Vísir - 15.07.1965, Blaðsíða 15

/
V í SIR . Fimmtudagur 15. júlí 1965.
/5
JENNIFER AMES:
Mannrán
og
ástir
SAGA FRÁ BERLIN
Hún sagði honum allt af létta,, við mig, og þá gæti ég kannski I
um hin gömlu glös, frá því er; hjálpað honum til að komast hing- j
hún fór með föður sínum i búð j að afiur. Ég hélt kannski að þér ;
Lehmanns og að fundum þeirra og j gætuð gefið mér gott ráð um
herra Sells bar þar saman. j hvemig ég gæti komizt til Austur-
— Nokkur yfirborðsleg kynni, j Berlínar, jafnvel að þér kynnuð að
sagði David Holden er hún hafði j hjálpa mér að komast þangað.
lokið frásögn sinni. Hann lagði frá l Hann slökkti í sígarettunni í
sér tóman kaffibollann, greip j öskubikamum. Svo gekk hann um
vindlahylki af lágu borði og bauð j gólf drykklanga stund og nam svo
henni sígarettu, en hún afþakkaði j staðar fyrir framan hana.
og kveikti hann sér þá í einni sjálf i — Persónulega er ég þeirrar
ur- i skoðunar að þessi hugmynd yðar,
— Og hvers vegna eruð þér svo j að fara til Austur-Berlínar að leita
vissar um, að hann sé í sannleika j að föður yðar sé ekki aðeins von-
vinveittur ykkur? spurði hann. iaust fyrirtæki, heldur blátt áfram
— Ég hef enga vissu fyrir því j brjálæðisleg hugmynd. En þetta
sagði hún hægt, ég hef það bara j er vitanlega hlutur, sem þér verðið
á tilfinningunni. Þegar ég talaði j að ákveða sjálfar. Gerið samt svo
við hann í ibúð hans fannst mér,! vel að blanda mér ekki í þetta. Ég
að hann vildi hjálpa mér og föð- get ekkert gert til þess að hjálpa
ur mínum, og mér fannst að ég; yður þangað.
gæti treyst honum fyllilega. ! Hann mælíi af kultja.j^sti.un ftf
— Þér eruð sannarlega ákveðin
ung stúlka, það verð ég að játa.
Hún horfði á hann ísköldu augna
ráði.
— Ég vona að þér eigið eftir að
sannfærast um það.
Hún greip tösku sína.
— Mér þykir leitt, að ég hef
sóað svo miklu af tíma yðar, herra
Holden.
Hún var búin að taka í hurðar-
sneriUnn þegar hann kallaði:
— Hæ, bíðið andartak. Mér lízt
ekki á þessa hugmynd yðar, að
fara ein austur fyrir tjald. Ef þér
emð alveg staðráðnar í að komast
þangað og gerið yður grein fyrir
hverjar afleiðingarnar gætu orðið
mun ég reyna að koma yður inn
í flokkinn minn. Ég ætti að geta
fundið eitthvað handa yður — ef
knífar.
Hann hló ertnislega
— Þér sögðuð mér að það væri
pláss laust?
— Kannski er það svo —
kannski ekki.
Hann yppti öxlum kæruleysis-
lega.
— Er ekki nóg að ég segi, að
kannski geti ég tekið yður f flokk
inn. Hafið þér nokkurn tíma verið
dansmær? Nei, vitanlega hafið þér
það ekki. Dóttir hins fræga pró-
fessors Redfern veit varla hvað í
því felst. Ég er ekki viss um, að yð
ur líki það allt, ungfní Redfern.
— Mér er sama hvort ég felli
mig við það eða ekki. Ég er fús
til hvers sem vera skal til að kom-
ast þangað, mælti hún lágt.
Hann hló letilega.
— Gott og vel, ef þér eruð nógu
djarfar til þess að reyna þetta verð
ég víst að vera djarfur líka og
hætta á að ráða yður. Ég ræð yð-
ur sem dansmær og til viðræðna við
i gesti. Þér fáið tíu pund á viku
' og prósentur.
Hann brosti þurrlega,
— Já — þér konur — ef eitt- /eis á fætur titrandi:
. Hann mælíi at kukja, jiæstnm af F -
| ókurtéísi. Liridh ‘várð '‘öskureið,1]' Prösentur- spurði hún
og
— En það vomð þér sjálfur sem
stunguð upp á að ég færi til Aust-
ur-Berlínar, sem dansmey í flokki
yðar. Þér spurðuð mig um þetta
meðan við vorum saman f dans-
hvað leggst í ykkur emð þið ekki
í vafa um að svona sé þetta og
geti ekki verið öðm vísi.
— Kallið það hvað sem þér
viljið, sagði hún, en hitti maður ^
manneskju, sem manni finnst að ; salnum.
hægt sé að treysta, þá er það ekk j _ En ég stakk upp á þessu
ert til að skopast að. . bara til þess að reyna að vekja
— Þér haldið þó ekki að ég sé j áhuga yðar á mér. Ég er smeykur
að hlæja að yður? spurði hann og j um að ég komi alltaf með slíkar
það var ertni í bláu augunum. j uppástungur, þegar ég hitti fyrir
Hún leit niður og hún fann hvern j eins fallegar stúlkur og þér eruð
ig roðinn hljóp í andlit henni. | ungfrú Redfern. Það gerir allar við
— Já, ég held að þér gerið það.; ræður skemmtilegri og meira
— Mér þykir leitt, ef þér haldið : spennandi. Eruð þér ekki á sama
það, sagði hann og í þetta skipti; máli?
virtist hann mæla af einlægni. — j — Ég skil, sagði hún og gnísti
Það er vfst einn af göllum mfnum, i tönnum af heift og var sem gneist
að svo virðist sem ég hlæi að j ar hrykkiu úr augum hennar —
öllum. En þér hafið ekki minnzt á j sá var tiígangurinn, — þér gátuð
hvemig þér haldið, að ég geti hjálp : vart lagzt. lægra til þess að reyna
að ^ur. j að fá mig til þess að gleypa agnið.
•> Hún spennti greipar svo fast, að ! jæja, ég hef gleypt það, og er
hnúarnir hvítnuðu og hélt áfram: j föst á króknum. Ég tek tilboði yð-
— Ég held, að bara ef ég kemst ar um að vera í flokknum og fara
inn í Aústur-Berlín geti ég aðhafzt
eitthvað að að gagni til þess að
hafa uppi á föður mfnum. Við höf-
til Austur-Berlínar. Ef þér gangið
á bak orða yðar fer ég ein. Ég get
fullvissað yður um, að ég skal
um bara hvort annað — en jafn-! komast þangað einhvern veginn.
vel þótt hann sé veikur mundi j Hann blístraði og fór svo að
hann reyna að setja sig í samband ' hlæja.
í þetta skipti hló hann hátt og
hjaríanlega.
— Prósentur af víninu, sem þeir
kaupa, víninu. sem þér fáið þá til
að kaupa við borðin eða barinn.
Ef þér eruð lagnar getið þér hagn
azt vel á þessu og þjórfénu, sem
þeir gefa yður.
— Þjórfénu endurtók hún ótta-
slegin.
— Vitanlega, þér setizt við borð
með gesti sem pantar vín og seg-
ir yður ævisögu sína, sem er ákaf-
lega dapurleg, og hann gefur yður
þjórfé af þvf að þér eruð svo sam
úðarrík. Eða honum finnst bara
reglulega gaman að vera með yður
eina kvöldstund — og borgar vel
fyrir það. Og nú held ég að þér
hafið heyrt nóg _ og nú held ég
að þér kærið yður ekkert um starf
ið eftir allt saman.
Hann brosti enn og bros hans
var frekjulegt og ögrandi.
Á þessu augnablikj hataði hún
hann meira en hún hafði hatað
aðra manneskju, en samtímis gerði
hún sér ljóst, að ekkert gat fengið
hana til þess að snúa við. Hún gekk
hægt til háns. Hann hafði staðið
upp. Hún nam staðar fyrir framan
hann og nú gerði hún sér betur
Ijóst hve hár og þrekinn hann var.
— Ég tek starfið sagði hún. Ég
skal gera allt, sem þér farið fram
á.
Hún varð gripin einkennilegri til
finningu, — henni fannst sem
snöggvast, að hann horfði á hana
af aðdáun, en svo hvarf aðdáunin
úr svip hans, hafi það verið að-
dáun, og hann brosti ögrandi til
hennar.
— Gott og vel, sagði hann. Við
förum héðan eftir tvo daga. Ef þér
viljið bíða meðan ég hef fataskipti
getið þér komið með mér og heils
að upp á stúlkurnar. Ég fel yður í
umsjá maddömu Helenu. Hún mun
annast hinar nauðsynlegu breyting
ar.
— Nauðsynlegu breytingar? end
urtók Linda. Hvað eigið þér við?
— Þér verðið að líta út eins og
þær stúlkur gera, sem hafa þetta
með höndum. Eins og er, lítið þér
út eins og hraustleg, ung ensk
stúlka. Þér munduð líta prýðilega
út með mjólkurfötu í hendinni.
En eins og ég sagði, maddama Hel
ena sér um allt. Yðar eigin faðir
mun ekki þekkja yður, þegar hún
er búin....
Hann hló hranalega, en bætti
svo við:
— Verið nú ekki svona óttaslegn
ar á svip. Yður mun þykja gaman
af áð líta út eins og nútíma „blóð
suga“ — flestum konum þykir gam
an að því, hversu saklausar sem
þær eru þegar út í þetta er komið
Og nú skal ég slá yður gullhamra
í allri einlægni, ungfrú Redfern. Þér
lítið sakleysislega og unglega út,
hagið yður í samræmi við það.
5. KAFLI
Flokkurinn átti að hafa æfingu
þetta síðdegi í tómum danssal Hoff
manns-gistihússins og á leiðinni
þangað sagði hann L‘indcT dálftið
um stúlkurnar f flokknum.
— Það er nú til að byrja með
maddama Helena, sagði hann —
það er hún sem sér um allt bak
við tjöldin. Hún ákveður búning-
ana, ber ábyrgð á, að stúlkurnar
hegði sér vel, hefur í stuttu máli
auga með öllu.
Hann hló og bætti við:
— Svo eru þær Lou Leslie og
Lill. Persónulega er ég þeirrar skoð
unar, að þær séu kannski beztar,
en ef þér segið það nokkrum.-gæti
svo farið, að ég fyndist liðið Ifk
með hnff f bakinu, en þær eru
virkilega góðar og framkoma
þeirra á sviði fyrsta flokks. Svo
er laglegasta hnáta, hún Gina
LoIIo, hún er ítölsk, sem alveg blá-
köld apar eftir þekktustu kvik-
myndastjörnum Italfu, og þar sem
hún hefur allt það til að bera, sem
karlmenn sækjast eftir, er hún
mjög eftirsótt. Þá er Donna Carm
en heillynd og bráð, spánska dans
mærin okkar, en dansinn hennar
er blátt áfram guðdómlegur. Og
svo er Frankie Dixie, calypso-söng
mærin okkar, ávallt klædd karl-
mannsfötum á sýningum. Hún er
frá Vestur-Indíum.
— Já, ég hélt sannast að segja
að hún væri karlmaður.
AUGLÝSING
' i VÍSI
©fkyr vfiiskiptin
I flytur dcgiega m. a.:
nýjustu fréttir i máii og
myndum
sérstak. efni fyrir unga
fólkit
íþróttafréttir
myndsjá
rabþ urn mannlífið, séS
í spegilbroti
bréf fr* lesendum
stjörnuspá
myndasögur
tramhaldssögu
þjóðmáiafréttir
dngbók
greínar
s
er ódýrasta dagblaðið
til fastra kaupenda,
— áskriftarsimi I
Reykjavík er:
116 6 1
AKRANES
Afgreiðslu VISIS a Akranesi
annast Ingvar Gunnarsson,
sími 1753
- Afgreiðsian skráir nýja
kaupendur og þangað
bei aí snúa sér, ef um ,
kvartanir er að ræða.
AKUREYRI
| Afgre'ðstu VISIS á Akureyri1
| annart Jóhann Egilsson,
, sími 11840
\
- Afgieíösian skráir nýja
kaupendui. og þangað
bei at snúa sér, ef um
kvartnii et* afi ræða.
Tarzan missir meðvitund 20
sekúndum eftir að deyfiskotið
hefur hitt hann. Foringi okkar
vill fá hann á lífi og við verðum
að taka hann frá Ururmönnum
á lífi. Ururvinir mínir vilja ekki
bíða. Ef þið kaupið ekki lengur
gullið þeirra verða aðrir verzl-
unarmenn um boðið.
VlSIR
ASKRIFENDAÞJONUSTA
Áskriftar*
Kvartana-
simmn er
i 1661
virka daga sci. 9 — 20, oema <
laugardaga ki. 9—13. |