Dagur - 06.12.1997, Blaðsíða 10

t
10-LAUGARDAGUR 6.DESEMBER 1997
Veiði
Urriðasvæðið í Laxá í Þingeyjarsýslu.
Veiðileyfi 1998.
Pantanir berist fyrir 20. janúar 1998 til Áskels
Jónassonar, Þverá, Laxárdal, 641 Húsavík,
sími og fax 464 3212 eða Hólmfríðar Jónsdóttur,
Arnarvatni, Mývatnssveit, 640 Reykjahlíð,
sími 464 4333 og fax 464 4332.
Úthlutun leyfanna verður í febrúar og greiðsla
þarf að berast fyrir 20. mars 1998.
Jólapakkar í flugi til
vina og ættingja
Við hjá íslandsflugi bjóðum þér að koma jólapökkunum
milli Akureyrar og Reykjavíkur á einfaldan og ódýran hátt.
Verðskrá:
0-5 kg 300 kr. 11-15 kg 700 kr.
6-10 kg 500 kr. 16-20 kg 900 kr.
Móttaka er á skrifstofum íslandsflugs
á Akureyrarflugvelli og Reykjavíkurflugvelli.
Starfsfólk íslandsflugs
ISLANDSFLUG
-gerir fieirum faert aö fljúga
AKUREYRARBÆR
Félags- og heilsugæslusvið
Ráðgjafardeild
Laust er til umsóknar starf félagsráðgjafa hjá Ráðgjaf-
ardeUd Akureyrarbæjar. Starfið felur í sér félagslega
ráðgjöf auk annarra verkefna deildarinnar, auk þess fel-
ur starfið í sér sérhæfða ráðgjöf við fatlaða og fjölskyld-
ur þeirra. Starfið er laust frá 1. febrúar 1998 eða eftir
samkomulagi.
RáðgjafardeUd Akureyrarbæjar hefur með að gera
hefðbundin verkefni félagsmálastofnana, auk þess sem
þar er í gangi spennandi þróimarvinna vegna yfirtöku
Akureyrarbæjar á málefnum fatlaðra. Hér er gott tæki-
færi fyrir félagsráðgjafa sem hafa áhuga á að öðlast
breiða starfsreynslu.
Laun skv. kjarasamningi STAK við Launanefnd sveitarfé-
laga.
Upplýsingar um starfið veitir Guðrún Sigurðardóttir,
deUdarstjóri í síma 460 1420.
Einnig veitir starfsmannastjóri Akureyrarbæjar upplýs-
ingar um launakjör í síma 462 1000.
Umsóknareyðublöð fást á starfsmannadeild Akureyrar-
bæjar Geislagötu 9.
Umsóknarfrestur er tU 20. desember.
Starfsmannastjóri.
ÞJÓÐMÁL
„Ágæti kjósandi“
vill eitthvad
ÖRN
BJARNASON
AÐDÁANDI SINFÚNÍU-
HUÓMSVEITAR ISLANDS
SKRIFAR
Það gerist á nokkurra ára fresti
að sá sem þetta skrifar er nefnd-
ur í bréfum og bæklingum sem
til hans streyma í póstkassann
„ágæti kjósandi" eða það sem
jafnvel er ennþá fínna „háttvirtur
kjósandi." Og þegar þannig tím-
ar eru í veröldinni finnst mér
mjög mikið til eigin ágætis koma,
sem vonlegt er, og stend í þeirri
meiningu í einhveija daga, að nú
sé loksins runnin upp sú tíð að
það eigi að fara að taka mark á
skoðunum mínum í smáu og
stóru. Enda er látið í það skína
að ágætur kjósandi sé afar áríð-
andi og merkilegt kvikindi.
Smám saman er háttvirtur kjós-
andi þó leiðréttur í þessum efh-
um og það rennur upp fyrir hon-
um að það var aldrei meiningin
að ágætur kjósandi segði hug
sinn í nokkru máli. Hann átti
bara að kjósa einhvern sérstakan
stjórnmálabófaflokk, sem hefur
yfir að ráða loforðafossi þar sem
aldrei er meiningin að standa við
eitt eða neitt.
Þetta þekkja allir og enginn er
lengur hissa þótt ekki sé staðið
við nokkurn skapaðan hlut sem
lofað er. Ekki er heldur reiknað
með því að háttvirtur kjósandi
hafi skoðun, enda hefur hann
það sjaldnast. En svo verður það
allt í einu, skyndilega og mjög
óvænt auðvitað, að ágætur kjós-
andi vill eitthvað. Og það er ein-
mitt undrið sem gerst hefur að
þessu sinni; Agætur kjósandi vill
eitthvað! Það var þó aldrei reikn-
að með því.
Stolt imgs lýðveldis
Þannig er mál með vexti að ís-
lenska þjóðin ákvað fyrir
nokkrum áratugum að koma sér
upp sinfóníuhljómsveit og einnig
að annast rekstur hennar með
öllu því sem til þess þarf, hljóð-
færaleikurum, aðstöðu til æf-
inga, tónlistarskóla, stjórnend-
um, samböndum erlendis, fram-
kvæmdastjóra og svo má áfram
telja. Þetta var á sínum tíma eitt
af stoltum merkjum nýsjálf-
stæðrar þjóðar, sem vildi með
stofnun sinfóníuhljómsveitar
sanna, svo ekki varð um villst, að
hún ætti skilið sjálfstæði og
stjórn í öllum sínum málum og
þyrfti ekki að vera upp á aðrar
þjóðir komin í neinum greinum.
Ekki heldur í tónlistarlegum efn-
um. Sem sagt: það varð til vísir
að sinfóníuhljómsveit á Islandi.
Verðmætur liðsauki
Ekki stór í fyrstu, en smám sam-
an óx henni ásmegin og varð það
fyrir tilverknað margra dugandi
manna og kvenna. Ekki síst
góðra erlendra tónlistarmanna
sem hingað komu í kringum
seinna heimsstríð og settust hér
að, sem betur fer. Þeir kenndu
íslendingum að Ieika á hljóðfæri,
stjórnuðu hljómsveitinni, skipu-
lögðu hana og höfðu sambönd í
önnur lönd sem aftur varð til
þess að hingað komu góðir gest-
ir, stundum heimsfrægir tón-
„Það fólk sem geymir fjöregg íslarids í tónlistrænum efnum, og vill varðveita það á
meðan það getur, er á allt of lágum launum við starf sitt og nýtur ekki skilnings
ráðamanna á íslandi, “ segir greinarhöfundur m.a. um Sinfóníuhljómsveitina.
snillingar, sem stjórnendur eða
einleikarar, nú eða jafnvel höf-
undar verka. Þetta var mikið æv-
intýri sem kostaði mjög milda
vinnu í mörg ár. Já, í mjög mörg
ár og margt gott fólk lagði fram
krafta sína endurgjaldslaust í þá
daga, í fullvissu um betri tíð síð-
ar. Það var í þá daga.
Svo er allt í einu kominn dag-
urinn í dag og við áttum okkur
skyndilega á því að öll þessi
Einstaka maður heyr-
ist hvísla þvi í al-
vöru, að nú sé hún að
gæðum jafnvel á
heimsmælikvarða.
Sinfóníuhljómsveit
íslands. Til hamingju
allir íslendingar!
vinna og allt þetta erfiði hefur
borið ríkulegan ávöxt. Við getum
hrósað okkur af mjög góðri sin-
fónískri hljómsveit. Einstaka
maður heyrist hvísla því í alvöru,
að nú sé hún að gæðum jafnvel á
heimsmælikvarða. Sinfóníu-
hljómsveit Islands. Til hamingju
allir Islendingar!
Forréttmdafólk
Og smám saman rennur það upp
fyrir öllum hugsandi Islending-
um að í sinfóníuhljómsveit
(Hljómsveitinni okkar, eins og
við segjum stundum af réttlátu
grobbi á góðum stundum) eigum
við listræn verðmæti, einhvers
konar örlítið brot af himnaríki
sem við getum kfkt inn í og
hlustað á stundum. Og þá er
gaman að klæða sig í sparifötin
sín og ganga inn í litla himnarík-
ið sitt og fá að hlusta eina kvöld-
stund á einhvers konar himn-
eska samhljóma sem gefa manni
trú á lífið einu sinni enn, þrátt
fyrir allt. Þetta eru líka nokkur
forréttindi að hafa aðgang að
svona hljómsveit og ég er að
springa af monti þegar ég rétti
fram miðann minn í anddyrinu
og geng brosandi inn í salinn í
félagsskap tónelskra landa
minna. Við skynjum líka öll á
þeim stundum að þessu litla
himnaríki okkar megum við alls
ekki glata, en eigum og verðum
að hlúa að því og vernda með öll-
um þeim ráðum sem við höfum
tiltæk. Eða hvað?
Illa launaðir listamenn
Hljóðfæraleikararnir í Sinfóníu-
hljómsveit Islands hafa verið
með lausa samninga við vinnu-
veitendur sína, íslenska ríkið, frá
síðustu áramótum. Sannspurst
hefur að hljóðfæraleikararnir
séu illa launaðir og treysti sér nú
ekki lengur til að vinna upp á
þau bíti sem í boði hafa verið
hingað til. Vinnuveitendur lista-
mannanna virðast til þessa ekki
hafa haft skilning á málinu svo
að ekkert hefur gengið til góðs f
deilunni sem á eins árs afmæli
bráðlega. Þetta er bagalegt. Það
fólk sem geymir fjöreggs Islands
í tónlistrænum efnum, og vill
varðveita það á meðan það getur,
er á allt of lágum launum við
starf sitt og nýtur ekki skilnings
ráðamanna á Islandi. Þetta er
ekki gott. Og það er einmitt hér
sem „ágætur kjósandi" vill eitt-
hvað.
Vákna þú sem sefur
„Agætur háttvirtur kjósandi"
skorar nú á viðkomandi ráða-
menn á Islandi að ganga til
samninga við hljóðfæraleikara í
Sinfóníuhljómsveit íslands, með
opnum huga og samstarfsvilja,
og Ieysa þar með þessa kjara-
deilu hið allra fyrsta, á þann hátt
sem sæmilegur má teljast. Við
getum rifist um ýmislegt í
skammdeginu eins og dæmin
sanna, en við skulum ekki rífast
um þetta. Við erum öll að rifna
af stolti yfir því hvað hljómsveit-
in er orðin góð, það leynir sér
ekki á tónleikum Sinfóníuhljóm-
sveitar Islands í Háskólabíói,
þegar henni er klappað Iof í lófa
og við viljum hafa hana góða
áfram. Og það sem meira er: Við
viljum hafa hana áfram. Til þess
er ein leið. Semjum við fólkið
um mannsæmandi laun. Strax.
Við viljum geta verið stolt af
hljómsveitinni á sama hátt
hljómsveitin á að geta verið stolt
af okkur.
Eg \ál að lokum þakka Sinfón-
íuhljómsveit Islands fyrir stór-
kostlegan og góðan flutning á
undanförnum árum. Eg hef ver-
ið svo gæfusamur að eignast
stundum miða á tónleika. Þetta
eru svolítið vandræðalegir dagar
núna, en ég trúi því að við verð-
um öll vinir aftur þegar þetta
tebull er af.