Vísir - 28.05.1964, Blaðsíða 9

VÍSIR . Fimmtudagur 28. maf 1964.
•7
HANN HEFUR SAFNAÐ
LISTA VERKUM í 24 ÁR
Stutf samtal v/ð HALLSTEIN SVEINSSON, en sýning á lista-
verkum úr einkasafni Hans stendur nú ytir i Asmundarsal
Alls eru 67 verk á sýningu
sem Myndlistarskólinn efnir til
— í Ásmundarsal — á lista-
verkum úr safni Hallsteins
Sveinssonar. Þar kennir margra
grasa, enda hefur það tekið
Hallstein rúm 24 ár að viða
þessu að sér. Meðal verka, sem
maður rekur augun í, þegar
reikað er um salina, eru mál-
verk -eftir Kristján Davíðsson,
Nínu Tryggvadóttur, Jóhann
Briem, Hafstein Austmann og
Þorvald Skúlason, svo að ein-
hverjir séu nefndir. Einnig verk
eftir Ásmund Sveinsson, bróð-
ur Hallsteins. Halisteinn röltir
þarna um salina með ánægju-
svip og virðir fyrir sér listaverk
in. Og þeir sem sjá hann, halda
að hann sé einhver sýningargest
ur, ef þeir þá gefa honum nokk-
um gaum.
Þegar fréttamaður Visis hitti
Hallstein að máli, bauð hann
góðan daginn, vingjarnlega, en
með lágum rómi. Röddin var
lík rödd Ásmundar. Hann var
klæddur grænleitri vinnublússu
og gamalli sportskyrtu, hnepptri
alveg í hálsinn. Þegar beðið var
um stutt viðtal, kinkaði hann
kolli annars hugar, og burstaði
burtu neftóbakskorn, sem sátu
í fellingum á skyrtukraganum.
— Þetta eru nokkuð mörg
listaverk, sem þú átt hérna,
Hallsteinn.
- Ojá.
— Kemurðu þessu öllu fyrir
heima hjá þér?
— Onei.
— Hefurðu þau kannski í
geymslu einhvers staðar?
— Ojá.
— Þú ert Dalamaður, ekki
satt?
— Ojú.
— Og þú ert ekkert sérlega
ræðinn?
— Onei.
En það léttist samt á honum
brúnin og hann brosir vingjarn-
lega.
— Ójá, segir hann „óvænt“,
ég er víst einn af þessum dala-
kútum.
— Hvenær byrjaðir þú að
hafa áhuga á að safna að
þér listaverkum?
— Ég held helzt að ég hafi
haft áhuga á listaverkum
síðan ég fór eitthvað að vitk-
ast. — En ég byrjaði ekki að
safna fyrr en um 1940.
— Svo að þetta er þá 24
ára verk. Hefur það ekki kost-
að þig mikið fé?
— Ekki get ég nú 'sagt það.
Ég nefndi það svona við þetta
fólk, að mig langaði að eiga
eitthvað eftir það, og þá vék
það svona einhverju að mér.
Og það var aldrei talað neitt
um peninga í því sambandi. Ég
gerði því svo aftur greiða á
móti, með því að ramma inn
málverk eða eitthvað þvíum-
líkt, því að ég er smiður að
atvinnu.
— Þú sagðir einu sinni við
mig, að þú teldir ekki að lista
verk gætu orðið eilíf. Og að
t.d. Mona Lisa sé dáð í dag af
gömlum vana. Ertu enn á þeirri
skoðun?
—Æ, ég veit ekki. Það er ekki
ómögulegt að þessi eilífu lista-
verk séu til. Það segja að
minnsta kosti menn sem þykj-
ast hafa meira vit á en ég.
Hallsteinn glottir við: — En
þeim getur nú svosem líka
skjátlazt.
— Á þínum ferli sem safn-
ari hefurðu séð listina taka ýms
um breytingum. Til dæmis yfir
í abstrakt. Hvað finnst þér um
þessi nýju listmót?
— Ég hef mjög gaman af
þeim. Ég hef alltaf gaman af
þvf sem er nýtt og ferskt.
Landið ljótt.
— Þú ert þá ekki svo gamal-
dags að þú kunnir síður að meta
abstrakt, en figuratívar myndir,
eins og t.d. landslag?
— Nei, nema síður væri. Ég
hef lítið gaman af landslags-
myndum. Mér finnst iandið
ljótt. Auk þess eru myndimar
yfirleitt ekki sannar. Þær sýna
yfirleitt sól, sumar og grænan
gróður, en ekki snjóinn, rign-
Hallsteinn við höggmyndina Öldugjálfur eftir Ásmund bróður sinn.
(Ljósm. Vísis, I.M.).
inguna og rokið, sem við búum
við mestan hluta ársins.
— Já, mér finnst landið ljótt
endurtekur Hallsteinn og er dátt
dillað við hneykslun blaða-
manns og ljósmyndara.
— Þú hefur ekki nógu rúm-
gott hús til þess að koma þess
um verkum fallega fyrir, Hall-
steinn. Þú liggur kannski á
þessu inni í kompu, eins og
miðgarðsormur á gulli sínu?
Hallsteinn glottir við og það
krimtir í honum þegar hann
svarar: jtv Ja^, eiginlega ekki.
Eins og ég minptist á. áðan, þá
kem ég þessu fyrir í geymslu
úti í bæ. Ég lána þetta kunn-
ingjum, til þess að hafa á sfn-
um heimilum.
— Og fyrst þú ert nú ein-
hleypur, hvað verður þá um
listaverkin eftir þinn dag?
— Þegar ég er dauður? — Oo,
ætli þau fari ekki í ruslatunn-
una. — En hver veit. Ég er nú
alltaf að reyna að verða mér
úti um lóð, til þess að geta
byggt almennilega. Og kannski
verð ég búinn að koma öllu á
einn stað áður en yfir lýkur.
Hver veit? — ótj.
Heiðursfélagi í
Vestmannalaget
VESTMANNAEYJAR
Þorsteinn Víglundsson fyrr-
verandi skólastjóri f Vestmanna
eyjum er nýlega kominn heim
úr Noregsför. Dvaldist hann
þar í fjóra mánuði aðallega til
að leggja síðustu hönd á ís-
Ienzk-norska orðabók, sem
hann hefur unnnið að því að
semja síðustu 12 ár. Þar var
Þorsteinn kjörinn heiðursfélagi
í Vestmannalaget á Sunnmæri,
en sá félagsskapur hefur aðeins
einu sinni áður kjörið erlendan
mann heiðursfélaga.
Þorsteinn hefur verið að
vinna að orðabók sinni í Fana
skammt frá Stend. Er þegar far-
ið að prenta fyrstu arkimar af
orðabókinni, sem mun koma út
um næstu áramót. 1 bókinni
verða 53 þúsund uppsláttarorð
og 3—4 þúsund orðatiltæki og
málshættir. Tilgangurinn með
bókinni er bæði að auðvelda
Islendingum, sem eru á skóla f
Noregi að finna landsmálsorð
þegar þeir eru að læra málið og
svo hjálpa þeim fjölmörgu Norð
mönnum, sem hafa áhuga á að
Iæra íslenzku og lesa íslenzkar
bækur. En áhugi á nútfma ís-
lenzku fer stórlega vaxandi í
Noregi, sem sést m.a. af þvf að
nú er stefnt að því að fella nið-
ur í menntaskólum kennslu á
„Gammelnorsk" og taka í stað-
inn upp kennslu í íslenzku, hinu
lifandi máli. Hefur þegar verið
hafin kennsla í henni í Mennta-
skólanum í Vintra í Guðbrands-
dal.
Áttatíu imimtaskólanemar
/ utankmdsferð
AKUREYRI
80 nemendur úr fimmta bekk
Menntaskólans á Akureyri fara
í dag til Svíþjóðar, á-
samt skólameistaranum, Þór-
ami Bjömssyni og yfirkennaran
um Steindóri Steindórssyni.
Hópurinn fer til þess að endur-
gjalda heimsókn sænskra nem-
enda, sem komu til Akureyrar i
fyrra, en í þessum hópi var m.
a. skólahljómsveit sem lék á
Akureyri og vakti athygli.
Akureyringarnir fara til Vest-
erás, en þaðan vom sænsku
nemendurnir. Flogið er frá Ak-
ureyri í dag og farið til Stokk-
hólms, en þaðan verður svo
haldið með járnbrautarlest til
áfangastaðar.
Fimmtu bekkingar hafa safn-
að peningum í ferðasjóð á
margvíslegan hátt m. a. gefið
út auglýsingablað, sem borið
var í hús á Akureyri og rekið
sælgætís- og gosdrykkjasölu í
frímínútum í vetur, en það hef-
ur ekki verið gert áður í Mennta
skólanum á Akureyri.

Útgefandi orðabókarinnar er
Vestmannalaget á Sunnfæri.
Hún er prentuð í prentsmiðju
Heyrnar og málleysingja f
Björgvin, en samtök nýnorsku-
manna munu stuðla að sölu
hennar og hafa hana á boöstól-
um í öllum bókabúðum sínum
f Noregi.
Þorsteinn Víglundsson (t. v.) veitir heiðursskjaiinu viðtöku.