Vísir - 30.06.1967, Blaðsíða 12
12
V 1 SIR . Föstudagur 30. júnl IW/
y
MARY BURCmt L
Um aidur og ævi
Ástnrsaga úr sióferð
Nr. 1
Skipiö blés tH brotífatar ag yör-
gnæfói allt anaað hljóó um borð.
Skvaldriö og hlátrasködtin þögnuðu
í svip, svo byrjaðí þetta á ný,
og einhverjir köHuðu: — Nú förum
við! Það hreyfist! — Blessuö og
sæl! Góða ferð!
Jenny sem kvatt haföi móður
sína og systur snemma um morg-
uninn, ásðúr en hún fór að heiman,
færði sig frá borðstokknum og veif
aði þakklát til húsbónda sins niöri
á hafnarbakkanum, þó bún þættist
vita að hann sæi hana ekki. Þarna
stóð hann og veifaöi dýrum vasa-
klút, en í vitund hans var aðeins
ein maimeskja um borð. Claire
dóttir hans, sem stóð við hiiðina
á Jennv.
— Vertu sæll, pabbil hrópaði
Claire og röddin var skær og fal-
leg, og ailt I einu urðu dökku
augun gljáandi arf geðshræringu.
— Hún er yndisleg, hugsaði
Jenny með sér og skotraði aug-
unum útundan sér til stúlkunnar,
sem hún hafði tekið að sér að
bera ábyrgð á. — Það er ekki
furða þó honum þyki vænt um
hana.
— Líttu á! Nú sjáum við sjóinn
milli skipsins og hafnarbakkans!
Claire Elstrone sneri sér að Jenny.
Andlitið Ijómaði af bamslegri gleði,
sem Jenny hafði ekki búizt viö.
- Við hreyfumst! Viö erum fam-
ar af stað! Slysalaust!
„Slysalaust" var ekki þaö orð
sem Jenny mundi hafa notað um
burtför jafn frægs línuskips og
„Capricom“ var, og sem hafði létt
akkerum jafn oft. En ef Claire
fannst þrekvirki ,aö komast frá
bryggjunni slysalaust — þá hún
um það.
Þess vegna brosti Jenny aðeins
og sagði: — Já, nú er feröin byrj-
uð. Næsta viðkoma í Gibraltar. Og
svo veifaði hún enn einu sinni
til húsbóndans og vonaði að sir
James þættist ekki vera mjög mik-
ill einstæðingur, þama sem hann
stóð á bakkanum og horfði eftir
augasteininum sínum leggja af
stað í ferðina, sem hann. hafði
undirbúið með þeirri vandvirkni
sem honum var lagin.
Jenny var ekki enn farin að
skilja, að hún væri sjálf þátttak-
andi í þessari ferð. Meðan hún stóð
þama og horfði á allt fóHdð sem
var að veifa og kveðja, hvarfiaði
hugur hennar til desemberdagsins
ótrúlega, er sir James Elstrone,
æðsti maður Elstrone Electrical
'Enterprises Ltd., haföi kailað á
hana inn í skrautlegu einkaskrif-
stofuna sína og boðið henni sæti
í einum mahognistókium, en þeir
voru ekki notaðir handa öðrum en
háttsíettum kaupsýsl umörmum.
Jenny var ekki annar tveggja
einkaritara srr James. Hún var
aðeins ritari aðalrkarans. Að visu
haföi hún stundum unnið ýmislegt
fyrir höfuöpaurinn sjálfan, og tví-
vegis að mirmsta kosti haföi hann
n áðarsamlegast kkikað kolli til
hemiar til þess aö lýsa velþóknun
sinni á því, sem hún hafði gert.
En aldrei hafði hún búizt við að
upplifa það, að hann horfði á hana
yfir gljáandi mahogníplötuna á
skrifborðinu sínu og talaði við
hana eins og hún væri á stjómar-
fundi í fyrirtækinu. Árfðaadi stjóm
arfundi, meira að segja.
— Já, ungfrú Creighton... sir
James rýndi i minnisgreinar á
borðinu hjá sér, — þér hafið ver-
iö hjá okkur í tvö ár, og við
höfum verið mjög ánægðir með
yður. Þetta hefur orðið til þess,
aö mér dettur £ hug að fela yður
sérstakt erindi, sem skiptir mjög
miklu fyrir mig, persónulega.
Hann þagnaði og Jenny sagði í
undirgefni: — Já, sir James, —
eins og hún vissi hvað hann var
að tala um, en það gerði hún alls
ekki.
— Kannski ég megi spyrja yður
nokkurra spuminga? Forstjórinn
horfði svo fast á Jenny, að henni
leiö líkast og lélegum hluthafa
mundi hafa gert og flýtti sér að
segja upp aftur:
— Já, sir James.
Þér eruð ... nú leit hann aftur
á minnisblöðin — 22 ára?
— Já, sir James.
- Hm.. leitt aö þér skuluð
ekki vera dálítið eldri, tautaði
hann, og nú fannst Jenny að hann
ætlaöist til að hún blómgaðist,
þroskaðist, visnaði aftur og yrði
eldri á nokkrum sekúndum. En hún
var jafn ungleg og áður og mjög
forvitin.
— Þér eigið enn heima hjá fjöl-
skyldu yöar?
— Já, hjá móður minni og syst-
ur. Faðir minn er dáinn.
— Og þér hafið lært hjúkrun-
arstörf?
— Ég hef tveggja ára æfingu úr
sjúkrahúsi, en ég er ekki útlærð
hjúkrunarkona, sagði Jenny og
botnaði ekkert i hvers vegna hann
væri að spyrja að þessu. — En
þegar faðir minn dó komst ég
ekki hjá að velja mér starf, sem
gæfi fljótar eitthvað í aðra hönd
en hjúkrunarstarfið gerir.
— Já, ég skfl það. Emð þér
trúkrfuð?
— Nei... nei—nei.
— Engin tengsl?
— Nei, sagði Jenny, sem nú
þóttist geta búizt viö, að hann
spyrði hvaða númer af skóm hún
notaði eða hvaöa kvikmyndaleik-
ara henni litist bezt á.
— Er þá ekkert því til fyrir-
stöðu, að þér gætuð orðið fjar-
verandi frá Englandi nokkra mén-
nðí.
— Fjarverandi frá Englandi?
hváði Jenny og saup hveljur. Nú
skildi hún að þessi undarlega for-
vitni sir James stafaði af einhverju
óvænta, sem mundi vera í bígerð.
Inngangur að einhverju stórfeng-
legw ævintýri. — Eígið þér við ...
ætlið þér aið senda nrig i einhverja
skrifstofu yðar erlendis?
— Nei, ungfrú Creighton. Þetta
er aiveg óviðkomandi skrifstof-
unni. Ef svo heföi ekki verið,
væri máHð mifclu einfaldara. Og
nú strauk sir James hendinni um
enniö og vandræðasvipur kom á
hann, aldrei þessu vant.
Ef það er eitthvað, sem ég get
orðíð að liði með... byrjaði
Jenny. Svo gerði hún sér ljóst að
það væri dálítið hjáleitt af undir-
tyllu að komast svona að oröi við
höfuðpaurinn í Elstrone Electrical
Enterprises Ltd., og það kom kind-
arsvipur á hana, hún roðnaði og
þagði.
— Þetta er viðvikjandi henni
dóttur minni, Claire. Hún er ein-
bimi. Og móðir hennar dó þegar
Claire var tíu ára, og ég hef ekki
gifzt aftur.
Nú þagnaði sir James aftur og
á svipstundu hafði Jenny skilizt —
því að hún var hjartagóð og hafði
samúð með þeim sem bágt áttu —
af þessum fáu oröum, að þarna
væri tómleiki og einstæðingskennd
sem öll auðæfi heims gætu ekki
bætt úr.
— Já, sir James, sagði hún blíð-
I
I
I
lega eftir nokkra stund. Sir Jam-
es virtist hafa viknað, en það var
ólíkt honum.
— Hún er orðin tvítug og ég skal
játa, að ekkert er mér jafn mikils
virði og hún. Ég hef reynt að vera
henni eins góður og ég hef vit til
og veitt hénni allt það, sem hún
óskaði og ég taldi henni hollt. En í
haust veiktist hún alvarlega —
fékk bæði brjósthimnubólgu og
lungnabólgu, og mér finnst hún
hafa verið of lengi að ná sér eftir
veikindin.
— Nú ráðleggja læknarnir henni
að fara til Ástralíu og heimsækja
ættingja sína þar, en ég á alls
ekki heimangengt eins og stendur,
og auk þess þarf hún frekar föru-
naut, sem er á likum aldri og hún.
Þess vegna er ég að taia við yður
núna.
— Mig? Jenny varð undrandi og
hjartað i henni hoppaði af gleði,
þó hún reyndi að láta ekkert á þvi
bera. — Hún hlýtur að eiga marg-
ar vinstúlkur, sem eru hæfari í
fþetta en ég.
— Þær hafa engar verið hjúkr-
unarkonur. AHt í einu fannst Jenny
sir James vera líkastur stöðum
asna, sem spyrnir við fótumrm.
— En ... þér megið ekki halda
að ég sé ekki þakklát fyrir tflboföð,
sagði Jenny alvarleg. — En ég
hugsa að dóttir yðar þurfi síður
á hjúkrunarkonu að halda en góðri
vinstúlku. Það eru hjúkrunarkonur
og læknar um borð eins og þér vitið
Eða þér gætuð lfka sent útlæröa
hjúkrunarkonu með henni.
— Nei, nei. Hana má ekki gruna
að ég sé hræddur um heilstifariö
hennar.
Jenny hugsaöi sig um. Ekki af
því að hana sárlangaöi ekki til þess
að taka þessu ótrúlega tækifæri
tveim höndum, heldur af því að
hún þóttist finna á sér, að sir Jam-
es hefði ekki sagt henni tH firils
hvernig í öílu lægi.
— Ég skil ekki aimennilega, sagði
hún loksms ,— að þessi nasasjón,
sem ég hef af hjúkrun, geri mig
hæfari til að fylgja ungfrú Elstrone
Á sumaríeyfis- J
dögum \
sem öðrum vilja menn geta j
gripið til einhvers, sem skemmti /
legt er að lesa. 1
Greifinn nf !
Monte Christo (
er með albeztu sumarleyfisbók-
um. — Hjá bóksölum. f bandi.
FRAMKÖLLUM
FILMURNAR
FLJÓTT OG Va
GEVAFOTO
LÆKJARTORGt
AUGLÝSINGASKRIFSTOFA !
AUGLÝSENDUR, ATHUGIÐ! ooooa|
aaaooi iaaaaD •
_____Handrit at auglýsingum þurfa aö hafa borizt auglýs- i
oooooi laoaoD!
. ingaskrifstofunn: fyrir kl. 6.00 daginn fyrtr birttagn.
ooðod J J laaooo
ÞINGHOLTSSTRÆTI I
S'imar 11660 - 75099 - 75670
kaffi .
IklAUGAVEG 17&Æ
Knútur Bruun hdl.
b £dgax Rice Bumoughs ( AHj POJZT baa/AGA
/ \ C X'M JY£LL A//£AI>
/ C_ OF BA/MS...
IMMIGRATI0N
„Þá er ég að verða kominn. Eftir öllu að
dæma er ég tatevert á undan þeim“.
„Vonæidi nógu mi'kið á undan, til þess
að geta undirbúið óvæntar móttökur þeim til
handa".
Lögmannsskrifstofa
Grettisgötu 8 II. h.
Sími 24940.