Vísir - 26.03.1968, Blaðsíða 9

V í S IR . Þriðjudagur 26. marz 1968.
Hiiðarsiagur af Holtavörðubeiði

Vélsleðinn Gosi dregur Gusa og sleðánn með föggum ferðamanna niður Holtavörðuheiði.
Margur fjallagarpur axlaði mal sinn þessa langþráðu sól-
skinshelgi eftir margra vikna vetrardrunga og verkfalls-
raunir, fyllti vagn sinn eldsneyti og flýði úr byggð.
Sumir klifu fjöll, aðrir brugðu sér á skíði. — Svo eru aðrir
sem espast við ófærðina og eru hvergi ánægðari en uppi
á háfjöllum fjarri mennskum mönnum og helzt í kallfæri við
veðurguðina og sjálf forlögin.
Snjóþyngslin að undanfömu hafa gefið mönnum einkar
góð tækifæri til ævintýra, þessa seinustu góudaga og enda
ekki seinna vænna að skekja vetrarklæðin úr því einmánuður
byrjar og vorið fer í hönd.
ijíðastliðinn föstudagsmorgun
hélt 14 manna hópur úr
BsSillslla
Það var kalt í tjaldinu og
menn urðu að hella upp á
með þykka glófa á lúkunum.
Hjálparsveit skáta í Hafnarfirði
með tveimur snjóbílum Guö-
mundar Jónassonar frá Forna-
hvammi og inn á Tvídægru.
Bílstjórar á snjóbílunum, sem
kallaðir eru Gusi og Gosi, voru
tveir og var annar þeirra hinn
kunni fjallagarpur, sjálfur Guð-
mundur Jónasson. Leiðangurs-
menn voru því alls 16. Áætlun-
in var að fara hringferð og halda
sem leið liggur um Tvídægru
og Arnarvatnsheiði, en síðan
norðan Langjökuls til Hvera-
valla. Síðan var áætlað að
halda suöur Kjalveg og til
Hvítárvatns, og sunnan við
Jarlhettur til Hagavatns, en
þaðan sunnan jökuls og til
Þingvalla. Var áætlað.'þó veður
héldust góð, aö koma þangað
á mánudag, en að sjálfsögðu
má alltaf búast við einhverjum
töfum í vetrarferðum vegna
veðra.
Voru menn útbúnir til að
gista tjöld eða skála eftir þvi
serri verkast vildi, en allir ferða-
langar voru vanir fjallaferðum.
Er komið var inn á Tví-
dægru gerði talsveröan skafbyl,
og sóttist ferðin nokkuð seint,
enda tók skyggni aö grána. Er
á leið daginn magnaðist stórum
fjúkið. Var þá komið að leitar-
mannakofa við svokallaö Urð-
hæöarvatn. Skáli þessi er stór
braggi. Reyndist hann hálffull-
ur af snjó. Þar eð nú var áliöið
dags þótti hentast að tjalda i
skjólinu inni í bragganum og
sváfu menn þar af nóttina. Að
morgni laugardags var komið
miklu hægara veöur, kyrrð yfir
fannbreiðum og glóbjart af sól.
Var hin fegursta fjallasýn suð-
ur til Eiríksjökuls og Lang-
jökíils. Frost var nokkuð, 13—14
stig, og h'<rðfenni.
Öll vötn eru þarna í klaka-
dróma. Aögættu menn á einum
stað, hvað þykk\»r mundi ísinn
og var hann á annan metra.
Jþegar nokkuð haföi veriö
ekið á laugardag, vildi
svo illa til, að annar snjóbillinn,
Gusi, bilaöi. Þótti mönnum þá
ekki skynsamlegt að halda
lengra, þar eö ekki var hægt
að kippa Gusa í liðinn þarna
uppi á reginfjöllum og sneru
ferðalangar til baka. Varð Gosi
sfðan að draga sleöann með
farangrinum og bilaða bílinn,
Gusa.
Er um tólf kflómetrar voru
eftir niður á veginn á Holta-
vörðuheiði, þá gaf Gosi sig
einnig. Nú varð ekki lengra
haldiö og gerðar ráöstafanir til
að fá jarðýtu til að sækja báða
snjóbílana ,enda færö til akst-
urs eins og bezt varð á kosið.
Þar eð menn sátu þröngt í
bílunum og aðdragandi var að
því, að jarðýtan kæmi, og til-
tölulega var stutt niður á veg-
inn, þá var ákveðið að menn
tækju pjönkur sínar og gengju
þaö sem eftir var til baka.
Hugðust menn dvelja nóttina
af í sæluhúsinu á Holtavörðu-
heiði, þar til bílar kæmu að
sækja þá. Var gengið í tveimur
hópum og voru þrír í þeim
fyrri. Er sá hópur kom á veginn
var þar fyrir vörubfll, sem
Guðmundur hafði í gegnum tal-
stöð kallað til móts við þá á
heiðinni. Einn hínnar þriggja
beið nú félaganna í bflnum, en
hinir tve/f, .fetuðu^ til sæluhúss-
in§, þar sem áætlað var að
gista. Seinni hópurinn kom
skömmu síðar til bílsins, en
þar eð sá bíll var á suöurleiö,
varð úr, að hópurinn hélt til
Fornahvamms, sem ekki var
mjög löng Ieiö. Voru félögunum
tveim gerð boö í gegnum síma,
og héldu þeir til i sæluhúsinu.
* ________________________________________
m ! |

\ .1.

n

■;v.
Sæluhúsið var hálffullt af snjó og ferðalangarnir urðu að
moka út áður en þeir tóku sér gistingu.
Sumir leituðu fótgangandi
til sæluhúss....
Göngufæri var ágætt vegna
haröfennisins og stjörnubjart,
þó skafbylur væri nokkur.
J fyrradag voru menn því i
góðu yfirlæti á báðum gisti-
stöðunum. Þar eð nú hafði
spillzt færðin á vegum, var
ekki lengur fært að aka frá
Fornahvammi og til sæluhúss-
ins, gengu þeir félagamir tveir,
sem gist höfðu sæluhúsiö niður.
til Fornahvamms, sem er um
15 kílómetrar. Sóttist þeim
ferðin vel, enda undan halla og
veðri aö halda.
Um klukkan sjö á sunnudag
voru komnir bílar til að sækja
hópinn til Fornahvamms og
var komið um miðnætti til bæj-
arins. Héldu menn gleði sinni,
þrátt fyrir að orðið hafði að
bregða út af fyrirfram gerðri
áætlun. Enda mega ferðamenn
vita aö margt getur útaf boriö,
ekki sízt í vetrarferðum.
I fyrrakvöld voru dugandi
ýtumenn á leið með farartæki
sitt inn á heiðina á móts við
Guðmund og félaga hans. Ekki
hafði Guðmundur setið iöjulaus
þennan biðtíma, þvf að hann var
kominn nokkuö áleiðis niður til
vegar með Gosa, en miðaði
seint, enda bfllÍQn illa gangfær.
í morgun létu ferðalangar hið
bezta yfir ferð þessari, og sögðu
hana hafa verið hina hressileg-
ustu, þó nokkuð hefði út af
brugðið, því sem ætlað var,
enda heíðu erfiðleikar einungis
lent á Guðmundi og félaga hans,
sem eiga vélaviðgerðir fyrir
höndum. v