Vísir - 27.06.1967, Side 9

V1SIR . Þriðjudagur 27. júní 1967.
Menntun er bezta fjár-
festing hverrar j)jóðar

Talað við nokkra stúdenta, sem lesa á sumrin
!>ví hefur oft verið fleygt, að fjárfesting I menntamálum
sé bezta fjárfesting, sem nokkur þjóð leggur í. Þetta hef-
ur marg oft komið berlega í Ijós, einkum nú í seinni tíð, er
sérhæfing á hvers konar sviðum hefur sífellt verið hærra og
hærra skrifuð hjá þeim hjóðum, sem lengst eru komnar á
braut velmegunar, andlega og Iíkamlega. Nú þegar sumar er
komið njóta þeir, sem þess eiga kost, sólar og góða veðursins
eins og frekast er kostur. En því miður eru það ekki allir,
sem þess eiga kost. Einn hópur er sá, sem ekki getur notið
góöa veðursins og sumarsins á við aðra og það eru þeir
námsmenn, sem lesa að sumri til, sumir að búa sig undir
lokapróf, en aðrir undir minni háttar próf, sem þó eru mikil-
væg. Þessir menn fóma með þessu sumarvinnunni, sem löng-
um hefur hjálpað mörgum námsmanninum yfir örðugasta
hjaUann á Ieiðinni til góðrar menntunar. Þessir menn eru að
fjárfesta, þó svo þeir treysti ef til vill ekki svo mikið á „verð-
bólgugróða“, eins og sumir, sem hvað ákafastir fjárfesta.
Blaðamaður og Ijósmyndari Vísis heimsóttu á dögunum
Háskóla íslands, þar sem flestir þessara námsmanna hafa
aðstöðu til lestrar. Við áttum tal við nokkurn hluta þessa
hóps og fer það hér á eftir.
0 Ver doktorsritgerð í
íslenzkum stjórnmál
um við Parísarhá-
skóla
Á efstu hæð Nýja Garðs, en
því nafni nefnist nýrri heima-
vist háskólastúdenta, hafa
nokkrir námsmenn herbergi, þar
sem þeir stunda rannsóknir sín-
ar. Við hittum fyrstan að máli
Michel Sallé, ungan, franskan
stúdent, sem hér hefur dvalizt
í tvö ár og hyggst verja doktors-
ritgerð um íslenzk stjórnmál við
Parísarháskóla á næsta vori. —
Við spyrjum hann fyrst, hvað
hafi komið honum til aö leggja
stund á rannsóknir á íslenzkum
stjórnmálum, sem ekki ku vera
mjög hátt skrifuð hjá mörgum
hér á landi.
— Ég hefi stundaö nám í fé-
lagsfræöi og stjómfræði við
Parísarháskóla í fimm ár. Eitt
sumarið langaöi mig hingað til
lands og lét ég verða af því, og
hélt hingað af einskærri ævin-
týramennsku, eins og svo
margir útlendingar, sem hingað
koma. Ég byrjaði á þv£ aö reyna
að útvega mér vinnu hér og þaö
gekk ekki sérstaklega illa.
Hafnaði ég aö lokum á Raufar-
höfn, þar sem ég fékk vinnu
við saltfiskverkun. Ég kunni illa
við mig í byrjun, bæöi fannst
mér fólkið leiðinlegt og svo líka
landið, sem það byggir. En er
ég fór að kynnast hvoru tveggja,
fór ég smám saman aö kunna
betur við mig, og svo vel að
síöustu, að ég ákvað aö dveljast
hér lengur, gat í rauninni ekki
hugsað mér að fara strax heim.
Ég ákvað sem sé að leggja stund
á íslenzk stjómmál, samanber
það sem ég lagði stund á viö
Parísarháskóla og ég sagöi frá
áðan.
— Mér kom strax í byrjun
mjög á óvart, hvað stjómmála-
flokkarnir hér á landi eiga sterk
ítök víða í þjóðlífinu og hafa
viðtæk áhrif á þaö. Það er eink-
um þetta, sem ég tók fljótlega
eftir og þaö sem mér finnst
athyglisveröast. Þá geri ég ekki
heldur ráð fyrir, að kjósendur
i öðrum löndum sé jafn ríg-
bundnir við „sinn“ flokk og hér
er. M. a. á þeim forsendum
gerði ég ekki ráð fyrir miklum
breytingum á valdahlutfalli
flokkanna hér í nýafstöðnum
Alþingiskosningum og sú varö
jú raunin.
— Mér finnst velmegun mikil
og almenn velmegun og að því
hef ég komizt með athugunum
á íslenzku efnahagslífi. Ég held,
að tekjuskiptingin sé óvíða jafn-
ari en hér á landi, a. m. k. er
hún ójafnari £ mínu heimalandi.
— Nú síðustu daga hef ég
haft ágætis tækifæri til að kynn
ast landinu enn betur en ég gat
áður. Ég fór um Norðurlandið,
og skoðaði m. a. Mývatnssveit-
ina og þar fannst mér landslag-
ið £ einu orði dásamlegt. Þá hef
ég farið til Snæfellsness og
sömu sögu er að segja þaöan.
0 Eddukvæðin eru
freistandi
jVokkru innar á ganginum á
Nýja Garði' búa tvær enskar
stúlkur, sem leggja stund á is-
lenzka tungu. Við hittum aðra
þeirra heima við. Hún heitir
Catrin Jones og er frá WALES
og á það leggur hún mikla á-
herzlu. Þjóðemiskennd er rik i
þeim, sem þama búa og komst
blaðamaður oft að raun um það,
meðan á samtalinu stóð.
— Ég stunda nám í íslenzku
hér við Háskólann, segir Catrin
£ upphafi. Hún talar mjög góða
fslenzku, svo góða, að undrun
sætir, þar sem hún hefur aðeins
dvalið hér á landi frá þvf s.l.
haust.
— Ég lagði stund á foni-
ensku við háskólann í London
og þá komst ég £ kynm við Is-
lenzkuna og tók hún fljótlega
hug minn allan og þá þegar á-
kvað ég að koma hingað, kynn-
Catrin Jones: Sakna trjánna £ Wales
ast fólkinu, landinu og sfðast
en ekki sízt málinú, sem hér
er talað.
— Ég get með ánægju sagt,
aö ég kann vel viö mig hér á
landi. Ég vissi aö visu lftið um
land og þjóö, er ég kom hingað,
en ég hef sannarlega ekki orðið
fyrir vonbrigðum með dvölina
hér og kynni mfn af fólkinu.
Þið íslendingar eruö alltaf að
segja, að þiö séuð ókurteisir.
Ég hef ekki oröið vör við það,
en aftur á móti eruð þiö lengi
að kynnast okkur útlendingun-
um, eða kannski erum við sjálf-
ir óframfærnir.
— Er ég var viö nám i Lund-
únaháskóla, komst ég nokkuð
í kynni við íslendingasögurnar.
Ég er einkum hrifin af Eddu-
kvæðunum, bæði varöandi form
þeirra og efni. Það er eitthvaö
við þessar fomu sögur ykkar,
sem gerir þær svo freistandi til
lestrar.
— Mér gafst tækifæri til þess
fyrir skemmstu aö ferðast eilítiö
um íandiö ykkar og það verð ég
aö segja, að ég varð mjög hrif-
ir, af þvf. Ég viðurkenni fúslega,
að fyrir kemur að ég sakni
minna heimahaga, einkum
trjánna, en er það ekki eðlilegt?
Vaknar föðurlandsástin ekki
alltaf einhvern tima upp i
manni?
© Tannlæknanámið er
6 ára stöðugt púl
Á flötinni neðan við Háskól-
ann flatmaga fimm stúdent-
ar. Við setjumst hjá þeim og
tökum þá tali. Nöfnin?
— Björgvin Jónsson, Bragi
Ásgeirsson, Haukur Filippus-
son, Helgi Einarsson, allt tann-
læknanemar og Hreinn Pálsson,
laganemi. Þeir Björgvin og
Helgi eru aö búa sig undir loka-
próf, en Bragi og Haukur munu
ljúka prófum aö einu og hálfu
ári liðnu.
— Það er nú ekki mjög al-
gengt að laganemar lesi mikið
á sumrin, segir Hreinn, en auö-
vitað veröa þeir, sem slá slöku
við á veturna að bæta það upp
með sumarlestri.
— Tannlæknanámiö tekur
venjulega 6 ár, sex ára sífelldur
þrældómur, lestur og aftur lest-
ur. Samfara lestrinum er kaup-
laus vinna.
— Námsefnið hjá okkur i
tannlæknanáminu er alltaf aó
aukast, við lesum um 5000 síð-
ur á síðasta vetri og tökum sfö-
Framti a nls 10
Michel Sallé: Almenn velmegun á íslandi.
Laganeminn og tannlæknanemamir: Talið frá hægri eru: Helgi Einarsson, Hukur Filippusson, Bragi
Ásgeirsson, Björgvin Jónsson og Hreinn Pálsson.