Vísir - 15.08.1967, Blaðsíða 12

RáðiS
hitanum
sjálf
með ...

f FERÐAHAHDBðKINWI ERU
KAUPSTAÐIR OG
LANDINU^
FYLCIR HIDefe
WYJfl VEGAKORT SHELl A FBftM-
LtlBSLUVERBI. ÞflD E8 I STOR'JM
ffiMÆUKIIARDA. ft PLftSTHÚBIIBUM
PAPPÍR OG PRENTAB I LJflSUM OG
LÆSILEGHM LITUM MEÐ ?.60D«
cféM’W STABft NiÍFNIIU
Með BRAUKMANN hitastllli á
hvetjum ofni getið þér tjólf ókvcð-
ið hitastig hvers hcrborgis —
BRAUKMANN siólfvirkan hitastilli
er hægt að setja bcirit á ofninn
eða hvar sem er ó vegg í 2ja m.
fjartægð frá ofni
Sparið hitakostnað og aukið vol-
líðan yðar
BRAUKMANN er sérstaklega hent-
ugur á hitaveilusvæðj
-----------------
SfGHVATUR EINARSSON&CO
SÍMI24133 SKIPHOLT 45

strone og faðir hennar eru að leita
aö yöur. Þau eru tilbúin að fara
í land.
— Æ-já, og ég gleymdi þeim
líka. Ég verð aö fara, elskan mín,
sagði hún viö Pembridge,
— Augnablik! Hvenær sé ég þig
næst? Og hvar ætlarðu að búa?
— Á Hotel Australia. Ég verö
þar í tvær vikur. Og svo ... og
svo... Nú brást henni röddin, og
hún varð kverfarleg á svipinn, —
og svo sendir sir James mig til
London með flugvél.
— Ó-nei, það gerir hann ekki,
sagði skipslæknirinn. — Þú getur
sagt honum að þú sért trúlofuö
mér, og að ég hafi talsvert yfir
þér að segja í framtíðinni.
Hún hló ánægð við tilhugsunina
um þá framtíð.
— Ég skal segja honum það. —
Ætli hann sætti sig ekki við það.
Ég hugsa, að hann hafi gaman af
því. Og Claire líka. Ég verð að
VlS
segja þeim margt, og nú má ég
ekki láta þau bíöa lengur.
Hún bar svo mikla virðingu fyrir
húsbónda sínum að hún gaf sér
varla tíma til aö kyssa Pembridge
áður en hún hljóp á dyr.
En þó bar hún enn meiri virð-
ingu fyrir einum manni en sir
James Elstrone.
— Systir ... sagði dr. Pembridge
rólega.
— Læknir? Hún var fljót aö snúa
viö og hann rétti fram hendurnar.
Og svo uröu ný faðmlög.
— Ég á þig einn núna, er þaö
ekki? hvíslaði hann með ákefð.
— Jú, um aldur og ævi, sagöi
hún innilega. Og hún fann, að
hvort sem hún færi meö honum
í Kyrrahafsferðina eöa yröi eftir
x Ástralíu eöa flygi til London, þá
átti hún hvergi heima nema þama
— hjá honum.
ENDIR
„Risaeölan ætlar ekki að leyfa okkur
komast áfram. Við munum ekki geta hlaup-
ið eins hratt og hún“.
a nana .
„Húðin á henni er of þykk, betra að reyna
aö hitta hana í augað“.
„Við förum sinn í hvora áttina og miðum
á augaö“.
„Nú kemur hún“.
IR . Þriðjudagur 15. ágúst I96#.

allt í einu skildi hún, aö hún hafði
sagt talsvert meira en hún hafði
rétt til að segja, jafnvel þó hann
hefði kalláð hana ástina sína og
kysst hana. Og nú reyndi hún að
losa sig úr faðmlögunum.
En Pembridge hélt fast og sagöi:
— Nei, ástin mín, nú sleppi ég þér
ekki. Ekki fyrr en þú hefur gefið
mér skýringu á þessu.
— Það er... hræðilega löng
saga...
— Það gerir ekkert til. Ég hef
fengið meira en nóg af hálfkveðn-
um vísum og alls konar misskiln-
ingi.
— En vilt þú svara mér einu
áður en ég segi þér frá öllu.
—Ef ég get.
—Það getur enginn nema þú.
Hvers vegna breyttist þú svona,
allt í einu? Hvers vegna kysstirðu
mig ... og ... og ...
— Af þvl að ég elska þig, sagði
skipslæknirinn ,eins og hann væri
að tala um auðskilinn hlut.
— Æ, dr. Pembridge ...
— Ég heiti Símon, tók hann fram
I-
— Já, ég veit það. Það er ljóm-
andi fallegt nafn — Símon. Hún
brosti og strauk hendinni um kinn
ina á honum.
— En... hvaö er um hina stúlk
una?
— Hvaða hina?
— Stúlkuna sem dó. Þú sagðir
síðast í gær, að þú gætir ekki feng
ið af þér að fara aftur til St.
Catherinu vegna hennar.
— Gerði ég það? sagði Símon
Pembridge hægt. — Jú, tilhugsun
in um St. Catherine var mér ó-
bærileg. En ekki út af henni. Ég
gat ekki hugsað mér að vera þarna
án þess, að þú værir þar líka.
— Dr. Pembridge... Símon,
meina ég — var það þaö?
— Þá hefur þú loksins náð þér
eftir þetta?
— Jenny! Nú þrýsti hann henni
að sér aftur, — ég skal segja þér
dálítið, sem ég hef aldrei sagt nokk
urri manneskju.
Ég var hættur aö elska hana, áð-
ur en hún varð veik. Mér er nær
að halda, aö hún hafi fundið lika
að við áttum ekki saman. Ég veit
það ekki. En ef hún hefði fengið aö
lifa, get ég varla hugsað mér, að
við hefðum verið trúlofuð áfram
lengi.
— Það var þá ekki óbærilegt áfall
að missa hana?
— Að vissu leyti var það verra,
sagði hann alvarlegur. — Mér
fannst ég hafa svikið hana. Ég
hugsaði sem svo, að ef ég hefði
elskað hana nógu heitt, þá mundi
velferð hennar hafa skipt svo miklu
fyrir mig, að ég hefði uppgötvað
hættuna í tæka tíð.
— En, elsku Simon... Hún
fylltist unaði, er hún sagði þessi
orð í fyrsta sinn, finnurðu ekki að
þetta er bæöi rökleysa og fjar-
stæða?
— Ég finn það, þegar ég held
utan um þig, sagði hann og varp
öndinni. Hann þrýsti kinninni að
hárinu á henni.
— Útskýrðu nú fyrir mér, elsk-
an mín — ef þú getur — hvers
vegna þaö var á þér aö sjá, að
þér fyndist Carr ómótstæöilegur
og hvers vegna hann sagði mér
síðast i gær, að þið ætluðuð að
giftast í Sidney á morgun.
— Sagöi hann það?
— Já, vfst sagöi hann það. Og
þá slokknaði síðasti vonarneist-
inn í mér.
— Æ, Simon! Af gáfuðum manni
og frábærum skurðlækni að vera
þá hefurðu verið meira en litið
flón. Ég geri ráð fyrir, að þetta
hafi verið síðasta asnasparkið
hans, til þess að hefna sin fyrir,
að ég bjargaði Claire frá honum.
Það hefur þá verið þetta, sem
hann sagði, að ég mundi iðrast
jless, sem ég hefði gert.
— Jenny, þú sagðist ætla að
gefa mér skýringu á þessu. Simon
Pembridge brosti til hennar.
Og hann hélt utan um hana og
hún hallaði kollinum upp að öxl-
inni á honum meöan hún var að
segja honum alla söguna.
— Nú skil ég, sagði hann aö
lokum, — hvers vegna þú hágaðir
þér svona. En þú veröur að viður-
kenna, að það var ekki að ástæöu-
lausu, sem ég misskildi þetta.
Hún hló og tók um hálsinn á
honum. Og nú kom Mary inn.
— Æ, læknir!... Henni brá svo
mikið við, að hún hafði ekki hugs-
un á að hörfa út úr dyrunum aftur.
— Komiö þér inn, systir. Þér
skuluð veröa sú fyrsta, sem óskar
okkur til hamingju.
Systir Mary gapti enn af undr-
un.
Hún tók í höndina á þeim báð-
um og talaði svo lengi um. hve
mikið þetta gleddi sig, að hún
steingleymdi alveg, hvaða erindi
hún átti.
— Æ, ungfrú Creighton, sagði
hún loksins. — Ég var rétt bú-
in að gleyma þessu. Ungfrú El-
REYKIÐ
ffiastecpiece
PIPE TOBACCO
Iðnskólinn i Reykjavik
Innritun fyrir skólaárið 1967—1968, og nám-
skeið í september, fer fram í skrifstofu skól-
ans dagana 16.—25:. ágúst kl. 10—12 Og 14
—17, nema laugardaginn 19. ágúst.
Námskeið til undirbúnings inntökuprófum
og öðrum haustprófum hefjast föstudaginn 1.
september.
Við innritun skulu allir nemendur skólans
leggja fram nafnskírteini og námssamning.
Skólagjald kr. 400,— og námskeiðsgjöld fyrir
september námskeið kr. 200,— fyrir hverja
námsgrein skal greiða á sama tíma.
Nýir umsækjendur um skólavist skulu
leggja fram prófvottorð frá fyrri skóla, náms-
samning og nafnskírteini.
Til að stytta biðtíma nemenda innritunar-
dagana, verða afhent afgreiðslunúmer frá
skrifstofu umsjónarmanns, og hefst afhend-
ing þeirra kl. 8 f. h. alla dagana.
Skólastjóri.
4 Astarsaga
sjóterð
MARY BURCHELL:
Um aldur og ævi