Vísir - 04.11.1967, Blaðsíða 12

Vísir - 04.11.1967, Blaðsíða 12
V f SIR. Laugardagur 4. nóvember 1967. Hann varp öndinni tilgeröarlega. „Ég mundi láta mér nægja fjórð- ung 'þeirra auðæfa, en jafnvel það kemur varla til greina ...“ Enn átti ég eftir að fá að vita í hverju aðstoð mín ætti ag vera fólgin. Hann skýrði mér nú frá þvi, sem ég vissi bezt sjálf, að við hefð- um haft aðskilinn fjárhag; aö ég hefði ekki gert neina erfðaskrá, og dóttir mín tæki því allan arf eftir mig. Mér varö þetta sífellt óskiljan- legra. Ég spurði hann því hvaða hágsmuni hann hefði þama eigin- lega að gæta. „Jú ... hagsmuna ungfrú Wolf, dóttur konunnar minnar sálhgu, sem hefur heitið mér því af góövild sinni, að ég skuli fá sneið af kök- unni.“ Það var mér ánægja að heyra, að Fabienne skyjdi eiga slíkt örlæti til, e.n þrátt fyrir þessar upplýsingar, var ég enn engu nær um væntan- iegt hlutverk mitt. Stan virtist furða tig á einfeldni 'minni, og tók nú að leiða mig í allan sannleika, af þeirri ákefð og nákvæmni, sem einkenndi hann. „Ég var líka svona fákænn fyrst,“ sagöi hann. „Mér kom ekki til hug- ar, að ungfrú Wolf gæti reynzt það nokkrum örðugleikum bundið að fá arfinn afhentan. En það eru í gildi fáránleg lög í þessu sambandi, sennilega frá því á valdatímum Napóleons mikla, löngu úrelt lög, en í gildi engu að síöur. Samkvæmt þeim telst eiginkona mín sáluga alls ekki látin, þar sem líkið af henni hefur ekki komig fram og verið viðurkennt sem jarðneskar leifar hennar. Samkvæmt þessum heimskulegu lögum, er hennar ein- ungis „saknaö". Þér haldið að sjálf- sögðu, að það ætti að nægja, en því fer fjarri að svo sé. Þá fyrst, þegar fjögur ár eru liðin frá því ag viökomanda er saknað, og ekk- ert hefur frá honum heyrzt á því tímabili, geta aðstandendur sótt uhi það til hlutaðeigandi yfirvalda, aö þau láti fram fara opinbera rann- Atvinna óskast Stúlka óskar eftir atvinnu strax, t. d. við af- greiðslu- eða verksmiðjustörf. — Uppl. í síma 3 3191. sókn á hvarfinu. Beri sú rannsókn ekki neinn árangur, gefa yfirvöldin út opinbera yfirlýsingu þess efnis, að viðkomandi sé „horfinn". Þá geta arftakar fengið „skilorösbund- in“ umráð yfir arfinum — takið eftir vamaglanum í orðalaginu — svo fremi að þeir setji lögmæta tryggingu fyrir því, ag arfurinn rými ekki í höndum þeirra. Og það er ekki fyrr en þrjátíu ár eru liöin frá því að hvarf viðkomanda var opinberlega yfirlýst, eða hundrað ár frá fæðingu hans, sem arftakinn fær erfðaféð til fullrar eignar og umráöa ... löng bið, finnst yður ekki?“ Þótt þetta væri helzt til ríflegur lögfræðiskammtur fyrir mig í einu, fór ég nú að renna gmn í hvað í húfi væri. „Getið þér gert yður annað eins í hugarlund," mælti Stan enn. „Að verða að bíða í full fimm ár, pen- ingalaus og eignalaus, og vita öll þessi gífurlegu auðæfi innan arms- lengdar, en geta þó ekki náð til þeirra. Og ekki nóg með það ... heldur mega hafa þau til eins- konar meðferöar í þrjátíu ár eft- ir það, án þess þó að geta not- fært sér þau nema að mjög tak- mörkuðu leyti! Að ekki sé minnzt á allar þær málaflækjur, sem arf- takinn kemst í vegna peninganna erlendis. Það getur gert hvern mann brjálaöan. Ég get nefnt yð- ur það sem dæmi, að samkvæmt þessu á ungfrú Woolf nú vand- að íbúðarhús í borginni, sem hún má þó ekki notfæra sér og ekki selja og bústaö uppi í sveit, sem hún má ekki heldur hafa nein not af. Þetta er brjálæði... Með öðrum orðum, útlitiö var svo ískyggilegt, að ég hrósaði happi þess vegna yfir því, aö ég skyldi vera í tölu lifenda. „Þetta er að sjálfsögöu mjög gremjulegt", varð mér að orði. En hvaö get ég eiginlega gert f þessu sambandi?" Stan starði niður á gólfábreiö una, tók loks ákvörðun og mæíti: „Hluturinn er sá, að þér eruð .. ótrúlega lík konunni minni sál- ugu, fljótt á litið“. Ég var nægilega með á nótun- um til þess að láta sem það kæmi mér mjög á óvart. „Og ef þér væruö fáanleg til aö koma fram i hlutverki hennar um nokkurt skeið... Þaö var eins og mér hefði ver- ' ið rekinn harður löðrungur. En Stan gaf mér ekki hlé til umhugsunar. „Þessi meinlausa blekking yrði öllum hlutaðeigandi í hag. Ég bið yður auövitað að fara með þessi tilmæli sem algert trúnaöarmál. Um leið vil ég benda yður á, að yður býðst áreiöanlega ekki aftur annað eins tækifæri...“ Þegar ég hafði jafnað mig nokk- uð eftir lostið, spurði ég: „En setj- um sem svo. að eiginkona yðar kæmi fram, hvað þá?“ „Hún mundi ekkert hafa við það að athuga, ag þér fengjuö greidda umsamda þóknun, og ekki valda yð ur neinum óþægindum. Hún var aldrei nein nánös í peningamálum“. Hann var með öörum oröum fús að hætta á það ... Ég maldaði enn í móinn. „Og setjum sem svo að kennsl yrðu bor- in á jarðneskar leifar hennar?“ „Það er harla ólíklegt héöan af.“ Hann hafði áreiöanlega ekki hug- mynd um hversu rétt hann hafði fyrir sér þar. Ég spurði hve mikillar þóknunar ég mætti vænta. Hann fór undan í flæmingi. „Við hlytum að komast að sam- komulagi hvað það snertir. Og þar sem við heföum sök hvort á annað, er ekki nein hætta á að við beittum hvort annað brögðum. Ég læt yð- ur um að ákveða þóknunina ...“ Ég setti upp áhyggjusvip. „Gerið þér yður vonir um að ég geti tekið þetta hlutverk að mér?“ „Við ungfrú Wolf höfum rætt þau atriði málsins til hlítar,“ svar- aði Stan. „Við munum búa yður undir það í sameiningu, og láta yð- ur í té allar nauðsynlegar upplýsing ar um hina látnu.“ Mig sundlaði viö síðustu oröin. IÍÖUDUK BIMBSSOM HÉRAÐSDÓMSLÖGMAÐUR KÍM’MJTMlVGSSKEIíSTOFA AÐALSTRÆTI 9 — SlMI 17979 FELAGSIIF VlKINGUR, handknattleiksdeild. Æfingatafla fyrir veturinn 1967 -1968. Sunnudaga kl. 9,30 4. fl. karla - 10,20 - - - - 11,10 3. fl. karla - 13,00 M„ 1. og 2. fl. karla - 13,50 ------------- Mánudaga kl. 19.00 4. fl. karla - 19.50 3. fl. karla 20.40 M„ 1. og 2. fl. kvenna - 21.30 - - - Þriðjudaga kl. 21.20 M„ 1. og 2. fl. karla - 22.10 - - — Fimmtudaga kl. 19.50 M„ 1. og 2. fl. karla — 20.40 — - - Föstudaga kl. 19.50 3. fl. kvenna Laugardaga kl. 14.30 3. fl kvenna Æfingar fara fram í fþröttahúsi Réttarholtsskölans, nema þriðju- daga, en þá eru þær í Iþrótta- höllinni í Laugardal. — Æfing- amar byrja þann 15. sept. Ný- 'ir félagar eru velkomnir. Mætið vel frá byrjun Þjálfarar. i N VOU'RE RISHT, DARUNG... I‘VE FDRSDTTEN THE FIRST RULE OF A GDOD EXECUTIVE - 7HE DELE- GATION OF RESPONSI8ILITV/ „Hvað verður nú, Tom?“ — „Við höfum i fundið hvort annað.. „En ég kom til Afriku til að finna lausn á launagreiðsluþjófnaðinum“. / „En ef þú treystir mér, bá skaltu láta okk- ur Tarzan það verkefni eftir“. „Það er rétt hjá þér, elskan. Ég var búin að gleyma hvað er þýöingarmest fyrir góð- an stjómanda, umboðsmenn með ábyrgöar- tilfinningu". — „Þakka þér fyrir, elskan. Komdu, við skulum foíða eftir Tarzan sam- an“. Te==*bjlale/ca.n /PÆ/Lmp RAUOARARSTlG 31 SlMI 22022 METZELER Vetrarhjólbarðarnir koma snjó- negldir frá METZELER verk- smiöjunum. ‘ BARÐINN Armúla 7. Sími 30501. HJÓLBARÐASTÖÐIN Grensásvegi 18. Sími 33804. AÐALSTÖÐIN Hafnargötu 86, Keflavík. Sími 92-1517. Almenna Verzlunarfélagið Skipholti 15. Sími 10199. SPftBlfl TIMfl ^STDS FYBIRHDFN Eldhúsið, scm allar húsmceður dreymir um Hagkvœmni, stílfegurð og vönduð vinna á ö/fu. Skipuleggjum og gerum yður fast verðtilboð. Leifið upplýsinga. Söiuböra ósksast Hafið samband við afgreiðsluna Hverfisgötu 55. VÍSIR Knútur Bruun hdl. Lögmannsskrifstofa Grettisgötu 8 II. H. Sími 24940. : “TTTTT" TTÍpPTFM LAUGAVEQI 133 «Imi 117B5

x

Vísir

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Vísir
https://timarit.is/publication/54

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.