Alþýðublaðið - 24.04.1966, Blaðsíða 9

BETRI BORG
í nýrri og glæsilegri kirkju og félagsheimili Lang iioltssafnaðar fer fram margháttuð félags- og æsku-
lýðsstarfsemi, sem íbúar hverfisins taka virkan þátt í, og mælist þessi starfsemi mjög vel fyrir. Prest-
ar Langholtssafnaffar eru sér Árelíus Níelsson og séra Sigurffur Haukur Guðjónsson.
í forgrunni myndarinnar er klukknaport en í baksýn háhýsi. Þrjú háhýsi setja svip sinn á Voga
og Álfheimahverfið.
heimili hefur risið. Þar blómgast
nú mikil og vaxandi félags- og
æskulýðsstarfsemi. Prestar Lang-
holtsprestakalls eru séra Árelíus
Níelsson og séra Sigurður Haukur
Guðjónsson.
Inn á milli háhýsanna er lág-
reist bygging. Þar er útibú frá
Borgarbókasafni Reykjavíkur, sem
mikið er sótt. Staðsetning þess
þarna á milli húsanna mun hafa
tafið að háhýsaeigendur gengju
frá lóðum sínum eins og æskileg-
ast væri. Þótt öllum þyki ágætt
að hafa bókasafnið þarna mun
hafa verið nokkur fljótaskrift á
staðarvalinu, en þarna áttu há-
hýsabúar að hafa bílskúra sína.
Þótt ótrúlegt kunni að virðast
þá er í þessu stóra og fjölmenna
íbúðarhverfi ekki nema einn barna
leikvöllur. Þar eru ekki ýkja mörg
leiktæki, en á vellinum er gæzla
og geta mæður því skilið smábörn
eftir þar undir eftirliti, og kunna
margar vel að meta það. Eins og
fyrr segir cr þetta eini leikvöll-
urinn í hverfinu og verður ekki
annað sagt en rausn ríki í þeim
málum af hálfu yfirvalda! Eitt
barnaheimili er á þessu svæði,
góðan spöl niður með Suðurlands-
brautinni í gömlu húsi. Þetta er
vafalaust eitt af barnflestu
Framhald á næstu síðu.
Víffa í nýjum hverfum er fulln
affarfrágangi húsa ennþá ábóta-
vant. Svolítiff var okkur brugðiff,
þegar við sáum þessa myndarlegu
frú vera að’ viffra á svölum þriffju
hæð'ar, en handriff vantar enn á
svalirna .Þaff er aff minnsta
kosti betra aff vera ekki íoftlirædd
ur í hennar sporum.
I Álfheimahverfinu er stórt sam
býlishús þar sem blaffaskrif liafa
spunnizt um vegna frágj-angs á
svölum.
Við Álflieima standa fjögurra
hæða fjölbýlishús eins og algeng-
ust eru hér 1 borginni, en við Ljós
heima eru stór átta hæða fjölbýl-
ishús. Þá er þarna og að finna
margvíslegar gerðir af raðhúsum.
Þótt. þarna sé ekki um að ræða
nema fimm götur á litlu svæði eru
ekki margir bæjarhlutar, sem
skáka þeim hvað mannfjölda
snertir. Þarna búa tæplega fjög-
ur þúsund manns, eða rétt innan
við helming allra þeirra, sem
búa í þessu hverfi. Flestir búa við
Álfheima eða 1343, svo koma Sól-
heimar með 978 ibúa, en fæstir
búa við Glaðheima 197.
Mörg hverfi eru sjálfsagt verr
sett á ýmsan hátt en þetta. Stræt-
isvagnaferðir í miðbæinn eru tíð-
ar og þarna er talsvert af verzl-
unum. Verzlanamiðstöðvar eru á
að minnsta kosti þremur stöðum,
við Gnoðarvog, við Sóllieima og
í Álfheimum er í einni og sömu
byggingunni bakarí, blómaverzl-
un, skósmíðaverkstæði, vefnaðar-
vöruverzlun, nýlenduvöruverzlun,
kjötverzlun, fiskverzlun, mjólkur-
búð og bókaverzlun, að ógleymdu
söluopi, þessu sérstaka fyrirbæri,
sem einkennir borgina og borgar-
stjórnarmeitihlutinn á heiðurinn
af að hafa komið á fót. Eftir lok-
unartíma verzlana verða borgar-
búar að norpa utan við þessi göt
í misjöfnum veðrum og bíða eftir
afgreiðslu á þeim örfáu vöruteg-
undum sem þar er leyft að selja.
Ýmsar fleiri verzlanir eru svo
á víð og dreif um hverfið.
Myndarleg kirkja og safnaðar-
Þessi spennistöff Rafmagnsveitunnar stendur út í götuna í Gnoffar-
vogi austan Langholtsvegar. Þegar viff fórum þarna um fannst
okkur hún satt aff segja tU lítillar prýði á þessum staff, enda
umbúnaffur hennar ekki sem sonyrtilegastúr. Vafalaust eru íbúar
hverfisins okkur sammála um þctta.
Reykjavíkurborg lét á sím
um tíma reisa fimm fjölbýl-
ishús með 24 íbúðum hvert
við Gnoðarvoginn. Hús þessi
standa mikki Gnoðarvogs og
Suðurlandsbrautar og hafa
komið við sögu í fréttum
vegna deilna er risu út af
frágangi húsanna.
íbúar þessara húsa mynd-
uðu snemma með sér félag til
að ná rétti sínum og gæta hags
muna sinna. Félagið heitir
Gnoð og fyrir nokkrum dögum
náðum við tali af Valgarði
Magnússyni málarameistara,
Gnoðarvogi 22 en Valgarður á
sæti í stjórn félagsins.
Við hittum Valgarð í Templ-
arahúsinu nýja við Barónsstíg,
þar sem hann var við vinnu
sína. i
— Hver var meginorsök þess
að þið stofnuðuð félagið Gnoð?
— Megintilgangur félagsins
var að fá bætt úr göllum, sem
voru á húsunum. Það komu
fram lekar á fjölmörgum stöð-
um og víða var óhæfilega mik-
ill raki. Þetta bakaði fjölmörg-
um íbúðaeigendum mjög mikil
óþægindi og allir höfðu af þessu
einhvern baga. Nú hefúr að
mestu verið ráðin bót á þessu
eftir því sem mögulegt hefur
verið. En þetta olli okkur
miklum óþægindum og amstri
á sínum tíma.
— Hvernig kanntu við þig í
þessum bæjarhluta?
— Mjög vel í alla staði. Það
er að vísu talsvert mikil um-
ferð um Gnoðarvoginn, en þótt
mikil umferð sé um Suður-
landsbrautina þá standa húsin
það fjarri henni að ekki er
bagi að.
Valgarffur Magnússon, málara-
meistari.
— Þaff vantar annan leikvöll
í hverfiff.
— Hvað finnst þér lielzt vanta
í hverfið?
— Það vantar tilfinnanlega
annan barnaleikvöll, eri í
þessu stóra hverfi er ekki nema
einn, og það fremur lítill leik-
völlur. Hann er auk þess gæzlu
vöilur og einkum ætlaður
minnstu börnunum. Við höf-
um skrifað borgaryfirvöldunum
og beðið um að komið yrði hér
á fót öðrum leikvelli, en við
því hefur enn ekki verið orðið.
Við teljum brýnt að koma upp
öðrum leikvelli þar sem væri
mikið af leiktækjum og þar
sem stærri börriin gætu átt at-
hvarf frá umferðinni á götun-
um. Eins vantar barnaheimili
hér í hverfið, eina barnaheim-
ili í grenndinni er Steinahlíð
talsvert mikið austar við Suð-
urlandsbrautina.
— Við höfum enn engar
gangstéttir og allar götur eru ó-
malbikaðar. Þetta er auðvitað
mjög slæmt og rætist vonandi
bráðum úr. Það er ekki aðeins
að rykið sé hvimleitt á sumrin
og forin á veturna, heldur hef-
ur þetta í för með sér fyrir þá,
sem vilja rækta blóm og gras-
bletti við hús sín og hafa
snyrtilegar lóðir, að rykið hálf-
drepur oft talsvert af gróðrin
um. En vonandi verðum við
ekki lengi hafðir út undan með
malbikið og gangstéttirnar úr
þessu, sagði Valgarður að lok-
um.
ALÞÝÐUBLAÐIÐ - 24. apríl 1966 9