Vísir - 20.11.1965, Blaðsíða 2

2
V í S I R . Föstudn.gur 19. nóvember 1965.
Skammarleg aðsókn
á tónleika
■\/Tusica Nova og Tónlistarfé-
lagiS efndu til sameigin-
legra tónleika í Austurbæjar-
bíói síðastliðið þriðjudagskvöld.
Það er mikið fagnaðarefni,
að samstarf skuli hafa tekizt
með Musica Nova og Tónlist-
arfélaginu um tónleikahald, og
vonandi er þetta aðeins upphaf
að langri og góðri samvinnu.
Á fyrstu tónleikum þessara
tveggja tónlistarfélaga á þriðju
dag voru einungis flutt 20. ald-
ar verk, þ.e. eftir Riegger
Crumb, Ives, Martino, Webern,
Penderecki og Leif Þórarinsson.
Flytjendur voru Paul Zukofsky,
ungur bandarískur fiðlusnilling-
ur, og Þorkell Sigurbjörnsson,
sem oft áður hefur flutt nú-
tímatónlist á vegum Musica
Nova.
Þrátt fyrir ungan aldur flutti
Zukofskv list sína af mikilli
snilld, enda hefur hann þegar
getið sér frægðar víða um heim.
Hann mun vafalaust eiga mjög
glæsilega framtíð fyrir höndum
í tónlistarheiminum.
Oft áður hefur Þorkell Sigur-
bjömsson sýnt hve vel liggur
fyrir honum að túlka nútíma-
tónlist, en á þessum tónleikum
vann hann ótvíræðan nýjan
sigur.
Eins og áður segir voru ein-
göngu flutt verk eftir 20. aldar
höfunda. Ekki veit ég til, að
neitt þeirra hafi áður verið
flutt hér á landi að undan-
teknu verki Leifs Þórarinsson-
ar, Mosaik.
Nú skyldi maður ætla, — og
það því fremur sem þessir höf-
undar eru lítt kunnir hér á
landi — að tónlistarunnendur
í Reykjavík myndu flykkjast á
þessa tónleika, bæði sakir for-
vitni að kynnast nýjum tón-
skáldum, svo og viðhorfum nú-
tímatónlistarmanna til tónlist-
arinnar.
Þess vegna trúði ég vart
mínum eigin augum að lita
tóman sal (eða svo að segja),
er listamennirnir hófu flutning
sinn. Hvað veldur?
Tj’r það skilyrði fyrir aðsókn,
að verk séu orðin 100—
200 ára gömul? Er það skilvrði
fyrir að verk nái eyrum hlust-
anda, að þau séu honum þegar
kunn?
Ég vil biðja áhugamenn um
tónlist að íhuga þá staðreynd,
að sé svarið við þessum spurn-
ingum jákvætt, er tónlistar-
sköpun á íslandi í hættu. Því
að þau tónskáld, sem nú má
teba á íslandi. má öl: kalla
nútímatónskáld.
íslendingar — og i þessu til-
felli Reykvíkingar — hafa bví
fremur skyldur að rækja við
listina, þar sem þeir eru ekki
milljónaþjóð.
Að lokum vil ég fullyrða, að
hinir fáu gestir tónleikanna á
þriðjudagskvöld hafi gengið út
með þá ósk í huga, að þessir
tónleikar yrðu ekki þeir síðustu
sinnar tegundar.
Fjölnir Stefánsson.
0MURLEG
REYKJA VlKURLÍFIhJ
Mikil aðsókn að
komast í nýjar
íbúðir-lága leigu
500 sóttu um nýjar leiguibúðir Reykjavikur
Nýlega skeði atvik í sambandi
við æsku Reykjavíkur, sem vekur
furðu á ýmsan hátt.
Forsaga málsins er sú, að í
haust var dreng, sem fermdist í
vor sem leið, komið í sveit til
veturvistar vegna ítrekaðrar ó-
reiðu og óreglu sem á honum hafði
verið, Barnavemdarnefnd hafði
haft afskipti af honum, en loks var
honum komið í sveit til vetrardval
ar á bæ, sem liggur allfjarri höfuð-
borginni.
En þá skeður það einn góðan
veðurdag á dögunum að fjórir fé-
lagar drengsins, tveir piltar og
tvær stúlkur, sem öll voru á svip-
Ályktun Hjúkr-
unnrkvennn
um kjarumúl
Vísi hefur borizt eftirfarandi
fundarályktun aðalfundar Hjúkr-
unarfélags íslands:
„Aðalfundur Hjúkrunarfélags
; íslands haldinn 15. nóvember 1965
! lýsir vanþóknun sinni á kröfum
i ríkisvaldsins, sem það leggur
j fyrir Kjaradóm, og telur þær fjar-
I stæðukenndar.
i Átelur fundurinn mjög eindreg-
ið það úrelta viðhorf, sem í þeim
kemur í ljós, þar sem mikið vant-
ar á að jöfnuð séu laun starfs-
j fnanna hins opinbéfa við laun
annarra launþega.
Fundurinn er mótfallinn öllu
| því, sem leiðir til aukinnar nætur
l og helgidagavinnu, en ekki verður
þó komizt hjá því að hjúkra sjúk-
um á þessum tíma, og telur fund-
urinn það mjög ósanngjamt, að
vinnuvökufólki sé ekki bætt með
1 launagreiðslu að nokkru það ó-
hagræði og óheilnæmi, sem af
slíku fyrirkomulagi leiðir. Varar
fundurinn alvarlega við þeirri ó-
heiliaþróun, sem kröfur rikis-
valdsins bjóða heim í þessum efn-
um.
Þá lýsir fundurinn yfir þvi, að
hann telur hjúkrunarstörfin van-
' metin til launa og annarra kjara
miðað við þá ábyrgð, menntun og
sérhæfni, sem þau krefjast. Teiur
fundurinn tímabært að framfylgt
verði áratugagömlu iagaákvæði
um launajafnrétti karla og kvenna,
en hjúkrunarstörf hafa hingað til
goldið þess, að þau hafa unnið
konur eingöngu".
uðu reki og hann, eða á fermingar-
aidri, tóku sig saman, leigðu sér
stöðvarbifreið með tilheyrandi bíl-
stjóra og sóttu drenginn í sveit-
ina.
Sagan er þó ekki þar með öll —
j því miður. Það kom brátt í ljós,
| eftir að ferðin var hafin, að ung-
j lingarnir fjórir, sem í bifreiðinni
i vom, höfðu birgt sig vel með á-
j fengi og var óspart drukkið. Þau
fóm síðan á ákvörðunarstað, sóttu
drenginn — félaga sinn — og
héldu að svo búnu til Reykjavíkur
aftur. Á heimleið þurftu þau þó
að fara einhverjar krókaleiðir,
! koma við á dansleik og fá sér
; snúning. Að sjálfsögðu var bifreið-
l in látin bíða á meðan. Um nóttina
í var svo komið á leiðarenda — til
I Reykjavíkur.
Bifreiðarleigan í þessa ferð var
! 5 þúsun J krónur. Það var fjárhæð
i sem krakkarnir gátu ekki bjargað.
I En bifreiðarstjórinn varð vita-
skuld að fá sitt. Og þá var það
hans fyrsta verk að fara heim til
foreldranna og krefja um greiðslu
hjá þeim. Þar sem hann bar fyrst
: niður var honum synjað, en á
næsta stað var honum greiddur
reikningurinn. Mun bifreiðarstjór-
; inn hafa látið í það skína að ef
'hann fengi reikninginn ekki greidd
an myndi hann kæra málið til löp
reglunnar og fá hana til að skerasi
í leikinn.
Það sem hér skeður og vekur
undmn manns og furðu er í fyrsta
lagi sú bíræfni og óskammfeilni
krakka að taka sér leigubíl um
nokkur hundruð kílómetra veg
vitandi það að þau gátu ekki
greitt hann, í öðru lagi það, að
taka með sér birgðir af áfengi og
loks að taka sér vald til þess að
sækja £ fullkomnu óleyfi dreng,
j sem átti að revna að bjarga frá
i óreglu og slæmum félagsskap með
því að koma honum í sveit.
En þó er enn eitt miklu verra
en allt þetta til samans, og það
eru viðbrögð leigubílstjórans til
; þessa ungviðis. Þar hlýtur að vera
í um fullorðinn mann að ræða og
' maður skyldi ætla með heilbrigða
skynsemi og einhvern snert af á-
byrgðartilfinningu. En ef svo
i hefði verið, getur hann þá leyft
| sér að fara í langt ferðalag með
krakka án þess að hafa til þess
beiðni eða heimild foreldra eða
forráðamanna? Og bar honum ekki
að snúa til baka með hópinn á
sömu stundu og þau tóku að neyta
áfengis?
Stúdentafélagið undir-
býr fullveldisfagnað
Það var upplýst á borgarstjóm-
arfundi f gær, að 500 umsóknir
hefðu borizt um þær 54 leiguíbúð
ir sem byggðar hafa verið f fjöl
býlishúsum við Kleppsveg. En um-
sóknarfresti lauk 15. nóvember. í-
búðir þessar em byggðar i þeim
tilgangi að f þær flytjist fólk, sem
búið hcfur í heilsuspillandi hús-
næði. Er þama um að ræða 18
nýjar íbúðir af hverri stærð, 2 3 og
4 herbergja Þetta eru mjög vist-
legar fbúðir f nýju glæsllegu húsi
og á fegursta stað.
Nokkrar umræður urðu um þetta
á fundinum í gær og vildu komm
■inistar túlka þennan mikla fjölda
umsókn svo að hann sýndi hve á-
standið væri slæmt í þessum sök-
um, þegar 500 fjölskyldur sæktu
um þessar fbúðir.
Gfsli Halldórsson borgarfulltrúi
svaraði þvf nokkuð og taldi þetta
ranga túlkun hjá kommúnistum,
Aðsóknin að þessum fbúðum væri
einfaldlega vegna þess að leiga á
þeim væri svo óraunhæfilega lág
að miklu fleiri sækja um þær en
hafa raunverulega þörf fyrir að
%tjast úr ófullnægjandi húsnæði.
Þegar húsaleiga er ekki nema 2%
af byggingarverði, þá er ekki að
undra þótt sótzt sé eftir að komast
í íbúðirnar og einnig með tiliiti til
þess hve vandaðar og smekklegar
þær eru. En það er í ákveðnu
sjónarmiði sem leigan er höfð svo
lág og þegar farið verður að at-
huga umsóknirnar er líklegt að \
komi f ljós að margir umsækjand-
anna geti ekki komizt þar undir.
Stúdentafélag Reykjavíkur hélt j
aðalfund sinn 30. október s.l. Frá-
farandi formaður, Pétur Péturs-
son, hagfræðlngur, flutti skýrslu j
um starfsemi félagsins á s.l. ár, en ,
hún stóð með miklum blóma.
Stjóm Stúdentafélags Reykja-
víkur er nú þannig skipuð: For-
maður: Aðalsteinn Guðjohnsen, |
verkfræðingur. Varaformaður: j
Ólafur Þorláksson, lögfræðingur.
Ritari: Lúðvík Gizurarson, lög-;
fræðingur. Gjaldkeri: Friðjón Guð-
röðarson, lögfræðingur. Með-
stjórnendur: Rúnar Bjarnason,
verkfræðingur, Ellert B. Schram,
stud. jur., Haukur Hauksson,
blaðamaður, Benedikt Sveinsson,
lögfræðingur, Hörður Sigurgests- j
son, lögfræðingur og Gunnar Sól-1
nes, stud. jur.
Undirbúningur að fullveldisfagn
aði 30. nóv. n. k. er nú í fullum
gangi. Verður fagnaðurinn að
þessu sinni haldinn að Hótel Sögu
og hefst með borðhaldi kl. 19:30.
Vel verður vandað til fagnaðar
þessa. M. a. mun Geir Hallgríms-
son, borgarstjóri, flytja ræðu,
Stúdentakórinn syngur, sýndur
verður nýtízkulegur ballet, og síð-
ast en ekki sfzt mun koma fram
nýr og áður óþekktur skemmti-
kraftur, sem skemmta mun gest-
um með nýstárlegum eftirhermum
o. fl.
Stúdentar eldri og yngri eru
hvattir til að fjölmenna á fagnað-
inn 30. nóv. n. k„ minnast þar
fullveldisins og gleðjast í góðum
hópi. (Frá Stúdentafélagi Reykja-
vfkur).
Heilbrigðiseftirlitið féi
sérstaka rmnsóknastofu
Borgarlæknisembættið hefur nú
hug á því að koma upp sérstakri
rannsóknastofu f sambandi við
heilbrigðiseftirlit.
Er þetta m a. vegna þess, að
þær stofnanir sem annazt hafa
slík störf eiga orðið óhægt um
vik að taka við þeim í miklum
mæli t. d. þegar upp hafa komið
matareitranir. Er bent á þá leið,
að húsnæði væri fyrir ’ slíka starf
semi þegar borgarspítalinn flytur
úr Heilsuverndarstöðinni þar sem
rannsóknastofa hans undir stjóm
dr. Eggerts Jóhannss. hefur verið.
Mál þetta kom fyrir fund borgar
ráðs nú í vikunni og var því vísað
til athugunar hagsýslustjóra og
frekari athugunar borgarlæknis.
Verkefni heilbrigðiseftirlitsins á
þessu sviði fara sívaxandi og eru
rannsóknir þessar einkum fólgnar
í athugun á matvælasýnishornum,
drykkjarsýnishornum og sýnishorn
um frá starfsliði við matvælaiðnað.
Þær stofnanir, sem hafa annazt
rannsóknir fyrir heilbrigðiseftirlit
ið eru Rannsóknastofa sjávarút-
vegsins, Rannsóknastofa Háskól-
ans og einstaka sinnum Tilrauna-
stöðin á Keldum, en með vaxandi
rannsóknaþörf eiga þær orðið ó-
hægt um vik að sinna þessu. Myndi
slík rannsóknastofa því mjög auð-
velda starfsemi heilbrigðiseftirlits-
ins.