Dagur - 20.03.1999, Blaðsíða 8

LÍFi Ð í LAN ’D/NU " t 24 - LAUGARDAGUR 20. MARS 1999
i
Xfc^Mir
Sveinn og Ása íKálfsskinni. „Sumir spyrja bara: „Geturdu talað við mig íhálftíma?", „Geturðu borðað með mér morgunmat svo við getum talað saman?" “ segir Sveinn og bætir við að þau séu að vísu
ekki mikið málafólk, „nema i enskunni og skandinavísku". myndir: brink

Upphaf og
umsvif
ferðaþjón-
ustu í
Kálfsskinni
og Ytri-Vík
á Árskógs-
strönd er merkileg fjöl-
skyldusaga. Fyrirtækið
stækkar og stækkar,
hugmyndir fæðast, fjöl-
skyldan vinnur og vinn-
ur.
Sveinn Jónsson og Asa Marinós-
dóttir hafa búið og starfað í
Kálfsskinni í fjörutíu ár, lengst
af með hefðbundinn kúabúskap.
Hún hefur að auki starfað sem
ljósmóðir, hann hefur smíðað og
vasast mikið í félagsmálum
hvers konar, var meðal annars
sveitarstjóri í mörg ár. Fjölskyld-
an vinnur saman og fjölhæfni er
nauðsynleg því að mörgu er að
hyggja og margísvleg úrlausnar-
efnin.
Láta gott af sér leiða
Öll saga á sér upphaf og þó þau
Sveinn og Asa hafi fyrir haft
ærið nóg að starfa líkar þeim vel
í ferðaþjónustunni, finna sig vel
í því að þjóna fólki, enda gengur
þeirra lífsmottó út á að láta gott
af sér leiða og hafa gaman af því
um leið.
„Þeir eru oft margir á vissum
tímum,“ segir Sveinn þegar talið
berst að fjölda klukkutíma í
hverjum sólarhring. „Eg hef van-
ist við það. Það er bara heimsk-
an og ágirndin sem hefur orðið
til þess að ég hef unnið Iangan
dag. Hér höfum við reynt að
vinna saman, börnin byrjuðu að
vinna með okkur strax og þau
gátu. Þau eru öll mjög vel gerð
en hafa menntað sig í öðru.“
Mannvirkjagerðin heillar
„Það er náttúrlega alls ekki stór-
brotið,“ segir Sveinn spurður
um búreksturinn og ferðaþjón-
ustuna. Við höfum verið hér
með búrekstur allstóran í §öru-
tíu ár.“ Asa segist yfirleitt hafa
látið kýrnar eiga sig, enda haft
nóg að starfa, haldið heimili og
verið að auki Ijósmóðír í áratugi.
Sveinn hefur rekið bygginga-
fyrirtæki í ein fjörutíu ár sam-
hliða búrekstrinum. Byggingafé-
lagið Katla heitir það. „Hér bjó á
landnámsöld kona að nafni
Katla og hún kunni eitthvað fyr-
ir sér. Öfundin varð slík í ná-
grenni hennar að hún var ráðin
af dögum, þar sem nú heitir
Kötluhóll og hérna fyrir ofan er
Kötluljall. Eg skírði mitt fyrir-
tæki eftir gömlu konunni. Hún
hefur orðið mér frekar til góðs
en ills.“
Sveinn er lærður húsasmiður
en elsti sonur þeirra hjóna, Jón
Ingi, hefur nú tekið við rekstri
Kötlu. Sveinn er þó greinilega
með hugann við mannvirkjagerð
og viðurkennir að af henni hafi
hann alltaf haft gaman.
„Eg þvældist út í heim þegar
ég var tvftugur og var í skóla í
Danmörku og lærði síðan
húsasmíði í Reykjvík. Mér var
boðið gull og grænir skógar
þar. Ég viðurkenni ósköp vel að
ef ég bara hugsa um það eittt
að byggja nógu margar íbúðir
og hafa ákveðinn söluhagnað
þá var gaman að vera þar. Ég
hef mjög gaman af mannvirkja-
gerð og í raun og veru finnst
mér alltaf að það sem veitir
manninum ánægju eru verkin
hans, þau sjálf. Svo er líka
hægt að vinna verk sem hverfa
jafnóðum, eins og þjónustu-
störfin."
Fjölskyldurekstur
Elsti sonurinn, Jón Ingi, sem
menntaði sig í tækniskóla, er
ekki bara í byggingafélaginu.
„Ég fékk hann til að koma heim
aftur og er ákaflega ánægður
með það. Við vinnum mikið
saman feðgarnir. Hann er mjög
góður sleðamaður og margfaldur
keppnismaður í því. Hann fer
með okkur um helgar, við eigum
hvor sinn jeppann feðgarnir sem
við notum í ferðalög upp á fjöll
og svo bætum við kunningjum
við til að búa til stóran hóp af
jeppum í skyndingu og getum þá
farið með stærri hópa. Af þessu
hef ég mjög gaman. Ég held að
það að geta unnið saman í f]öl-
skyldunni hafi hjálpað okkur til
að hafa meiri ánægju af þessu.“
- Og nú er Marinó sonur ykkar
líku að koma meira inn í ferða-
þjónustuna.
„Hann hefur verið í veitinga-
rekstrinum og ég held hann hafi
staðið sig nokkuð vel þar þó
þetta sé að mörgu Ieyti óvægin
grein," segir Sveinn. „Ég held að
hann sé farinn að finna það í
sambandi við fjölskyldulíf og
annað að það er þreytandi að
vinna alltaf fram á nætur alla
daga. Mér finnst að hann hafi
alveg hug á því að koma meira
inn í ferðalögin."
Kýr eða konur í reiðtúr
„A síðastliðnu ári leigði ég kúa-
búskapinn frá mér,“ segir
Sveinn. „Það er miklu skemmti-
legra að vinna með hundruðum
ferðamanna heldur en kúm. Þið
getið ímyndað ykkur þegar mað-
ur fer með hóp af fallegum
stelpum einhversstaðar sunnan
úr heimi í reiðtúr hér fram í dal
í góðu veðri.“
- Ferðaþjónustan er líkamlega
léttari en hefðbundinn kúabú-
skapur.
„Já, hún er léttari en auðvitað
eru skorpur þar. Það lendir mik-
ið á okkur hjónum að sjá um
undirbúning," segir Sveinn og
vekur athygli á því að þáttur Asu
er síst minni: „Þessi kona er nú
betri helmingurinn í ferðaþjón-
ustunni því hún hefur respekt-
ina fyrir því að allt sé í lagi. Við
megum ekki vanrækja það að
þjóna ferðamanni og umönnun
öll er mikils virði. Það finna allir
hve það er mikils virði ef maður
finnur að um mann er hugsað af
natni."
Aukin afþreying
- Fyrirtæki i ferðaþjónustu hafa
verið uð huga æ meira að afþrey-
ingu fyrir ferðamenn. Þið hafið
verið að bæta smátt og smátt við
þann þátt í ykltar starfsemi.