Vísir - 14.08.1965, Blaðsíða 11

Margir bifreiðarstjórar hafa verið ákærðir fyrir öivun, eftir að hafa aðeins drukkið einn bjðr
PILSNER OG MAGNYL
ER HÆTTULEGT SAMSULL
Hættulegur leikur:
Unglingar drekka
Pilsner og borða
Magnyl eða 'ónnur
róandi lyf með
„Frönsk
hamingja
að nokkru ráði.
Margir unglingar hér á landi
kannast við „Magnyl-Pilsner
fyller£“, sem fer þannig fram,
að snæddar eru nokkrar mag-
nyltöflur og þeim rennt niður
með pilsner. Áhrifin af þessu
samsulli eru ekki ósvipuð áfeng
isáhrifum, en eðlismunur er
nokkur. Af magnyl og pilsner
dofnar viðbragðsflýtirinn og
einhver vímukennd færist yfir
neytandann.
Sú tegund af töflum, sem
mest hefur borið á að menn
neyttu í Danmörku nefn'ist Rest
enil og algengt er að menn
neyti þeirra taflna reglubundið,
og þess vegna verða menn ekki
varir við að neitt alvarlegt sé á
seyði, þótt þe'ir fái sér einn
bjór eða eitt staup og aki síðan
bifreið sinni út í umferðina.
Þess eru jafnvel dæmi að
menn hafi verið ákærðir fyrir
ölvun við akstur eingöngu af
því að hafa neytt róandi taflna,
sem fást í lyfjabúðum.
Danskir læknar eru nú farnir
að vara menn við neyzlu slikra
taflna og þeir sem telja sig
þurfa að nota róandi töflur
ættu h'iklaust að hafa samráð
við lækni áður en þeir velja
sér einhverja sérstaka tegund
— ekki sízt ef þeir aka bifreið
Nokkrar tegundir má nefna,
auk Resten'ils, svo sem Libri-
um, Saridon, Noludar, Valium,
Thephorin, Taractan og Persed-
on, en tegundirnar kunna að
vera mun fleiri.
Róandi töflur og a^kó-
hól er hættulegur kokt-
eill. Það hefur komið í
ljós í Danmörku, að
fjöldi bifreiðastjóra hafa
verið teknir fastir og á-
kærðir fyrir ölvun við
akstur, jafnvel þótt þeir
hafi aðeins drukkið einn
bjór. En ástæðan fyrir
því að bjórinn var svona
sterkur er sú, að þessir
menn höfðu áður neytt
róandi taflna, og það
tvennt saman hafði þau
áhrif á viðbragðshæfi-
leikann, líkt og menn-
irnir hefðu neytt áfengis
Western Look
kallar Therese Chardin
þessa hárgreiðslu sen?
ekki er hægt að sýna ná-
kvæmlega á einni lítilli ljósmynd. Eins og megnið af nýjum
kvenfatnaði er hún mjög „geometrisk“ í sniðum. Afbrigðin
af þessari greiðslu eru mörg, og ekki á færi nema sérlærðra
að útbúa þessa greiðslu.
T'-^aaB
Kári skrifar:
Jean-CIaude Drouot sem Francois og Marie-France Boyer
sem Emilie í myndinni „Hamingja“ eftir André Varda.
Hinn snjalla franska kvik-
myndaleikstýra, Mme. Agnés
Varda hefur sent frá sér nýja
kvikmynd, sem hún nefnir ein
faldlega „Le Bonheur“ eða
„Hamingja" eins og ef til vill
mætti nefna myndina á ís-
lenzku. Aðalhlutverkin í mynd
inni eru leikin af ungum hjón-
um og börnum þeirra tveim, en
þau leika í myndinni einmitt
ung hjón og tvö börn þeirra.
Þetta er leikarinn Jean-Claude
Drouot, ásamt konu sinni Claire
Drouot og börnunum Oliver og
Sandrine.
Það er ekki ástæða til að
rekja efni myndarinnar hér, en
full ástæða til að óska að eitt
hvert kVikmyndahúsanna hér í
borg taki hana til sýninga, og
það sem fyrst, því ætla má að
hún boði nokkra stefnubreyt-
ingu í franskri kvikmyndagerð.
Síðan um síðustu helgi hafa
fjögur ung börn látið lífið af
slysförum og önnur meiðzt
hættulega. Þessar slysafréttir
hafa vissulega vakið ugg í
mönnum, sem vonlegt er og
hljóta að ýta undir að einhverj-
ar rannsóknir fari fram.
Lærum af reynslunni.
Nú myndi eflaust einhver
halda, að við þessu verði ekk-
ert gert, slysin geri ekki boð
á undan sér og ekki verði feig-
um forðað. Sannleikurinn er
hins vegar sá, að mörg þeirra
slysa, er orðið hafa upp á síð-
kastið eru þess eðlis, að óbeint
megi um kenna vanrækslu eða
vangá. Það verður að teljast
brýn nauðsyn að slysin verði
rannsökuð, því ef við lærum
ekki af reynslunni, þá lærum
við alls ekki.
#
Slæmar heimtur.
Ellefu ára gamall drengur,
sem ber út blöð, sat hér uppi á
ritstjórn í gær og var þá rætt
um blaðaútburð. Hann sagðist
vera orðinn þreyttur á því að
rukka inn áskriftargjöldin hjá
mörgum lesendanna, því það
væri algengt að hann þyrfti að
fara allt að sex til sjö ferðir
til sama mannsins að innheimta
80 krónur. Þetta er afar baga-
legt fyrir drenginn, því hann
fær ekkert aukreitis fyrir slík
hlaup og í rauninni er það ekki
forsvaranlegt að bjóða börnum
upp á þetta. 80 krónur er ekki
sú upphæð að enginn ætti að
vera í vandræðum með að
greiða hana einu sinni i mán-
uði. Við skulurr -jna að e’in-
hverjir lesendur úr útburðar-
hverfi piltsins lesi þessar lin-
ur og minnist þess næst þegar
hann hringir dyrabjöllunni, að
dráttur á greiðslunni bitnar ein
ungis á snáðanum.