Vísir - 22.05.1968, Blaðsíða 6

VlSIR
Miðvikudagur 22. maí 1968.
TÓHABÍÓ |—Listir-Bækur-Menningarmál-
Islenzkur texti. —
(„Duel At Diablo")
Viðfræg og snilldar vel gerð,
ný, amerísk mynd 1 litum,
gerð af hinum heimsfræga leik
stjóra „Ralph Nelson.“
Sýnd kl. 5 og 9.
Bönnuð börnum innan 16 ára.
KÓPAVOGSBÍÓ
Ævintýri Buffalo Bill
Hörkuspennandi og bráö-
skemmtileg ný, ítölsk-amerísk
mynd í litum og Technicope.
Gordon Scott.
Sýnd kl 5.15 og 9.
ígí
WÓDLEIKHÖSIÐ
Sýning í kvöld kl. 20
ú
Sýning fimmtud. /kl. 15.
Síöasta sinn.
mmi m
Sýning fimmtudag kl. 20 .
^öíarósÉluttán
Sýning föstudag kl. 20
Aðgöngumíðasalan opm trá
kl. 13.15 M1 20. Sím' 1-1200
HASKOLABIO
Sim' 22140
Halidói Haraldsson skrifar tónlistargagnrýni.
Sinfóniuhljómsveit 'lslands:
17. tónleikar
Stjórnandi: Bohdan Wodiczko
Einleikari: André Tchaikowsky
skilja sem illkvittni heldur lít ég
þannig á, að/ betra sé viðkom-
andi að vita nokkurn vifginn,
hvað einum áheyranda þykir
um verkið umbúðalaust — án
nokkurrar tæpitungu. Persónu-
lega þótti mér 3. þátturinn
beztur, bæði var hann líflegast-
ur með sínu sérkennilega hljóð-
falli, einfaldastur að formi
og virkaði íslenzkastur, nema
fyrrnefnd trumbuslög. Fyrsti
að síðasti þáttur sem eru flökn-
ari að formi og byggingu og
þyrftu nánari kynningu, virkuðu
nokkuö samsettir, ekki samofin
heild, stefin komu ekki alveg
eðlilega fram og ef til vill
ekki nóg úr þeim urín-
ið. Hins vegar naut hugar )
flug höfundar sín á ýmsum
stöðum, ekki sízt á noKkrum S
stöðum í lokaþætti, þar sem
brá fyrir hi..um magísku áhrif-
um fjallsins eins og hann nefn-
ir það. En höfundur hefur látið
til sín heyra og það er aöal-
atriðið. Það er ekki oft að fs-
lenzk sinfónía sjái dagsins ljós, ^
og stöndum við því í mikilli
þakkarskuld við Karl O. Run-
ólfsson'fyrir að lofa okkur að
kynnast því, sem harin hefur
unniö að undanfarið. Flutningur
verksins var líklega yfirleitt
góöur, nema hvaö málmblás-
arar vildu verða nokkuð hjá-
róma í fyrsta þætti.
jgreytingar á efnisskrá voru
slíkar nú, að ástæöa er að
athuga þær örlítið. Að vísu er
það alltaf kærkomið að heyra
íslenzk verk frumflutt, því þau
eru svo sjaldgæf, að slíkum
breytingum ber fremur að
fagna, ef svo stendur áTHitt er
aftur á móti lítt skiljanlegt,
þegar lögö eru til hliðar sjald-
heyrð ágætisverk án nokkurrar
sýnilegrar ástæðu, að þessu
sinni m.a. „Capriccio fyrir
píanó og hljómsveit“ eftir
Stravinsky. Svo vill til, aö
pölski píanöleikarinn, sem hér
kom frám, André Tchai-
kowsky, sem er tvímælalaust í
fremstu röð píanóleikara álf-
unnar, er viöurkenndur túlkandi
á verkum Stravinskys. Nefna
má t.d., að á nýlegri Edinborg-
arhátíð, þar sem lögð var sér-
stök áherzla á kynningu verka
Stravinskys, var Tchaikowsky
valinn til að leika mörg verka
hans fyrir píanó. Persónulega
man ég eftir að heyra hann
leika verk sama höfundar er-
lendis og var það ógleymanleg
stund. Hvers vegna í ósköpun-
um er þá þessi maöur látinn
koma hingað og fara aftur án
þess að við fáum að heyra hann
leika það, sem hann er sér-
stakur kunnáttumaður í og við
eigum sjaldan kost á að heyra?
Hér er ekki verið að halla neitt
á hin fögru meistaraverk Moz-
arts, heldur er það fremur kyn-
legt, að þegar tekizt hefur að
fá hingað snilldar túlkanda á
verkum Stravinskys — sem
ekki er á hvers manns færi —
að láta hann þá leika verk, sem
allir hinir hefðbundnu virtú-
ósar leika hvort sem er. Þess
þarf varla að geta sérstaklega,
að leikur hans í c-moll konsert
Mozarts (nr. 24) var framúr-
skarandi, skýr tækni, skáldleg
og lifandi túlkun.
Höfundur Sinfóníu f f-moll
(Esju), Karl O. Runólfsson, segir
í efnisskrá, að við ættum
að reyna að gera okk-
ur að góðu það sem
fram sé borið. Það reyndi undir-
ritaður, en tókst misjafnlega.
Réttirnir samanstóðu af svo ó-
líkum hlutum, að sumt reyndist
all erfitt aö melta. Nafn verksins
(sem á við lokaþáttinn) og um-
sögn f efnisskrá bendir til ís-
lenzks eðlis verksins. Það er
rétt, aö margt í því bendir
þangað, en svo koma upp í því
hlutir, sem mér þykja nokkuð
óskyldir og falla ekki inn í
heildina: t.d. 2. stef fyrsta þátt-
ar, sem er mjög Tsjaíkovský-
skotið, trompet-„signöI“ f öðr-
um þætti og notkun slátthljóð-
færa í þriðja þætti minna á her-
anda, sem er mjög fjarskylt
okkur, nema átt sé við herset-
una í landi okkar — og svo
minnir aðalstef lokaþáttar meir
á lag úr „villta vestrinu" en
íslenzkt þjóölag. Hér er ekki
ætlunin að fara að kryfja verk-
ið að neinu ráði, til þess er ég
því of ókunnur. Þetta er hrip-
að niður eftir að hafa heyrt verk
ið yfir tvisvar. Upptalninguna
hér að ofan ber ekki að mis-
Þráinn Bertelsson skrifar kvikmyndagagnrýni:
Einvígið í Djöflagjá
(Duel at Diablo).
Stjórnandi: Ralph Nelson.
Framleiðendur: R. Nelson og
Fred Engel.
Tónlist: Neal Hefti.
Kvikmyndun: Charles F.
Wheeier.
Amerísk, fslenzkur texti,
Tónabíó.
Aöalhlutverk: James Gamer,
Sidney Poitier, Bibi Ander-
son, Dennis Weaver, Bill
Travers, John Hovt.
Það sem einkum vekur at-
hygli við þessa mynd í fljótu
bragöi er, að hún er betur
leikin en gengur og gerist og
henni er mun betur stjórnað
en venjulegt er. Ralph Nel-
son gerði líka hina ágætu
mynd „Liljur vallarins". sem
sýnd var f Tónabíói ekki alls
fyrir löngu, en Sidney Poitier
hlaut Oscar-verðlaunin fyrir
leik sinn } henni.
Söguþráðurinn í myndinni
er allflókinn og mun frum-
legri heldur en venja er til meö
myndir af þessu tagi. Þó er
hefð „Western-kvikmyndanna"
hvergi rofin.
Myndin er að mörgu leyti
raunsærri, en menn eiga að
venjast. Aðalleikendurnir eru
þreytulegir og óhreinir úti á
eyðimörkinni, f stað þess að
vera ilmsmurðir og gljáfægöir
eins og oft hefur viljað brenna
við.
Leikararnir eru einvalaliö:
Bibi Anderson frá Sviþjóð, sem
kunn er úr myndum Ingmars
Bergmans, sjónvarpsleikarinn
Dennis Weaver, sem pftar en
einu sinni hefur hlotið Emmy-
verðlaunin. (Þess má geta, að
hann lék Chester í sjónvarps-
þáttunum „Gunsmoke"). Af
öðrum leikendum eru athyglis-
veröastir Bill Travers, sem leik-
ur McAllister liðsforingja og
John Hoyt, sem leikur Indíána-
höföingjann, Chata.
I heild má segja, að myndin
sé mjög vel gerð, og í anda
hinna gömlu góðu kúreka-
mynda, svo að óhætt mun að
fullyrða, að hún sé prýðileg
skemmtun — ef menn hafa
gaman af kúrekamyndum yfir-
leitt.
TONAFLOÐ
(Sound ot Music)
Sýnd ld. 5 og 8.30.
Aðgöngumiðasala hefst kl. 4. I
STJÖRNUBÍÓ NÝJA BÉÓ I GAMLA BÍÓ
Réttu mér hljóbdeyfinn
— Islenzkur texti. —
Bönnuð innan 14 ára.
Sýnd kl. 5 og 9.
Leynimelur 13
Sýning í kvöld kl. 20.30
Heddo Gabler
Sýning fimmtudag kl. 20.30
Aðgöngumiðasalan ' fðnó er
'Dir frá M 14 Sfnn 13191
Mr. Moto snýr aftur
(The Retum of Mr. Moto)
Islenzkir textar.
Spennandi, amerfsk leynilög
reglumynd um afrek hins
snjalla japanska leynilögr«*glu
manns:
Henry Silva
Suzanne Lioyd
Bönnuð börnum.
Sýnd kl. 5, 7 og 9.
AUSTURBÆIARBÍÓ
Ný Ange!ione-mvnd:“
Angelique i ánauð
Áhrit. aikil, ný. frönsk stór-
mvnd — fsl texti.
Viichéle Mercier
Robert Hosseln
Bönnu*’ hömum.
Sýnd kl 5 jp 9
Þegar nóttin kemur
i
! með Albert Finney.
Sýnd kl. 9.
Bönnuð innan 16 ára.
(
Emil og leyrrilög-
1
reglustrákarnir
Sýnd kl. 5 og 7.
LAUGARÁSBÍÓ
Maðut og kona
Islenzkur texti.
Sýnd kl. 5 og S.
kAFNARBIO
Likið i skemmtigarðinum
Afar spennandi og viðburöarík
ný þýzk litkvikmynd með
GeorSe Nader
islenzkur texti.
Bönnuð innan 16 ára.
Sýnd kl. 5, 7 og 9-
BÆfARBÍÓ
Élvini ]VIfiOi(\íu
PIA DEGERMARK • THOMMY BERGGREN
tslenzkui texti.
I Sýnd kl. 9.
Bönnuð bömum innan 14 ára. [ Börínuð bömum