Alþýðublaðið - 24.01.1967, Blaðsíða 16

^at

Matreiðsla á
höfðingjum
Annað veifið koma upp í folöð-
■unum svokölluð framhaldsmál.
t5að eru umræður og jafnvel deil-
ur, sem halda áfram viku eftir
viku, án þess að nokkur niður-
etaða fáist, en niðurstöður fást
auðvitað ekki í þessum framhalds-
málum, fremur en öðrum deilu-
efnum 'hér á landi.
Sum framhaldsmál má iireint
og beint kalla klassísk og þau geta
eðli sínu samkvæmt aldrei tekið
enda. Slík mál er helzt að finna í
Ibréfadálkum dagblaðanna og koma
tiý framlög til þeirra nokkuð reglu
lega allan ársins hring, þótt stund
um blossi þau upp og verði meira
áberandi en áður rétt í svip, en
þar kulnar aldrei alveg í glæðun-
um. Meðal slíkra mála eru til
dæmis skammirnar um Mjólkur-
samsöluna og mjólkurhyrnurnar,
en þetta hyrnumál verður áreiðan
lega eilíft, því að ef aðrar um-
búðir en hyrnur verða teknar upp,
þá er mjög hætt við að menn haldi
samt áfram að skrifa um hyrnurn-
ar, en fari aðeins að harma þær í
stað þess að skamma.
Svo er að sjá sem nýtt fram-
'haldsmál sé nú að bætast í hóp-
inn, en þar eru orðræður um það,
á hvern veg Gissur jarl var á sín-
um tíma matreiddur á Flugumýri
og í framhaldi 'á því almennar um-
ræður um verðleika jarlsins. Deila
um þetta blossaði upp ekki alls
fyrir löngu, en þá óraði engan
fyrir því að þær deilur 'héldu á-
fram, en nú hefur nýtt innlegg í
málið verið birt, og er ekki ótrú-
legt að það kosti nýja hrinu.
Að þessu sinni er það ekki Rang
æingur, sem ritar, svo að liann er
ekki eins fjandsamlegur Gissuri
og 'sagnfræðingurinn, sem kom
rifrildinu af stað upphaflega. Hins
ve'gar er greinilegt, að hann get-
Á Olíufjallinu flutti Kristur tölu,
sem frægt er og honum var sómi’ að.
Hins vegar fékkst ég ögn við olíusölu,
sem einnig er þó nokkuð rómað.
Og þannig tengir olían okkur saman
sem af ofangreindu má ráða.
En þetta finnst mér sem sagt svolítið gaman
og sómi fyrir báða.
HELGI BERGS
ur ekki heldur verið norðlenzkur,
því hann tekur upp með augljósri
ánægju dálítið vafasöm ummæli
um gáfnafar Skagfirðinga, sem
auðvitað eru allir af Ásbirninga-
kyni. Hins vegar ber hann í bæti-
fláká fyrir Sturlu Þórðarson, og
bendir það til að hann muni að
einhverju leyti að minnsta kosti
vera ættaður af Sturlungaslóðum.
Það er nefnilega alltaf að sann-
ast betur og betur, að viðhorf
manna til atburða Sturlungaald-
ar markast ekki fyrst og fremst
af þeim heimildum, sem til eru
um tímabilið, heldur af því hvað-
an menn eru af landinu. Á þetta
hefur að vísu oft verið bent, og
meðal annars er að því vikið í
bók þeirri, sem kom öllum hama-
gangnum af stað, en umræðurnar
um bókina hafa staðfest þetta bet-
ur en nokkur fræðileg rök hefðu
getað gert.
Sjálfsagt eiga fleiri eftir að
blanda sér í leikinn, ef úr þessu
skyldi verða raunverulegt fram-
haldsmál, eins og allar líkur benda
til. Og hjá því fer naumast að
menn víðar af á landinu eigi eftr
ir að sanna uppruna sinn í þeim
deilum. Matreiðslan á stórhöfðingj
um Sturlungualdar ætti því enn
að geta aukizt að fjölbreytni og
réttirnir kryddazt með margvís-
legu móti. Að slíku mátborði er
gott að koma gestur.
r
paui u
Og nú ætlar prófessor Jumbó að útskýra fyrir ykkur undraformúluna
x-19.
Sigurður Þórarinsson var og er
eitt fremsta tónskáld okkar og
söngstjóri ...
Frijáls þjóð.

Ég hitti veraldai’vanan kun.i-
ingja minn, sem sagði mér nýj-
ustu fréttir ,af minr.i ágætu
vinkonu, Bonnie Parker. í
framlialdi af því sagðist liann
hafa gert þá uppgötvun, að til
þess að fá góða þjónustu á veit
ingahúsum og í verzlunumi á
íplancli, þyrftu memn); 1) að
vera útlendir og 2) að greiða
með fölskum dollaraávísunum.
Kallinn gortar af því hvað
hann hafi háar tckjur alla mán
uði ársins — nema í janúar . .
Ja, það er margur vandinn sem
steðjar að æskunni. litil
frænka min vildi láta klippa
sig eins og strák — en hafði
ekki nóg hár til þess . . ,