Vísir - 10.05.1968, Side 4

leikur ráðherra
Orustan um Stóra-Bretland
Brezkir leikarar valdir eingöngu
Lengi hafa Bretar beðið eftir þvi með eftirvæntingu, að Harry
Saltzman, kanadíski kvikmyndaframleiðandinn, upplýsti, hverj-
ir myndu fara með aðalhlutverk kvikmyndarinnar, Orustan um
Stóra-BretlaHd.
Myndin á að byggja á sögulegum staðreyndum að mestu og
efni hennar fjallar um þær grimmu loftorustur, sem úáðar voru
yfir Bretlandseyjum í síðari heimsstyrjöldinni, þegar Hitler taldi,
að Bretar væru að faili komnir.
Myndin fjallar um flugherinn
og flughetjur Breta, sem Churcill
sagffi síðar um: „Aldrei hefur
þjóð átt jafn fáum mönnum jafn
mikið að þakka.“
Það snertir þvl ekki lítið þjóð-
ernistilfinningu Breta, hverjir
valdir yrðu til þess að fara með
hlutverk þessara manna. Taka
myndarinnar er þegar hafin og
verður ekkert til verksins sparað,
eins og sjá má á því, að kostn-
aöur við töku hennar hefur verið
áætlaður tæplega 700 milljónir
króna. Eitt var víst, að Bretum
hefði fundizt það ógeðfellt til-
hugsunar, að það yrðu amerískir
Annars hefðu Bretar ekki þurft
að vera svo uppnæmir yfir því,
þótt einstaka amerískur leikari
hefði orðið á meðal þeirra, sem
leikið hefðu f myndinni, því 1500
amerískir flugmenn tóku þátt í
Orustunni um Stóra-Bretland,
eins og hún er nefnd í sögunni.
Saltzman tók alveg af skarið
í því efni. „Enga Ameríkana. Það
væri einnig óréttlátt að minnast
aðeins nokkurra úr 1500 manna
hóp.“
En nú hefur Saltzman sem
sagt létt af eftirvæntingu manna
og allt útlit fyrir að þetta verði
góð mynd. Dowding lávarður,
sem nú er orðinn 86 ára gamall,
hefur persónulega látið í Ijós vel
þóknun sína á valinu á sir Olivier
f sitt hlutverk. Fyrir Rex Harri-
son verður þetta eins og að lifa
upp þessa liðnu daga, því hann
var í stríðinu flugliðsforingi und-
ir stjórn þess herforingja, sem
hann á að leika núna.
Robert Shaw.
leikarar, sem vinna myndu Or-
ustuna.um England. ,
Harry Salztman hefur nú loks‘
látið það uppi, hverjir fengnir
hafa verið til verksins. Eru það
allt brezkir leikarar.
Sir Laurence .Olivier.mun fara
með hlutverk Dowdings lávarðar,
sem var yfirmaður orustufiug-
sveitanna, '
Rex H4rrisBn..,inun, leika- flugJ't
marskálk, sir,,Keith PaEk,.1'NývSjá>
lending, sem stjórnaði flokk 11
við Uxbridge, og sir Michael Red-
grave hefur verið fenginn til þess.
aö fara með hlutverk sir Douglas-
ar Evills, yfirmarskálks.
Önnur aðalhlutverk verða i
höndum Michael Caine, Robert
Shaw, Christopher Plummer,
Nigel Patrick og fleiri
þekktra leikara. Eins og sjá
má á listanum hefur verið vandað
til valsins. En allir þessir menn
munu fara með hlutverk yfir-
manna flughersins, sem stjórn-
uðu aðgerðum af jörðu niðri.
Hetjurnar fáu munu þó koma
fram í myndjnni, en þær verða
þó ekki nefndar á nafn, því —
eins og Saltzman segir: „Okkur
fannst það ekki réttlátt að taka
einhverja fáa fram yfir aðra úr
stórum hóp hraustra drengja."
Susannah York mun fara með
eina kvenhlutverkið í myndinni
og leikur stúlku í þjónustu hers-
ins.
Eina stúikan í myndinm — Susannah York.
Ijfí&ub&iGöúi
Sníkjur í pósti.
Það er bannað að senda pen-
inga í almennum bréfum, en
ágætis félög senda happdræftis-
miða í stórum stíl i almennum
pósti. Jafnvel eru happdrættis-
miðar sendir í opnum umslög-
um, sem prentað mál, og þá
virðist það líklega vera vegna
þess, að verið sé að snara burð-
argjöldln. En ef póstsendingar
glötuðust og einhver fyndi slíka
miða, og síðan kæmi vinning-
ur á einn slikan miða, þá yrði
sá sem miðana átti að fá, tal-
inn hinn versti þrjótur, vegna
þess að hann hafði aldrei gert
upp andvirði miðanna, ef
nokkurt eftirlit er þá með þvi
haft hvaða númer voru send
hverjum einstökum.
Alla vega er hér.um algjör-
lega óhæfa fjáröflunara^ferð að
ræða, þvi það getur ekki gengið
að senda mönnum happdrættis
miða, án þess að tala við þá
áður og ætlast til, að annað
hvort fari hann að selja þessa
miða eða kaupi þá sjálfur. Þaö
væri þá alveg eins hægt að
hringja í viðkomandi og biöja
hann um að gefa þúsundkall til
viökomandi málefnis.
Að undanförnu hefi ég fengi
ið tvær slíkar sendingar, önnur
var tíu miöar, en hin aðeins
þrír. Báðar sendingarnar voru
frá miklum ágætis félögum,
sem vinna mikil þarfaverk i
þágu þjóðarinnar, en ég vil ekki
iáta skipa mér að styrkja góð-
gerðarfélög. Ég vil ráða upphæð
inni sjálfur og einnig vil ég ráða
hvenær ég inni af hendi slíkar
greiðslur, því það er ekki víst
að þaö henti hvenær sem er
vegna fjárhagsaðstæðna. Ég
gizka á, að þannig sé þessu
varið með marga. Flestir reyna
að styðja góða starfsemi eftir
efnum og aðstæðum.
Það gegnir allt öðru máli
með slíka happdrættismiðadreif-
ingu, ef hringt er í menn og þeir
spurðir hvort senda megi slíka
miða, og þá hve marga. En að
senda miðana án nokkurs for-
mála er ósmekkleg fjáröflunar-
aðferð, svo ekki sé meira sagt,
og góð félög eiga ekki
að iðka slikar fjáröflun-
araðferðir. Hins vegar hafa
bæði þau félög sem sent
hafa mér miða að þessu sinni
slík málefni á stefnuskrá sinni,
að ég vildi gjarnan styrkja þau,
en ég vil ekki fcSta þau skipa
mér að gera það, og ég verð
að ráða upphæöinni sjáifur og
hvenær það hentar mér.
Og fyrst verið er að tala um
fjáröfiunaraðferðir. þá er ekki
annað hægt en minnast á
merkjasöluna á sunnudags-
morgnum í heimahús. Er ekki
hægt að leggja slíkt niður, því
af bessu er mikið ónæði?
Ég hygg að bæði merkjasölur
og happdrættin séu giörsamlega
úreltar fjáröflunaraðferðir fyrir
hin ýmsu féiög a. m. k. í núver-
andi mvnd. Ættu forystumenn
félkga að leggja höfuðin í bleyti
og reyna að finna unp á eln-
hverju frumlegra, beim hlýtur
að leggjast eitthvað til.
Þrándur í Götu.