Alþýðublaðið - 03.01.1967, Qupperneq 4

9
Bitstjórar: Gylfi Gröndal (áb.) og Benedikt Gröndal. — Ritstjórnarfullr
trúi: Eiður GuOnason — Símar: 14900-14903 — Auglýsingasími: 14906,
Aðsetur Alþýðuhusið við Hverfisgötu, Reykjavík. — Prentsmiðja Alþýðu-*
blaðsijjs. — Askriftargjald kr. 105.00. — í lausasölu kr. 7.00 eintakið,
Útgefandí Alþýðuflokkurinu,
Launajafnrétti
, ; ÞAÐ HEFUR lengi verið ein af
meginhugs j ónum
launa-
• (yerkalýðshreyfingarinnar að tryggja konum
j'afnrétti, þannig að þær fái sömu laun og karlar fyrir
spmu vinnu, Enda þótt það sé augljóst rétt-
l£etismál, hefur reynzt erfitt að ná þessu marki.
(
, Nú ufn áramótin náðist þetta langþráða mark hér á
Iftndi. Konur eiga nú um alla framtíð að fá greidd
sjomu laun og karlar fyrir sömu vinnu, en hið gamla
tiisrétti er úr sögunni.
, Það var einn af yngri þingmönnum Alþýðuflokks-
i is, Jón Þorsteinsson sem kom auga á lausn þessa
*íáls. I^agði hann til, að laun karla og kvenna skyldu
| )fnuð á sex árum, þrep fyrir þrep og mundi þá
rninna finnast fyrir breytingunni. Jón samdi frum-
irp í þeim dúr og flutti það ásamt öðrum Alþýðu-
t okksmönnum í Efri deild Alþingis veturinn 1960-61.
, Alþýðuflokkurinn og Sjálfstæðisflokkurinn höfðu
eíki sámið um lausn þessa máls, er þeir mynduðu
r kisstjórn 1959. Samt sem áður lagði Alþýðuflokkur
iim á það mikla áherzlu, að frumvarpið yrði sam-
jþrkkt, og féllust Sjálfstæðismenn á að styðja það og
íá atvinnurekendur til að sætta sig við það. Þannig
st áði málið fram að ganga.
, !Síðan hefur kaup kvenna hækkað reglulega til jafn
aöar við kaup karla, óháð öðrum breytingum eða
Síimningum. Hefur úrræði Jóns Þorsteinssonar þann-
í é'efizt vel og leyst mál, sem lengi hafði vafizt fyrir
V' irkalýðshreyfingunni.
, Emil Jónsson, formaður Alþýðuflokksins,
minntist á þetta mál í áramótagrein sinni.
Hiann sagði: „Eitt það athyglisverðasta, sem minnzt
vm-ður pm þessi áramót, er, að þá koma til fullra fram
ícýæmd^ lögin um sama kaup fyrir konur og karla
jfyrir söhiu vinnu. Lengi hafa konur verið hlunnfarn-
öqjum kaupgreiðslur miðað við karlmenn. Ég minnist
. Jþ4s sem drengur að hafa horft upp á að konur báru
á þörurh fisk á móti karlmanni, en fengu 12 V2 eyri
(ur i kluikutímann þegar karlmaðurinn fékk 25 aura,
er j vam| þó síður en svo meira en kvenmaðurinn. Síð
ad hefut þetta þokazt í áttina til jafnréttis, en fullu
jafnrétl| varð ekki náð. Þá var það að Alþýðuflokks-
jþilgmaður gerði tillögu um, að mismunurinn yrði jafn
/aðpr máð 4% ó ári í 6 ár, og var það samþykkt. Þessi
Seic ár cjru nú liðin og lögboðið sama kaup fyrir kon-
/urj og Éarla. Er hér um fullkomið sanngirnismál að
raeða, og ánægjulegt, að þessu marki skuli hafa verið
ná 5“.
íslþ:
en
essi tímamót eru ein hin merkustu í baráttusögu
nzkra kvenna og verkalýðshreyfingar. Er þetta
i eitt dæmi um farsælan árangur af umbótastarfi
Alþýðuflokksins.
0 3. janúar 1967
ALÞYÐUBLAÐIÐ
FRAMLEIÐANDf: SÓLÚHÚSGÖGN HF. HRINGBRAUT121 SÍMI:21832
á krossgötum
★ NORRÆNT SAMSTARF
Á AMERÍSKU
Mavgir biðu með nokkurri forvitni eftir
að sjá liið sam-norræna skemmtiefni, sem sjónvarp
ið flutti á gamlárskvöld. Þar lögðu fjórar þjóðir
saman ki’afta sína. Danir, Norðmenn, Svíar og
Finnar, auk þess sem íslendingar tóku nú í
fyrsta sinn þátt í gamninu.
Flestir munu hafa orðið fyrir vonbrigðum
með þetta mikla skemmtiefni. Það var nánast
eingöngu dægurlög og mikill hluti þeirra sung
in á amerísku. Hefði eitthvað verið sagt, ef út
varpið okkar hefði boðið upp á svo mikinn
skammt aí amerísku í einu.
Þessi dagskrá var glöggt dæmi um það, að
binar norrænu þjóðirnar eru fullt eins ameríkan
iseraðar og við — og sé menning okkar i hættu
Framhald bls. 15