Vísir - 17.08.1966, Blaðsíða 4

V I S I R . Miðvikudagur 17. ágúst 1966.
ViðtaB við Skafta Stefánsson að-
stoðaryfirSækni á heyrnardeild aðal-
siákrahássins í Kalmar í Svíþjáð
Þau eru ófá börnin, sem sók-
um heymardeyfu eiga erfitt
með að fylgjast með f skólanum
og úr því aö þau eiga erfitt
með nám er því slegið föstu að
það sé vegna hcimsku. Hvorki
foreldrar né kennarar gera sér
grein fyrir að barnið skortir
ekki greind, heldur heyrn. Naué
syn þess að heyrn hvers einasta
skólabams sé mæld er því mikil
og ríður á að hér á íslandi verð!
komið upp skipulögðum heym-
armælingum á skólabörnum.
sem nái til allra barna, hvar
sem þau eru á landinu.
Eitthvað á þessa leiö mælt'
Stefán Skaftason aðstoðaryfir-
læknir við heyrnarstöö aðal-
sjúkrahússins í Kalmar í Sví-
þjóð. í • Svíþjóð sem á öðrum
Norðurlöndum eru heyrnarmæl-
ingar orðnar stór þáttur í heilsu
gæzlu barna. Ræddi Stefán við
blaöamenn fyrir milligöngu
Zontaklúbbsins, en Zontaklúbb
skemmdum 1 miðeyra. 1 viðtai-
inu við Stefán kom fram margt
fróðlegt um heymarskemmdir
heyrnarmælingar og heyrnar-
lækningar.
— Þegar heyrnarskemmd er
rannsökuð, sagöi Stefán, er
mjög mikilvægt að vita hvar
hún er og hvers eðlis hún er,
þannig að hægt sé að vita hvort
hægt er að ráða bót á henni eða
dtki. Er því nauðsynlegt að hafa
sem bezta heyrnarmæla (audi-
ometra), en af þeim eru mjög
margar tegundir til. Bandaríski
Nngverjinn Bekesy hefur fund-
ið nnp bezta heyrnarmælinn til
þessa, og er hann þannig að
sjúklingurinri getur sjálfur mælf
heyrnina. Er sjúklingurinn lát
inn heyra tóna meö mismun-
andi tíðni og þrýstir hann á
hnapp þegar hann byrjar að
heyra tóninn og síðan aftur þeg
ar tónninn hverfur. líemur fram
línurit og eftir lfnuritinu er
Konur úr Zontaklúhb Reykjavíkur með háls- nef- og eyrnalæknunum Stefáni Skaftasyni og Erlingi
Þorsteinssyni. Frá v.: Jokobína Pálmadóttir, og Ingibjörg Bjamadóttir, Stefán, Friede Briem formaöur
Margrétarsjóðs, Erlingur, Guðrún Helgadóttir og Vigdís Jónsdóttir varaformaður klúbbsins.
— því að námstregða getur stafað af heyrnardeyfu
urinn ' hefur sem kunnugt er
helgað sig málefnum heyrnar-
daufra og stuðiaði að því að
heymarstöðin í Heilsuvemdar-
stöðinni var opnuð árið 1962.
Hefur Zontaklúbburinn gefiö
tæki til stöðvarinnar og kostað
fólk til náms í heymarmæling-
um. Á liðnum vetri hófust svo
mælingar á heym skólabarna
í Reykjavík og þau sem reynd-
ust heyrnardauf voru send tii
heyrnarstöðvarinnar til nánari
athugunar, en læknir stöðvar-
innar er Erlingur Þorsteinsson
Takmarkið er að koma upp full-
kominni heymarstöö með deild
í sjúkrahúsi þar sem hægt er
að leggja inn sjúklinga. Er fyr-
irhuguð stækkun á heymarstöð
inni strax og Borgarspítalinn
flytur í Borgarsjúkrahúsið í
Fossvogi.
Ctefán Skaftason er sérfræö-
^ ingur í háls- nef- og eyma
lækningum og hefur auk þess
sérmenntað sig í heymarbæt-
andi uppskuröum á heymar-
hægt að staðsetja heyrnar-
skemmdirnar með allt að 100%
nákvæmni. Tæki sem þetta eru
mjög dýr, kosta 150-200 þús.
ísl. kr. og eru aðeins til á nokkr
um sjúkrahúsum í Svíþjóð.
'*y *' Vu jf j'r «• ’
tTeyrnarskemmdum má skipta
A í tvo flokka, annars veg-
ar skemmdum á miðeyra og
hins vegar skemmdum á heyrn
artaug. Flestá galla í miðeyra
má lækna með uppskuröi og á
síðustu árum hefur ný grein
komið til, uppskurður með
smásjá og horfir læknirinn þá
í smásjá allan tímann serri hann
vinnur aö aðgerðinni. Er mér
kunnugt um að Erlingur Þor-
steinsson er byrjaður með
slíka uppskuröi hér á landi. Sam
fara sjúkdómum í miðeyra eru
oft suða og svimi og hverfa
þau einkenni við uppskurðinn.
Skemmdir á heymartaug
koma fram hjá öllum fyrr eða
síðar, en yfirleitt ekki fyrr en
eftir sjötugt. Þó geta þær kom-
ið fyrr og jafnvei við fæðingu
t.d. ef móöirin hefur fengið
rauða hunda um meðgöngutím
ann og eru t.d. 20 slík tilfelli
hér eftir síöasta faraidur. Þa
getur hettusótt líka oröið til
þess að böm og reyndar fuil-
orðnir líka missa heyrn á ööru
eyra. í mörgum slíkum tilfell-
um geta heyrnartæki hjáipað,
og fer það eftir því hvar
skemmdin liggut. Úr því fæst
skorið með Bekesy heyrnarmæli
— Hér á íslandi er aðalvanda
málið að ná til þessa fólks.
Mörg börn fá lélega heyrn
snemma á skólaaldri og því er
mikilvægt aö rannsaka heyrn
allra skólabarna. I Svíþjóð er
t.d. mjög góð skipulagning á
slíkum rannsóknum. í skólun-
um eru einfaldir heyrnarmælar
sem hjúkrunarkonurnar kunna
á og eru öll bömin prófuö með
þessum mælum. Ef í ljós kemur
að barnið heyrir ekki eðlilega
er línuritið sent til heyrnar-
stöðvarinnar f léninu. (Svíþjóö
er skipt í lén og er eitt aðal-
sjúkrahús í hverju léni og innan
þess sjúkrahúss er fullkomin
heyrnardeild, þar sem allar
lækningar á heyrnarstöðvum
fara fram) og börnin síðan send
til nánari rannsókna. Með þessu
móti næst til allra skólabama.
‘p'g held aö hér á ísiand mætti
hafa líkan hátt á. Hjúkr-
unarkonur gætu lært heyrnar-
mælingar í heyrnarstöðinni í
Reykjavík og farið með einföld
tæki f skólana úti á landi. Síð-
an væru línuritin send til fjórð-
ungssjúkrahúsanna og læknar
þar athuguðu börnin sem reyn-
ast ekki hafa fulla heym og
sendu síðan suður þau börn, er
burfa meiriháttar lækningar við.
Heyrnardeyfa getur stundum
stafað ;.f eyrnabólgu eða eyma-
merg og slíkt ráöa læknar við
þótt ekki séu sérmenntaðir
eyrnalæknar. — En allt þetta er
erfitt ef ekki er fyrir hendi
háls- nef- og eyrnadeild meö full
kominni heymarstöö. Verður
þess vonandi ekki langt að bíða
að slíkri deild vérði komið upp
í Reykjavík.
— Ég minntist á heymarmæl-
ingu á skólabörnum, en það er
ekki síður mikilvægt að fylgjast
með heyrn lítilla barna o? þurfa
foreldrar að vera vel á verðL Ef
þeir verða varir við að bömin
tala seint eöa eru á einhvern
hátt á eftir ber að leita til
lækna. Þaö má veita bömum
hjálp allt frá öðru aldursári
meö því aö láta þau fá heym-
artæki á bæði eym og láta þau
vera innan um talandi börn.
Er almenn skoðun meöal
lækna í dag að svo framarlega
sem bömin hafi einhverja heym
beri að láta þau hafa heymar-
tæki á bæði eyru og hafa þau
inpan um talandi börn svo að
bau einangrist ekki.
Tjess má að lokum geta að i
viötalinu við Stefán kom
fram að f Kalmarléni syöra,
þar sem íbúamir eru 140 þús.
eru aðeins starfandi þrfr sér-
fræðingar í háls- nef og eyma-
sjúkdómum og eru þeir allir á
heymarstöðinni á aðalsjúkrahús
inu’ í Kalmar. Vegna hins góöa
skipulags sem þar er á þessum
þætti heilbrigðismálanna og
vegna sérþjálfunar aðstoðar-
fólks læknanna geta þeir annað
ölium þeim sjúklingum sem
þarfnast hjálpar þeirra.
Mæla þarf heyrn allra skélabarna
F0RD viígeriar og varghlutaþjón-
usta í nýju húsnæBi
í þessari viku mun ljúka
flutningi á varahlutalager og við-
gerðarþjónustu FORD umboðsins
Sveinn Egilsson h. f. Munu þá
verða fúlnýttir þeir 1200 ferm. i
húsnæðis, er byggðir eru sem 1.
áfangi fyrir starfsemi þess.
Um leið og flutt er f hið nýja
húsnæði verða tekin í notkun ýmis
ný tæki til þess að auðvelda og
fiýta fyrir afgreiðslu allri og um
leið að bæta þjónustu við við-
skiptamenn fyrirtækisins. M. a. má
nefna 8 bíllyftur, er gera viðgerð-
ir allar fljótari og auðveldari.
Jafnframt munu verða sérhæfð-
ir menn við eftirtalin störf:
1. Mótorstillingar og rafkerfi.
2. Hjólastillingu og jafnvægis-
stillingu hjólbarða.
3. Hemlaviðgerðir.
4. Viðgerðir á útblásturskerfi.
5. 3ifreiöaskoðun með 5000 km
millibili,
Flest tæki til þessara starfa eru
þegar komin á staðinn, en önnur
verða tekin í notkun á næstu vik-
um.
Áherzla verður lögð á regluleg-
ar skoðanir bifreiða með 5000 km
millibili, þannig að hægt sé að
koma í veg fyrir stærri bilanir og
óhöpp, er gera viðgerðir dýrar og
tímafrekar.
Á næstunni verður sett upp
færiband er fiytja skal varahluti
frá lager 'og til viðgerðarmanns,
þannig að í gegnum talkerfi bið-
ur viðgerðarmaður jum ákyeðinn
hlut úr /erzluninni og er hann þá
sendur um hæl. Sparast við þetta
tími viðgerðarmanns, er annars
yrði að fara eftir hlutnum og jafn-
vel bíða eftir afgreiðslu.
Þessar nýjungar eru allar.gerðar
til þess að auðvelda og fiýta fvrir
þeirri þjónustu er bifreiðgeigendur
eiga rétt á og eins til þess að
gera starfsmönnum fyrirtækisins
kleift að framkvæma störf sín
þannig að þeim sé sómi að.
Framkvæmdir vig bygginguna
hafa verið í höndum eftirtalinna
aðila:
Arkitektar: Sigvaldi Thordarson
og Þorvaldur Kristmundsson. Verk
fræðingur: Vilhjálmur Þorláksson.
Byggingameistari: Þórður Jasonár-
son. Rafvirkjameistari: Hilmar
Steingrímsson. Pípulagningameist-
ari Ásgeir Eyjólfsson. Málara-
meistari: Steingrímur Oddsson.
Innréttingar: Haraldur Pálsson og
Kristinn Kristinsson. Gólflögn:
Þorsteinn Gíslason. Skipulag inn-
anhúss: Björn Steffensen. Stað-
setning tækja og véla: Bent Jörgen-
sen. Spjaldskrár og nótuform:
Konsulent Knut Iversen og Gissur
Kristjánsson.
Bifreiðasöludeildin verður áfram
á sama stað, að Laugavegi 105.
Stjórnendur hinna ýmsu deilda
fyrirtækisins eru þessir:
Bifreiðasöludeiid: Jóhannes Ást-
valdsson. Varahlutasala: Jón Ad-
oifsson. Verkstæðisþjónusta: Bent
Jörgensen.
Fyrirtækið Sveinn Egilsson hefir
í vfir 40 ár verið umboðsmaður
fyrir FORD bifreiðir og ávallt ver-
ið með alla starfsemi sína á sama
stað, að Laugavegi 105. Þegar bvrj
að var að byggja yfir starfsemi
þess fyrir rúmlega 40 árum, var
staðsetning bess talfh langt út úr
byggð.
Nú hefur verið svo þrengt að
þessu húsi, að eigi var talið ráð
legt að vera með verkstæðisþjön
ustu þar lengur.
Þar sem verkstæðis- og vara
hlutaþjó.iusta eru óaðskiljanlepú
hlutir, hefir varahlutalager • ■-
verzlun verið flutt í hið nýja hús-
næði að Skeifan 17, en bifreiðasölu
deild' og skrifstofan verða áfram
að Laugavegi 105.

i