Dagur - 20.11.1997, Blaðsíða 11

FIMMTUDAGUR 20 .NÚVEMBER 19 9 7 - 27
Oíujtir^
LÍFIÐ í LANDINU
ímynd blaða-
mannsins
hefurbreyst.
Hann erekki
lengur 30-50
ára karl í ryk-
frakka með
upptökutæki
í annarri
hendi og
sígarettu í
hinni.
SPJALL
Sigrún Bjömsdóttir fjölmidlafræðingur. mynd: e.ól.
Þörf á að efla nám og endur-
menntun blaðamanna
„Nýliðar í Frétta- og blaða-
mannastétt eru fyrst og fremst
konur,“ segir Sigrún Björnsdótt-
ir, sem veitir forstöðu hagnýtri
fjölmiðlun við Háskóla Islands.
ttÁ þessari námsbraut sem hefur
verið starfrækt síðan 1990, hafa
alltaf verið fleiri konur en karlar
og þær eru duglegri við að sækja
sér enn frekari menntun."
Sigrún er með próf í fjölmiðla-
fræði frá Danmörku og var
fréttamaður á RUV áður en hún
tók til starfa hjá Háskólanum.
Áhugi á blaðamennsku er mikill
á íslandi, eins og reyndar víðast
hvar annars staðar í heiminum
og það hafa alltaf komist færri
að en vilja í nám í hagnýtri Ijöl-
miðlun.
„Mér finnst brýnt að þetta
nám verði gert að meistaranámi
líkt og í grannríkjunum og að
endurmenntun fyrir frétta- og
hlaðamenn verði efld. Mesti
styrkur þessarar námsbrautar er
þverfaglegt samstarf. Nemar
eru úr ýmsum deildum háskól-
ans og sumir með reynslu af
Áhugi áfjölmiðlun er
mikill á íslandi
Ijölmiðlastörfum. Við getum
tekið sextán nema og nú er hér
fullt hús, afar skemmtilegt og
lifandi fólk.“
Hópurinn er nýkominn frá
Vestmannaeyjum, þar sem hann
aflaði frétta og skrifaði greinar
fyrir bæjarblaðið Fréttir, en það
er liður í náminu að fara á vett-
vang og kynnast blaðamanna-
starfinu af eigin raun. Til að fá
inngöngu í hagnýta tjölmiðlun
þurfa umsækjendur að vera með
BA-próf eða fimm ára reynslu af
fjölmiðlastörfum.
„Þetta er eins árs hagnýtt nám
og reiknað með því að nemar
vinni mikið og sækj vel tíma.
FyTri hlutann helgum við mikil-
vægasta verkfærinu; íslenskri
tungu og skrifum, en á vorönn
gera nemar útvarpsþátt og
myndband. Svo kynnum við
okkur störf á fjölmiðlum, bæði
hér heima og erlendis."
Sigrún segir að mikil þörf sé á
að bæta tækjakost þannig að
hægt sé að kenna nemum
vinnslu á netmiðlum.
„Margmiðlunin gerir nýjar
kröfur til námsins og við finnum
sárlega fyrir fjársvelti háskólans.
Framtíðin er að mínu mati sú,
að dagblöðin haldi áfram að
koma út, en netmiðlarnir eigi
eftir að breyta áherslum í fjöl-
miðlun. Þeir eru fljótvirkur
fréttamiðill og blöðin þurfa því
að standa sig vel í fréttaskýring-
um og birta ítarefni ýmiss kon-
«
ar.
„Helsti vaxtarbroddur í blaða-
mennsku og fjölmiðlun er marg-
miðlunin og í helstu háskólum
heims er verið að vinna kennslu-
efni til að mæta þörf fyrir
breytta frásagnartækni þar sem
allir miðlar eru notaðir sam-
hliða. Það er því afar mikilvægt
að við stöndum jafnfætis hér á
landi hvað það snertir," segir
Sigrún að lokum. VS.
Geimvemr og góðir drengir
Að þessu sinni er umíjöllunar-
efnið ekki kvikmynd sem sýnd er
í kvikmyndahúsum borgarinnar,
heldur myndin sem allir vildu
sjá, Independence Day, sem er
komin út á sölumyndbandi. Það
er vel við hæfi að einn af sölu-
stöðum myndarinnar sé Hag-
kaup, því myndin ætti að vera
með neysiuvænni söluvörum.
Þegar myndin var sýnd í kvik-
myndahúsum var almenningur
sæll með sitt en gagnrýnendur
skiptust í tvö horn í afstöðu
sinni til myndarinnar, einhverjir
báru á hana Iof, aðrir létu sér
vægast satt fátt um finnast. Við-
horfi þeirra síðarnefndu verður
kannski best lýst með orðum
mannsins sem situr mér til
vinstri handar í næsta bás hér á
Degi.
„Einfalt mál. Þetta er tækni-
mynd þar sem menn hafa sparað
sér handritahöfund," segir Frið-
rik Þór Guðmundsson og bætir
við: „Og það er náttúrlega galið
þegar forseti Bandaríkjanna er
orðinn orrustuflugmaður sem
ásamt forföllnum alkohólista
bjargar heiminum meðan aðrar
þjóðir horfa agndofa á.“
Friðrik hefur töluvert til síns
máls, en allaballaelementið í
honum gerir dóm hans full ein-
sýnan. Þrátt fyrir vankanta í
handriti er Independence Day
sérlega spennandi alþreying.
Þegar geimverurnar sprengja
upp Hvíta húsið fyllist maður
sæluhrolli því Ijóst er að þarna
er á ferð óþjóðalýður sem
einskis svífst. Það er því gott að
vita að nokkrir djarfir drengir
séu tilbúnir að ganga út í dauð-
ann í tilraun til að bjarga okkur
hinum. Og það er ósköp nota-
legt að forseti Bandaríkjanna
skuli vera einn þeirra. En þetta
fá menn eins og Friðrik Þór ekki
skilið því þar þvælist skynsemin
fyTÍr þegar hún ætti að víkja fyrir
innlifun.
SMÁTTOGSTÓRT
UMSJÓN
Guðrún Helga
Sigurðardóttir
Nú á sko að eyða
Blessuð bókaþjóðin lætur ekki að sér hæða. Nú
á að taka jólavertíðina með trukki enda engin
ástæða til annars þegar samningar eru í flestum
tilfellum yfirstaðnir og allir eiga sand af seðlum.
Allir fjölmiðlar eru yfirfullir af bókafréttum,
bókadómum, bókaauglýsingum, bókaviðtölum
og bókaköflum dag eftir dag og
viku eftir viku. Enginn Islend-
ingur er maður með mönnum
án þess að fylgjast með jólabóka-
flóðinu í ár. Rithöfundar og
bókaútgefendur eru langsoltnir
cftir kreppu síðustu ára þegar Ssn
bókasala og þar af leiðandi jóla- ’
bókalestur hefur verið í lágmarki
og ætla sér að sjálfsögðu sann-
gjarnan, lesist: sem mestan, hlut
í jólaveltunni í ár. Ur því að Ikea
og Hagkaup og Bónu: ag Holta-
garðar og hvaða nafni það nefn-
ist by'rjuðu að auglýsa í byrjun Nú á sko ad láta landsmenn eyða.
nóvember þá byrja bókaútgefend- Blessud bókaþjóóin lætur ekki ad
ur líka. Nú á sko að láta lands-
menn eyða.
sér hæóa.
Hversu lengi?
Bannad að sofa i t/mum! Aginn í
skólakerfinu er greiniiega ekki
upp á marga fiska.
Og talandi um bækur. Menntakerfi landsins er að hruni komið.
Ríkisrekstur skólakerfisins hefur sýnt sig vonlaust frá upphafi til
enda. Grunnskólinn á við botnlausan vanda að etja. Framhalds-
skólarnir eru á niðurleið og háskólinn á í stöðugri varnarbaráttu.
Bókaþjóðin fer á bókafyllerí fyrir jólin og telur sjálfri sér trú um
að allt sé í stakasta lagi um leið og engir peningar eru til fyrir
skólabókum. Stærðfræðikennslan hefur staðnað og litlu sex og
sjö ára börnin eru með stærðfræðibækur sem voru gefnar út lyrir
tuttugu árum síðan. Og nú berast þær fréttir úr raungreinadeild
HI að þar verði ekki til peningar fyrir skólabókum á næsta ári.
Lengi getur vont versnað en menn hljóta að spyrja: hversu lengi
má það versna enn?
Ósvífni á
Vestíjörðiun?
Frá Vestljörðum berast voða-
fréttir: krökkunum í Framhalds-
skóla Vestfjarða er bannað að
sofa í tímum! Hvílík ósvífni. Að
banna börnunum að sofa í tím-
um! Að ætla sér að koma á meiri
aga í skólanum en krakkarnir
hafa vanist! Hvað er að ske?
Þarna er greinilega eitthvað að
ske sem krakkarnir hafa enga
stjórn á.
Einhvern veginn læðist að
manni sá grunur eftir fréttalest-
ur í Mogganum í gær að sitthvað
sé til í þessu með skólann og
ófremdarástandið þar og kannski meira en maður heldur. Þegar
skólayfir\'öld sjá sig tilneydd til að senda frá sér tilskipun um að
meiri agi muni ríkja í skólanum og börnum sé bannað að sofa í
tímum, að skólameistari muni hringja heim til þeirra sem ekki
hafi tilkynnt forföll og nemendur eigi ekki að trufla yfirferð
prófa, hlýtur eitthvað að hafa gengið á. Aginn í skólakerfinu er
greinilega ekki upp á marga fiska. Ekki einu sinni á Vestljörðum
þar sem duglegasta þjóð landsins býr.
Bless, bless
hvalveiðar
Hvalirnir eru loksins farnir að
skila einhverjum tekjum eftir
áralanga bið. Það hefur þó eng-
an veginn gengið þrautalaust
fyrir sig. Fyrst var þjóðin í mörg
ár að þrjóskast við og taldi sig
þurfa að veiða í rannsóknarskyni
og svo var hún í nokkur ár með
hund yfir því að þurfa að hætta
að veiða hvali þó að tekjurnar
væru hverfandi. Það er fyrst
núna sem þjóðin er að komast
yfir bömmerinn. Löngu hætt að
veiða hvali og í sjálfu sér ekkert
víst að hvalveiðar heíjist
nokkurn tíma aftur hér við land enda varla ástæða til að hætta
blómlegri þjónustu við ferðamenn sem fá einhverja ánægju út úr
því að veltast í dalli út á haf til að sjá hvali. Tekjurnar? 860 millj-
ónir á einu ári og geri aðrir betur. Bless, bless hvalveiðar.
Hver myndi segja nei takk við 860
miljónum og fara frekar aó veiða
hval?