Vísir - 07.12.1968, Blaðsíða 4

Jackie „litríkasta" kona aldarinnar
— Skobanakönnun / Danmórku um
vinsældir fólks
Danskt vikublað hefur gengizt fyr una á þessari old. Þau John F.
ir skoðanakönnun þar í landi um
vinsælustu og litríkustu persón-
-<«>
Mick Jagger við starf sitt.
Samúð með skrattanum
— „Honum líður illa"
Nýjasta plata Rolling Stones talin pólitisk
Kennedy, heitinn, og Jacqueline,
nú Onassis, skipa efstu sætin,
hvort á sínum iista. Allmargir
Danir nefndu eiginkonu sína í
þessari könnun, og sumir móður
sína. Röðin er þessi:
„Litríkustu" persónur:
1. John F. Kennedy
2. Churchill
3. Niels Bohr
4. Albert Schweitzer
5. Robert Kennedy
6. De Gaulle
7. Martin Luther King
8. Einstein
9. Dirch Passer
10. Danny Kaye
11. Preben Uglebjerg.
Hvaða konur hafa verið
ríkastar"?
1. Jacqueline Kennedy
2. Clara Pontoppidan
3. Helen Keller
4. Madame Curie .
5. Sophia Loren
6. Bodil Koch
7. Lis Möller
8. „Konan mín“.
9. Karen Blixen
10. Josephine Baker
„lit-
11. Marilyn Monroe
12. Margrét prinsessa
13. Anne-Marie drottning
14. Ingrid Bergman
15. Bodll Ipsen
16. Florence Nightingale
17. „Móðir min“.
18. Greta Garbo
19. Brigitte Bardot
20. Marlene Dietrich
21. Thit Jensen
22. Bodil Kjer
Auövitað nefndu Danir ýmsar
persónur úr heimalandi sínu í
þessari könnun. Það verður að
athuga, að spurt er um fólk, sem
uppi hefur verið á þessari öld.
Nýkomin er LP-plata með
Rolling Stones, „Beggars Banqu-
et“, átveizla betlaranna. Hún hef
ur hiotið misjafna dóma ýmissa
sérfræðinga á sviði dægurlaga.
Einn þeirra kallar hana „skýrt
mótaða pólitíska plötu“. I titli og
„albúmsformi" sé leitað fyrir-
mynda til spænska kvikmynda-
stjórans Bunuel, þótt Rolling
Stones hafi ekki „kynhræðslu" að
sama skapi og hann. Þannig hafi
þeir þorað að semja lagið um
„samúð með skrattanum" (Symp
athy for the Devil). Einungis með
því að skilja eigin innri ótta, geti
menn náð að skilja „hið illa“ og
sigrast á því.
Lögin eru fjölbreytileg. Mikil
grimmd í laginu „Stray Cat
BIues“ fylgist að með hinu Ijóð-
ræna „Prodigal Son“ (Glataði
sonurinn). Mikill sársauki, eins
og í „No Expectations" og „Dear
Doctor", sé í för með viðkvæmni
og gleði; svo sem í laginu um
verksmiðjustúlkuna („Factory
Girl“).
Þótt ýmis lögin geti talizt ást-
arsöngvar, eru þau í samræmi
við hinn pólitíska grunntón, sem
einkum sést í þremur lögum:
„Sympathy for the Devil“,
„Street Fighting Man“ og „Jig
Saw Puzzle". í hinu síðast nefnda
segir: „Ég ligg á gólfinu þolin-
móður og leysi myndagátuna".
Myndagátan er ekki lengur stríð
við foreldra, heldur í víðari póli-
tískri merkingu. Hún felst í því,
að maður getur skotið annan
mann til bana og síðan haldið
heim til sín sem indæll fjöl-
skvldufaðir, elskaður af öllum.
(Göring var til dæmis sagður
þannig gerður). Rolling Stones
ætla sér f ríkara mæli en bítl-
arnir að koma fram sem foringj-
ar unga fólksins á tímum tilrauna
þess til endurskoðunar fyrri verð-
mæta.
Brigitte Bardot
fékk ekki að
syna sig „topp-
lausa44 í sjón-
varpinu

Brigitte í atriðinu.
„Hvernig fyndist þér að eyða
kvöldstund með mér?“ spurði
Brigitte Bardot, nú 34ra ára. Hún
fékk ekkert svar, ekki vegna
skorts kyntöfra, heldur vegna
þess, að spumingunni var beint
til sjónvarpsáhorfenda. Nær ári
eftir að hún kom fram í franska
sjónvarpinu og söng og dansaði,
sást hún í Randaríkjunum í nær
sams konar þætti.
Brigitte söng nú mörg lögin á
ensku. Önnur breyting var sú, að
aðdáendur hennar voru ekki á
einu máli um þáttinn. Upþhaf-
lega hafði hún komið fram á
skerminum í fimmtán sekúndur,
klædd síðbuxum einum saman.
Þetta „topplausa" atriöi var
Bandaríkjamönnum um megn.
Það var bannað, þótt Brigitte
gæti haldið virðuleik sínum at-
riðið á enda.
Jacqueline (Kennedy) Onassis.
Danir telja hana „Iitríka“.
Þegar menningin heldur
innreið sína.
Mörgum hefur ætíð fundizt
Hafnarfjörður vera eins konar
hjáleiga frá Reykjavík, enda
hefur mörg starfsemi suöur þar
átt erfitt uppdráttar vegna ná-
býlisins við Reykjavík. Til dæm
Ið hefur alls konar skemmtána-
hald og önnur menningarstarf-
seml helzt ekki þrifizt, þar eð
fólkið sótti frekar þangað sem
fjölmenniö var meira. Þó gekk
yfir á tímabili nokkurt blóma-
skeið í kvlkmyndahúshaldi
vegna einstakrar alúðar við svn-
ingar á sérstæðum og djörfum
kvikmyndum. Nú hafa fleiri tek
ið upp þennan öruggari hátt á
rekstri kvikmyndahúsa, svo
snilli Hafnfirðinga á þessu sviði
gætir ekki sérstaklega lengur.
Hafnarfjörður hefur því ætíð
verið bær harðrar lífsbaráttu og
mikillar atvinnu, en lífsgæðin
hafa verið sótt til nágrannabæj
arins, Reykjavíkur. Suður þama
hefur ekki einu sinni þrifizt
áfengis-útibú, hvaö þá skemmti-
staður á borð við þá sem beztir
gerast í Leykjavik. Löngum hef
ur því áfengi einungis verið
drukkið í Góðtemplarahúsinu á
staðnum, enda lengst af verið
eina samkomuhúsiö. Það hefur
illa þrifizt kaffihús á þessum
bæjar, sem himdu við húsgafla,
skotruðu augunum til aðkomu-
manna. Enda voru Hafnfirðing-
ar lengst af kallaöir gaflarar.
Svo komu uppgangsárin og
togararnir færðu mikinn auð að
landi, en það hefur ætíð þótt
ótryggt að eiga sitt undir sjó-
sókn einungis, þess vegna
En ýmislegt fer öðruvísi en
æflað er. Það hallaöi snarlega
undan fyrir útveginum og kýrn-
ar komu ekki af sjálfu sér í
fjósið. Stendur þaö þvi einung
is sem minnisvarði brostinna
drauma.
Eins og á flesta aðra bæi
landsins, hefur þróunin þó sett
JjíPnftt1! GötU
stað, síðan Hótel Björninn leið
undir lok.
Þessi nágranni Reykjavík-
ur hefur ætíð komiö gestum og
gangandi frumlega fyrir sjónir.
Holóttar götur og nálega enginn
hundrað metra langur vegar-
spotti þráðbeinn vöktu athygli,
ennfremur íbyggnir íbúar þessa
skyldi fjárfesta arðinn í eins
konar landbúnaðar-stóriðju og
var því hafizt handa og byggt
þrjú hundruð kúa fjós. Skyldi
þar ætíð vænn gripur á hverj-
um bás. Sáu ýmsir menn í
draumsýn brjú hundruð rauðar
kýr i einni hjörð í iðgrænum
haga.
sinn svip á hann. Svipur nútim-
ans sléttur og felldur hefur sett
sitt bros á bæinn. Stórborgar-
bragur með ýmsum verzlunum
og bönkum er óðum að setja
a'n mörk á þennan bæ síðbú-
inna framfara. Síðasta framlag
menningarinnar í þessum bæ
var opnun margra sölubúða f
glæsilegri verzlunarhöll, stór
og glæsileg bókábúð opnaði við
hliðina á snyrtivöruverzlun, og
fer einkar vel á að hafa þessar
saman, því vissulega göfgar
hvort tveggja á sinn hátt. Góð
bók göfgar svo sannarlega and-
ann, en snyrtivöruVerzlunin
mun vafalaust gera sitt til að
fegra holdið.
Þannig segja menningar-
straumarnir til sín, enda þó
skipin hafi týnt tölunni og fisk-
iðnaðurinn dregizt saman. Hafn
firðingar munu þá bara lifa á
minningunni, eins og svo margir
aðrir.
Götur eru nú margar orönar
bæði beinar og breiðar, þó
slæmar holur finnist enn á
stöku stað. Hins vegar hafna
Hafnfirðingar enn verzlun við
„ríkið“, svo samgöngur munu
vafalaust ekki minnka fvrir það
á milli nágrannabæjanna, enn
um sinn.
Þrándur f GÖtu.