Vísir - 17.05.1967, Blaðsíða 9

9
. Miðvikudagur 17. maí 1967.

iiMéTi tktéT A O
UNuLINGAK
0G ÁFtHGI
Hvaö skal taka til bragðs gegn hvítasunnubölinu? — VÍSIR leitar álits nokkurra aðila á þessu vandamáli
Ár eftir ár glymja þær fréttir í útvarpi og blöðum að ungling-
ar hafi skaðað sig á áfengisdrykkju í faðmi náttúrunnar. Ungl-
ingamir hafa farið heiman frá sér í þeirri sælu trú foreldranna
að „allt væri í Iagi“, — en svo kom í Ijós að svo var ekki.
Um síðustu helgi gerði lögreglan þarfaverk, þegar hún tók hátt
á annað hundrað flöskur af áfengi af unglingum, sem voru á
leið f Þrastaskóg, sem reyndist nauðlending þeirra eftir að þeim
var úthýst frá Laugarvatnsskógi. Þaö vakna óneitanlega spum-
ingar í sambandi við þetta vandamál. Hver selur unglingum
allt þetta áfengi? — Hvemig stendur á að Ieyfðar em óskipu-
lagðar ferðir tuga unglinga til staða, sem margoft hefur verið
auglýst að séu Iokaðir fyrir tjaldbúa. Hvað hefur verið gert
til að draga úr þessu vandamáli? Kunnugur maður sagði í gær
að ástandið í Þrastaskógi hefði verið með betra móti miðað
við önnur „hvítasunnumót" undanfarin ár, en engu að síður
var aðkoman óglæsileg í þessu skógarkjarri. Það er skylt að
taka fram í þessu sambandi að ekki em allir unglingarnir
sem hér eiga hlut að máli - hér er sem betur fer minni hlut-
inn að verki. VÍSIR leitaði í gær til nokkurra aðila, sem eru
vandamálinu kunnugir og fer hér á eftir það sem þeir höfðu
að segja.
Sr- Ölafur Skúlason, sóknar-
Pfestur, formaöur æskulýösráðs
Wfkjunna,., sagði:
Það er ekkert undarlegt
yið hvítasunnuferöir unga fólks-
Ins- Þau fagna frelsinu, það er
Vnr 1 lofti og þau sjá fyrir lok
skólatímans og kasta sér út í
Þetta frelsi, — og gleyma há-
hðinni sjálfri. Það er í sjálfu
sér allt í lagi aö unga fólkiö
ari í ferðalög um þetta leyti,
en þaö er staðreynd, sem menn
sérVyrir löngu aö hafa ge
lei« . sa’ aö unglingarnir þur
sögn á þessu ferðalagi se
s.rnrn> en hins vegar er þí
Ve Ieynd ad Þeim hefur ekke
u-n s‘nnt ár eftir ár, en allt
ailað á eftir: „Olfur, úlfur ..
aU aö er hörmulegt að vita
áfe «IÖUr.í 14 ara ungmennu
ur r®aiagi með vín, en hér ver
un v taka höndum saman v
það ln8ana sjálfa um lausnin
fer* , rt að efna til skipulagði
H að v-aga’ Þá á ekki að þur:
uqj 'Sa ungmennunum frá ei:
nú VS aönum á annan eins c
tii ar Sert. Það þarf aö efr
heigj^r'áiýðsmóta um þesi
h^fj ’ nar sem eitthvað er v
að Unglinganna, eitthvað I
0starfa að.
ÞeSSy0 hver a að standa fyr
að t ersónulega finnst m<
eigj ^rskniyðsráð Reykjavíki
vinnu vSt.anda fyrir Þessu í sar
Samtök 10 önnur Þau æskulýö
1 sem starfandi eru hi
í borginni, enda er hér um að
ræöa að langmestu leyti ungl.,
sem eru af höfuðborgarsvæðinu.
Ég segi fyrir æskulýðsráð kirkj-
unnar, að þaö er alltaf til sam-
starfs i málum sem þessu.
Benedikt Sigvaldason, skóla-
stjórl Héraðsskólans að Laugar-
vatni:
— Aö fenginni reynslu síðustu
ára auglýstum við skólastjórar
skóianna hér á Laugarvatni, að
ekki yrði leyft aö tjalda í Laug-
arvatnslandi yfir hvitasunnuna.
Auglýstum við alls sex sinnum
í útvarpinu, frá fimmtudegi og
fram á laugardag. Þetta gerðu
einnig bændur næstu bæja hér
í kring.
Þetta var gert með þaö fyrir
augum, að hér standa yfir próf
í sumum skólum, en í öðrum
þegar hafinn undirbúningur að
prófum, og af svona samkom-
um, eins og hafa verið hér
stundum áöur yfir þessar helgar,
hvítasunnuna og verzlunar-
mannahelgina, stafar mikið ó-
næði. Það vildum við koma i
veg fyrir. En við vissum þaö
frá því í fyrra, að þessum til-
kynningum yrði ekkert hlýtt.
Viö auglýstum þá svipað og við
geröum nú, en það dugði bara
ekki til. Unglingarnir komu
hingað með langferöabílum og
tjölduöu í landinu hér, f algeru
óleyfi.
Því fórum við þess á leit við
yfirvöldin, aö þau héldu sínum
verndarvæng yfir okkur og
gerðu ráðstafanir ti! þess að
fastar yrði eftir því gengiö aö
tilkynningum yrði hlýtt. Eigum
við sýslumanni Árnessýslu og
lögreglunni á Selfossi það að
þakka, aö engin truflun varð á
próflestri nemenda.
Því erum við hér á staðnum
þeim afar þakklátir fyrir þeirra
hjálp og einnig lögreglunni í
þessar samkomur unglinganna.
Ég kann ekki neina töfrafor-
múlu, sem gæti átt við það, en
það er, held ég, álit flestra, að
unglingarnir þurfi einhvern
stað, þar sem þeir geta komiö
saman á. En það þarf að vera
eitthvert skipulag á því og það
þarf að vera stjóm á hlutunum.
En það er ekki auövelt að ráða
bót á þessum málum. Einkan-
lega ekki meðan til eru mann-
geröir, sem selja 13 og 14 ára
unglingum áfengi i hendur, þess
vel meðvitandi, hvað þau ætla
sér meö það.
fkt
Jón Guömundsson, yfirlög-
regluþjónn á Selfossi:
— Ég mundi nú segja, þeg-
ar við förum að ræöa um þessa
hvítasunnu, að hún hafi ekki
veriö svo slæm með tilliti til
undanfarinna ára. Ég tel, að hún
hafi veriö töluvert skárri en t.d.
Þjórsárdalsfarganið, þótt þarna
í Álftarhólum hafi veriö
teknir um 20 unglingar úr um-
ferð vegna ölvunar, þá var það
ekki svo mikill hluti úr þessum
stóra hóp, sem þarna var. Ekki
ef miöað er viö það, sem stund-
um hefur verið áður.
Fyrstu hóparnir, sem þangað
komu, komu frá Laugarvatni,
en þangað höfðu þeir farið í
þeirri trú, að þar mættu þeir
tjalda. En þar sem ekki var
leyft að tjaldað yröi þar og
þeim visað þaðan, voru ungling-
arnir fluttir í Álftarhóla. Þang-
að hópuðust svo fleiri, eftir að
fyrgti hópurinn hafði myndazt.
Nú var það vitað áður en ung-
lingarnir lögðu af stað úr
Reykjavík, aö óheimilt væri aö
tjalda á Laugarvatni. Það hafði
verið tilkynnt í útvarpi og sér-
leyfishafanum, sem flutti ungl-
ingana austur, var tilkynnt það
sérstaklega áður en hann lagöi
af stað úr Reykjavfk, að far-
þegar hans fengju ekki leyfi til
þess að tjalda 1 Laugarvatns-
landi. En hann auglýsti ferðir
austur að Laugarvatni og gaf til
kynna að þar mætti tjalda yfir
hvítasunnuna.
Eii þegar á Laugarvatn kom
var þeim sem sagt bent á að
tjaldstæða þyrftu þeir að leita
sér annars staðar og þá var
þeim ekið i Álftarhóla. Sú sam-
koma, sem þar myndaðist var
svo sem eins og þessar sam-
komur hafa verið, en þó að
mínu áliti ekki eins slæm.
— Þetta er auðvitað vand-
ræöa ástand, sem skapast um
þessar helgar, hvítasunnuna og
verzlunarmannahelgina, þegar
unglingar þyrpast svona saman
á nokkra staði og erfitt að finna
úrræði því til lausnar, en mér
hefur aöeins dottið í hug, hvort
ekki mætti finna staö, sem
hægt væri aö beina unglingun-
um á. Einhvern stað og þá eitt-
hvaö það haft til skemmtunar,
sem þeir gæt unað sér við.
fkr/
Axel Kvaran, lögregluvarð-
stjóri:
— Ég hef verið aö velta því
fyrir mér, hvaða afleiöingar þaö
mundi hafa haft. ef allar áfeng-
isflöskurnar, sem lögreglan tók
af unglingunum um helgina,
hefðu verið komnar upp í mal-
argryfjuna, til unglinganna i
Álftarhólum. Það er víst óhætt
að segja þaö, að þótt öllum hafi
þótt nóg um ölvunina eins og
hún var, að ekki hefði ástandið
veriö betra, ef unglingarnir
hefðu drukkið allt þaö áfengi
líka.
Og allt er þetta áfengi, sem
fullorðnir kaupa i áfengisverzl-
uninni tyrir unglingana, eða
sem leynivínsalar selja þeim,
því ekki fá unglingarnir sjálfir
afgreiðslu i áfengisverzluninni.
Það verður erfitt að ráða bót
á þessum vandræðum meöan svo
er farið að. Við fylgdumst þó
með kaupum í áfengisverzlun-
inni síðustu dagana fyrir hvíta-
sunnuna, en urðum einskis varir,
þrátt fyrir alla árvekni, sáum
við aldrei neinn mann afhenda
unglingi áfengi. En það er samt
þannig, sem unglingarnir kom-
ast yfir vínið.
Þaö er öruggt mál, að með
þessum aðgerðum lögreglunnar,
að leita í farangri unglinganna
og taka áfengið af þeim, er
mikið dregið úr áfengisneyzlu
þeirra. En þetta leysir bara
ekki vandann í sambandi við
þessar utanbæjarferðir um
löngu helgamar.
Hann verður aö leysa með
öðrum 'hætti. Til dæmis með
því að einhver aöili finni út
góðan stað meö nógu löngum
fyrirvara, þar sem unglingamir
geta komið á. Hafi þar for-
göngu um, að þar verði eitthvað
fyrir þá aö vera við. Kveiktir
varðeldar, einhverir, sem leika á
gítar, harmoniku eöa eitthvað
hljóöfæri, sem krakkamir, geta
safnazt um. Skipuleggja ein-
hverja knattleiki eöa einhverja
þá leiki, sem krakkamir geta
unað sér við. Ferðir af og á
staðinn byrftu líka að vera
skipulagöar. Ekki eins og maður
varð var viö hjá unglingunum
í Álftarhólum. Þeir komu þó
nokkuö margir, þegar llða tók
á laugardaginn, og vantaöi þá
far í bæinn. Þeir höfðu ekkert
við aö vera þarna, dauðleiddist,
en fengu ekkert far f bæinn. Þó
þeim hefði verið séö fyrir fari
austur, hafði ekkert verið fyrir
því hugsað, að þeir þyrftu aftur
að komast f bæinn.
Þaö sem gerir þessa helgi
umtalsverða er aðdragandi þess
aö unglingarnir koma aö Álftar-
Reykjavík, sem var okkur hin ' hólum og tiópast þar saman.
mesta hjálparhella.
En varðandi þetta fyrirbrigði,