Alþýðublaðið - 17.05.1966, Blaðsíða 8

LEYSA ÞARF HUSNÆÐIS
Það setur svip sinn á framboðs-
lista Alþýðuílokksins við borgar
stjórnarkosningarnar í Reykjavík,
hversu mikið er af ungu fólki á
listanum. Meðal fulltrúa ungu kyn
slóðarinnar á A-listanum er Björg
vin Guðmundsson, viðskiptafræð
ingur. Björgvin er 33ja ára gam
all Reykvíkingur. Hann varð stúd
ent frá Menntaskólanum í Reykja
vík vorið 1953 og lauk prófi í við
skiptafræðum við Háskóla íslands
vorið 1958.Hann var blaðamaður
í 11 ár en hefur frá því, að hann
hætti blaðamennsku um áramótin
1964—1965 starfað í viðskiptamála
ráðuneytinu en þar er hann nú
deildarstjóri. Sl. 5 ár hefur Björg
vin annazt útvarpsþáttinn „Efst á
baugi” ásamt öðrum. Björgvin
er kvæntur Dagrúnu Þorvaldsdótt
ur, en foreldrar hans eru Guð-
mundur Kjartansson, verkamaður
og kona hans Katrín Jónsdóttir.
— Alþýðublaðið hefur komið að
máli við Björgvin og átt við hann
viðtal um nám hans og störf og
þau mál, er nú ber hæst.
— Þú byrjaðir ungur að starfa
í Alþýðuflokknum?
— Já, ég var 17 ára, ef ég man
rétt, þegar ég innritaðist í Félag
ungra jafnaðarmanna í Reykjavík.
Björgvin tók við umsjón útvarpsþáttarins „Efsta á baugi“ í
jan. 1961 ásamt Tómasi Karlssyni. Þeir félagar höfðu umsjón
þáttarins með höndum í tæp 5 ár eða þar til sl. haust. En síð-
an hefur Björn Jóhannsson anriazt þáttinn með Björgvin. Mynd
in er af þeim Tómasi og Björgvin.
FOLKSINS
Ég var þá handlangari hjá Eggert
G. Þorsteinssyni ráðherra sem þá
var múrari við Gagnfræðaskóla
Austurbæjar. Eggert var þá for
maður Félags ungra jafnaðar-
manna í Reykjavík og dreif mig
í félagið.
— Eggert hefur þá kristnað þig
í pólitíkinni, ef svo má til orða
taka?
—Það er kannski of mikið
sagt. Ég hygg, að atvinnuleysis
árin fyrir stríð og kröpp kjör, er
ég átti við að búa í æsku, hafi
átt stærsta þáttinn í því að gera
mig að jafnaðarmanni. Faðir minn
hefur ætíð verið verkamaður og
kjör verkamanna voru oft bág
borin, er ég var að alast upp.
— Þurftir þú ekki snemma að
byrja að vinna til þess að létta
undir með heimilinu?
— Jú, þegar ég var 13 ára gam
al veiktist faðir minn langvarandi
og með því, að vinna var næg í
lok stríðsins, fékk ég vinnu á fullu
kaupi hjá Vatnsveitunni, þ.e. yfir
sumartíma. Næstu sumur vann ég
ávallt í byggingarvinnu eða allt
þar til, að ég hóf störf á Alþýðu
blaðinu að loknu stúdentsprófi.
— Þrátt fyrir erfið kjör, tókst
þér að ganga menntaveginn.
— Já og ég tel, að það sé fyrst
og fremst Alþýðuflokknum að
þakka, að menntun hefur síðustu
áratugina verið fyrir alla, án til-
lits til stéttar eða efnahags. Al-
þýðuflokkurinn hefur átt stærsta
þáttinn í því að opna skólana
fyrir alla.
— Tókstu mikinn þátt í stjórn
málum á skólaárum þínum?
— Já, þegar í Menntaskólan.
um tók ég þátt í kappræðum um
stjórnmál. Málfundafélagið Fram
tíðin í Menntaskólanum í Reykja
vík ræddi þá oftar stjórnmál en
nú og þar leiddu menn saman
hesta sína. í háskólanum starfaði
ég í Stúdentafélagi jafnaðarmanna.
— Tók ekki félagsmálastússið
mikinn tíma frá náminu?
— Jú, einkum í háskólanum
það árið, er ég var formaður
Stúdentaráðs. Sá vetur fór að
mestu 'til spillis, þ.e. hvað nám
snerti. :
— Eb svo starfaðir þú jafnframt
í æskul^'ðssamtökum Alþýðuflokks
— Iíftir því sem tími leyfði,
gerði ég það. Við ungu mennirnir
í Alþýðuflokknum sóttum þá stjórn
málafyrirlestra Gylfa Þ. Gíslason
ar og Hannibals Valdimarssonar
og drukkum í okkur hvert orð.
— Þú varst lengi formaður í
samtökum ungra jafnaðarmanna?
— Ég var formaður FUJ í
Reykjavík 1954—1955 og formað
ur Sambands ungra Jafnaðar
manna 1956—1962.
— Það hefur þá verið lítill
tími til þess að „stúdera” og vinna
fyrir heimili. Iivenær gekkstu í
það heilaga?
— Ég kvæntist 1953 og hóf bú
skap samhliða námi. Það var því
ekki um annað að gera en að vinna
með náminu. Öll skólaár mín
vann ég fulla vinnu á Alþýðublað
inu. Vinnutíminn var eins og tíðk
ast á morgunblöðum, eftir hádegi
og á kvöldin. Ég sótti tíma í
háskólanum fyrir hádegi en vann
eftir hádegi og stundum fram á
nótt. Jú það ,var oft lítill tími til
lesturs. En fyrir prófin reyndi
ég að taka mig á og lesa í skorp
um. Tók ég venjulega nokkurt frí
fyrir vorprófin.
— Ekki hefurðu þó tekið loka
próf án þess að hafa góðan tíma
til letsturs.
— Nei ég tók mér 6 mánaða
frí fyrir lokaprófin. Það vildi þá
svo vel til að ég átti rétt á 3ja
mánaða leyfi á fullu kaupi eftir
5 ára starf sem blaðamaður. Ég
þurfti því ðeins að vera kauplaus
í 3 mánuði.
— Þú átt marga stráka og áttir
nokkra þegar á skólaárum. Vildu
þeir ekki valda ónæði við námið?
— Við áttum fjóra stráka er
ég lauk háskólanámi en aldrei
urðu þeir mér til trafala við nám
ið. Ég hvgg að félagsmálastússið
hafi tafið meira fyrir mér. Nú
eru strákarnir okkar orðnir sex.
— Ertu að safna í knattspyrnu
lið, eða hvað?
- Ég er oft spurður þessarar
spurningar. En ég held, að ég láti
handboltalið nægja.
— Þú hélzt áfram í blaðamennsk
unni eftir viðskiptafræðiprófið?
— Já, upphaflega ætlaði ég að
eins að vinna við blaðamennsku
meðan ég væri við nám. Ég ílengd
ist í starfinu, bæði vegna stjórn
málanna, svo og vegna ábyrgðar
starfa, er mér voru falin við blað
ið.
— Hvernig líkaði þér blaða-
mennskan?
— Mjög vel. Mér þótti liún
skemmtilegt starf. Hún gat að vísu
verið erilsöm og þreytandi en líf
ræn og spennandi var hún. Og ég
tel. að hún sé einnig þroskandi
starf.
— Hvaða þátt blaðamennsk-
unnar féll þér bezt við?
— Því er erfitt að svara. Ég
hygg þó a’ð fréttamennskan sé
ætíð skemmtilegust, einkum ef líf
legt er í fréttum. Það var mjög
gaman að vinna við Alþýðublaðið
þegar Gísli J. Ástþórsson var rit
stjóri og við birtum í blaðinu
hverja „sensasjonina” á fætur ann
arri.
— Er ekki rnikill munur á starfi
^jaðamanns og embættismanns?
Myndin er tekin á heimili Bj
irnir standa, þeir Björgvin 10
2ja ára. Við hlið lians situr
— Jú, en þó fer það mikið
eftir því hvaða þótt blaðamennsk
unnar maður hefur í huga.Eg starf
aði á mínum blaðamannsferli við
öll stig blaðamennsku við prófarka
lestur, umbrot, fréttasöfnun, stjórn
málaskrif, fréttastjórn og ritstjórn.
Það var vissulega mikll munur
á því að standa I prentsmiðju við
umbrot á blaði og að vinna í ráðu
ne.vti. En það er ekki mikill mun
ur á því að semja grein um við
skiptamál í blað og að skrifa
skýrslu um svipað efni í stjórnar
ráðinu.
— Saknar þú ekki blaðamennsk
unnar?
— Nei, þó undarlegt sé, geri
ég það ekki. Það er sennilega
að nokkru leyti vegna þess, að ég
iiefi ekki slitið böndin við blaða
mennskuna að öllu leyti. Ég annast
enn útvarpsþáttinn „Efst á baugi”,
og skrifa ávallt talsvert í blöð. En
einnig mun ástæðan sú, að ég er í
skemmtilegu starfi sem að hluta
er mjög hliöstætt þeim þætti blaða
mennskunnar er ég sinnti síðustu
árin, er ég starfaði við dagblöð;
en þar á ég við athugun markaðs
málanna í Evrópu.
— í hverju er starf þitt í við
skiptamálaráðuneytinu einkum
fólgið?
— Segja má, að starf rnitt sé
tvíþætt. í fyrsta lagi vinn ég í
gjaldeyrismálum og er full-
trúi viðskiptamálaráðuneytisins,
Gjaldeyrisdeild bankanna. En í
öðru lagi vinn ég að athugun á
markaðsbandalögum og þeim al-
þjóðastofnunum um viðskiptamál,
sem ísland er aðili að.
— Er ekki unnið illa í stjórn
arráðinu?
— Nei síður en svo. Þar er mjög
vel unnið. Menn mæta vel þar
sem ég þekki til og ganga vel að
sínu verki. Allt tal um slæm vinnu
brögð í stjórnarráðinu er „þjóð
saga” ein.
— Er samt ekki mikijl munur
á hraða vinnubragða á dagblaði og
í ráðuneyti?
— Jú, vissulega. Blaðamennskan
er hraðvinna en embættismanna
staríið krefst nákvæmni og glöggr
ar athugunar. Það verður að taka
tillit til þess þegar störf blaða
Viðtal við Björgvin Guðmu
skipar þriðja sæti A-listan:
$ 17. maí 1966 - ALÞÝÐUBLAÐIÐ
i