Alþýðublaðið - 15.03.1966, Blaðsíða 13

Síml 50184.
Heimsfræg, ný, frönsk stórmynd
í litum og CinemaScope, byggS á
hinni vinsælu skáldsögu
Aðalhlutverk:
Michéle Mercier
Ciuliano Gemma.
ÍSLENZKUR TEXTI.
Bönnuð börnum innan 12 ára
Sýnd kl. 9.
KvöfidmáBtíðar-
gestirnir
INGMAR
BERGMMSl

INGJMMIN M
CUNNflB 8JÖ»\ ina
MMraSíDO#
euwt ■ 'ijjjM
lORt.F.WSl
RORDISI
Ný mynd eftir Ingmar Bergman.
Sýnd kl. 7 og 9,
Einangrunargler
Framleitt einungis úr
úrvalsgleri — 5 ára ábyrgð
Pantið tímanlega.
Korfidðjan hf.
Skúlagötu 57 — Símj 23200.
snjónum og hafi vaknað og séð
snjóinn uppljómaðan getur hugs
azt að hann hafi farið út að
leika sér án þess að hugsa um
að það væri nótt. Mér finnst það
ósennilegt en maður veit aldrei
upp á hverju börn taka. Hann
er fjörugur og sjálfstæður dreng
ur. Því miður snjóaði í nótt svo
engin spor sjást fyrir utan.
— Það er hræðilegt að hugsa
sér barn eitt úti alla nóttina.
En er víst að hann hafi háttað?
—Já alveg víst og hann svaf
líka. Mamma hans leit inn til
hans áður en hún fór niður að
borða kvöldverð og stofustúika
sem kom seinna og sótti bakk
ann með kvöldmatnum hans cá
hann steinsofandi. Hann hefur
vaknað milli tíu og tólf um kvöld
ið farið í fötin sín og farið sina
leið . . . hún þagnaði og tók
upp símann.
— Nei, sagði hún — Það hef
ur ekkert fréttzt. . . .
6.
Hún andvarpaði og lagði frá
sér símann — Komdu sagði liún
við Pat, ég skal sýna þér her
bergið okkar. Hr. Frame hefði
gert það ef hann hefði verið við.
Þú hlýtur að vilja fá þér bað og
morgunmat. Ég skal ná í Joe í
lyftuna til að leysa mig af á með
an ég fylgi þér. Við búum í sér
húsi, þar eru fjögur tveggja-
mannaherbergi og stúlkurnar búa
þar á þessum tíma. Margar þeirra
eru stúdentar eða ungar stúlkur
sem ferðast um heiminn og vinna
fyrir sér á ferðalögunum. Þær
eru indælar.
— Gerir þú kannski það sama?
Ég á við ertu hérna aðeins um
stundar'-akir til að vinna þér
inn peninga fyrir lengra ferða
lagi?
— Einmitt. Ég hef verið hér
í fjóra mánuði. Það er lengra
en ég ætlaði mér en mér finnst
gott að vera hér og ég elska
skíðaferðir. Ég er frá Melbourne.
— Ég vonast líka til að fá tíma
tii að fara á skíði, sagði Pat.
— Ertu dugleg? spurði Meg.
— Jæja, hérna er herbergið okk
ar. Ég sef í þessu rúmi þarná
en ég get skipt við þig ef þú vilt
það heldur.
— Nei, þetta er ágætt. En hvað
það er skemmtilegt hérna.
í litla húsinu voru fjögur her
bergi og hverju herbergi fylgdi
sturta og klósett. Auk þess var
sameiginlegt bað með setlaug.
í herbergjunum voru smekkleg
og falleg húsgögn.
— Þetta minnir mig á mótel,
sagði Pat. — Þetta er mun betra
en ég bjóst við.
—Þeir fengju ekki það starfs
lið, sem þeir vilja fá ef herberg
in væru ekki svona. Það er líka
4
gott að vinna hérna. Var það ekki
Stephan sem bað þig um að
koma? Ei-uð þið trúlofuð?
Pat fann að hún roðnaði. —
Nei við þekkjumst aðeins lítils
háttar. Við hittumst á skipinu.
Það var fallega gert af honum
að tala við mig. Hann vissi að ég
vildi fá einhverja vinnu.
— Jæja eitthvað í raddblæ
hennar olli því að Pat leit um
öxl en Meg var þegar komin
til dyranna. — Ég verð að fara
aftur í vinlnuna. Komdu til
mín þegar þú ert búin að laga
þig til og ég skal ná í eittbvað-
handa þér að borða. Mongun-
verðurinn verður búinn þá en
ég næ í eitthvað — nema þú
viljir fá matinn hingað á bakka?
— Nei, þakka þér fyrir. Ég
get beðið. Mig langar ekki til
neins nema fara í bað sem
stendur.
— Allt í lagi, þá, hleyp ég.
Við sjáumst á eftir.
-— Ég vona að þeir finni
drenginn.
— Það vona ég Uka!
7.
Meg hljóp aftur að hótelinu
og Pat fór að bílastæðinu þar
sem hún hafði skilið eftir bíl-
inn sinn til að sækja töskuna
sína. Það var kalt, ský hafði
dregið fyrir sólina og
það var farið að bvessa Það
fór hrollur um Pat. Einhvers
staðar úti í þessum eðilega
kalda heimi var lítill drengur
hræddur og hjálparvana. Það
var óbærilegt. Veslings Virg-
ina! Pat gat ekki um annað
hugsað meðan hún baðaði sig
og klæddi.
Pat minntist þess að í skól
anum höfðu þær Virginia og
stúlka sem hét Doreen Shep-
herd verið óaðskiljanlegar og
ekki tekið mikinn þátt í fé-
lagslífi hinna stúlknanna Þær
höfðu haft nóg hvor með aðra
og þær höfðu klætt hvor aðra
vel enda voru þær mjög ólík
ar. Jinny, rauðhærð og skap-
stór, grönn eins og eldstunga
og Doreen, dökkhærð og feit
lagin, mjúk eins og kettlingur
með stór flauelisbrún augu.
Alltaf voru þær tvær saman
hlæjandi, leyndardómsfullar
eins og þær töluðu sama mál
og ættu sama líf sem hinar
skildu ekki. Og nú var Virg
inia gift eða réttara sagt
ekkja og móðir. Og nú átti
hún mjöig bágt. Ég verð að
hittia hana, ihugsaði Pat og
segja 'henni hve innilega ég
finni til með hennL Ég hlýt
að geta aðstoðað við leitina,
ég er dugleg á skíðúm. Hún
tók jakkann sinn og ætlaði
að hlaupa aftur til hótelsins
þegar barið var að dyrum. —
Stephen?
En það var ekki Stephen.
Þegar hún opnaði dyrnar stóð
hún frammi fyrir ungum herða
breiðum manni með blá augu
og freknótt andlit.
— Jerry! En hvað það er
gaman að hitta þig aftur.
— Það er ekki siður
skemmtiiegt að sjá þig Pat.
En lwað það var gott að þú
gazt komið.
Pat sá að augu hans litu
rannsakandi yfir herbergið
eins og hann væri að leita að
einhverjum. eða vildi fulivissa
sig um að 'hún væri ein. —
Ég ætlaði bara að líta inn og
bjóða þig velkomna, sagði
'hann.
—-Ert þú ekki að leita að
litla dregnum
— Ég hef verið að leita að
honum síðan snemma í morg
un, sagði Jerry. — Er þettai
ekki hræðilegt? Flokkurinn sen»
ég er í kom hingað til að fá
sér mat og gefa skýrslu um leið
ina. Svo frétti ég að þú værir
komin og ætlaði að heilsa upp
á þig. Ég frétti að þú hefðir
sofið úti í nótt! Hann brostl
til hennar.
— Já finnst þér það ekkl
stórkostlegt? Þetta var minni
eigin heimsku að kenna En þú
átt að fá morgunmatinn þinn
— og ég raunar líka. Ég ætla
að verða þér samferða. Ég ætla
líka að bjóðast til að aðstoða
við leitina. Það er óbærileg
tilhugsun að hugsa um drenginn
einan þarna uti.
. — Já, það er bölvað sagði
Jerry. — Heyrðu Pat. þegar
Steve skrifaði og það þig um að
korna hingað skrifaði hann þá
— ég á við hafði hann einhverja
sérstaka ástæðu fyrir því?
Patricia leit undrandi á
hann. — Ástæðu? Nel Ekki
nema það áð hér var hægt að
fá vinnu og hann vissi að ég
vildi gjarnan komast í þennan
landshluta og að mig vantaði
vinnu.
— Jæja.
Þau gemgu þegjandi að hö«
telinu. Við dyrnar spurði Pat>
ricia: — Af hverju sptirðirðt*
að þessu Jerry? Hvort Steva
hafði haft einhverja sérstaka á*
stæðu á ég við?
— Ekki út af neinu. Mér datli
það þara svona í hug.
SMURT BRAUÐ
Snittur
Opið frá kl. 9—23,30
Brauðstofan
Vesturgötu 25.
Sími 16012
ALÞÝÐUBLAÐIÐ - 15. marz 1966
/