Dagur - 17.10.1997, Blaðsíða 11

FÖSTUDAGUR 17.0KTÓBER 1997 - 27
LÍFIÐ í LANDINU
Síðastliðin
tvö ár, hafa
foreldrarí
Bandaríkj-
unutn lagt
tninni
áherslu áfor-
vamirogá
þeim tíma
hefurfíkni-
efnanotkun
unglinga
tvöfaldast.
Burt með eiturlyfiii
Sue Rusche kemur frá Bandaríkjunum __ „Ég veit að það eru flestir foreldrar
til að fræða Islendinga um vímuvarnir jsland á að &eta dtivinnandi í dag og erfitt að finna
í verki, hvað foreldrasamtök hafa verið ö tíma. En ef við höfum ekki tíma í dag,
veríð tiánast
að gera í hennar heimalandi, til að
stemma stigu við fíkniefnavandanum.
Þar í landi er stærsti vandinn notk-
un kannabisefna og sterkari efna, en
ekld áfengis eins og hér er. Börn í mið-
skóla (11-15 ára) eru í mestri hættu,
þau eru komin úr öruggara umhverfi
barnaskólans og í stærri hóp.
„Við færum börnin okkar of oft á milli skóla,“
segir Sue, „það er ekki gott fyrir þau að þurfa að
aðlagast svona oft nýju umhverfi og að þurfa að
fara langt til í skóla. Þetta kallar á upplausn og
óöryggiskennd hjá þeim og oft er auðvelt íyrir
sölumenn fíkniefna að ná til þeirra vegna þessa.“
Sue hefur í rúmlega 20 ár barist gegn fíkniefna-
notkun unglinga og upp á síðakstið hefur hún
ferðast á milli landa til að halda fyrirlestra og
koma fræðslu til foreldra. Hún telur, að hversu
góður sem skólinn sé, þá hljóti forvarnir fyrst og
fremst að byrja heima. Með því að foreldrar séu
fyrirmyndir barna sinna, tali við þau, eyði með
þeim tíma og ekki hvað síst, séu tilbúnir til að
leggja á sig vinnu við að skipuleggja og taka þátt í
ýmiskonar tómstundastörfum barnanna í sam-
vinnu við skólann.
fíkniefnalaust
land.
þá horfum við fram á stór vandamál á
morgun," segir hún. „Við þurfum líka
að vera vakandi fyrir merkjum um
fíkniefnanotkun, þau eru oft sakleysis-
leg útlits, t.d. hálfar gosflöskur, sæl-
gætisbréf úr áli og annað slíkt. Við vit-
um líka, að ef við höfum stóran hóp
barna í 8. bekk sem reykir, þá erum við að fá í
hendurnar stóran hóp af fólki með eiturlylj'a-
vandamál eftir 3 ár.“
Hún telur að allt of oft séu foreldrar sofandi
gagnvart því hvað börnin þeirra eru að gera. Þeir
sjái aðeins unglinga sem virðast heilbrigðir,
skemmta sér um helgar en stundi að öðru leyti
skólann. En merkin séu til staðar, aðeins þarf að
sjá þau.
„Þið eigið svo lítið land og hér eru fjölskyldu-
böndin sterk. Þið eigið að geta með góðu móti
stemmt stigu við þessum vanda strax. Með því að
herða löggæsluna inn í landið og passa uppá tóm-
stundir unglinganna, taka meiri þátt í lífi þeirra,
þá standið þið með pálmann í höndunum,“ segir
Sue að lokum.
Einn í ellefubíó
Hann er „köttaöur“
Tónlistarval í kvikmyndhúsum
áður en mynd byrjar og í hléi er
oft ansi skondið fyrirhæri. Það
er mjög mikilvægt að tónlistar-
valið sé í takt við þema myndar-
innar. Ég man vel þegar ég sat í
einu af stærri kvikmyndahúsum
höfuðborgarinnar og horfði á
hina frábæru mynd, Howards
End. Það kom að hléi á sjösýn-
ingu þar sem ég sat ásamt fjöld-
anum öllum af virðulegum mið-
aldra bíógestum. Viti menn, á
fóninn var sett „brjáluð" ný-
bylgurapprafmagnstónlist sem
var nákvæmlega ekki í takt við
mynd eins og Howards End.
Þetta setur mann aðeins út af
laginu. Þetta þurfa bíóstjórar að
hugsa betur um.
Ég er greinilega að reyna allt
til þess að þurfa ekki að fjalla
um myndina sem ég sá þessa
vikuna í Borgarbíói á Akureyri.
Ég skal reyna. Double Team
með Van Damme, sjálfum körfu-
boltasnillingnum Dennis Rod-
man og útbrunnum Ieikara sem
heitir Mickey Rourke. Hann er
afar vondur leikari og ég er
löngu búinn að fá nóg af hon-
um. En ég get ekki kvartað í
sambandi við tónlistarvalið hjá
Jóa bíóstjóra. Hléstónlistin var í
takt við myndina. Þó að mér
leiddist hún mjög, en það skiptir
ekki máli. Myndin var ekki
skemmtileg og leikur var afar
slæmur. Ég er orðinn vel þreytt-
ur á karetespörkum Van Damme
og kemur ekkert á óvart í þessari
nýju mynd hans nema kannski
Dennis Rodman. Hann var
þokkalegur (það er kannski full-
sterkt lýsingarorð). Flestir
brandarar hans áttu að tengjast
körfuknattleik og tókst það mis-
vel, líklega ofgert.
Að sjálfsögðu er þetta mynd
fyrir unga „kalda“ stráka sem
vilja vera eins og Van Damme
sem er kominn með Clooney-
greiðslu. Vinsælasta greiðslan í
kvikmyndaheiminum þessa dag-
ana. Það mátti heyra á bíógest-
um setningar eins og: „Vá hvað
hann er rosalegur," „Rodman
klikkar ekki,“ „Rosalega er hann
köttaður," (köttaður, vöðvastælt-
ur maður) og ýmislegt fleira var
látið flakka af ungum gestum.
Gott að sinni.
SMÁTT OG STÓRT ----------------
Heymardaufiir andi
Ymsar sögur, bæði góðar og slæmar eru til um
Aladínlampann og andann sem í honum býr.
Eina heyrði ég á dögunum sem er í betri kant-
inum. Tveir menn mættust og var annar með
agnar lítið trippi í fanginu. Hinum þótti þetta
sérkennilegt og skemmtilegt að sjá og spurði
hvar hann hefði fengið svona lítið trippi. Sá
með trippið sagðist vera með Aladínlampa sem
í byggi andi sem uppfyllti eina ósk hjá hverjum
sem við hann talaði. Hinn spurði hvort hann
mætti biðja andann um ósk og var honum réttur lampinn.
Hann strauk lampann og út kom eldgamall og lasburða andi
sem spurði hvað hann vildi. Maðurinn bað um alla vasa sína
fulla af peningum. Andinn smellti fingrum og maðurinn stóð
með alla vasa troðfulla. En þegar hann gáði að var hann með
vasana fulla af teningum. „En ég bað um peninga en ekki ten-
inga. Ertu heyrnarlaus eða hvað?“ Þá gall við í þeim með litla
trippið. „Heldurðu að ég hafi verið að biðja um 30 sm. trippi?“
Misvinda
Þegar dregur að prófkjöri í Sjálfstæðisflokknum, hvort heldur
er lyrir þing- eða borgarstjórnarkosningar tekur Morgunblaðið
alltaf að birta uppáhalds lesefnið mitt; greinar eftir frambjóð-
endur eða greinar frá ættingjum og vinum um ágæti þeirra. Nú
stendur þessi skemmtun mín sem hæst og daglega birtast hól-
greinarnar í Mogganum. I vikunni voru tvær greinar á opnu í
blaðinu eftir ungar stúlkur sem eru í framboði til prófkjörs.
Onnur skammaði R-listann fyrir það að byggja alltof mörg dag-
vistarheimili fyrir börn og því gæti borgin ekki greitt kennurum
mannsæmandi laun. Hinn skammaði R-listann fyrir að sinna
barnafólki of lítið og byggja of fá dagvistarheimili. Svo ætla þær
að vinna saman í borgarstjórn ef þær ná í eitt af efstu sætum
listans í prófkjörinu.
Kíghóstiim
Stór nópur ungra manna var að reyna með sér að sitja ótemjur,
eins og tíðkast í Ameríku. Mönnum gekk heldur illa að halda
sér á baki eins og gengur. Gamall karl var að horfa á ungu
mennina og hristi höfuðið yfir frammistöðu þeirra. Loks gat
hann ekki orða bundist og bað um að fá að reyna. Strákarnir
brostu og sögðu góðlátlega við karlinn að hann hefði ekkert
með það að gera svona gamali og lúinn. Karlinn gaf sig ekki og
var þá settur uppá ótemju. Kiárinn jós og prjónaði en karl sat
sem fastast. Loks gafst klárinn upp og stoppaði. Karl fór af baki
og teymdi klárinn til strákanna sem stóu orðlausir af undrun.
Loks stundi einn þeirra upp: „Hvernig í ósköpunum fórstu að
þessu rnaður?" „Þetta var nú ekki neitt drengir mínir," sagði
karlinn, „þið hefðuð átt að sjá til mín þegar hún Stína mín var
með kíghóstann!"
FlugvöHuriim
Menn nalda áfram að yrkja vísur í orðastað Hall-
dórs Blöndals í „Gullinbrúarstíl." A dögunum
áttu þeir orðastað á þingi Halldór samgönguráð-
herra og Guðmundur Hallvarðsson um hvenær
gera ætti við Reykjavíkurflugvöll. Guðmundur
vildi fá um það svar en Halldór lofaði engu þar
um fyrr en eftir árið 2000. Þá varð þessi vísa til á þingpöllum,
ort í orðastað Halldórs:
Hættu að grúta Gummi minn
(eóð eru þessi völd).
Eg munfæra þér flugvöllinn
fljótlega á næstu öld.
UMSJÓN
Sigurdóp
Sigurdórsson