Vísir - 05.07.1966, Blaðsíða 11

VÍSIR . Mánudagur 4. jiilí 1966.
n
Afsalaíi sér drottningartitlmm
★
Vinnuhagræding
Vinnuhagræðing er eitt þess-
ara nýyrða, sem þeir hafa helzt
á vörunum, sem vita ekki merk-
inguna. I sama flokki og fram-
leiðni, forvirkni og önnur álíka.
Auðvitað er ekki nema eðlilegt
að það taki nokkura tíma að
slík nýyrði fái fasta og em-
skorðaða merkingu í hugsun
alls almennings, að merking
þeirra verði fyrst í stað nokk-
uð á reiki — eins og er, þá
merkir vinnuhagræðing enn
nánast tiltekið, að fyrir sérstak 1
ar ráðstafanir megi vinna þaö
með öðru handarbakinu, sem
áður var unnið með báðum ...
En sleppum því. Ætlunin var
að ræða f þetta skiptið sérstak-
lega vinnuhagræðing í sam-
bandi við vissa sýningastarf-
semi — kroppasýningar, og þá
jafnt á ferfættum kroppum sem
tvifættum. Á þessu sviði virðist
ráða talsverður glundroði, sem
veldur sóun á tíma og starfs
kröftum, en auðvelt mundi að
kippa í lag með bættu skipu-
lagi — semsé vinnuhagræðingu.
Það er vitað, að búnaðarfé-
lögin gangast fyrir gripasýn-
ingum f flestum sveitum lands-
ins, þeim sem enn eru í byggð,
seint á vori hverju eða snemma
sumars, þegar skepnumar hafa
tekið gróðurbatanum. Þessar
sýningar munu oftast fara fram
úti fyrir félagsheimilum, þar
sem þau eru fyrir hendi, og
ljúka með drykkju og fagnaði
innan dyra. Þama virðist því
tilvaliö að yngismeyjar héraðs-
ins komi fram fyrir skoðunar-
menn, kannski ekki alveg eins
strípaðar og beljumar og hryss
umar, sem velji úr þeim héraðs
fegurðardrottningar — kannski
ekki nákvæmlega eftir sama
mati og mælikvarða og þeir
dæma hina gripina, en það ligg-
ur svo ljóst fyrir að óþarft er
að ræða það, að þeir menn,
sem lengi hafa þjálfað augu sín
og "óma við mat á lifandi
kroppum yfirleitt, verða tícki
lengi að ná virkum tökum á
matsaðferð, sem sérstaklega
miðast við tvífætt og upprétt
afbrigði.
Þegar héraðsfegurðardrottn-
ingar væm þarinig valdar, mætti
síðan sameina landsfjórðungs-
drottningarvaldið fjórðungs-
mótum þeim, sem hestamanna-
félögin gangast fyrir — en þar
mæta líka þjálfaðar dómnefnd-
ir við mat á hrossum, sem
kunnugt er, og mundi því ekki
muna um að bæta á sig einni
matsgrein. Auk þess mundi
þetta gera hestamannamótin
fjölbreyttari og um leið fjöl-
sóttari, — þá kæmu þangað
eklci einunngis þeir, sem áhuga
hafa -á stökki ög-stóejíý'!
Nú, úr þessum fjórðunga-
fegurðardrottningum ætti siðan
að velja landsdrottningu til út-
flutnings á landsmóti hesta-
manna af landsdómnefnd þeirri,
sem velur þar og metur skeifna
járnuðu gæöingana til verð-
launa og undaneldis. Þarna yrði
þvi ekki einungis um vinnuhag-
ræðingu að ræða fyrir bætt
skipulag — heldur væri þama
fundin leið til að „fá fram“
fallegustu ungmeyjakroppana
sem framleiddir em á landinu,
og þar með tekið fyllsta tillit
tíl drelfbýlisins, eins og vera
ber. Eins og nú er, miðast þetta
kroppaval eingöngu við höfuð-
borgina, en eins og gefur að
skilja er það bæði ranglátt
gagnvart dreifbýlinu og gefur
alls ekki rétta hugmynd varð-
andi kroppaframleiðslu vora
yfirieitt...
Skrifstofustjóri
Opinber skrifstofa óskar eftir að ráða lög-
fræðing, sem skrifstofustjóra nú þegar. —
Starfsreynsla æskileg.
Þeir, sem áhuga hefðu á starfinu, vinsamlega
sendi nafn sitt til blaðsins merkt „Skrifstofu-
stjóri“.
BÍLAKAUP - sími 15812
Bflar við allra hæfi. — Kjör við allra hæfi.
Komið — Skoðið — Hringið.
Opið til kl. 9 á hverju kvöldi.
BÍLAKAUP - sími 15812
Skúlagötu 55, við Rauðará.
Það er víðar en á íslandi að
fegurðarsamkeppnir fara fram
um þessar mundir. Nýlega var
ein haldin þar sem keppt var
um titilinn Ungfrú Kalifomía.,
en þar skeði hið óvænta, feg-
urðardrottningin neitaði krýn-
ingu.
í staðinn krýndi hin tvítuga
Donna Danzer aðra stúlku sem
Ungfrú Kalifomíu ársins Charl-
ene Dallas eftir að hafa afsal-
að sér titlirium og öllum verð-
laununinn, sem fylgja.
Var fegurðardrottning í háiftínto
Ungfrú Danzer varð efst í
keppninni en hálftima eftir að
úrslitin höfðu verið kunngjörð
eftirlét hún kórónuna þeim
þátttakanda, sem næst henni
komst í keppninni. Ástæðan fyr
ir öllu þessu var sú að Donna
Danzer vildi ekki hætta námi
til þvjs að notfæra sér þá mögu
leika sem bjóðast Ungfrú Kali-
fomíu. — Ég hef ekki ráð á
því að fóma einu úri ævinnar
í þetta, sagði hún.
Donna krýnir Charlene.
Kári skrifar:
Keppni um fegurð
gr ekki ósköp og skelfing
gaman fyrir okkur íslend-
inga að eiga fallegar stúlkur tíl
þess að senda til útlanda og
sýna heiminum hvað Við erum
merkileg þjóð með föngulegu
fólki? Hlustar nokkur lengur á
þetta snakk um skræðumar
sem voru skrifaöai héma í
gamla daga? — miklu áhrifa-
meira að senda lögulegar stúlk-
ur utan og láta þær ganga fyr-
ir fínt fólk svo þær verði kann-
ski filmaðar og sýndar í kvik-
myndum eða í sjónvarpi. Það
em svo margir, sem nenna ekki
að standa í því að lesa til þess
að hugsa og hugsa við að lesa
— miklu auðveldara að horfa.
Þetta hafa margir séð að geng-
ur í útlandinu og auðvitað
komu menn hér til skjalanna,
sem kunnu svolítil skil á sam-
tíöinni og tóku að sér að koma
þessum gæðum á heimsmarkað-
inn. Og til þess nú að fá hið
bezta, varð að efna til sam-
keppni, því að keppni hefur oft-
ast verið talið öruggasta ráðið
til þess að skera úr um þaö
hver sé beztur. Auk þess er
keppni alltaf svo spennandi og
vel til þess fallin að fá fólkið
með, sem er bráðnauðsynlegt
allt kostar þetta eitthvað. Þaö
sannast t.d. á íþróttunum.
Keppni allt annaö
en áður var
Menningin er orðin svo miklu
mannúðlegri í þessum efnum
og það er líka farið að hugsa
um að keppni hafi eitthvað hag-
nýtt gildi, þjóðarkynning og
aukin vinátta þjóða o. s. frv.
Rómverjar áttu það til þegar
þeir vom upp á sitt bezta að
láta menn slást fyrir lifi sfnu
bara til þess að sk,emmta sér
við að horfa á spennandi
keppni. Islendingar leiddu sam-
an hesta sína hér áður fyrr —
hestaat var vinsæl skemmtun
hér áður fyrr. Nú er hætt að
láta blessaðar skepnumar berj-
ast hvor við aðra nema þá 6-
beint, f kapphlaupi og á góð-
hestasýningum.
Nei keppni er allt önnur en
hún var. Það er ekki lengur afl-
ið sem eingöngu sker úr um,
hver sigrar. Fólk er orðið svo
þroskað að það hefur ekki gam-
an af að sjá kepperidur bítast,
eins og forfeður okkar skemmtu
sér við enda valda hnefaleikar
og nautaöt og ámóta leifar frá
þessum gömlu bardagaaðferð-
um viðbjóöi nú orðið.
Sýning verður æ frekar hvað
líður rétta orðið yfir það sem
enn er kallað keppni og þar eð
sigurinn er ekki jafn augljós í
sýningakeppni eins og í alvöru
keppni þá verður dómnefnd að
koma til skjalanna. Svona hef-
ur menningin náð langt Við eig-
um jafnvel sérfræðinga, sem
segja okkur hvað er fallegt og
hvað fallegast.
Fást ekki keppendur
Það em oröin nokkuð mörg
ár síðan stúlkur vom fengnar
til þess að keppa opinberlega
um fegurð hér á landi, sam-
kvæmt útlendri tízku. Fyrstu
árin fengust fjöldamargar til
þess að taka þátt f leiknum, en
svo sannáðist það sem áður
hefur verið sagt um íslendinga
að þeir nenna ekki að standa
í æfingum og keppni. — Hvort
það er rétt eða ekki, sem sagt
er, en fólk talar mikið um það
að það sé bara orðið erfitt að
fá fallegar stúlkur til þess að
æfa sig í að vera fallegar til
þess að keppa. Það ku verða að
dekstra þær til þess ama. Það
er þokkalegt að tama. Þarf svo
að vaka yfir þeim, sem loks
hafast í keppnina og telja i þær
kjarkinn? — Bfða ekki gull og
grænir skógar handan við höf-
in, frægð og frami? — Eða gilds
kannski verðlaunapeningamij
ekki nema þá stuttu stund, sen
staðið er á verðlaunapallinum'
EasEit