Vísir - 15.07.1965, Blaðsíða 5

AUTAF FJOLGAR VOIKSWAGEN
vOLKSWAGEN
965
Arceiie
miiivmiaiia . _
HEKLA hf
V í S IR . Fimmtudagur 15. júlí 1965.
Útl öríd í r.or^un
: uti'önd’ í morsurr
útlönd í raorgun ' -utlönd'i- mprgun
ADLAISTEVENSON lézt / gær /
London af völdum hjartabilunar
Adlai Stevenson aðalfulltrúi
Bandaríkjanna hjá Sameinuðu
þjóðunum lézt í gær í London á
götu úti 65 ára að aldri. Hann
var nýfarinn úr bandaríska sendi-
ráðinu, er hann hneig niður. Lækn
ir var kvaddur til og sjúkrabifreið
o" var honum gefið súrefni, en
h nn var látinn er í sjúkrahúsið
k' n. Hann lézt af völdum hjarta-
bilunar. Stevenson var í einkaheim
sókn í London.
Það var Kennedy forseti, sem
skipaði Adlai Stevenson aðalfull-
trúa Bandaríkjastjórnar hjá Sam-
einuðu þjóðunum, er hann hafði
tekið við forsetaembættinu 1961.
Þjóðaleiðtogar og stjómmála-
leiðtogar víða um lönd hafa þegar
minnst Stevensons. Johnson for-
íþróttir —
Frh af bls. 2
um miðjan hálfleik og skoraði Guð
mundur Þórðarson það með gegn
umbrot. Þá skoruðu . Vxkingar
og var þar að Vfrki Jóhannes
Tryggvison. Víkingar skoruðu 3:2
með laglegu upphlaupi upp miðj-
una og skoraði það mark Gunnar
Gunnarsson þegar 12 mínútur voru
eftir af leik. Breiðablik bætti enn
marki við og var það sannkallað
heppnismark, því fyrirgjöf af
hægra kanti lenti á bakverði Vík-
ings, yfir markvörðinn og innan-
vert í stöng, en Guðmundur Þórð-
arson átti auðvelt með að ýta
boltanum í markið, þar sem hann
lá nálægt marklínunni. Víkingar
áttu hins vegar síðasta „orðið".
Þeir brutust upp miðjuna tveir
saman og Jón Ólafsson skoraði
laglegt mark, 4:3.
Ekki virðist landsdómaranefnd
enn geta fengið menn til starfa
og dómarar (þegar þeir mæta) eiga
í erfiðleikum með að fá hæfa línu-
verði. 1 gær varð dómarinn, Jón
Friðsteinsson, að fá menn úr á-
horfendaröðum til að vera á lín-
unni og völdust til þess tveir
landsliðsmenn, Baldvin Baldvins-
son landsliðsmiðherji í knatt-
spymu og Þorsteinn Björnsson,
landsliðsmarkvörður í handknatt-
leik.
Leikurinn allur var heldur lé-
legur, völlurinn er afar laus f sér
og ætti svo stór kaupstaður sem
Kópavogur að sjá sóma sinn í að
búa betur að íþróttaæskunni en
hann hefur gert til þessa. Breiðablik
hefur sýnt ótrúlegar framfarir und
anfarin ár við algjör frumskilyrði,
en ef ekki verður eitthvað róttækt
gert er hætta á að það sem hefur
áunnizt glatist. — Jbp —
seti ávarpaði þjóðina og líkti hon- ! oss syrgja mann, sem var vinur 1 forseti. Hann tilkynnti í gær, að
um við Abraham Lincoln. „Látum | alls mannkynsins", sagði Johnson j hann sendi Humprey varaforseta
til þess að flytja líkið vestur. For-
setaflugvélin flutti hann í dag til
London og 3 syni Stevensons. Með
al leiðtoga sem hafa minnzt hans
eru Lester Pearson forsætisráð-
herra Kanada, Harold Wilson for-
sætisráðherra Bretlands, Lúbke
forseti Vestur-Þýzkalands, grískir
og ítalskir stjórnmálamenn og
margir aðrir, m.a. samstarfsmenn
hans á vettvangi Sameinuðu þjóð-
anna í New York, ög þeirra fremst
ur og æðstur U Thant fram-
kvæmdastjóri stofnunarinnar.
Johnson forseti hefur sett Franc
is T. P. Plimpton vara-aðalfulltrúa
Bandaríkjanna hjá S. Þ. aðalfull-
trúa til bráðabirgða.
Meðal stjórnmálamanna f Was-
hington er mikið rætt um það,
að Johnson kunni að skipa heims
kunnan mann í starfig áður en
Allsherjarþingið kemur saman í
september, og telja líklegasta Dean
Rusk utanríkisráðherra eða George
Ball aðstoðar-utanríkisráðherra. En
ef Johnson tæki þann kost, sem
einnig gæti komið til mála, að
velja mann í starfið úr flokki
republikana, að hann byði það þá
William Scranton ríkisstjóra i
Pennsylvaniu, en hann lætur af
ríkisstjóraembættinu í janúar á
næsta ári. Scranton hefur áður
starfað í bandarfska utanríkisráðu
neytinu
Plimptön hefur starfað sem full
trúi Bandaríkjanna hjá S.Þ. frá
1961. Hann er 64 ára, fæddur í
New York, menntaður í Harward.
Þessi mynd af Stevenson á framboðsfundi f fátæku úthverfi San Francisco tók greinarhöfundur 1956.
„sem féll tvisvar"l
Látinn er einn kunnasti
stjórnmálamaður sfðari tíma,
Adlai Stevenson. Hann var jafn
gamall öldinni, fæddur árið
1900 og því 65 ára, er hann hné
niður í gær fyrir framan banda
ríska sendiráðið í Lundúnum
og var brátt örendur.
Stevensons verður minnzt
sem hins mikla hæfileika-
manns, hann var bráðgáfaður
maður, menntaður og kurteis.
Hann var fæddur f Los Angeles
sem þá var hálfgerður gullgraf-
arabær og hann lifði flest
starfsár sfn í Miðvesturrfkjun-
um, bjó f Chicago á sjálfum
veldisárum A1 Capone. Það
þótti því undarleg andstæða
þegar þessi maður kom fram í
dagsljósið og hlaut alheims-
frægð sem forsetaefni demo-
krata í kosningunum 1952. Þvf
að hann virtist svo ólíkur
manni frá Chicagó. Hann var
hámenntaður, kurteis og göfug-
lyndur. Málið, sem hann talaði
gat fremur líkzt orðræðum úr
Shakespeare-leikriti en tali
manns frá Vötnunum miklu
eða Missisippi dalnum.
Það sem öðru frekar ein-
kenndi Stevenson var göfug-
mennska, heiðarleiki og hug-
sjónaeldur. Hann hafði getið sér
gott orð f innanlandsstjómmál-
um í Bandaríkjunum. Hafði
hann sigrað í rfkisstjórakosn-
ingum í Illinois, einmitt fylk-
inu sem Ch’icago_ stendur í og
átt mikinn þátt f að hreinsa til
í stjóm þess og skapa heiðar-
lega embættismannastétt.
Það kom samt öllum á óvart,
þegar hann varð fyrir valinu
sem forsetaframbjóðandi demo
krata í kosningunum 1952, þar
sem hann var svo til óþekktur
a.m.k. utan Bandaríkjanna. Átti
hann líka við harðan keppinaut
að berjast þar sem var Eisen-
hower forseti.
Stevenson hlaut það hlut-
skipti að komast tvisvar f fram
boð í mikilvægustu kosningum
sem gerast f þessum heimi, en
hlaut lfka að falla tvisvar sinn-
um. Það má hafa verið erfitt
fyrir hann að bera slfka fortfð
á herðunum enda var hann f
augum margra „maðurinn, sem
tvisvar féll“.
Sá sem þessar línur skrifar
upplifði það e’inu sinni að vera
á ferð f Bandaríkjunum og
hitta Stevenson og vera við-
staddur tvær kosningaræður
hans í kosningabaráttunni árið
1956. Það var vestur f San
Francisco og var ég viðstaddur
tvær ræður hans, önnur var
haldin á aðaltorgí San Franc-
isco, hin f einu fátæku úthverfi
borgarinnar hinu meg'in við
flóann.
Minningin frá þessum tíma
staðfesti það sem ég hafði áð-
ur heyrt um Stevenson, að
hann var f reyndinni mikill
ræðumaður, en hann var ein-
hvem veginn þannig gerður, að
honum tókst ekki að komast
í samband við áheyrendur sína,
ekki að skapa stemningu. Jafn
vel á h'inum stóra og fjölmenna
fundi f San Francisco, sem tug
þúsundir ef ekki hundruð þús-
unda mættu á tókst honum
þetta ekki og það þótt allur
hópurinn væri honum hlynntur
af flokksástæðum. Á síðari
staðnxim, þar sem áreyrendur
voru hópur fátæks og ómennt-
aðs fólks, m.a. nokkuð af svert
Ingjum virtist mér fundur hans
voðalegur. Hann bunaði yfir
fólkið hástemmdum heimspeki
legum hugleiðingum og þama
kom jafnvel upp kurr í hópnum
Fólkið sk'ildi ekki þennan
mann.
Stevenson sómdi sér miklu
betur í þeirri stöðu sem hann
hlaut síðar sem aðalfulltrúi
Bandaríkjanna hjá S.Þ. Þar
átti ræðustíll hans betpr heima.
Hann var e.t.v. í 'innsta eðli
sínu heimspekingur og þannig
eru margar ræður hans. Voru
sumar þeirra m.a. gefnar út í
bók og eru ágætis Iestrarefni,
en það er oft erfitt að melta
það sem hann segir, því að
orðalag’ið er háspekilegt og
þarf fhugunar við. Þar kemur
líka fram þýðingarmesti þátt-
urinn f eðli hans, að hann var
lýðræðissinni. Hann gerð'i mik-
ið af því að útbreiða hugmynd-
ir lýðræðisins. En líklega sómdi
hann sér bezt sem prófessor í
háskóla. Hann hafði jafnvel
þann hæfileika prófessorsins að
vera stundum utan við s'ig og
horfa í gaupnir sér. eins og ut-
an við heiminn.
Þ. Th.