Vísir - 09.11.1968, Blaðsíða 3

VISIR . Laugardagur 9. nóvember 1968,
3
Andri Heiðberg við þyrlu sína, sem hann hefur flogið um landið þvers og kruss í sumar.
MANNLÍFIÐ AÐ OFAN
— Loftsigling með Andra Heiðberg yfir Reykiavikursvæðið
Cnjóföliö þyrlast upp undan
hvirfilskrúfunni, sem
snýst hraðar og hraðar unz vél-
in nötrar, maginn tekur örlítið
að ókyrrast undir öryggisbelt-
inu. Siðan losnum við við jörð
ina, hægt og rólega og svífum
vel yfir raflínustrengina, sem
liggja út að Nauthólsvíkinni,
tökum stefnu upp undir Öskju-
hlíð og sveigjum síðan út á Foss
voginn og suður yfir Kársnes.
Kópavogsbúar verða lítið var
ir við okkur. Við fljúgum hátt
yfir höfðum þeirra og húsin í
bænum veröa eins og eldspýtna
stokkar. Maður getur virt fyrir
sér skipulagið á bænum á svona
rólegu flugi og trúlega yrði það
bæjarstjómum og verkfræðileg
um ráðunautum þeirra mikill
lærdómur að fljúga þannig í
þyrtei yfir verkin sfn.
Vogurinn sjálfur er ísiiagður
neðan og sunnan við brúna og
bílar spóla í brekkunni þar suð-
af, enda er frost og hálka.
Við dveljum skamma stund yfir
Amarnesinu, þar sem milljóna-
'húsin spretta upp hvert af öðru
skreytt góðviði, gluggastór og
mikil um sig, Þaðan sveigjum
við upp undir Vífilsstaði, renn-
um okkur hljóðlega yfir fal-1-
ega garðinn framan við hælið
og upp að vatninu. Þar sjást
bugðóttar slóöir í snjónum eftir
krakka, líkar krákustígum og
bert svellið er svolítið rispaö
eftir skautahlaup. Nú var hann
að byrja að þíða, sögðu þeir á
Veðurstofunni. Skær miðdegis-
sólin hafði þegar brætt krapa
við tjamarbarminn.
Nú spurði flugmaðurinn,
Andri Heiðberg, hvert ætti að
halda. Ljósmyndarinn er svo á-
kafur að smella út um glugg-
ana, úr framsætinu, að hann má
ekki vera að því að svara.
— Suður fyrir Hafnarfjörð!
nema við bregðum okkur
upp á Esju?
Andri segir að engin vand-
ræði séu að setjast uppi á Esj-
unni. Honum hafði meira að
segja dottið í hug að hefja áaetl
unarferðir þangað í vetur.
Fljúga þangað með skíðafólk og
göngugarpa og skilja eftir —
sækja þá síðan í næstu ferð eða
þar næstu. Þannig mætti fara
margar ferðir á dag. — Hann er
búinn að fljúga þyrlunni þvers
og kruss um landiö í sumar,
með landmælingamenn á vegum
Orkustofnunarinnar. Og því
ekki að fara út f skemmtiflug
í vetur?
Það verður samt ekkert af
Esjuferðinni í þetta skiptið.
Heldur dólum við okkur suður á
bóginn og hringsólum svolítiö
yfir Hafnarfirði. Þeir eru senni
lega að fá sér síðdegiskaffi
„Gablararnir." Þar sést varla
hrevfing á nokkrum hlut, nema
hvað Landleiðavagn þokast sila
lega upp brekkurnar. Það er sér
kennilegt að horfa niður í gjót
umar milli húsanna, sjá hvem
ig hraunið hefur verið sléttað á
smáblettum undir bústaðina.
Síðdegissólin glampar á húsa-
glugga þar á hæðunum og fáein
ar trillur bærast lítið eitt við
festar í höfninni. — Þrír, fjórir
fiskibátar liggja við bryggju og
brátt tfnast verkamenn aö hafn
arbakkanum nýja, sem verið er
að byggja f stað gömlu bryggj-
unnar, sem orðin var fúin og
hélt ekki nokkrum þunga. —
Kaffitíminn er trúlega úti.
Eftir að við emm búnir að
fljúga lítið eitt suöur með sjó,
hverfum við aftur „í bæinn",
skoöum nýju hverfin, Fossvog,
Breiðholt og Árbæjarhverfið,
bregðum okkur út á sundin og
snúum svo við niður í bæ.
Andri rennir vélinni lítið eitt
ofan við turninn á Hallgríms-
Yfir athafnalífinu í Hafnarfirði hvíldi ró og friður, nema hvað
sjá mátti merki um hafnarbætur við norðurbakkann, þar
sem verið er að reka niður stálþil í hafskipabryggju.
kirkju, svo að viö fáum að sjá
hann fá sama sjónarhorni og
Hallgrimur sálugi Pétursson,
eöa svo ætlum við. i
Og vestur á Melum ólmast
hópur krakka á gamla vellin-
um, nota svellið meðan það end
ist. Hann þíðir víst bráðum . ..
En þyrlan rennir sér út undir
Skerjafjöröinn og sezt ósköp
pent á sama stað og hún flaug
frá. — Og maöur finnur innra
með sér að það er næstum
heilsusamlegt að lyfta sér upp
í svona loftsiglingu og skoða
mannlífiö að ofan.
Kópavogskirkja, félagsheimili og hluti austurhverfa Kópavogs.
Trén hafa fellt lauf sín í garðinum við Vífils staðahælið.
/
I