Vísir - 18.07.1967, Blaðsíða 12

12
tmm
VÍSIR. Þriöjudagur 18. júlí 1967.
wii—ihji mmmmmmmammmBmmm—
4 Ástarsaga
ur
sjóferð
MARY BURCHELL:
Jm aldur og ævi
— Ég er hrædd um það, Og
ég hef áhyggjur af þvi.
— Sanniö þér til, sagði hann
hughreystandi, — að hún hefur
vit fyrir sér sjálf. Þær hafa það
ofti, þessar yndislegu og vandræða-
legu imgu stúlkur.
En Jenny hristi höfuðið. — Hún
þekkti hann, áður en hún kom á
skipsfjöl, sagði hún talsvert upp-
væg, því aö hún hafði samvizku-
bit af því að vera svona opin-
ská. — Faðir hennar hafði áhyggjur
af því, og sendi hana 1 þessa ferð
til þess aö stfa þeim sundur. —
En hann — Kingsley Carr, meina
ég — náöi sér í stöðu á „Ca-pri-
corn“. Og í stað þess aö stíast í
sundur eru þau héma, bæöi á sama
skipinu, og geta verið eins mikið
saman og þau vilja.
— Ég skil. Nicholas Edmonds
virtist veita þessu máli meiri at-
hygli en hann var vanur að veita
því, sem snerti annarra hag. —
Veit faðir hennar þetta?
— Nei. Og Claire veit ekki held-
ur, að mér er kunnugt um, hvern-
ig sambandi hennar og Carrs er
í raun réttri háttað.
— Yður finnst ekki ástæða til
að láta fööur hennar vita um
hvernig ástatt er?
— Nei. Fyrst í stað fannst mér
það ótímabær afskiptasemi. Og
síðan frétti ég, að faðir Claire
hefði fengið hjartabilun og að nauð
synlegt væri að hlífa honum við
ölium óþægindum.
— Svo að ef einhver á að taka
að sér að vemda Claire fyrir
hennar eigin flóasifjpörum, þá er-
uð það þér, sagði hann hugs-
andi.
— Já einmitt, sagði Jenny. En
'brosti. — Eins og sakir standa
á hann hægari aðstööu en þér.
Unga stúlkan er ástfangjn af hon-
um og trúir á hann, og hann get-
ur talað sínu máli við hana allan
líölangan daginn.
— Eitthvaö þarf hann nú að
sinna skyldustörfunum líka, sagði
Jenny, en Edmonds gerði lítið úr
því.
— Hann hefur nógan tíma til
•að lifa og láta eins og hann
vill.
— Ef þér lítið svo á, skil ég
ekki, hvað ég ætti að geta gert
til gagns, sagði hún dauf í dálk-
inn.
— Langar yöur til að gera eitt-
hvað ?
— Vitanlega. En það er svo
erfitt að vita, hvað ....
— Þá ættuð þér að þeina hug
mannsins í aðra átt, sagði Nicholas
Edmonds óþolinn. — Þér hefðuð
átt að láta hann verða vin yðar
en ekki óvin, strax í byrjun .. .
— Ég vil ekki eiga hann fyrir
vin.
— Það kemur ekki málinu við,
sagði hann þurrlega. — Þér verðið
alltaf að halda frið við andstæð-
inga yðar, ef vopnin yðar eru ekki
beitt.
Jenny horfði á hann. — Er yður
alvara?
— Víst er mér alvara! Nú virt-
ist hann aftur ergilegur yfir því,
hve barnaleg hún var.
Jenny velti þessari ráðleggingu
fyrir sér.
— Við vorum að spila póker
rétt áðan, sagði hún. — En nú er
réttast að brýna vopnin. Hvað
finnst yður að ég eigi að gera
næst?
Nicholas Edmonds hló talsvert
henni fannst ekki þörf á aðsegja að u hvarf af
honum, að hun væri einmitt x þeim ■
erindum þarna um borð.
—Veit þessi töfrandi imgi lækn-
ir um gruninn, sem þér hafið á
i honum sinnuleysissvipurinn.
— Hvers vegna leggið þér ekki
| út snömr og reynið að veiða þenn
I an unga mann sjálf? Þér hafið
I ekkert betra ráð til þess að láta
mikils vert, að hún væri talin
vinstúlka hennar, en ekki ritari
í fyrirtæki föður hennar. Hún
hafði vafalaust sagt Kingsley Carr
einhverjar tröllasögur af því, hve
rík Jenny væri. Kannski hafði hún
sagt Nicolas Edmonds það líka.
— Ég hefði gaman af aö vita,
sagöi Jenny, — hve rík þér haldið
að ég sé?
— Ég hef sannast að segja ekki
hsigsað um það, svaraöi Nicholas
Edmonds og brosti. — Nema rétt
iauslega, og það hef ég byggt á'
því, sem mér hefur verið sagt.
— Sagði Claire yður það?
Hann hugsaði sig um stundar-
korn.
— Nei, nú man ég það. Það var
Kingsley Carr sjálfur.
— Var það? Henni fannst þetta
breyta öllu. — Sagði hann yður að
ég væri rík?
— Mig minnir að hann segöi,
að þið væruð' báðar ríkar. Hann
skipaði ykkur báðum í sama verð-
flokk, ef svo mætti segja. Mér
fannst engin ástæöa til að íhuga
þessar upplýsingar nánar.
— Nei, nei. Jenny beit á vörina
og hugsaði af kappi. en hann horfði
á hana og brosti. — Hann heldur
þá, að ég sé rík?
— Og hafið þann kost að eiga
ekki strangan fööur, tautaði Nich-
olas Edmonds.
— Mér finnst einstaklega lúa-
legt að gera þetta, sagöi hún út
í bláinn.
— Gera hvað? spurði Nicholas.
— Ef þér haldið manninn annan
en hann er, og tilfinningar hans
í garö vinstúlku yðar eru hrein-
ar, kemur ekki til mála, aö þér
stelið honum frá henni.
— En ef hann hins vegar er
ævintýramaður — og er að reyna
að gleypa feitan bita með sem
minnstri fyrirhöfn, þá geriö þér
ungfrú Glaire greiöa með því aö
sýna henni hvers konar maöur
þetta er.
— Það.... virðist rökrétt á-
lyktun, sagði Jenny hikandi.
Og það gæti reynzt áhrifamikiö
í framkvæmd líka, svaraði Nich-
olas Edmonds. — Athugið þér það.
Það verður talsvert erfitt að fást
við þennan unga lækni, ef þér haf-
ið látið hann skilja á yður áöur,
að þér treystið honum ekki.
— Já, þaö er kannski ekki ó-
maksins vert að reyna það, sagði
Jenny og virtist létta við að kom-
ast að þeirri niðurstöðu.
En Nicholas Edmonds vildi ekki
hlusta á það,
— Hæfni mannsins í þá átt að
láta gabbast er nærri því ótak-
mörkuð, svaraði hann kaldhæðnis-
Iega, en þessi athugasemd virtist
fremur hræða Jenny en róa hana.
Hún hafði ákaflega litla löngun
til að „gabba“ nokkurn mann, jafn-
vel ekki Kingsley Carr. En ef hún
átti að bjarga Claire, var líklega
tilvinnandi að beita brögðum.
Og eftir það sem gerzt hafði
um daginn, fannst Jenny orðið að
„bjarga" eiga vel við. Því að henni
var ómögulegt að trúa öðru, en
að aðstoðarlæknirinn hefði af á-
settu ráði reynt að láta hana verða
strandaglóp, og manni, sem var
honum? spurði Nicholas Edmonds.
— Bæði já og nei. Hann veit,. . .... „ ........ .,
„ . .. u ■ , j > vmstulku yðar fa fyrirlitmngu a
að ég veit um hvemig samband j ^onum i
hans og Claire raunverulega er,: ' , j
og að ég gruna hann um græsku. j Hann mundi ekki líta við <
— Hvernig veit hann það? í mér! Ekki meðan Claire er ein-j
— Ég sagöi honum það eiginlega j hvfs staðar nærri. sa8ði Jennv í|
berum orðum. i Mln alvöru'
— Góða mín, það var óhyggi- \ — Þér skuluð ekki vera of viss;
legt! Maður á aldrei að leggja öll j um þaö. Þér getið vafalaust gert j
spilin á borðiö, þegar maöur spil- j yður jafnaðlaðandi og ungfrú j
HÚSNÆÐI ÓSKAST
Viljum taka á leigu rúmgott húsnæði fyrir
afgreiðslu blaðsins á góðum stað í miðborg-
inni. Tilboð óskast send Auglýsingadeild Vísis
sem fyrst.
ar póker.
— Ég lít ekki á þetta sem pók-
er, sagði hún dálítið önug.
— Jæja, ef þér eigið að gera
eitthvað í málinu á annað borð,
verðið þér aö leika dálítið á þau,
góða bam. Nicholas Edmonds
Elstrone er, sagði hann.
— En hún er mjög rík, og...
— Það eruð þér líka, er ekki
svo?
Jenny opnaöi munmrm og ætl-
aði að fara að andmæla, en þá
mundi hún, hve Claire hefði þótt
VÍSIR
EDGAK RlC£ £URROl7CHS mE jrtWGCE
J MUST GBT
RIP OF
A
N
„Þama kemur frumskógarmaöurnn á eft-
ir mér. Ég verð aö stinga hann af“.
„Þetta heföir þú ekki átt að gera, karl
Róðið
hitanum
sjólf
með ...

Með BRAUKMANN hitastilli ð
hverjum ofni getiB þér sjálf ákveS-
ið hitastig hvers herbergis —
BRAUKMANN sjálfvirkan h'rtastilli
er hægt a8 setja beint á ofninn
c8a hvar sem er á vegg f 2ja m.
fjarlægS frá ofni
Sparið hitakostnað og aukrS vel-
liðan yðar
BRAUKMANN er sérstaklega hent-
ugur á hitaveitusvæði
SIGHVATUR EINMSSON&CO
SÍMI24133 SKIPHOLT 15
FRAMKÖLLUM
RLMURNAR
FLJÓTT OG VFL
GEVAFOTO
LÆKJARTORGI