Dagur - 21.10.1999, Síða 8

Ö- FIMMTUDAGUR 21. OKTÓBER 1999

FIMMTUDAGUR 21. OKTÓBER 1999
Kj amavopn á Islandi?
SIGURDÓR
SIGURDÖRS-
f SON
SKRIFAR
Frétt bandaríska blaðs-
ins Washington Post í
gær, þess efnis að
bandaríski herinn liafi
geymt kjamorkuvopn
hér á landi á árunum
1956 til 1959 hefur að
vonum vakið gífurlega
athygli hér á landi.
Fréttin í Washington Post er byggð
á skýrslu sem birt var í gær í The
Bulletin of the Atomic Scientists,
en það er fréttabréf sem gefið er út
af hópi kjarnorkuvísindamanna
sem eru andvígir kjarnorkuvopn-
um. Þar kemur fram að bandarísk
kjarnorkuvopn voru geymd á ls-
landi frá því í september árið 1956
en voru fjarlægð að nýju einhvern
tíma á tímabilinu september til
desember árið 1959. Ósamsett
kjarnorkuvopn án kjarnahleðslu
voru að auki geymd á íslandi í tíu
ár, frá því í febrúar 1956 þangað til
í júní 1966.
í skýrslunni kemur einnig fram
að Bandaríkin hafa geymt þúsund-
ir kjarnorkuvopna í 48 löndum
utan Bandaríkjanna á árunum
1945 til 1977 ogað stjórnvöld í 15
þessara landa hafi ekki vitað af því
að bandarísk kjarnorkuvopn væru
geymd þar. Meðal þeirra landa,
þar sem bandarísk kjarnorkuvopn
voru geymd án vitundar stjórn-
valda, eru Island, Grænland, Jap-
an, Marokkó og Taívan. Þetta hef-
ur verið eitt best varðveitta hern-
aðarleyndarmál Bandaríkjanna um
áratuga skeið.
Frásögnin í fréttariti kjarnorku-
vísindamannanna er einkum
byggð á samantekt sem gerð var
fyrir varnarmálaráðuneyti Banda-
ríkjanna árið 1978, en þar er ítar-
lega rakið hvar og hvenær banda-
rískum kjarnorkuvopnum var
komið fyrir í öðrum löndum á
tímabilinu 1945 til 1977. Fyrr á
þessu ári var þessi samantekt gerð
opinber að kröfu umhverfisvernd-
arsamtaka sem nefnast Natural
Besources Defence Counsil.
Samantektinni frá 1978 fylgdi
listi, í svonefndum Viðauka B, yfir
bandarísk kjarnorkuvopn erlendis.
Aður en þessi listi var gerður opin-
ber lét bandaríska varnarmála-
ráðuneytið þó sverta yfir nöfn
flestra þeirra fimmtán ríkja, sem
ekki höfðu fyrir haft vitneskju um
að kjarnorkuvopn voru geýmd þar.
Höfundar skýrslunnar í The
Bulletin of the Atomic Scientists
töldu sig þó geta séð út við hvaða
ríki væri átt vegna þess að þeim er
raðað í stafrófsröð og því tiltölu-
lega einfalt að leggja þar saman
tvo og tvo.
Ekkert kemur hins vegar fram í
The Bulletin of theAtomic Scient-
ists hvernig þessum málum hefur
verið háttað eftir árið 1977.
Þráfaldlega komið upp
„Þetta er nú ekki ný frétt. Málið
hefur þráfaldlega komið upp og
það hefur oft verið leitað til
Bandaríkjamanna út af samskonar
fréttum. Þeir hafa ævinlega svarað
því til að það hafi aldrei verið
kjarnorkuvopn á Islandi og þeir
hafi virt samkomulag þjóðanna á
því sviði. Við höfum ævinlega
treyst því,“ segir Halldór Asgnms-
son utanríkisráðherra um frétt
Washington Post.
Hann segist telja það afar ólík-
legt að Bandaríkjamenn hafi farið
að senda kjarnavopn til Íslands
1956 og haft þau þar til 1959,
meðan vinstri stjóm var við völd og
umræða í gangi um að herinn færi
úr landi.
„Við höfum enn á ný borið þetta
mál undir bandarísk stjórnvöld,
sem hafa gefið sömu svör og áður.
Það liggur fyrir að í þessum undir-
gögnum sem þessir aðilar byggja á
er Island ekki nefnt en þeir hafa
getið i eyðurnar. Sá maður sem
haldið hefur því stífast fram að
það hafi verið kjarnavopn á íslandi
heldur nú áfram að geta í þessar
eyður. Þannig stendur þetta mál í
raun,“ segir Halldór.
I ljósi þess að dönsk yfirvöld
skrökvuðu að dönsku þjóðinni um
kjarnavopn á Grænlandi og banda-
rísk stjórnvöld neituðu ævinlega
að þar væru kjarnavopn, var Hall-
dór spurður hvort ekki beri að taka
yfirlýsingar Bandaríkjamanna með
varúð?
„Þegar það mál kom upp árið
1995 var þetta mál rætt á Alþingi.
Þá kom í ljós að danskir stjórn-
málamenn vissu allan tímann um
vopnin þótt þeir Ieyndu dönsku
þjóðina sannleikanum. Kjarnorku-
vopnum var komið fyrir á Græn-
landi með vitund og vilja danskra
stjórnvalda. Það eru engin gögn í
utanríkisráðuneytinu um að nokk-
uð slíkt samráð hafi verið haft við
íslenska stjórnmálamenn og við
höfum enga ástæðu til að ætla að
svo hafi verið. Við hljótum að
spyrja okkur þeirra spurninga
hvaða ástæðu bandarísk stjórnvöld
hafi haft til þess að leyna íslenska
stjórnmálamenn þvf. Og hvaða
ástæðu hafa menn til þess í dag að
viðurkenna það ekki með sama
hætti og gert var í Danmörku ef að
það hefðu einhvern tímann verið
geymd hér kjarnavopn,“ segir Hall-
dór Asgrímsson.
Kenitir ekki á óvart
Gylfi Þ. Gíslason, fyrrum ráð-
herra, er eini eftirlifandi ráðherr-
ann úr n'kisstjórn Hermanns Jón-
assonar, sem var við völd á árun-
um 1956 til 1958. Hvað segir
hann um þessar fréttir að vestan.
„A þeim árum sem ríkisstjórn
Hermanns Jónassonar sat var mik-
ið um það rætt að hér á landi væru
geymd kjarnorkuvopn og margar
fyrirspurnir uppi. Við ræddum
þetta í ríkisstjórninni og þar var
samþykkt að Guðmundur I. Guð-
mundsson utanríkisráðherra færi
á fund bandaríska sendiherrans til
að spyrja hann um málið. Guð-
mundur gerði það og var fullviss-
aður um að hér væru ekki geymd
kjarnavopn. Eg man Iíka eftir því
að forsætisráðherrann, Hermann
Jónasson, fór líka á fund sendi-
herrans og spurði um þessi mál.
Hann fékk sama svar og Guð-
mundur I., hér væru ekki geymd
kjarnavopn," segir Gylfi Þ.
Hann segir að þess vegna, og
með góðri samvisku, hafi ráðherr-
ar ríkisstjórnarinnar neitað því að
hér væru geymd kjarnavopn. Hann
r \
Hættan á að illa fari er alltaf fyrir hendi þar sem kjarnavopn eru geymd og svo hefði líka getað verið á Miðnesheiði hafi þar verið geymd kjarnavopn. - samsett mynd: brink
var þá spurður hvort þessi frétt
Washington Post kæmi honum á
óvart?
„Nei, hún gerir það ekki. Kefla-
víkurflugvöllur var svo heitur stað-
ur á þessum kaldastríðsárum að
það þarf enginn að vera hissa þótt
þetta komi upp. Það kom mér hins
vegar á óvart þegar danskir stjórn-
málamenn upplýstu að dönsk
stjórnvöld hafi vitað af kjarnorku-
vopnunum, sem geymd voru á
Grænlandi, en logið því til að þeir
hefðu ekkert vitað. Mér þótti
slæmt að heyra að fiokksbræður
mínir og vinir í Danmörku hefðu
vitað hið sanna en skrökvað að
þjóðinni. Það er því ef til vill ekk-
ert undarlegt þótt fólk spyrji í Ijósi
uppljóstrana frá Danmörku hvort
við höfum ekki vitað af þessu á ár-
unum 1956-1958. Ég get fullyrt
fyrir hönd okkar allra sem sátum í
ríkisstjórninni að við trúðum
bandarískum stjórnvöldum og
neituðum því tilvist kjarnavopna
hér á landi með góðri samvisku,"
segir Gylfi Þ. Gíslason.
Hættur að verða hissa
Steingrímur Hermannsson, fyrr-
um forsætisráðherra og formaður
Framsóknarfiok^ins, segist sann-
færður um að faðir sinn, Hermann
Jónasson, hafi sem forsætisráð-
herra ekki haft hugmynd um að
hér væru geymd kjarnorkuvopn á
árunum 1956-1958, þegar hann
var spurður hvort hann héldi að ís-
Iensk stjórnvöld hafi vítað af þesá-
um kjarnorkuvopnum.
„Við ræddum þessi mál oft
feðgarnir, því hann var ævinlega
þeirrar skoðunar að hér ætti ekki
að vera her á friðartímum. Eina af-
sökunin fyrir því að herinn var
ekki látinn fara á þessum árum var
uppreisnin í Ungverjalandi. Mér
er kunnugt um að faðir minn leit-
aði til bandarískra stjórnvalda með
þessi kjarnorkuvopnamál og fékk
það svar að hér væru ekki kjarn-
orkuvopn. Ég þykist vita að Guð-
mundur I. Guðmundsson, sem þá
var utanríkisráðherra, hafi fengið
sömu svör.
/ svonefndum Viðauka B er listi yfir
bandarísk kjarnorkuvopn erlendis,
raðað eftir löndum. Strikað er yfir
nafn íslands og nokkurra annarra
landa, en vegna þess að listinn er í
stafrófsröð er augljóst hvaða land
er átt við.
Steingrímur Hermannsson var
spurður hvort þessar nýju upplýs-
ingar kæmu honum á óvart?
„Ég verð að segja eins og það er
að ég er löngu hættur að verða
hissa á framkomu stórveldanna og
er þá sama hvort heldur er Sovét-
ríkin eða Bandaríkin. Þessi stór-
veldi hafa hagað sér eins og þau
eigi heiminn og ég veit ekki hvort
þessara stórvelda var áreiðanlegra,
þótt ég hafi alltaf hallað mér tií
vesturs,“ segir Steingrímur.
Aðspurður um hvort hann telji
að hér séu geymd kjarnavopn nú
sagðist hann efast um það, Banda-
ríkjamenn hefðu dregið svo úr víg-
búnaði sínum en bætti við:
„Hverju á maður annars að trúa?“
Hann var þá spurður hvort hann
telji að tengsl séu á milli þess að
hér tók við völdum vinstri stjórn
sem hótaði að reka herinn haustið
1956 á sama tíma sem kjarnorku-
vopn voru llutt til landsins?
„Ég hefði nú haldið að Banda-
ríkjamenn væru ragari við að flytja
hingað kjarnavopn undir vinstri
stjórn. Auk þess hlýtur ákvörðun
um að flytja kjarnorkuvopn að vera
tekin með löngum fi'rirvara. Þeir
gera ekki slíkt á augnablikinu,"
segir Steingrímur Hermannsson.
Huliuuii verði svipt af
„í sjálfu sér koma þessar fréttir
ekki á óvart enda er þetta ekki í
fyrsta skipti sem við heyrum þess-
ar fréttir," segir Margrét Frí-
mannsdóttir, talsmaður Samlylk-
ingarinnar og fulltrúi í utanríkis-
málanefnd. „Formaður þingflokks
Samfylkingarínnar óskaði eftir því
strax í morgun að Alþingi yrði gerð
grein fyrir stöðu mála. Þetta mál
snýst ekki um stjórn eða stjórnar-
andstöðu. Málið snýst um sjálfsá-
kvörðunarrétt þjóðarinnar. Þegar
þessi mál hafa áður komið upp og
verið til umræðu hefur því ævin-
lega verið svarað af bandarískuni
stjórnvöldum að hér hafi ekki ver-
ið geymd kjarnorkuvopn. Þau hafa
þó aldrei gert það með óyggjandi
hætti. Þess vegna hljótum við að
fara fram á það að íslensk stjórn-
völd heimti af bandarískum stjórn-
völdum að þessum leyndarhjúp
verði svipt af málinu þannig að
skýr og hrein svör fáist."
Hún segir það mjög alvarlegt ef
vilji íslensku þjóðarinnar og vilji ís-
lenskra stjórnvalda um að hér verði
aldrei geymd kjarnorkuvopn sé
vanvirtur.
„Við þurfum því að fá svör við því
hvort hér hafi verið geymd kjarna-
vopn og líka hvort kjarnorkuvopn
hafi verið fiutt um Island. Stað-
reyndirnar frá Danmörku um að
dönsk stjórnvöld vissu um geymslu
kjarnorkuvopna á Grænlandi en
skrökvuðu að þjóð sinni um að þar
væru engin kjarnorkuvopn geymd,
gera kröfu okkar um að þessi mál
verði gerð upp, miklu sterkari en
ella. Það þarf líka að svara því fyrst
þetta gerðist 1956-1959, hvað hef-
ur gerst síðan," segir Margrét Frí-
mannsdóttir.
Getgátux
A fundi utanríkismálanefndar í
gærmorgun kom fréttin úr Was-
hington Post aðeins til umræðu.
Tómas Ingi Olrich er formaður ut-
anríkismálanefndar. Hann var
spurður með hvaða hætti utanrík-
ismálanefnd ætlaði að taka á mál-
inu?
„Ég er búinn að fara nokkuð
rækilega yfir þennan fréttaflutning
og það er ljóst, svo við tökum sem
dæmi Washington Post og New
York Times, að fréttamcnn blað-
anna hafa þcssar upplýsingar frá
sérfræðingum The Bulletin of the
Atomic Scientists. Þessir sérfræð-
ingar eru í raun að geta sér til um
að Island sé á lista sem hefur ekki
verið birtur og þeir hafa engar
heimildir um. Uppruni fréttaflutn-
ingsins eru því getgátur manna
sem áður hafa komið fram með
þessar fullyrðingar, sem ekki hafa
reynst réttar. Þar af leiðandi finnst
mér ástæðulaust að taka þessar
fréttir nú alvarlegar en tilefni er til.
Þær eru byggðar á getgátum,"
sagði Tómas Ingi.
Hann var spurður hvort utanrík-
ismálanefnd ætlaði að biðja um
gögn varðandi þessar fréttir?
„Þessi umræddi listi er þannig
vaxinn að það hafa verið birt nöfn
nokkurra staða þar sem kjarnorku-
vopn hafa verið geymd. Það hefur
því verið aflétt leynd af hluta list-
ans, hinn hluti hans er ennþá
fiokkaður undir leynilegar heimild-
ir og þá geta sérfræðingarnir sér til
um að Island sé á þeim hluta list-
ans en hafa ekkert fyrir sér í því.
Utanríkismálanefnd hefur mjög oft
fjallað um þessi mál og hefur mik-
ið safn af gögnum um það. Síðasta
alvarlega umfjöllunin sem fram fór
um þetta mál var að gefnu tilefni
þegar Thule-málið komst á dag-
skrá. Þá tók utanríkismálanefnd
þetta til ítarlegrar umfjöllunar og
til eru miklar upplýsingar um það í
fórum nefndarinnar og þær eru
nefndarmönnum opnar hvenær
sem þeir óska eftir. Að öðru leyti
munum við fara yfir málið með ut-
anríkisráðherra þegar hann kemur
til landsins," sagði Tómas Ingi Ol-
rich.
Samskiptin tU endurskoðunar
„Þessar frétlir hljóta að kalla á að
öll samskipti íslendinga við banda-
rísk hermálayfirvöld og stjórnvöld
verði tekin til rækilegrar skoðun-
ar,“ segir Steingrímur J. Sigfússon,
formaður VG og fulltrúi í utanrík-
ismálanefnd. „Það þarf að upplýsa
hvað þarna gerðist og hvað íslensk
stjórnvöld mögulega vissu án þess
að segja það, bæði á þessum tíma
og Iíka síðar. Við skulum ekki
gleyma því að kjarnorkuvopn eru
ennþá staðreynd og hér er banda-
rísk herstöð, sem er hluti af víg-
búnaði Bandaríkjanna. Ef það er
niðurstaðan að vilji íslensku þjóð-
arinnar um að hér séu ekki geymd
kjarnorkuvopn og meint stjórnar-
stefna, hafi algerlega verið huns-
aður á þessum árum er þá ekki
ástæða til að ætla að það hafi verið
gert oftar og lengur.“
Hann bendir á að hingað hafi
margsinnis komið herskip úr her-
skipaflota Bandaríkjanna eða
NATO og sömuleiðis hafi herflutn-
ingaflugvélar millilent hér á landi.
Það þurfi að upplýsa hvort þessi
skip og flugvélar hafi borið kjarna-
vopn.
„Þess vegna vil ég rækilega skoð-
un. Ég vil að við gerum það sama
og Danir gerðu í sambærilegu til-
viki og raunar Norðmenn líka þeg-
ar hlerunarmálin komu þar upp, að
þingið skipaði sjálfstæða, óháða
rannsóknarnefnd sem kafaði til
botns í þessu máli og upplýsti það
og kæmi því þar með út úr heimin-
um. Ég hef sagt það áður að ég vil
að hér verði skipuð einskonar
sannleiksnefnd, sem rannsaki mál-
in til að losa þjóðina við þessa arf-
leifð þannig að hún verói úr sög-
unni í eitt skipti fyrir öll. Mér sýn-
ist að skírskotunin til nútímans og
þeirrar stöðu sem Island enn er í
geri þetta mál jafn viðkvæmt og
raun ber vitni hjá þeim stjórnvöld-
um og þeim stjórnmálaöfium sem
bera ábyrgð á hersetunni hér og
hafa varið hana eins og Framsókn-
arfiokkurinn, Sjálfstæðisflokkur-
inn og ekki síst Alþýðufiokkurinn.
Þeir eru greinilega feimnir við að
málið verði upplýst og gera því eins
lítið úr því og mögulegt er,“ segir
SteingrímurJ. Sigfússon.
Þeir eru kaldir
Valur Ingimundarson sagnfræðing-
ur hefur mikið rannsakað og skrif-
að um þessi mál. Hann segist vilja
slá nokkurn varnagla í málinu
vegna þess að sannanirnar liggi
eldci fyrir um að þarna sé átt við Is-
land. Höfundar greinarinnar í The
Bulletin of Atomic Scientist, sem
eru þrír, byggja þetta á skýrslu sem
bandaríska hermálaráðuneytið lét
gera árið 1978. I skýrslunni er
greint frá því hvar kjarnorkuvopn
voru staðsett frá 1945 til 1977.
Þegar þremenningarnir fengu
skýrsluna í hendur var búið að
sverta yfir fullt af nöfnum. I grein-
inni eru aðeins þrjú lönd nefnd á
nafn.
„Þeir geta sér til um hin löndin
og gefa sér það að Iandið sem kem-
ur á eftir Hawaii sé ísland og þess
vegna eru þeir ekki með þetta alveg
á hreinu," segir Valur.
Hann segist því fullur efasemda
og að honum þyki þcir Robert S.
Norris, WiIIiam M. Arkin og Willi-
am Burrvera, kaldir að slá þessari
fullyrðingu svona fram.
„Ég er ekki sannfærður um að
kjarnorkuvopn hafi verið hér á
landi á árunum eftir 1956,“ segir
Valur Ingimundarson.
Davíð Oddsson: Ályktun höfunda greinarinnar er röng.
„Upphlaup eftir
lausafréttum66
Fjörlegar umræður
voru á Alþingi í gær
um meinta kjamorku
vopnageymslu á ís-
landi.
Margrét Frímannsdóttir fór fram á
utandagskrárumræðu á Alþingi í
gær vegna fréttanna um meinta
kjarnorkuvopnageymslu Banda-
ríkjamanna á íslandi á árunum
1956-1959. Til andsvara
var Davíð Oddsson forsæt-
isráðherra, þar sem Hall-
dór Asgrímsson utanríkis-
ráðherra var staddur er-
lendis.
Óskað eftir rannsnkn-
amelhd
Margrét krafðist þess að
íslensk stjórnvöld gengju
úr skugga urn hvort upp-
lýsingar um kjarnavopn á
íslandi reyndust réttar.
Kreljast ætti þess að leynd,
sem hvílt hefði yfir skjöl-
um er vörðuðu Island, yrði
aflétt þannig að umræðan
væri ekki byggð á Iíkum og
getgátum. Hún sagði þetta
ekki vera mál sem skildi að
stjóm og stjómarandstöðu.
Málið snerist um sjálfsá-
kvörðunarrétt þjóðarínnar.
Margrét fór einnig fram á
Margrét Frí-
mannsdóttir.
„Fáránleg vinnubrögð“
Davíð sagði gaman að sjá „gamla
drauga" birtast á borð við William
Arkin, einn höfunda greinarinnar í
Bulletin. Hann sagði þessa höf-
unda geta sér til að Island væri á
listanum um lönd sem geymt
hefðu kjarnorkuvopn.
„I greininni búa þeir sér til sinn
eigin lista þar sem þeir setja ísland
innan sviga í eina eyðuna á listan-
um. Þar hljóti tsland samkvæmt
stafrófsröð að vera í frumritinu.
Þetta eru nú öll vísindin. Á
þessum óvísindalegu og
reyndar fáránlegu vinnu-
brögðum byggja síðan fjöl-
miðlar, sem fjölluðu um
málið, umfjöllun sína.
Landvarnarráðuneyti
Bandaríkjanna hefur lýst
því yfir við íslensk stjórn-
völd að ályktun höfund-
anna í tímaritsgreininni sé
röng og að ísland sé ekki á
listanum í frumriti hans,“
sagði Davíð og sá ástæðu
til að endurtaka síðustu
setninguna fyrir þing-
heimi.
það við forsætisráðherra að skipa
sérstaka rannsóknarnefnd sem
skila myndi skýrslu til Alþingis.
Fjölmargir þingmenn kvöddu sér
hljóðs í umræðunni og skiptist af-
staða þeirra eftir stjórn og stjórn-
arandstöðu. Stjórnarliðar sögðu
ekkert nýtt hafa komið fram á
meðan stjórnarandstöðuþing-
menn kröfðust aðgerða að hálfu
stjórnvalda. Vísað var til reynslu
Dana vegna kjarnorkuvopna-
geymslu í Thule á Grænlandi, sem
danskir stjórnmálamenn hefðu
neitað að væri til.
Davíð Oddsson svaraði því til að
forystumenn Alþýðubandalagsins
væru ekki í fyrsta sinn að notfæra
sér „fréttir ýmiskonar og helja upp
upphlaup og umræður af litlu til-
efni.“ Vitnaði hann til orða Mar-
grétar um að fréttir til þessa af
málinu hefðu verið lausafréttir en
þegar þær fréttir hefðu borist á
sínum tíma hefðu þær ekki verið
meðhöndlaðar sem slíkar. Hann
sagði utanríkisráðherra hvem af
öðrum hafa svarað svipuðum
spurningum; Olaf Jóhannesson,
Geir Hallgrímsson, Jón Baldvin
Hannibalsson og síðast Halldór
Ásgrímsson árið 1995. Oll svörin
hefðu verið á sömu lund, að engar
haldbærar upplýsingar bentu í þá
átt sem „hér er verið að þyrla upp“.
Þvert á móti bentu upplýsingar ís-
lenskra og bandarískra ráðamanna
til þess að á Islandi hefðu ekki ver-
ið geymd kjarnorkuvopn.
„Kaldastríðsdraugux-
inn ljósUfandi"
Þórunn Sveinbjarnardótt-
ir, þingmaður Samfylking-
Þórunn Svein- ar> sa8ði „kaldastríðsdraug-
bjarnardóttir inn“ gan8a ljóslifandi í söl-
---- um Alþingis, ekki í líki fýr-
irspyijanda, Margrétar Frí-
mannsdóttur, heldur í líki forsæt-
isráðherra. Hún sagði það verkefni
stjórnvalda að komast að hinu
sanna í málinu og spurði hún Dav-
íð hvort hann hefði áhuga á slíku.
Það gilti einu hveijir hefðu verið. í
ríkisstjórn á umræddu árabili.
Nauðsynlegt væri að bandarísk
stjórnvöld leggðu spilin á borðið.
Heiðarleiki og áreiðanleild banda-
riskra stjórnvalda í samskiptum
við Island væri í veði.
Rannveig Guðmundsdóttir sagð-
ist vera gáttuð á viðbrögðum for-
sætisráðherra. Málið snerist ekki
um hveijir hefðu verið við völd árin
1956-59. Flokkarnir ættu að
standa saman í því að kreljast ná-
kvæmra upplýsinga. En aðeins rík-
isstjómin gæti gengið erinda þjóð-
arinnar hjá Bandaríkjamönnum.
Leikrit sett á svið
Bjöm Bjarnason menntamálaráð-
herra sagði það „út í bláinn“ að
halda því fram að málið hefði ekki
verið rannsakað af hálfu banda-
rískra og íslenskra stjórnvalda.
Ekkert nýtt hefði komið fram nú
og sömu þingmennirnir væru að
elta uppi lausafréttir frá útlöndum
og „setja upp leikrit á svið“. Það
vakti fýrir William Arldn og félög-
um að hnekkja þeirri stefnu
bandarískra stjórnvalda að játa
hvorki né neita kjarnorkuvopnum
í einstökum löndum. Þeim væri al-
veg saman hvort það væri Island
eða annað land^ - BJB