
þeirra kynni að vera meðsek
um morðið, en de Rodyl mót-
mælti þessari skoðun, og kvað
haldið á villigötu, ef þessi skoð
un væri höfð að leiðarljósi, —
aðaláherzlu bæri að leggja á,
að finna morðingjann, sem vafa
laust hefði rænt Bernier til fjár.
Ljósormurinn tók undir þetta.
en bætti því við, að ef til vill
hefði Cecile Bernier óafvitandi
orðið til þess, með því að týna
bréfinu, að morðið var framið.
Samvizkulaus þorpari kynni að
hafa fundið bréfið, og lesið f því
um allt það, sem hann þurfti að
vita, til þess að geta framið ó-
dæðisverkið. Þessi maður væri
hinn seki og hans bæri að leita.
Tók nú yfirmaður leynilögregl-
unnar undir þetta og kvað nauð
synlegt, að leita að Oscar þeim
Rigault, sem fyrr var nefndur,
því að hann gæti verið hinn
seki. Ljósormurinn hafði verið
fjarverandi, er nafn hans bar á
góma áður, og bað nú um nánari
upplýsingar, og er hann hafði
fengið þær, stakk hann upp á,
að grennsiazt væri eftir því bæði
í Marseille og Dijon, hvort mað-
ur hefði sézt þar, sem vakið
hefði á sér grun. De Rodyl
minnti á, að eftir væri að yfir-
heyra Emmu-Rósu, og kvaðst
sjálfur mundu fara til Saint-Juli
en-du Sault, undir eins og hann
fengi skeyti frá frú Angelu
Loks var ákveðið að Ieynilög
reglan skyldi leita Oscars Rig-
ault.
Járnbrautarfulltrúi kom inn
og sagði, að allt væri tilbúið
undir flutning á líki Berniers í
líkhúsið. Og þá fyrst er líkið
hafði verið flutt burt fóru em-
bættismennirnir á brott.
Þegar frú Angela hafði tekið
sér sæti í fyrsta flokks vagni í
lestinni til Marseille, sem átti að
koma við í Saint-Julien-du-Sault
huldi hún andlitið í höndum sér
og grét sáran. Hún hafði staðið
sig eins og hetja, en nú var sem
hún væri gripin örvæntingu, og
kraftarnir á þrotum. En þegar
lestin nam staðar í Saint-Julien-
du-Sault var hún farin að jafna
sig dálítið.
Hún skundaði þegar á fund
stöðvarstjórans og spurði þegar
angistarlega:
— Lifir dóttir mín enn? Ó,
hún er vfst dáin . . .
Honum skildist þegar hver
konan var.
— Yður skjátlast, frú. Dóttir
yðar er á lífi. Hún var ekki lífs
hættulega meidd og mun lifa.
Ég hefi þetta frá lækninum sjálf-
um
Angela varð glaðari en frá
verði sagt. Hún mátti vart mæla
fyrir geðshræringu og gat loks
stunið upp:
— Hvar - hvar er hún? Það
— það var eins og öll lífslöng-
un væri að deyja með mér, en
nú langar mig aftur til að lifa.
Stöðvarstjórinn sagði henni
hvert hún hefði verið flutt og
að frú Fontana biði hennar inni
í skrifstofu sinni — hefði beðið
þar tvo tíma og myndi fara með
hana þegar á fund dótturinnar.
Frú Angela hneig, er þangað
kom, að barmi frú Fontana, og
stundi upp:
— Barnið mitt, blessað barnið
mitt . . .
— Verið hugrakkar, sagði frú
Fontana, þetta fer allt vel, hætt
an er liðin hjá og nú fer ég með
yðfir til hennar.
— En hún er særð á höfði.
— Ekki lífshættulega, sagði
frú Fontana.
Hún sagði henni hvernig hún ■
hefði meiðzt. og stöðvarstjórinn
bætti við:
— Trúið mér, hún verður fljót
1 að ná sér — og gleðin yfir að
sjá yður mun endurgæða hana
þrótti og lífsgleði.
Frú Fontana sagði henni nú
, nánara frá öllu, og að læknirinn
j hefði verið hræddur um hættu-1
legar afleiðingar heilahristings, j
en sem betur fer horfði nú vel, I
— þess þyrfti aðeins,. að gæta. ,
að hún kæmir' ekki í mikla geðs
hræringu.
— Og ég fæ að sjá hana, tala
við hana?
| — Vissulega, en þér verðið að í
fara í öllu eftir fyrirmælum
læknisins.
— Já, já, vitanlega. Ég sætti
mig við allt fyrst dóttir mína
lifir. en það er hræðilegt að
hugsa um þennan glæp og afleið
ingar þær. sem hann hefir haft
og kann að hafa.
— Glæp, endurtók frú Font-
ana undrandi — ég hélt, að að-
eins væri um slys að ræða?,
Hvernig vitið þér þetta?
Angela sagði henni frá morð
inu í klefanum. sem Emma-Rósa
kom inn í, eftir að morðið var
j framið. — og morðinginn hefir
vafalaust ætlað að drepa dóttur
mína líka.
l Frú Fontana náfölnaði og titr j
aði frá hvirfli til ilja
Og ef þú verður þægur þetta
ár, færðu kannske járnbrautarlest
ina í jólagjöf næst.
Ég er ; mjög slæmu skapi í
dag. Þið geríð svo vel að muna
það, ef það er eitthvað sem þið
viljið mér.
XXV.
— Hér héldu allir. að um slys j
væri að ræða, sagði frú Fontana,
er hun matti mæia, en bróður-
sonur minn hafði víst einhvern
grun ....
— Bróðursonur yðar? Er hann
hér?
— Já, hann ætlaði á veiðar
með vini sínum. í gærmorgun
fyrir birtingu, er þeir gengu með
fram járnbrautinni heyrðu þeir
hræðilegt óp um leið og lestin
þaut fram hjá. Það var vilji for-
sjónarinnar, að þeir fundu
Emmu Rósu þar sem hún lá með
vitundarlaus.í snjónum, særð á
höfði. Hún hefði frosið í hel ef
þá hefði ekki borið að. Vinur
hans fór eftif hjálp, en Léon
hlúði að henni á meðan sem bezt
hann gat.
— Guð blessi þá fyrir að
bjarga dóttur minni, sagði Ang-
ela þakklátlega. Ég fæ aldrei
endurgoldið bróðursyni yðar um
hyggju hans. Ég veit að mér
mun þykja vænt um hann sem
væri hann sonur minn.
T
A
R
I
A
H
!l! w
i;i j |! i
WITH THE SICK.
PUMO TglSE
AIHLIPTEZ TO
THE VILLASE
OF THE
AVEZICINE
ttEN.TAHZAV,
NUESE WAOAVi
AK!7 CAF’TAIM
WILZCAT
EEGIN BUKNIWS
THE C0WTAWINIATE7
VILLAGE.
COICZECTION.TAr.
it's NUfíSE waoa\.
HAT'S THE WAV K
WAMT IT V ISM'T IT ?
Þegar flugvélarnar hafa flutt
alla sjúku negrana burt, byrja
Tarzan og vinir hans að brenna
kofana. Mér þykir dapurlegt að
sjá þegar kveikt er í húsum, þar
sem einu sinni bjó hamingjusamt
fólk, segir Naomi við Tarzan.
Þú ert einkennileg stúlka Naomi,
svarar Tarzan, einkennileg. Það
er Naomi hjúkrunarkona sem er
eins og þú vilt hafa hana, ekki
satt? spyr stúlkan.
Trader diesel vörubíll
Lincoln capri ’54, fallegur
Ford ’58, 6 cylindra beinsk.
Volsley ’50 ódýr.
Austin 10, sendiferða,
góður
Buick ’49, 2ja dyra sport,
beinskiptur.
Garant ’58, Chevrolet vél,
ódýr.
Zephyr ’62
Bifreiðarnar eru .ii sýnis.
H ídruð annarra bifreiða.
RAUÐARÁ
SKÚLAGATA 55 — SÍMI I581S
SÍMÍ 23136
LAUGAVE6I 90-92
Síærsta úrval
bifreiða á
einiun stað.
Salan er
örugg
hjá okkur.
ÍWíitun p
prentsmlðja 5, gúmmlstlmplagcrft
Elnholti Z - Slmi 20960
Ifalskcsr næBon-
regnkópur
-ir. 395.00
Miklatorgi