Dagur - 06.11.1997, Blaðsíða 2

-18-FIMMTUDAGUR G.NÓVEMBER 1997

LÍFIÐ í LANDINU
Dagur • Strandgötu 31 • 600 Akureyri
og Þverholti 14 • 105 Reykjavík

iiozí
Síminn hjá lesendaþjónustunni:
563 1626netfang : ritstjori@dagur.
s‘mbr“468 6171eðs> SSl 6270
ís
Otúrsnúningar
KynjasMpt jafnrétti
| Mér þótti það saga til næsta bæj*
ar að jafnréttisráð ákvað að
hciðra leikskólann Hjaila í
Hafnarfirði ineð því að veita
homim jafnréttisviðurkenningu
Isína. Jafnrétlisviðurkenningin á
||»d stuðla að auknu jaihrétti
‘tynjanna þannig að þau hafí scm
íömbærílegasta möguleikti á scm
pestum sviðum. A Hjalia er
|tunduð aðskilnaðarstefna kynj-
nna þar sem kynjunum er hald-
‘t aðskildum - strákar sér og
elpur sér. I>að er einmitt þessi
ðskilnaðarstcfna sem verið er
ð verðlauna. Samkvæmt viðtali
|ð Margréti Pálu Ólafsdóttir I
fegi í gær þá felst jafnréttisvið-
jjptnin ekki í aðskilnaði kynjanna
m slíkum, heldur í því aá kyn*
fá að gera sömu hluti - cn
Wt í sínu lagi. Hugmynda-
eðin er að karlpcningurinn
rji strax sem hvítvoðungar að
|óga konurnar, og fyrirferðin og
lætin í strákunum sé svo mikil að
stólkumar nái sér ekki almenni-
Iega á strik Íjtt en
þær fá að vera í
friði fyrir þeim. J>að
þurfi að gefa stúlk-
unum séns á að
festa rætur til að
þær geti svo staðið
& eigin fótum.
Kynjasklpt
stjórmnál
Oumdeih mun veni
að þessi „KFUM -
KFUK“ hugmynda-
fræði gefíst bara
nokkuð vel. Hins
vegar er greinilegt
að hón hefur ekki
virkað nægjanlega
skipað sér í sérstakar fylkingar og
félög sem karlar fá ekki inn-
göngu í, án þess að
það hafi skilað
þeim neinum sjá-
anlegum ávinn-
íngi. Framsóknar-
konur hafa nýlega
tekið þá ákvörðun
að ijúfa slíkt
systralag hjá sér,
og bjóða strákun-
um að vera með -
| gagngert til þess
I aðná mciri iirangri
í jafnríltisbaráit-
unni.
Mlrgrét Pjtú Ólatsdóltír tékk
jtífnráttlsverðtMinin.
vcl é siAari æviskeiðum hjá kon-
um, sðrstaklega ckki hjá konum í
5tjómmáium. hannig hafa konur
t SjálfstæSisnokknum Ibngum
Ekki hyrjað
mígti sacmma
Loks md minna á
örltig Kvcnnalistans sem baldift
hcfur sér algcrlcga á siðsömu
nátunum og aldrci tckið f mál að
hleypa nokkrum karií uppi til
sín. Þar cr pðlitíska mcyjarblóml
ið cnda orðið bæði þurrt og visi
ið af tcstostcronleysi. Kvenna-J
listínn scm Icngi vcl var „dulari
fulla hiómið í draumi ungajt
mannsins", er nti lftið annað enl
þurrskreyling enda ungi maður-|
inn liingu vaknaður. Það bcr þvíl
alit að sania krunni, Mistökin í|
jafnrátlisbaráttu stjárnmálannal
hafa falist f þ\í að kynjaskipta |
stjörnmálastarfscminni allt of|
scint. Kvcnnaiistnr og kvcnfílög i
Icikskálabama væru n;vr iagi
miðað við þessi nýjustu tiðindi -
til þess að undirbtta hinn „pólit-
ísku konu“ undir að taka þátt í |
stjómmálum síðar á tevinni þeg-
ar kynskiptu stjórnmálin eiga
ekki íengur viá.
Litlihópur í listakrók á steipukjarna.
Einn af útúrsnúningafræðingum
dagblaðanna, Birgir Guðmunds-
son, skrifar í Dag 29. október
síðastliðinn og fjallar um verð-
skulduð verðlaun sem Jafnréttis-
ráð veitti Hjallastefnunni á dög-
unum. En hún er sem kunnugt
er kennd við leikskólann Hjalla í
Hafnarfirði. Birgir undrast þessa
glæsilegu viðurkenningu og
hvatningu sem Margrét Pála
Olafsdóttir höfundur þessarar
uppeldisaðferðar veitti viðtöku.
Mis skilniiijjurinn
Nú er það svo að Hafnarfjörður
er ekki næsti bær við Akureyri
hvað þá Reykjavík og kann það
að eiga þátt í undrun Birgis.
Enda hefur Hjallastefnan ekki
verið reynd nema í Hafnarfirði
svo mér sé kunnugt. Það er mið-
ur og sorglegt dæmi um ein-
angrun hinna dreifðu byggða.
Vonandi kemur þó sú stund að
þar sýni Ieikskólayfirvöld þá
dirfsku að tileinka sér þá nýju
hugsun sem er að baki Hjalla-
stefnunnar.
Birgir virðist halda að verið sé
að verðlauna aðskilnað kynj-
anna. Svo er ekki. Það er verið
að verðlauna viðleitni til að efla
rétt barna, allra barna. Mark-
miðið er að þau geti þroskast
sem sjálfstæðir einstaklingar,
lausir undan oki þess kúgunar-
kerfis sem þjóðfélagið byggir á.
Þessi kúgun birtist meðal ann-
ars í því að stelpur eigi að vera
undirgefnar og þægar en strákar
hávaðasamir valtarar. Asókn for-
eldra í að fá inni fyrir börn sín á
Hjalla segir allt sem segja þarf
um vilja foreldranna til að
þroska börn sín. Það er löngu
vitað að fyrirferðin og lætin í
strákunum sé svo mikil að stúlk-
urnar nái sér ekki almennilega á
strik fyrr en þær fá að vera í friði
fyrir þeim. Þessi orð eru það
eina í grein Birgis þar sem örlar
á skilningi. Þetta er margsannað
og hafa bæði fóstrur, kennarar
og skynugir foreldrar veitt þessu
athygli. Gaspur Birgis um
KFUM og KFUK hugmynda-
fræði er ekki annað en hláleg til-
raun til að gera markvisst starf
Hjallasystra hlægilegt.
KjarkæfLngar og umhyggja
Þannig háttar til að önnur
tveggja dætra minna átti því láni
að fagna að vera á Hjalla í þrjú
ár og er ég sannfærður um að sú
vist hefur gert henni gott. Hvaða
faðir ber ekki þá ósk í brjósti að
dætur hans verði sókndjarfar og
sjálfstæðar fullorðnar konur? I
þvf efni vegur uppeldisfræði
Margrétar Pálu þungt.
A Hjalla hefur dóttir mín tekið
þátt í kjarkæfingum, smíðað,
leirað, teiknað, sungið og talað
um hinstu rök tilverunnar á sín-
um forsendum. Á Hjalla hefur
hún einnig verið laus undan
þeirri yfirþyrmandi leikfanga-
væðingu sem er á góðri leið með
að drekkja fjölda leikskólabarna
um land allt. Einfaldleikinn er
eitt af grundvallaratriðum
Hjallastefnunnar. Það er hægt
að byggja heilan heim ór
nokkrum steinum, skeljum, Ieir-
bót, litum og spýtum. Á því sviði
skarast Hjalli og ein af hug-
myndunum að baki Waldorf-
skólanna. Áhersla er lögð á
sköpunarhæfileika barnanna en
ekki takmarkalausa mötun og
sóun.
Þó stúlkurnar á Hjalla iðki
kjarkæfingar án þátttöku drengj-
anna hittast kynin og vinna sam-
an í leik og starfi hluta ór degin-
um. En þegar strákarnir eru
saman æfa þeir sig í að brjóta
niður þá móra sem meina þeim
að sýna tilfinningar sínar á op-
inn og jákvæðan hátt. Það er
nokkuð sem kúgunarsamfélagið
bannar þeim.
Að lokum óska ég börnunum
á Hjalla, Jafnréttisráði, Margréti
Pálu og Hjallasystrum til ham-
ingju með verðlaunaveitinguna
og óska þess að þeir sem fjalla
um Hjalla geri það á opinn og
jákvæðan hátt. Aðeins þannig
geta þeir staðið með börnunum
á Hjalla.
Magnús Gestsson.
Þessir hrtngdu...
Eldri borgunun allt
Vegna hugsanlegs framboðs F.E.B. í borgar-
stjórnarkosningum næsta vor er rétt að taka það
fram að kjaftæði frá D- og R-lista verður ekki
þolað. Eldri borgurum allt!
Vilhjálmur Alfreðsson, eldri horgari.
Alþiiigisnieiin
Framsóknarmaður úr Eyjum hringdi og vildi
spyrja hvernig það væri með þessa Alþingismenn:
Ossur farinn að vinna óti í bæ sem ritstjóri, er
ekki fullt starf að vera þingmaður? Vilhjálmur
Egilsson hjá Verslunarráði, er ekki nóg að gera
hjá honum? Ögmundur hjá BSRB, skiptir ekki
máli þótt hann hafi afsalað sér launum. Er ekki
fullt starf að vera þingmaður?
Mynd frá Selfossi.
Glu££alausu bréfin
Ég hef alltaf haft gam-
an af að skrifa bréf og
á árum áður hafði
maður ærna ástæðu til
að gera það öðru
hvoru.
Eg fór á heimavistarskóla,
fyrst á Skógum og síðan í Nor-
egi, og þá þótti sjálfsagt að
skrifa heim til foreldranna og
annarra ættingja og mér var svo
svarað í sömu mynt.
I skólanum var ekki símatími
nema í klukkutíma á dag og
það var ekki verið að hringja
nema eitthvað alvarlegt væri
að.
En nó er öldin önnur, að
skrifa bréf til vina sinna og ætl-
ast tij að fá svar á sömu nótum
er borin von. Það er allt í lagi
að skrifa bréf og senda það, en
að nokkrum dögum liðnum
hringir síminn og elskuleg
frænkan fyrir norðan eða aust-
an þakkar mér fögrum orðum
fyrir þetta frábæra gluggalausa
bréf sem hón fékk frá mér,
annað eins hefði hón ekki
fengið í áraraðir - en að henni
detti í hug að senda svarbréf er
algerlega vonlaust.
Til að fá þessari sendibréfa-
þörf minni fullnægt án þess að
þurfa að ergja mig yfir svörum
eða ekki svörum ætla ég nó að
snóa mér að Degi og vona að
þeim bréfum verði vinsamlega
tekið.
Þar sem ég hef ekki skrifað
fyrr þykir mér nó hæfa að
kynna mig.
Ég er á miðjum aldri, alin
upp í sveit og lauk á árum áður
gagnfræðaprófi frá Skógaskóla,
sem þótti þá bara nokkuð góð
menntun. Eftir það fór ég
reyndar í fleiri skóla utan lands
og innan, en Skógaskóli var
held ég minn besti skóli.
Síðan tók við hjónaband og
barneignir ásamt ómældri
vinnu utan heimila. I dag er ég
gift (reyndar sama manninum
frá upphafi) móðir þriggja upp-
kominna barna og amma
tveggja, og starfa sem aðstoaðr-
maður í grunnskóla. Vel á mig
komin og gseti auðveldlega gef-
ið af mér nokkur kíló án þess
að sjá eftir þeim.
Haust á SeHossi
Haustið hjá okkur einkennist
af unglingum og táningum sem
telja sig fullorðna af því þeir
eru í Fjölbraut.
Helga R.
Einarsdóttir
skrifar
Það er áberandi á
haustin að íbúum bæj-
arins fjölgar og ber þá
mest á unga fólkinu.
Hér eru tveir grunn-
skólar og svo Fjöl-
brautaskóli Suðurlands, þar
sem eru 678 nemendur í dag-
skóla.
Þegar maður á haustdögum á
leið um þéttbýliskjarnana í Ár-
nes- og Rangárvallasýslum tek-
ur maður eftir fallegum hvítum
fuglum sem hafa safnast sam-
an í trjágörðunum, stórir hópar
af rjópum flytja til byggða á
haustin og una sér vel þar til
veiðitímabilinu lýkur.
Veiðar í einkagörðum eru
vitaskuld bannaðar og væri ekki
sumum bara hollast að láta sér
nægja að fara f bíltúr austur
fyrir fjall með kíki að vopni.
Að fara í haustferðix
Fyrir fáum árum einkenndist
haustið á Selfossi af sauðfjár-
slátrun, allt var að gerast í slát-
urhúsunum, ég tala nó ekki um
á þeim árum sem féð var rekið
til slátrunar í gegnum bæinn,
stórir rekstrar stundum margir
á dag. Það var nó reyndar fyrir
mína tíð hér svo það er rosa-
Iega langt síðan.
Nó er aðeins slátrað sauðfé
hjá S.S. á Selfossi, Höfn-Þrí-
hyrningur hefur flutt sína slátr-
un austur í Þykkvabæ.
Ekki eru þessar breytingar
allar til bóta að mati hósmæðra
hér, því árans vesen var að
verða sér óti um slátur á þessu
hausti, og eina heyrði ég segja
að hana grunaði að verið væri
að reyna að venja okkur af
þessu sláturstússi.
Á haustin fara held ég flestir
sem ég þekki til útlanda, alltaf
er ég að hitta einhvern sem er
að fara eða koma frá Portúgal,
Lóx., Amsterdam eða Dublin.
Það er svosem allt í lagi, sjálf
hef ég aldrei farið í svona
haustferð og það er bara eftir
öðru að það er viðburður ef
einhver þessara vina minna
sendir mér póstkort.
Svo er ekkert nauðsynlegt að
fara til ótlanda til að senda vin-
um sínum kort, það má gera
innanlands Ifka og þá þarf bara
rosalega lítið að skrifa, til dæm-
is svona.
Eg man eftir þér, mér líður
vei! Kveðja, Helga.