Vísir - 04.11.1968, Blaðsíða 12

72
V r S IR • Mánudagur 4. nóvember 1968.

„Jæja, þá ertu kominn", sagði
Alexandría.
Hún settist á hekkjustokkinn og
tók að smeygja sér ur þröngum
reiðstígvélunum. „Þú ert undar-
lega rólegur", sagði Mn.
„Hvaö áttu viö?“
„Ég á einungis við það, að þér
hefði manna bezt verið trúandi
td þess að taka í óæðri endann
á þesum bölvuðum hjúkrara og
kasta honum út um gluggann ...“
„Gerirðu í rauninni ráð fyrir
því, að hann sé Austin eins góður
og nákvæmur og hann þarfnast?"
spurði hann og virti svipbrigði
hennar fyrir sér.
„Það er spumingin, sem ég er
elnmitt að velta fyrir mér líka“,
sagði hún og starði á góifábreið-
una. „Hvemig á maður lfka aö
vita það? Hvað veit maður, hvem
ig hann er, þegar þeir em tveir
einir? Eitt er víst, ég þoli hann
ekki . . .“
Svo brosti hún. „Taktu ekki
mark á mér, góði. Ekki vil ég
veröa til að koma neinum illind-
um af stað.“
Án þess að líta til hans, stóð
hún á fætur og opnaði klæða-
skápinn. „En ég glata stundum
allri stjóm á tilfinningum min-
um, þegar ég sé pabba svona
grátlega á sig kominn og minnist
þess, hvað hann var alltaf ástúð-
legur og glaður í viðmóti . . . eins
og þú mannst, Charles".
„Já“, skrökvaði hann, „ég man
það . . .“ Það eina, sem hann
mundi, voru orð frú Barachois —
þú ætlar þó ekki að segja mér,
að dóttir mín sé eins hrottafeng-
in og grimm í skapi og faðir henn
ar. Um leið varð hann enn gripinn
þessari undarlegu sektarkennd-
hvaðan kom honum réttur til að
vera staddur hér inni í svefnherb-
ergi hjá þessari fögru og hrífandi,
bláókunnugu konu? „Auðvitað man
ég það, Alexandría", sagði hann,
einungis til þess að heyra, hvernig
nafn hennar hljómaði af munni sín-
um.
Hún sneri sér að honum, furðu
lostin. „Aldrei á ævinni hef ég
heyrt þig ávarpa mig fullu nafni
áður“, sagði hún og virti hann fyr-
ir sér. „Hvemig stendur á þessum
hátíðleika allt í einu?“
„Mig langaöi einungis til þess að
heyra, hvernig það hljómaði", sagði
hann og dáðist að þvi, hvað hann
var skjótur til svars.
Hún starði á hann enn og gekk
skrefi nær honum og hafði ekki
af honum augun. Hún var komin
úr reiðjakkanum, og pilsið og peys-
an féll fast að henni, og hún virt-
ist enn smávaxnari, fíngerðari og
yndislegri. Þetta rannsakandi
augnaráð hennar vakti ótta með
honum — hafði hún fengið hugboð
um breytinguna, sem á honum var
orðin?
„Þú veizt auövitað, að þú hefur
fengið heldur ljótar rispur á annan
vangann?" mælti hún og hallaði ei-
lítið undir flatt.
„Já“, svaraði hann og gerðist enn
óttaslegnari. „Ég veit það ...“
„Ég er ekki að spyrja þig neins,“
sagði hún og hætti að virða hann
fyrir sér.
Honum létti óumræðilega. Þá var
það ekki hún, sem hafði veitt hon-
um þennan áverka. Móðir hennar
hafði, sem betur fór, haft hana fyr-
ir rangri sök.
„Ég er að verða skelfilegur hug-
leysingi," mælti hún enn. „Ef ég
veit ekki hiutina, á ég auðveldara
með að telja mér trú um, að þeir
séu ekki til.“ Hun gekk að litl-
um dyrum og leit til hans um öxl.
. „Er þér sama, þó aö þú notir bað-
kerið, mér veitir ekki af steypibað-
inu til aö losna við hrossalyktina,"
sagöi hún.
Þegar hann var orðinn einn, fann
hann það enn betur hvað afstaða
hans var fráleit. Aö vera á lífi,
en þó stálfum sér dauður ... vera
viss persóna með vissri fortíð í
ÝMISUEGT ÝMiSLEGT
rölcurn at >xjsur nvers sonæ rnurhr .
ag sprengivlnDu i hússninnuro og ræs
um Leigjuro úr loftpi-essui js rfbr.
sleða Vélaleiga Steindórs Sigbváts
ionai ÁlfanrekkL «10 Suðurlands
öraut sími W435
TEKUR ALLS KONAR KLÆÐNlNGAR
FLJÓT OG VÖNDUÐ VINNA
ClRVAL AF ÁKLÆÐUM
LAUSAVEQ 62- SIMI1M25 HEIMASlMI <3634
ntiK
30LSTRUN
Svefnbekkir í úrvali á verkstæðisverðl
GÍSLI
JÓNSSON
Akurgerði 31
Smi 35199.
Fjölhæt iarðvinnsluvél ann-
ast lóðastandsetningar, gref
húsgrunna, holræsi o.fl.
„Ég er ekki aö spyrja þig neins ...“
annarra augum, en hafa glatað
hvoru tveggja sjálfur. Hann gekk
að skápnum. Hann hlaut samt að
halda leiknum áfram, átti ekki
annarra kost völ, úr því sem kom-
ið var, Hann valdi sér föt úr skápn-
um og dökka skó ... og sem snöggv
ast datt honum í hug, að nú væri
eftir að vita, hvort fötin af þessum
Charles Bancroft væru mátuleg.
Fyrr eða síðar hlaut honum að tak-
ast að telja sér trú um, að hann
væri Charles Bancroft, jafnvel þðtt
hann fengi minnið aldrei aftur.
Hann dró út skúffumar, virti
fyrir sér það, sem í þeim lá, áð-
ur en hann ýtti þeim inn aftur.
Nærklæðnaður úr silki, knippling-
ar, annarleg, ljúf angan, sem æsti
og ruglaöi skynjanir hans, án þess
þó að þaö vekti meö honum nokkr
ar endurminningar, sem honum
væru kærar, hlytu aö vera við
þetta bundnar. Kannski... kann-
ski mundi hann fá minnið aftur á
þessari stundu. Og hann stóð nokk
urt andartak og staröi ofan í skúff
urnar, en ekkert gerðist.
Hann hélt áfram að opna skáp-
skúffumar og líta ofan í þær.
hverja á fætur annarri, ef vera
mætti, aö hann rækist þar á eitt-
Conn ... þar fyrir ofan heimilis-
hvað, sem ... peysur, skyrtur ...
og allt í einu sá hann bréfin. All-
stóran böggul af sendibréfum,
bundið utan um hann ljósbláum
silkiborða. Ungfrú Alexandna Par-
sons, Shepperton Green, Sepperton,
rang Charles Bancroft liðsforingja
í öðm hominu. Hann sigraðrst á
þessari andartaks freistingu að
taka bréf úr. Hann sigraðist rneð
naumindum á þeirri freistingu aö
skoða bréfin, og honum fannst sem
hann hefði gerzt sekur um eitt-
hvað óheiðarlegt, þegar hann lok-
aði skúffunni og rétti úr sér.
Hann sneri sér að annarri skúffu
röð. Þar fann hann það, sem bann
leitaði að, skyrtur og annað þess
háttar. Baðsloppurinn hékk fyrir
innan baðherbergisdymar. Hann
klæddi sig úr f skyndi, fieygði föt-
unum f körfu við veggirm. Þegar
hann steig ofan í baðkerið, fannst
honum sem hann væri undarlega
vamarlaus, ofurseldur hverju þvi,’
sem að höndum bæri. Og um leið,‘
að það skipti ekki neimi máli, það
snerti hann ekki — ekki hann, held-
ur hinn, sem bar nafnið Charles-
Bancroft.
Hann heyrði nið í vatni inni í
litla baöklefanum, sem var aðskil-
inn sjálfu baðherberginu með renni-
hurö úr hálfgagnsæju gleri. Hann
sá skugga hennar á hreyfingu þar
inni. Þvílíkur skrípaleikur, hugsaði
hann. Ef eitthvað þessu Kkt gerðist
á leiksviði, mundi það vera tafei
hreinasta firra.
B 82T20 a
rafvélaverkstædi
s.melsteís
skeifan 5
Tökum að okkun
3 Mótormælingar
1 MðtorstiHingar
Viðgerðir á rafkerfi
dýnamóum og
störturum.
9 Rakaþéttum raf-
kerfið
Varahlutir á staðnum
9.30—10. J'
4. flokkur karla mánud. kl
7-7.50
Meistara, 1. og 2. fl. kvenna:
þriöjud. 7.50—9.30
Meistara, 1, ->g 2. fl. kvenna:
láugard. kl. 2.40—3.30
3 fl. kvð na þriöjud. kL 7—7.50
LaugardalshöQ:
Meistara, 1 og 2 fl. karla:
föstud. H. 9.20—11
Bolholti 6 Bolholti
Hníf einan að vopni gegn stríðskylf- HvaS get ég gert? Hann mun slátra Hraður í hreyfingum... vara mig á
unni? Ef þú ert sannur guS, þarfnastu mér í hardaganum. því að fá högg... HUGSA!
ekki stríðskylfu.
SÍMI 82120
6 BoihoSti 6 Bolhoiti 6
Bolholti 6 Bolholti 6
HF
FÉLAGSLÍF
KNATTSPYRNUF!:^. VIKEVGUR
Handknattleiksdeild
Æfingatafla fvrir veturinn '68-’69
Réttarholtsskóll:
Meistarafl. karla mánud. kl.
8.40-10.20
1. og 2. fl. karla sunnud. fcL
1-2.40
3. flokkur karla sunnud. kl.
10.45-12
3. Tokkur karla rríánud. kl.
7.50-8.40
4. flokkur karia <mnnud. kl.