Vísir - 04.11.1968, Blaðsíða 3
VISIR . Mánuaagur 4. nóvember 1968.
3
V
wMrnw®
wmmm
.
$p I \
Þessi lampafótur hefur einu sinni farið í brennsiu og nú er
Steinunn ásamt nokkrum þeirra muna, sem nemendurnir hafa unnið og eiga eftir að prýða
Leirinn er hnoðndur, mótaðu r og brenndur
ð er fremur þröngt um vik
þar sem þær sitja við að
hnoða leirinn sinn. Þarna ríkir-
samt ósvikin vinnugleði og
hendumar bera sig ótt og títt
við að hnoða, móta, skrapa og
skafa leirinn, sem á að taka á
sig ýmisleg form.
Myndsjáin er stödd á nám-
skeiði Steinunnar Marteinsdótt-
ur, leirkerasmiðs. Á annaö
hundrað konur og nokkrir karl-
menn taka þátt í námskeiðun-
um, sem eru tveir eða þrír tím-
ar í viku eftir eigin vali og svo
lengi sem hverrj þóknast. Nám-
skeiðstilhögunin er frjálsleg
eins og kennslan. Konurnar
byrja á því að gera tvö lítil
stykki úr leir til að læra að-
ferðirnar, en svo geta þær mót-
að að eigin vild með leiðsögn
kennaranna.
Rúna gætir ofnsins og þarf ekki að kvarta undan kulda við
það starf.
Steinunn er forsvarskona
námskeiðsins, Jónína aðstoðar
og leiðbeinir við mótunina og
Rúna stendur við ofninn þar sem
leirinn er brenndur í tvígang, áð
ur en hann er litaður, settur á
hann glerungur eða teiknað á
hann — og á eftir, — og þá er
hiutnum endanlega lokið.
Þótt konurnar séu niður-
sokknar i verkið, þegar Mynd-
sjáin kemur inn úr dyrunum,
gefa þær sér sumar samt tíma
til gamanyrða eins og „við ætl-
um allar að stilla út og verða
listakonur" og þegar Jónína
dröslar inn poka með leir, seg-
ir Steinunn: „Það er ógurlegur
leirburður á okkur hér“,
Uppi á lofti er ofninn og þar
og leirinn pússaður og gler-
ungurinn settur á hann. Þær
sem þar eru staddar segja, að
skemmtilegast sé að móta en
hálfleiðinlegt að pússa. Samt
er þaö verk, sem þarf að vinna
áður en verkið er fullunnið og
hluturinn stendur fullbúinn
höfundinum til velþóknunar og
tflvonandi prýði heimilisins.
Leirinn er hnoðaður og mótaður í vasa, lampafætur og hina
furðulegustu hluti.
„Við ætlum allar að stilla út og verða listakonur.”
Þær líta varla upp frá leirnum.