Vísir - 10.08.1968, Blaðsíða 9

VlSIR . Laugardagur 10. ágúst 1968.
9
Aldurstakmark fastráðinna starfsmanna
□ í grein hér í blaðinu á þriðjudag var fjallað um
vandamál aldraða fólksins á vinnumarkaðnum.
Voru þá m. a. nafngreind tvö fyrirtæki sem dæmi
um, að öldruðum verkamönnum hefði verið sagt
upp starfi hjá þeim. Var þar bent á staðreynd, sem
jafnframt er vandamál í okkar þjóðfélagi, vanda-
mál, sem varla verður leyst nema með víðtæku
samkomulagi margra aðila.
□ Við ræddum þetta mál nokkuð við Óttarr Möll-
er, forstjóra Eimskipafélagsins. Kom þar m. a.
fram, að langflestir þeirra fastráðinna starfsmanna,
sem sagt hefur verið upp störfum vegna aldurs hjá
félaginu, hafa hafið þar vinnu eftir að þeir höfðu
náð fimmtugsaldri. Þar kemur og fram, að hafnar-
vinna sé ekki hættulaus, eins og reyndar var bent
á í greininni hér í Vísi, og nauðsynlegt er fyrir fé-
lagið að koma sér upp hópi sérþjálfaðra verka-
manna, sem vinna við fermingu og affermingu
skipa félagsins. Þá kemur og fram, að verðlags-
ákvæði eru í langflestum tilfellum mjög ströng og
koma jafnvel í mörgum tilfellum í veg fyrir eðlilega
uppbyggingu félagsins.
— Til hve margra fastráð-
inna manna náðu uppsagnir fé-
lagsins hinn 1. júlí sl. Óttarr?
Þær náðu til um 20 verka-
manna, sem voru á aldrinum
73 — 84 ára.
— Og hve gamlir voru þess-
ir menn, er þeir hófu störf hjá
Eimskipafélaginu?
Samkvæmt þeim upplýsingum
sem fyrir liggja voru engir
þeirra undir 40 ára aldri, er þeir
hófu starf hjá Eimskip. Sex
þeirra voru á aldrinum 40 — 50
ára 6 voru 50—60 ára, 6 voru á
aldrinum 60—70 ára, og aðeins
tveir á aldrinum 70—80 ára.
— Teljiö þér nauðsynlegt, að
verkamenn láti af starfi viö á-
kveðið aldurstakmark?
Það var álit allra kunnugra
manna, aö mjög erfitt yrði að
gera mannamun hér á, þannig
að það ráð var tekið, eftir vand
lega vfirvegun, aö miða við á-
kveðið aldurstakmark.
— nPeljið þér að hafnarvinna
"*■ sé hættulegt starf?
Séu menn vanir henni og hafi
þeir hlotið þjálfun við hana, er
ekki hægt að segja að hún sé
hættulegri umfram aðra vinnu.
Hins vegar er nauösynlegt, að
verkamenn við hafnarvinnu hafi
sæmilega heyrn og sjón og séu
styrkir í fótum. Sé svo ekki
hefur reynslan sýnt að alvarleg
slys hafi hlotizt af. Slysahættan
er ekki einungis bundin við þann
sem er lítt vinnufær heldur geta
vinnufélagarnir einnig verið í
hættu þess vegna. Það er þvi
mikill ábyrgðarhluti að hafa
menn við störf, sem ekki full-
nægja þeim kröfum, sem óneit-
anlega verður aö gera til heilsu
manna, sem hafnarvinnu stunda.
— Hvenær láta þeir menn af
störfum hjá félaginu vegna ald-
urs, senl vinna þau störf er ekki
flokkast undir hafnarvinnu?
Hjá skrifstofumönnum og yfir
mönnum á skipunum miðast ald
ursmörkin við 65 ár.
— Hvenær byrjaði Eimskipa-
félagið að fastráða yerkamenn?
Allt fram á áriö 1965 höfðu
hafnarverkamenn ekkert at-
vinnuöryggi, þeir mættu við
höfnina kl. 8 á morgnana og var
þá undir hælinn lagt, hvort þeir
fengju vinnu þann daginn, eöa
yröu að snúa atvinnulausir og
vonsviknir heim. Á þessum ár-
um var mikiö um slys við hafn-
arvinnu .Ljóst var, að skapa
þyrfti hafnarverkamönnum at-
vinnuöryggi, jafnframt því, sem
félagið þiirfti að koma upp þjálf
uðu liði við fermingu og afferm
ingu skipanna. Þá tók Eimskipa
félagið þá ákvöröun, að fastráða
verkamenn í um 8 vinnuflokka
(gengi), þannig að í dag eru
um 250 verkamenn fastráðnir í
vöruafgreiðslu félagsins, við
vinnu í skipum félagsins, vöru-
geymslum og á tækjum þess.
Hér er um að ræða einhverja
mestu kjarabót til handa hafnar
verkamönnum, sem þeir hafa
fengið. Hún var boðin fram af
hálfu félagsins og er óhætt að
fullyrða, að verkamenn hafa
kunnað aö meta hana að verö-
leikum.
— 'p'imskipafélagið hefur oft
verið gagnrýnt fyrir aö
hafa of marga starfsmenn í
vinnu í vöruafgreiðslum félags-
ins. Hvað vilduð þér segja um
það?
Vafalaust á sú gagnrýni rétt
á sér i vissum tilfellum. Annars
má likja starfi þeirra, sem vinna
í vöruafgreiðslum, við starf af-
greiðslumanna í verzlunum. Þar
eru á vissum tímum fáir viö-
skiptavinir, en oft geta komiö
verulegir annatímar, og þá
kunna viðskiptavinir þvf illa að
bíða eftir afgreiðslu.
• Rætf við Ottarr
Möller, forstjóra
Eimskipafélags Islands
— Nú hefur oft verið tap á
rekstri vöruafgreiðslunnar?
Yfirleitt hefur verið tilfinnan-
legt tap á rekstri hennar, og á
síöastliðnu ári um 3 miiljónir
króna.
— Hverjar eru helztu ástæö-
ur til þess?
Helzta ástæöan er léleg að-
staða. Vöruafgreiðslurnar eru
dreifðar vítt og breitt um bæ-
inn. Ástæður til tapsins eru þó
fleiri en þessi eina, og má til
dæmis nefna óraunhæf verðlags
ákvæði. Eins og öllum hlýtur að
vera ljóst, er úrbóta þörf í þess
um efnum, og hafa nú þegar
verið geröar ýmsar ráðstafanir
til að bæta rekstur vöruafgreiðsl
unnar. Má í fyrsta lagi nefna
byggingu hinnar stðru vöruaf-
greiðslu Eimskipafélagsins á
Austurbakka, sem aö gólffleti
verður 7000 fermetrar, á tveim
ur hæðum, með bílageymslu á
þaki. Gólfrými veröur samtals
um 21000 fermetrar.
Auk þessa veröur reynt aö
koma við frekari vinnuhagræð-
ingu og úrbótum á sem flest-
um sviðum.
— llTvert er álit yöar á skyld
um þjóðfélagsins gagn-
vart verkamönnum og hvað vilj
ið þér segja um atvinnuhorfur?
Fyrri spurningunni mun ég
ekki reyna að svara, enda eru
aðrir færari til þess. Viö skul-
um vona, að úr rætist með yfir
standandi efnahagsörðugleika.
Undanfarna áratugi hafa svo til
allir vinnufærir karlar og konur
■
............................. •
U
Óttarr Möller.
fengið atvinnu við sitt hæfi. Við
skulum vona, að svo verði í
framtíðinni.
Atvinnuleysi er mikið böl, og
er tilfinnanlegt fyrir ellistyrk-
þegna á áttræöis- og 1 níræðis-
aldri, svo og fyrir þá, sem eru
að hefja lífsbaráttuna. En at-
vinnuleysiö er allra tilfinnan-
legast fyrir menn á miðjum
aldr:, sem þurfa að sjá fyrir
stórum barnahóp.
Þaö mun liggja fyrir öllum
fastráðnum konum sem körlum
sem ná háum aldri að hætta
störfum. Hvort sem í hlut eiga
starfsmenn á skrifstofu eöa skip
um, sem eins og fyrr greinir
hætta 65 ára að aldri eða hafnai
verkamenn sem hætta störfum
70 eöa 72 ára, veröur það ávallt
mikið tilfinningamál fyrir hlut-
aðeigandi.
Eins og áður hefur komiö
fram þá hafa fastráðnir hafn-
arverkamenn full dagvinnulaun,
þó að ekki sé unnið við uppskip
un eða útskipun, t.d. þegar ekk
ert skip er I höfn.
Aldurstakmark fastráðinna
verkamanna þýðir ekki, að ung-
ir eöa gamlir séu útilokaðir frá
vinnu séu þeir vinnufærir og
verkefni fyrir hendi, umfram
það sem hinir fastráönu anna..
af.
Séð yfir höfnina til austurs. Á bakkanum fyrir handan rís nú skemma Eimskipafélagsins, hin stærsta hér á landi.