Dagur - 30.04.1998, Blaðsíða 2

T
T
18 - FIMMTVDAGUR 30.APRÍL 1998
LÍFIÐ í LANDINU

Hver er hugsanagang-
urungafólksins ífjár-
málum? Hvað hefur
ungtfólk í huga þegar
það stofnarfjölskyldu
og kemur sér þaki yfir
höfuðið? Steingrímur
Pétursson erheimilis-
faðirínn í ungrí þriggja
mannajjölskyldu.
Fjölskyldan í Rimasíðunni á Ak-
ureyri er Steini og Linda Björk
og dóttir þeirra Þórunn Björk.
Steini og Linda hafa búið saman
í nokkur ár og Steini segir að frá
upphafi hafi þau reynt að hafa
íjármálin í lagi, það hafi skipt
þau mildu máli.
Reynum að eyða ekki um
efni iram
„Okkur finnst það vera grund-
vallaratriði að maður eigi fyrir
sínu og helst aðeins meira. Það
er líka bundið ákveðið öryggi í
því að íjármálin séu á hreinu,“
segir hann. Þau hafa alltaf haft
það að leiðarljósi að lifa ekki
eingöngu fyrir daginn í dag og
láta morgundaginn ráðast. „Við
hugsum til framtíðar.'1
Þessi unga Ijölskylda, sem er
að koma sér þaki yfir höfuðið,
rejmir að eyða ekki um efni fram
þannig að það komi niður á
henni seinna. „Ef eitthvað kem-
ur upp á þarf að eiga smá vara-
sjóð. Við viljum hafa ákveðið
svigrúm ef eitthvað kemur fyrir."
Reglubundinn spamaður
Steini segir að frá því hann og
Linda byrjuðu að búa hafi þau
lagt fyri r til að safna upp í fyrstu
íbúðina. Þau leggi enn þann dag
í dag fyrir en þar sé um að ræða
reglubundinn sparnað. Þau
reyni að ávaxta sparnaðinn á
ýmsan hátt og það sem skipti
þau máli í þeim efnum sé að
þau fái örugga ávöxtun.
Aðspurður um tryggingar segir
Steini að í hans huga sé ákaf-
lega mikilvægt að vera vel
tryggður. „Við erum með allar
venjulegar heimilistryggingar og
svo er ég með líftryggingu og
sjúkdómatryggingu. Við tryggð-
um allt okkar strax og við byij-
uðum að búa og eignuðumst
eitthvað og eftir að við keyptum
íbúð þá var ég líftryggður.“
Fjárfesting að eignast íbúð
„Eg held að ungt fólk hugsi al-
mennt vel um fjármálin og það
skipti það máli að hlutirnir
gangi vel fyrir sig,“ segir Steini
þegar hann er spurður um hugs-
anagang ungs fólks í fjármálum.
„Hvort það hins vegar gengur
upp hjá öllum efast ég um. Það
er að vísu hægara sagt en gert
að láta enda ná saman þegar
verið er að kaupa sína fyrstu
íbúð. Þá er Iítill afgangur. Þó
upphæðin sem þarf að borga á
mánuði sé í sjálfu sér ekki há þá
er hún aldeilis nóg. I mínum
augum er það hins vegar fjár-
festing að eignast íbúð.“ HBG
Viðerum
ámóti
vasapening
Eiga unglingar aðfá
vasapeninga? Efsvo,
hversu mikla peninga
á að láta þáfá? Svörin
við þessum spuming-
um em sjálfsagt marg-
vísleg, enDagurræddi
viðforeldri og ungling
íMosfellshæ um þessi
mál.
Ásta Björg Björnsdóttir og Hall-
dór Andrésson sonur hennar
búa í Löndunum í Mosfellsbæn-
um. Halldór er 15 ára gamall,
fæddur1983.
„Eg er alfarið á móti því að
láta krakka hafa einhverja fastá-
kveðna upphæð í vasapeninga,"
segir Ásta ákveðin.
„Það er miklu betra að mínu
áliti að láta þau hafa þá peninga
sem þau þarfnast hverju sinni
en að þau hafi fasta upphæð.
Halldór fær fyrir því sem hann
þarfnast hér heima, hann fær
föt þegar hann þarf þau, fyrir
skátunum og öðru tómstunda-
starfi, þar með talið útilegum og
svo fær hann fyrir skólaskemmt-
unum og öðru því sem hann er
Ásta Björg Björnsdóttir og sonur hennar Halldór Andrésson hafa svipaða skoðun á vasapeningum.
að gera í sambandi við skólann,"
segir Ásta.
Halldór tekur undir þetta og
segist reyndar ekkert hafa á móti
því að fá vasapeninga, en ekki
endilega það sama hverju sinni,
því stundum þurfi hann tals-
verða peninga og stundum litla
eða enga. Hins vegar segir hann
að honum finnist það ekki rétt
að láta unglinga hafa mikið af
peningum án skilmála, þau verði
að læra gildi peninganna og það
að það er vinna á bak við þá.
„Þegar krakkar hafa orðið
möguleika á því að vinna sér inn
tekjur, eru komin vel á unglings-
aldurinn," segir Ásta, „þá finnst
mér sjálfsagt að þau geti notað
þá peninga sjálf. Eg er ekkert að
skipta mér af því hvað Halldór
gerir við launin sem hann fékk í
unglingavinnunni í sumar, hann
á þá peninga sjálfur. Hann
greiddi ekki heim en hinsvegar
ef hann ynni með skólanum og
væri með fastar tekjur að vetrin-
um líka, þá fyndist mér allt í lagi
að minnka eða jafnvel taka alveg
af honum þá peninga sem við
erum að láta af hendi. Krakkar
verða að gera sér grein fyrir því
að við fullorðna fólkið þurfum
að láta endana ná saman og við
byrjum á því að kaupa nauðsynj-
ar en ekki kók og pizzu.“
Halldór segir það ákaflega
misjafnt hvað unglingar fái af
peningum hjá foreldrum sínum.
Flest fái fyrir því sem þau þurfa,
skemmtunum og tómstundum,
en nokkur hinsvegar meira. Þeir
sem hann umgengst mest eru
flestir í fyrri flokknum og nokk-
uð sátt við það. -VS
L