Vísir - 04.11.1967, Qupperneq 8
/
/
8
VtSIR
Utxefandi: BlaðaútgáfaD vu>u\
Framkvæmdastiðri: Oagur Jónasson
Ritstjðri: Jónas Kristjánsson
Aðstoðarritstjóri: Axe) Tborsteinsson
Fréttastjóri: Jón Birgir Pétursson
Auglýsingastjóri: Bergþór Olíarsson
Auglýsingar: Þingholtsstræti 1, simar 15610 og 15099
Afgreiðsla: Hverfisgötu 55.
Ritstjóra: Laugavegi 178. Sími 11660 (5 línur)
Áskriftargjald kr 100.00 á mánuði innanlands
( lausasölu tcr. 7.00 eintakið
Prentsu.iðit '/ísis — Edda h.f.
Endaskipti á staðreyndum
j£kki verður annað séð á blöðum stjórnarandstöð-
unnar en að forustumenn hennar gleðjist — að
minnsta kosti öðrum þræði — yfir þeim erfiðleikum,
sem ríkisstjórnin á nú við að etja vegna verðfallsins
og aflabrestsins. Þessir sömu menn óg blöð þeirra
höfðu, sem kunnugt er, hamrað á því öll árin frá því
að viðreisnarstjórnin kom til valda, að stjórnarstefn-
an leiddi til ófarnaðar. Allt gekk þó þveröfugt við
þessar spár. Upp rann hið mesta velmegunartímabil,
sem þjóðarsagan kann frá að greina. Fór þar saman
mikil aflabrögð, hagstætt verð á erlendum markaði
og viturleg stjórnarstefna.
Stjórnarandstæðingum tókst ekki að fá meirihluta
þjóðarinnar til að trúa því, að henni mundi vegna bet-
ur ef skipt yrði um ríkisstjórn og Framsókn og komm-
únistum fengin völdin. Því tilboði þeirra var vísað á
bug í þrennum alþingiskosningum. Þjóðin var ánægð
með stjórnarfarið og afkomu sína, enda fengu allar
stéttir sinn hlut í afrakstri velgengnisáranna.
En svo gerist það, sem engin ríkisstjórn fær við
ráðið, að mikill aflabrestur verður á vetrarvertíð,
stórkostlegt verðfall á helztu útflutningsvörunum
dynur yfir og síldveiðin bregzt að nokkru leyti, bæði
hvað aflamagn og tilkostnað snertir. Þá reka stjóm-
arandstæðingar upp siguróp og segja við þjóðina:
Þarna sjáið þið, þetta vorum við búnir að segja ykkur.
Þetta er „gjaldþrot stjórnarstefnunnar“. Og bæði Tím-
inn og Þjóðviljinn eyða miklu rúmi á hverjum degi
til þess að reyna að telja almenningi trú um að afla-
bresturinn og verðfallið eigi sáralítinn þátt í erfiðleik-
unum. Þannig er öllum staðreyndum snúið við, reynt
að blekkja þjóðina og æsa til andspyrnu gegn ráð-
stöfunum, sem eru óhjákvæmilegar til þess að koma
í veg fyrir enn stærri áföll.
Það eru alger endaskipti á sannleikanum, að erfið-
leikarnir séu afleiðing stjómarstefnunnar. Við getum
þvert á móti þakkað henni að ekki hefur farið verr
en raun ber vitni. Hvemig halda menn að komið væri
nú, ef stefna vinstri stjórnarinnar hefði ráðið í land-
inu undanfarin ár? í tíð þeirrar stjómar urðu engin
óviðráðanleg áföll í líkingu við þau, sem nú hefur
borið að höndum, en samt var svo komið þegar hún
hrökklaðist frá, að við borð lá, að landið gæti ekki
staðið við umsamdar skuldbindingar sínar erlendis,
m. ö. o. að það kæmist í greiðsluþrot. Og þetta ástand
hafði skapazt í góðu árferði innanlands og við hagstæð
verzlunarkjör á erlendum mörkuðum. Er líklegt að
þeir menn, sem þannig fórst landstjómin úr hendi þá,
hafi breytzt svo mikið síðan, að þeim sé betur trú-
andi til að vita, hvað gera þurfi en þeim, sem farið
hafa með völdin s.l. átta ár og þjóðin vottaði áfram-
haldandi traust í síðustu kosningum.
V I S I R . Laugardagur 4. nóvember 1957.
Uppþotin fyrir framan PENTAGON. — Þá „rann yfir barma bikarsins“ og stuðningsmenn forsetans
sameinuðust með Douglas, Truman og Eisenhower í broddi fylkingar.
i
Barátta fyrir þjóðarein-
ingu í Bandaríkj unum
— „til þess oð
styrjöldinni
í Bandaríkjunum hefir verið
stofnað til samtaka til þess að
efla þjóðareiningu, — samfylkja
þjóðinni að baki Johnson for-
seta, til stuðnings stefnu hans
og stjómar hans í Vietnam, og
forystumenn þessara samtaka
eru Poul Douglas, fyrrverandi
öldungardeildarþingmaður, og
tveir fyrrverandi rikisforsetar,
Harry S. Truman og Dwight
Eisenhower.
Og í fyrrakvöld hvatti John
son forseti enn til þjóöareining
ar, á fundi meö fréttamönnum,
— því að undir þjóöareiningu
væri þaö komið, að hægt yrði
að binda endi á Vietnamstyrjöld
ina innan langs tíma.
Og forsetinn boðaði að hald-
ið yrði áfram sprengjuárásum
þar til stjóm Norður-Vietnam
féllist á að setjast að samninga
boröi til árangursríkrar með-
ferðar og úrlausnar málum —
en sprengjuárásunum yrði hald
ið áfram þangað tíí. Og Johnson
endurtók, að þegar er Norður-
Vietnamstjórn tæki nýja stefnu,
væru Bandaríkin reiðubúin.
Hann neitaöi því afdráttarlaust,
að gerðar væru árásir á byggð
ból að yfirlögðu ráöi — það
væri allt gert. sem unnt er til
þess að forðast að varpa
sprengjum á slíka staði.
Það er alkunnugt, að enn hef
ir ekki heyrzt orð um það frá
Ho Chi Minh, að hann slaki
til, en það eru auknar sannanir
fyrir því, að sprengjuárásimar
valda auknum áhyggjum og
erfiðleikum i N.V., og kemur
það niður á minnkandi útflutn-
ingi, erfiðleikum á að koma
birgðum til hersveita, svo að
þær verða að „lifa á landinu"
eins og Vietcong. En það bend
ir ekkert til, að baráttukjarkur
N.-Vietnammanna hafi bilað eða
aö þeir breyti um stefnu —
enn sem komið er a.m.k., þótt
afleiðingar sprengjuárásanna
valdi vaxandi erfiðleikum.
Sundrungin í Bandaríkjunum,
hraða úrslitum i
i Vietnam"
uppþot og æsingár vegna Viet-
namstyrjaldarinnar uröu til
þess, að til ofangreindra sam-
taka var stofnað, og framar
öðru, „herferð" Vietnamand-
stæöinga til Washington, til
skipulagslausra andmæla og
æsinga, fyrir utan Pentagon í
Washinghon, þar sem land-
vamaráðuneytiö er til húsa. Þá
þótti stuöningsmönnum forset-
ans meðal þjóðarinnar nóg kom
ið, er kveöja þurfti þúsundir
hermanna 'til Washington, til
þess aö halda þessum andmæl
ingalýð í skefjum. „í Washing-
tr . þann dag féll sá dropi í
bikarinn, að það fór að renna
yfir barma hans" var sagt í
blaði nokkru.
Ekki verður fullyrt meira en
það á þessu stigi, að samtökin
Eitt er
Ný bók um islands sögu,
EITT ER LANDIÐ, er komin út
hjá Rikisútgáfu námsbóka. Höf-
undur bókarinnar er hinn góð-
kunni rithöfundur og skólamað-
ur Stefán Jónsson. Bókin er
eitt siðasta ' verk Stefáns, og
hafði hann nýlokið við hana,
er hann lézt.
f bók þessari er fjallað um
sögu landsins frá upphafi fs-
landsbyggðar og fram um 1120.
Bókin er einkum ætluð nemend-
um barnaskóla, 10—12 ára, til
viöbótar íslands sögu skólanna,
og er aðalmarkmið höfundar
að örva nemendur til sjálf-
stæöra athugana og vinnubóka-
gerðar, og styöja þá við þau
störf. Er i bókinni mikinn fróð-
leik. að finna, aðgengilegan
nemendum á þessu reki, og auk
þess fjölda verkefna.
Eitt er landið er sérstæð bók
við forustu ofannefndra manna,
veröa forsetanum og stefnu
hans áreiðanlega mikill styrk-
ur, vegna þess að þau munu
sameina alla þá, sem styöja for
setann. Hitt er svo annað mál
hvort og þá hve marglr and-
stæðingar stefnunnar hænast að
hinum nýju samtökum. Og vit-
anlega er til í dæminu, að fylgi
þeirra haldi áfram að vaxa, ekki
sízt vegna þess, að því hefur
of oft verið spáð, að aukinn
hernaöur nái tilgangi sínum, en
það hefur dregizt, að þær spár
rættust.
landið
meðal skólabóka hér, en er-
lendis eru slíkar bækur algeng-
ar, ætlaðar til viðbótar og upp-
fyílingar hinu tiltekna náms-
efni skóianna.
Stefán Jónsson hefur- lengi
verið dáður af æsku landsins
sem skáldsagnahöfundur. Auk
þess þótti hann afburðagóöur
kennari, en vitanlega voru þeir
unglingar tiltölulega fáir er áttu
þess kost að njóta þeirra hæfi-
leika hans, í bókinni Eitt er
landið birtast þeir báðir í senn,
rithöfundurinn og kennarinn,
með þeim hætti, að vekja mun
sérstaka athygli.
Um útgáfuna hefur séð Gunn
ar Guðmundsson skólastjóri'
Laugarnesskóla.
í bökinni eru um 80 teikning
ar eftir Halldór Pétursson list-
málara. — Prentsmiðja Jóns
Helgasonar prentaði.
\