Alþýðublaðið - 22.09.1966, Blaðsíða 10

HUNANGSGULT"»ðKKGRÆNT"GULTOKKUR
LJÓHAGULT
brímhv/tt
aa?
Tyrol
Framhald af 7. síðu.
benti á allar þær samningaviðræð
ur, sem fram hafa farið til þessa,
*H þau tilboð, sem ítalir hefðu bor
ite fram og Austurríkismenn hafn
að. Og gaf í skyn, hvað ítalska
stjórnin hefði í hyggju að gera.
1 Fólkrð í Suður-Tyrol Trentino
jóta sjálfsstjórnar sem fyrr
tgin málum. Sjálfstjórniirfíygg
,á samkomulági Grubers og De
peris þáverandi utanríkisráð-
Mi$fra Austurríkis og Ítalíu, frá
1'946. í þessu héraði eru ítalir í
S-ihluta. En verulegur hluti
a fylkisins verður fenginn í
iur stjórnum héraðanna. Suð-
i|rTyrol og Trentino. Þannig að
hviprt héraðið um sig njóti raun
v£|ulezrar sjálfstjórnar að veru-
leyti.
| í Suður-Tyrol eru ítalir í minni
hluta og þeir eiga heimtingu á
því að þeim sé veitt vernd. Mikil
vægasta krafa þeirra verður sú,
að ítalskir bongarar hafi sama rétt
til atvinnu og hinn þýzkumælandi
meirihluti héraðsins þegar sjálf-
stjórnin er komin á, sagði Moro.
LandbánaSur
Framhald úr opnu.
sterkan samningsaðila á móti sér
og að með samningum við ríkis-
stjórnina væru verðlagsmálin
dregin inn í pólitísk átök. Því
má svo bæta við, að Hannibal
Valdimarsson hafði engar raun-
hæfar tiilögur fram að færa um
hvernig ætti að leiða ágreining-
inn til lykta, ef samningar milli
bænda og ríkisvalds tækjust ekki.
Ný stefna.
Við Alþýðuflokksmenn
litum
ÁBYRGÐ Á HÚSGÖGNUM
Athugið, að merki þetta sé ó húsgögnum, sem óbyrgðarskírteini fylgir. Kaupið vönduð húsgögn. [0Í >542 f RAMLEIÐANDÍ í : NO.
I ■r iÚSGAGNÁMEISTARA ÉLAG! REYKJAVÍKUR
HÚSGAGNAMEISTARAFÉLAG REYKJAVÍKUR
VestingshúsiS T^SKJLIR-
SUÐURLANDSBRAUT 14
BÝÐUR YÐUR
griileraða kjúklinga
SÍMI 38-550.
svo á, að sú leið sé ekki fær að
hækka útflutningsuppbæturnar,
sem miðað við núgildandi verð-
lag nema um 220 milljónum króna
á ári, og taka til viðbótar á ríkis-
sjóð greiðslu þeirra 30—40 millj.
króna, sem nú vanta á, enda
teljum við þá leið óskynsamlega
með tilliti til heilbrigðrar fram-
vindu mála í landbúnaði okkar á
næstu árum. Við viljum að sjálf-
sögðu létta þéssum halla af bænd-
um í framtíðinni, en gera það
á þann hátt að taka upp nýja
stefnu í framleiðslumálum land-
búnaðarins, sem tryggi það, að
umfram-framleiðslan verði aldr-
ei svo mikil, að bændur þurfi að
bera nokkurn halla sjálfir. Og
við teljum unnt að ganga lengra.
Með nýrri stefnu ætti einnig að
vera unnt að spara ríkissjóði fé
og koma útflutningsuppbótunum
í reynd niður úr því 10% há-
marki, sem þær eru nú í; en
hluta af því fé, sem sparast
mætti verja til hagsbóta bændum
á ýmsan annan hátt.
En þá er von menn spyrji,
hver er þessi nýja stefna? Hún
er þessi:
2.
Ríkisvaldið og bændasamtökin
í sameiningu láti gera fram-
leiðsluáætlun fyrir landbún-
aðinn til næsta tíu ára, þar
sem við það verði miðað að
fullnægja neyzluþörf innan-
lands markaðarins, en fram-
leiða sem allra minnzt um-
fram það, einkanlega af
mjólkurafurðum. Áætlun
þessi verði endurskoðuð á
tveggja til þriggja ára fresti.
Jafnframt þessu verði landinu
skipt niður í fá en stór fram-
leiðslusvæði, er hvert hafi á-
kveðnu hlutverki að gegna
innan heildaráætlunarinnar.
Mætti þá ef til vill miða nauð-
synlegar útflutningsuppbætur
að nokkru við hvert fram-
leiðslusvæði — í staðinn fyrir
landið allt.
Bændur fái sérstaka styrki
eða hagræðingarfé til að
skipta um búgreinar innan
ramma áætlunarinnar, svo
sem tii dæmis ef þeir draga
úr mjóikurframleiðslu, en
auka kjötframleiðsluna, og
einnig, ef þeir auka fram-
leiðslu á vörutegundum, þar
sem landbúnaðurinn hefur
eigi fullnægt eftirspurninni
innan lands, eins og til dæmis
á kartöflum og grænmeti. —
Smábændur sitji fyrir um
að hljóta þessa styrki.
Ríkissjóður kaupi á viðun-
andi verði jarðir og mannvirki
á jörðum af bændum, sem
vilja bregða búi, og haldi síð-
an jörðunum utan ábúðar
meðan þörf krefur.
Ríkisbúum verði fækkað og
dregið úr stofnun nýbýla.
Lagður verði á fóðurbætis-
skattur til þess að draga úr
óhagkvæmni mjólkurfram-
leiðslu, en skatttekjunum var-
ið til styrktar landbúnáðinum.
Rannsókn verði gerð á því
hvaða bústærðir séu hagstæð-
astar með tilliti til beztrar
hagnýtingar véla, tækja og
vinnuafls.
Sérstakar ráðstafanir verði
gerðar til að tryggja bænd-
um að greiðslur fyrir afurð-
ir þeirra verði inntar af
hendi án verulegs dráttar.
Bændahallarskatturinn verði
afnuminn.
Þetta er það sem við Alþýðu-
flokksmenn höfum til málanna að
leggja. Við iteljum okkur að sjálf
sögðu enga sérstaka vitringa í land
búnaðarmálum og fjarri fer því að
við búum einir yfir þeirri þekk-
ingu og revnslu, sem á þarf að
halda til að leysa þessi mál. —
Og okkur dytti aldrei í hug að
kalla þá menn, sem hafa aðrar
skoðanir á landbúnaðarmálum en
við, óvini bændastéttarinnar. —•
Við erum tii viðræðu við hvern
sem er um skynsamleg úrræði í
þessum málum.
Ég hygg það, að ef bændur líta
raunsæjum aueum á þessa hluti
og hafna öfgaöflum þeim, sem
undir niðri róa, þá muni þessi
mál leysast farsællega og með því
verði lögð undirstaða að síbatn
andi kjörum ísl. bændastéttar, svo>
sem hún líka verðskuldar.
J6n Finnsson hrl.
Lögfræðiskrifstofa
Sölvhólsgata 4 ÍSambandshísið)
Símar: 23338 og 12343.
ALÞÝÐUBLAÐIÐ vantar blaðburðar-
fólk i eftirtalin hverfi:
Miðbæ, I. og II. Höfðahverfi,
Hverfisgötu, efri og neðri, Voga,
Njálsgötu, Grettisgötu,
Laugarneshverfi, Sörlaskjól,
Laufásveg, Laugaveg neðri,
Lönguhlíð. Hvassaleiti
Bræðraborgarstíg Skjólin
Alþýðublaðið Sími 14900.
Hllll lllillWIIIIIII'IBIIIIIIgMBPBW—BWBBIB—MWBHMBI
Álftamýri
Álfheima
Hringbraut,
Framnesveg,
Teigagerði.
Tjarnargötu
Gnoðavog
Bústaðahverfi.

—gM”
MND
22. september 1966 -- ALÞÝÐUBLAÐIÐ