Vísir - 07.10.1968, Blaðsíða 4

*
. .Walter Gunainghám, geimfara,
hefur verið barmað að tefla á tvær
hæftur með.lif sitt »g limi, eins
og hann hrfur svo marg sinnis
gert, Skipunin kom frá yfirmanni
hans, Walter Schirra, hðfuðs-
manni.
Höfuðsmaðurinn mun hafa haft
i ,huga þá áráttu Gunninghams,
sem hann hefur stundað lengi —
nefnilega sjóskiðaiðkun. Groming-
ham hefur tekið sjóskíðin sfn með
sér til Kennedyhöfða. Tvisvar hef
ur hann dottið nokkuð rliílega
að undanförnu.
Gunningham er að visu ekki í
hernum, en hann á yfir höfSi sér
10 daga geimferð ásamt þeim
Schirra og Ðon Eisele majór og á
ferðin að hefjast 11. okt.
-fc
. Haft er eftir hertog'aynjunni af
B?dford. þegar hún og , maður
hennar stigu á land á Kennedy-
flugyellinum í byrjun 10 daga ferð
ár, sem þau fara til þess að glæða
ferðamannastrauminn vestan um
háf til Bretlandseyja:
..Ætlunin er að segja Amerikön-
um, að Bretland sé aðlaðandi, mat
urinn fyrirtak og veðrið gott —
svo komið þið bara!"

Tilbúnir,
viðbúnir
og...
0i
barasta!
Fimm manneskjur biðu bana. og
fjörutíu sasrðust, þegar eldur
brauzt út.á kvikmypdasýningu í
Beirút nýlega. Þetta gerðist í kvik
mvndaklúbb, sem notaður var til
sýninga á kvikmyndum um skæru
liöa Araba. Forstjörinn var meðal
þeirra, sem létust.
Reyksprengja olli skammhlaupi,
sem hléypti bálinu af stað.
Maður skyldi nú halda, að út i
svona lágað léti enginn etja sér,
en þáð er nú eitthvað annað. Þetta
eru allt saman sjálfboðaliðar I
amerisku landgönguliðssveitunum
og þeir háfa gert þetta að atvinnu
sinni.
Jamm, verði þeim að góðu!
Það eru lfklega ekki margir íslend
ingar, sem öfunda þá af lifibrauöi
sínu.
Sjálfsagt hafa þó fæstir þeirra,
sem þarna dembdu sér í kelduna,
gert sér í hugarlund, áður en þeir
gáfu sig fram, að hrausti dátinn,
sem þeir sáu á auglýsingaspjöld-
um herstjórnarinnar, þyrfti að
ganga gegnum eitthvað svipað
svipað þessu.
í bíó er hetjan lika alltaf fin
og strokin!
En þetta er nú raunveruleikinn.
Ekki kaldur og áþreifanlegur, held
ur áþreifanlegur og sjóðbullandi
heitur undir kalifomískri sól, þar
sem þessir menn eru í þjálfun um
þessar mundir.
Svor- einn og einn dag (Hvaö
er það? spyr liðþjálfinn, sem ag-
ar byrjendurna) mega þéir leggj-
ast ofan í forarpytti og ösla í þeim
daginn á enda, án þess að fá mat-
arbita i svanginn eða vott inn fyr-
ir sínar varir.
Margir heltast úr lestinni, en
hinir, sem eftir verða, gerast svo
harðir af sér og hermannlegir, að
þeirra likar ku ekki vera finnan-
legir.
Stórvirki í heil-
brigðismálum
Það hafa veriö unnin stórvirki
á ýmsum sviðum heilbrigöis-
mála. Má í því sambandi nefna
hina glæsilegu starfsemi í berkla
vamamálum, sem ber einna
hæst. Starfsemi SÍBS er athyglis
vert framtak, sem vart á hlið-
stæðu þó leitað sé út fyrir lands
steinana. Þessi starfsemi sem á
sinum tíma var hafin af stór-
hug oe framsýni, sannar hvað
hægt er að gera i ýmsum grein-
um heilbrigðismála, ef framtak
er fyrir hendi.
Er vissulega ástæða til að
hvetja almenning til að styöja
þessa ánerku starfsemi eins og
framast er unnt.
TEmnig vekur athygli starfsemi
Hjartaverndar sem framkvæmt
hefur hóprannsókn á karlmönn-
um til aö re.vna að finna hjarta
og æöasjúkdóma á byrjunarstigi
Er nú önnur slík hóprannsókn í
undirbúningi, en nú á konum.
Það er augijóst, að það er rétt
stefna í heilbrigðismálum, að
reyna að ráða niðurlöEum sjúk-
dóma á byrjunarstigi, ef það er
mögulegt. Það er sama hvort lit-
ið er á málin frá kostnaðarhliö-
inni eða frá einhverjum öðrum
sjónarhóli, máiin hljóta aettð að
hafa meirí möguleika til affara-
sællar lausnar, ef tekizt er á við
sjúkdóma i tíma.
En þar eö heilbrigðismál krefj
ast stöðugt tiltölulega hærri fjár
framlaga, svo ekki sé minnzt
annarra fóma þá ætti að verða
stöðugt þýðinearmeira að stöð-
ugt stærri hluta bess fjármagns,
sem varið er til heilbrigðismála
almennt, verði varið til að stuðla
að sjúkdómaieit- á frumstigi og
til að stuöia að heilbrigðari lífs
háttum og lífsvenjum. Þannig
ætti að vera hægt að lækka fjár
vt"!ng em nota þart til að
berjast við sjúkdómana á hástigi
eða jafnvel eftir að sú barátta er
orðin vonlaus.
Það kom bozt í liós, begar birt
ar voru niðurstöður síðustu hóp
rannsókna Hjartavemdar, að
aidurshópur karlmanna 40—50
ára er feitlaginn jdir meðalIaE,
en slíkt ástand er talið að bjóði
þeirri hættu heim, að menn séu
haldnir hjarta- og æðasjúkdóm-
uin, jafnvel er talin hætta á
ýmsum öðrum kvillum. Það eru
i lífsveniumar sem ráða miklu
um heiisutarið á mörgum svið-
um, og augljóst að har er auð-
velt um að breyta til batnaðar.
Þetta vekur til umhugsunar
uú þegar svo mikið er rætt um
að. breytinga sé þörf varðandi
menntun og að nauðsyn sé að
kenna ýmislegt bað í skólum,
sem hæfir breyttum tímum, að
þá ætti ekki sizt að vera þýðing-
crmikið að kenna ungu fóiki heil
brigða lífshætti. Það er þýðingar
lftið að kenna flókið námsefni á
mörgum sviðum, ef svo hið
sarna fólk snillir starfsorku
sinni oe velliðan með. óhollum
og heilsuspillandi lífsvenjum,
annað hvort af þekkingarskorti
eða kæruleysi.
Það ætti aö gera það að meg
inþætti heilbrigðismálanna að
kenna ungu fólki að temia sér
betri lífshætti, og þekkingunni
ætti að fyigja eftir með -••áðri,
svo að líkur séu fyrir árangri.
Lífshamingjan verður ekki höndl
■íð. hversu mikil sem menntunin
og þekkingin er. ef lieilbrigðina
skortir.
Þrándur í Götu.
i