Vísir - 27.09.1965, Blaðsíða 15

VlSIR . Mánudagur 27. septeníber I9TO.
Henry Martin, sem enn hélt hönd
um spenntum á hnakka, leit um
öxl til Hardangers og glotti. Hard-
anger brosti. „Á ég kannski að
leita á þér, John, spurði hann.
„Helzt ekki“, svaraði Martin.
„Þú veizt hvað mig kitlar“.
Ég starði á þá til skiptis. Felldi
svo byssuna og spurði: „Hvað á
þetta eiginlega að þýða?“
„Mér þykir þetta leitt, Cavell",
mælti Hardanger sinni hrjúfu og
hljómsterku röddu. „En hjá því
varð ekki komizt, eins og ég mun
skýra nánar. Þessi maður heitir I
rauninni Martin — John Henry
Martin — og er undirforingi í leyni
þjónustunni. Nýkominn heim frá
Toronto. Þú vilt kannski athuga
skilríkin hans?“
Ég gekk yfir að skrifborðinu,
tók flöskuna, seðlana og paþpírs-
miðann upp úr skúffunni, fann
hvemig vöðvarnir 1 andliti mér
’herptust, en rödd mín var róleg
>enn.
„Takið við þessu bölvuðu glingri
y&r, Martin, og komið yður út.
Komdu þér líka út. Hardanger. Ég
hef ekki hugmynd um hvað þessi
eiga að þýða, og fjand
hafi ef mér leikur forvitni á
Út með ykkur . . ég kæri mig
eKKert um að ég sé hafður að fíí'li,
jafnvel þó að það séu æðstu menn
leypiþjónustunnar, sem þar eru að
verki“.
. „Rólegur nú, Cavell", m.aldraði
Hardanger í móinn. „Ég kvaðst!
mundu skýra þér frá þvf hvers |
vegna ekki varð hjá þessu kom- j
«
„Leyfið mér að tala við hann“. i
sagði náunginn, sem haldiö hafði,
\sig á bak við Hardanger, og sem j
gat fyrst nú virt fyrir mér. j
Bersýnilega úr hemum og eklcí iágt j
settur, fálátur, stórbokkalegur af j
þeirri manngerð, sem mér fellur;
verst við. „Ég heiti Cliveden . . j
Cliveden yfirforingi . . . “
„Mér var vikið úr hernum fyrir,
að reka yfirforingia löðrung", svarj
aði ég „Þér skuluð ekki halda að |
ég hiki við að endurtaka það nú, j
þegar ég er ekki lengur undir her- j
Út með yður, tafarlaust".
„Hvað sagði ég ekki“, tautaði i
I Hardanger án þess að hann beindi i
; orðum sínum frekar til eins cn j
annars. Hann yppti sfnum mikluj
öxlum, og heldur seinlega, stakk'j
öðram hramminum í vasann á j
frakkanum og dró upp baðan arm- i
bandsúr. „Við skulum fa.ra út. En j
j mér datt í hug að þú kynnir að |
I vilja þiggja þetta af mér. Sem j
m'injagrip. Hann hafði komið því í i
viðgerð f Lundúnum, og það var |
sent til baka í gær“.
„Um hvað og hvern ertu að
tala?“ spurði ég hranalega.
„Neil Clandon. Þann sem við tók !
af þér, sem yfirmaður örvggiseftir-1
litsins í Mordon. Mig minnir að
hann hafi verið einn af þínum
beztu vinum, Cavell."
„Hafi verið?“ spurði ég. „Neil
Clandon?"
„Já. Dauður. Myrtur, ef þig
'langar til að vita það. Myrtur af
einhverjum, sem brauzt inn í aðal-
rannsóknarstofuna í Mordon sfð-
astliðna nótt eða snemma í morg-
un“.
Ég rétti fram höndina eftir úr-
inu. Virti þá fyrir mér andartak,
gek síðan út að glugganum og
starði andartak út f þokuna. Svo
sneri ég mér að þeim aftur. „Kom
ið þið innfyrir“, sagði ég.
Það hafði verið öryggisvörður á
eftirlitsgöngu, sem kom að Neil
Clandon, skömmu eftir klukkan
tvö um nóttina. Neil lá á ganginum
hjá hinni miklu og þungu hurð
fyrir aðalrannsóknarstofunni í „E“-
álmunni. Það gat enginn vafi leikið
á að han væri látinn. Hins vegar
var ekki enn vitað hvað orðið
hafði honum að aldurtila. Þó að
það væri mestmegnis hálærðir
læknar og líffræðingar, sem við
stofnunina unnu, hafði engum
þeirra verið leyft að koma nálægt
líkinu. Reglumar vora skilyrðis-
lausar. Þegar viðvöranarbjallan
hringdi, var al-lt á valdi öryggis-
þjónustunnar og einungis hennar..
Varðstjórinn var til kallaður.
Hann nam staðar um tvö skref frá
Ifkinu og virti það fyrir sér. Hann
taldi bersýnilegt að Clandon hefði
liðið sárar kvalir áður en hann lézt.
Allt benti til þess að hann hefði
látizt af blásýrueitrun Hefðu verð-
imir getað fundið hinn beizksúra
þef, mundi hann hafa skorið úr, en
slfkt kom vitanlega ekki til greina,
þar sem þeir voru alltaf klæddir
gasþóttum búningi með lokuðu
önduiiarkerfí, þegar þeir voru að
störfuro.
En það var annað, sem varðstjór
inn veitti þegar athygli. Tímastill-
ingunni yfir stáldyrunum hafði ver
ið breytt, Venjulega var stillingin
frá klukkan sex síðdegis til átta
aii morgni. Nii hafði hún verið
síillt frá miðn.ætti, en það þýddi,
að enginn gat komizt inn f aðal-
ranr.sóknastofuna, neroa sá sem
kunni leynifonnúluna, er gerði
tfmastillinguna óvirka.
Það var foringinn, en ekki Hard-
anger, sem skýrði frá þesum at-
burðum. Ég spurði hverju það
gegndi, hvar hann kæmi við sögu.
„Clivedon yfirforingi er næst-
æðsti maður hinnar konunglegu
læknadeildar hersins“, sagði Hard
anger. „Það leiðir því af sjálfu sér
að hann er yfirmaður Lífkveikju-
rannsóknarstofnunarinnar í Mor-
don“.
„Ekki var hann það þegar ég
var þar“.
„Forveri minn hefur látið af
störfum vegna heilsubilunar, sagði
Clivedon stuttur í spuna, en á-
hyggjuhreimurinn í röddinni heyrð
ist þó greinilega. „Mér var því
tilkynnt fyrstum manna hvað gerzt
hafði. Ég var hér f I.undúnum. Ég
gerð'i yfirm. öryggisdeildar leyni-
þjónustunnar þegar viðvart. Um
leið kallaði ég logsuðusérfræðinga
frá Aldershot á vettvang, til þess
að opna stáldyrnar undir umsjá
öryggisþjónustunnar".
„Logsuðusérfræðinga . . .“
Ég starði á hann. „Eruð þér geng
inn af vitinu, maður?“
„Ég skil ekki við hvað þér eig-
ið“.
„Komið í veg fyrir það, maður.
Komið f veg fvrir það á stundinni.
Hafið þér ekki minnstu hugmynd
um gerð hurðarinnar? Fyrst og
fremst er það, að engir logsuðu-
sérfræðingar vinna á stálinu á
skemmti tíma en nokkrum klukku-
stundum, f öðru lagi er hurðin
sjálf banvæn, þar sem hún er fyllt
banvænu gasi milli laga. Auk þess
j er þar komið fyrir rafskautum
< með tvö þúsund volta spennu".
' „Nei, það vissi ég ekki, Caveil“,
j svaraði- yfirforinginn og lækkaði á
honum risið. „Það er stutt sfðan
ég tók við þessu starfi“.
„Og færi svo, að þeim tækist
að opna dyrnar? Hvað þá — hafið
þér gert yður grein fyrir því? Þér
erað óttasleginn, Clivedon yfirfor-
ingi: þér óttizt það, að einhver
kunni þegar að hafa verið inni í
rannsóknarstofunni, áður en stál-
dyrunum var læst með tímastill
ingunn'. Einhver, sem ekki hafði
farið alltof gætilega; kannski velt
um krakku eða brotið innsiglaðan
ræktunargeymi. Kannski með
taugalömunarveiru, sem bæði er
ræktuð og geymd í aðalrannsóknar
stofunn'i. Það þarf að minnsta kosti
tólf stunda loftræstingu til þess
að gera þá veira skaðlausa. Komizt
einhver í snertingu við þá veira
áður, er hann dauður maður. Og
hvað um Clandon — hafið þér gert
yður grein fyrir því, yfirforingi?
Hvemig getið þér vitað að það sé
ekki einmitt taugalömunarveiran,
sem orðið hefur honum að bana?
Einkennin eru nákvæmlega hin
sömu og við blásýrueitran? Hvern
ig getið þér treyst þvf, að verð-
irnir hafi ekki tekið veiruna? Varð
stjórinn, sem talaði við yður í sím
ann — hafi hann komizt í snert-
ingu við veirana, hefur hún komizt
í vit hans um leið og hann tók
af sér hettuna til þess að tala við
yður. Sé svo, hefur hann dáið
kvalafullum dauðdaga eftir svo
sem mínútu. Hafið þér aðgætt
hvort hann sé enn á llfl?“ spurði
ég.
Cliveden gekk að símanum.
Hendur hans titruðu, þegar hann
valdi númerið. Ég snéri mér að
Hardange. „Þú varst eitthvað að
tala um skýringu", varð mér að
orði.
„Viðvfkjandi Martin?"
„Einmitt".
„Til þess lágu tvær ástæður. Sú
fyrri, að þú ert undir grun?“
„Viltu endurtaka það . . . “
„Þér hafði verið vikið úr starfi",
sagði hann blátt áfram. „Álit þitt
á starfseminni í Mordon fór ekki
Veggfesting
Loftfesting
twiAi
Dflælum upp
Setjum upp
Lindnrgötu 25
sími 13743
T
A
R
Z
A
KÍ '

IF 5007 MEflCAL CA,£E \
AKI7 P’EVOTEV ATTENTIOKI >
CAM AKEE5T THEIKILLWESS
THEN THEY WIIL RECOl/ER,.,
UKIPEK NUKSE NAOWI'S
7IKECTION!
X PKAY THAT '
THOSE OFMYPEOPLE
_ WHO CAWE TO
► YOUK CLIKIIC 1
AKE RECOVEKINS! i
l!heke we are.kaAkiu!.. youR jíöy
TKIBESíAEN AKE H0USE7 IN wfti
OKIE OF THOSE HUTS WHILE Bpp
IUM7EKTREATIAEKIT!..
ganaw—r---------r let's see
KIUKSE KIAOAM
BfflS fikst! f
«•0. u. s
. 1941 by
Pot Ofl,—All rlgnti >
Unitod footwr* Syndic
Ég bið fyrir hinum sjúku í sjúkrahúy
þínu. — Ef góð aðhlynning og góð lyf geta
unnið bug á sjúkdómnum, þá munu þeir ná
sér hjá Naomi hjúkrunarkonu.
Þá eram við hér, Kaanu, ættmenn þínir
eru f einum kofanum meðan á aðgerðinni
stendur... en fyrst skulum við tala Við
Naomi hjúkrunarkonu.
Heilsuvernd
Námskeið mín f tauga- og
vöðvaslökunar- og öndunaræf-
ingum fyrir konur og karla
hefjast mánudag 4. október. —
Uppl f síma 12240.
VIGNIR ANDRÉSSON
— íþróttakennari;:—
VÍSIR
ÁSKRIFENDAÞJÓNUSTA
Áskriftar- , .
Kvcrtana-s,minn er
11661
virka daga kl. 9 — 19 nema
laugardaga kl. 9 — 13.
VÍSIR
er
eino
síðdegisblaðið
kemur
út
alla
virka
daga
Afgreiðslan
Ingólfsstræti 3
skráir
nýja
kaupendur
Simi 11661
auglýsing
c
VÍSI
kemur
víða
við
VÍSIR
er
auglýsingablað
almennings
AFGREIÐSLA
AUGLÝSINGA-
SKRIFSTOFUNNAR
ER >
INGÓLFSSTRÆTI 3 i
Simi 11663