Dagur - 19.08.2000, Qupperneq 10
10 — LAUGARDAGUR 19. ÁGÚST 2000
ÞJÓÐMÁL
Virk byggðastefna
í krafti Netsins
vegna bæði rekstrar eða upphaf-
legra fjárfestinga í dreifikerfinu sé
háður fjarlægðum. I reyncl þýðir
þetta að aldrei verður hægt að
jafna muninn milli landshvggðar
og þéttbýlis varðandi kostnað við
fjarskipti og gagnaflutninga. Þetta
jafngildir því að Landssíminn hf
taki að sér upp á eigin spýtur að
dæma fandsbyggðina úr leik í hinu
netvædda þekkingarsamfélagi
framtíðarinnar. A það getur stjóm-
málaflokkur eins og Samfylkingin,
sem starfar eftir hugsjónum jafn-
aðarstefnunnar, aldrei fallist.
Skýi' stefna SanifylMngariim-
ar
Þessi viðhorf Landssímans hf eru
raunar í mótsögn við þá stefnu
sem fyrirtækið fylgir um verðlagn-
ingu á hefðbundinni símaþjón-
ustu, en verð á símtölum í dag er
hið sama um allt land. Þau valda
því líka að ég tel ekki hægt að fall-
ast á að dreifikerfið verði hluti af
fyrirtækinu þegar það verður
einkavætt eins og fyrirhugað er.
Heppilegast væri að grunnnetið,
sem sjálf Ijarskiptin byggjast á,
verði sameign þjóðarinnar með
sama hætti og vegakerfið, sem all-
ir hafa alltaf getað nýtt hvar sem
þeir búa. Til að svo verði þarf því
að skilja dreifikerfið frá samkeppn-
isrekstri Landssímans hf. Best
væri að mynda um það sérstakt
hlutafélag, sem verður ekki selt
þegar Landssíminn verður að Iok-
um einkavæddur. Sú aðferð trygg-
ir hið pólitíska marlcmið um að
landsmenn greiði svipað verð fyrir
notkun dreifikerfisins án tillits til
þess hvar þeir húa á landinu.
Ég átti eiitu siirni
funm bom a lífi...
Netið leiðir til þess að tjarlægðir
skipta ekki sama máli og áður. I
gegnum tölvuna getum við setið
heima en samt selt vinnuafl okkar
annars staðar á landinu, í öðrum
löndum eða öðrum heimsálfum.
Netið skapar okkur því nýtt frclsi,
þar sem Ijarlægðir eru aukaatriði.
Það blasir því við að Netið getur
gjörbreytt samkeppnisstöðu lands-
hyggðarinnar með því að gera
mönnum kleift að njóta kosta
hennar án þess að vera háðir
henni um atvinnu. 1 þessu felst
besti möguleiki landsbyggðarinnar
inn í framtíð, þar sem framleiðsla
og dreifing á þekkingu er að verða
uppistaða í hagkerfum heimsins.
Kostir landsbyggðarinnar
Stjórnmálaflokkur sem ætlar að
láta að sér kveða í byggðamálum
kemst ekki hjá því að skilgreina
hvernig hægt er að nola Netið til
að hæta lífsgæði fólksins í landinu,
meðal annars með því að gera fjöl-
skyldum kleift að njóta ótvíræðra
kosta landsbyggðarinnar varðandi
húsetu án þess að vera henni háð-
ar um framfæri. Kostirnir við hú-
setu á Iandsbyggðinni eru augljós-
ir.
Húsnæði er miklu ódýrara en í
þéttbýlinu, erillinn er minni, það
er auðveldara og áhyggjuminna að
ala upp börn, tengslin við náttúr-
una eru sterkari og miklu auðveld-
ara að stunda hvers konar útivist
OSSUR
SKARPHEÐ-
INSSON
FORMAÐUR
SAMFYLKINGARINNAR
SKRIFAR
sem í stressi og annríki samtímans
er að verða nútímamanninum jafn
rík nauðsyn og komast reglulega í
hressilegt steypibað. Fyrirtæki geta
jafnframt haft margvíslegt hagræði
af því að reka hluta af starfsemi
sinni á landsbyggðinni, fyrst og
fremst þá sem hægt er að reka
gegnum Netið. Stöðugleiki vinnu-
kraftsins er Ifklega mesti kostur-
inn, ekki síst á tímum mikillar
þenslu þar sem gríðarleg velta er á
vinnuafli. Þjálfun og reynsla
starfsmanna felur í sér mikla fjár-
festingu og nýting hennar verður
því meiri sem vinnuaflið er stöð-
ugra. Fátt mælir því gegn að fyrir-
tæki reki á landsbyggðinni marg-
víslega starfsemi sem byggist á
tjarvinnslu og gagnallutningum
um Ijarskiptakerfið.
Verðlagning Landssimans hí
Grundvallarforsenda þess að Net-
ið geti tekið sess sinn sem helsti
burðarásinn í byggðastefnu fram-
tíðarinnar er að landsbyggðin sitji
við sama borð og höfuðborgar-
svæðið varðandi aðgang að Net-
inu. Gagnaflutningakerfið þarf að
vera jafn almennt þar og í þéttbýl-
inu og það þarf að vera jafn hrað-
virkt. Mestu skiptir þó að kostnað-
urinn sé hinn sanii eða svipaður.
Ef þessum forsendum er ekki full-
nægt er líklegt að landsbyggðin
verði endanlega dæmd til að tapa í
samkeppninni um mannauðinn,
og örlög hennar þarmeð ráðin.
I nýlegri skýrslu sem Atvinnu-
þróunarfélag Eyjafjarðar lét gera
kemur hins vegar fram að Lands-
síminn hf verðleggur svo ljósleið-
araþjónustu, hinu eiginlega flutn-
ingakerfi fyrir fjarskipti á sviði tal-
og gagnaflutninga, að fyrirtæki á
Iandsbyggðinni eiga sér ekki við-
reisnar von í samkeppni við keppi-
nauta á höfuðborgarsvæðinu.
Landssíminn hf hefur líka sagt að
óhjákvæmilegt sé að kostnaður
„Heppilegast væri að grunnnetið, sem sjáif fjarskiptin byggjast á, verði sameign þjóðarinnar með sama hætti og
vegakerfið, sem allir hafa alltaf getað nýtt hvar sem þeir búa, “ segir Össur Skarphéðinsson í grein sinni.
ANNA
RINGSTED
EYJAFJARÐARSVEIT,
ÞÁTTAKANDI i STANZ-
HÓPNUM - BARÁTTUHÓP
GEGN UMFERÐARSLYSUM
SKRIFAR
Ég átti einu sinni fimm börn á lífi,
en á einu andartaki, einn fagran
morgun í maí fyrir Ijórum árum
fækkaði í hópnum mínum um
einn, vegna þess að tæpiega 18 ára
sonur minn fór ekki eftir settum
reglum, hann notaði ekki belti,
kannski ók hann ol hratt, kannski
var hann að hækka í græjunum
sínum, hann var ósofinn, en hann
var á leiðinni HEIM, átti bara
ófama nokkra metra, en þá...
Ég ætla ekki að tíunda alla þá
reiði, allan þann sársauka, öll þau
tár, allar þær andvökunætur, allar
þær martraðir, ailan þanri ótta, allt
tilgangsleysið, alla þá uppgjöf og
margt margt fleira sem tilfinn-
ingaskalinn býður manni uppá, en
ég ætla leyfa þér lesandi kær að
nota ímyndunaraflið!
Ekki þarf að hafa mörg orð um
öll þau skelfilegu umferðarslys
sem á okkur hafa dunið undan-
fama daga, en ég bara spyr í reiði
minni, hvað er eiginlega að gerast?
Hvað eigum við að horfa upp á
mörg ungmenni láta lífið í umferð-
inni eða örkumlast?, eigum við að
segja svona 20-30 á ári og friða
okkur svo, með því að segja, að
þetta sé nú bara náttúrulög-
mál?!!!!!!
Ég vil það ekki. Ég vil, nei, ég
krefst þess að eitthvað sé gert. Ég
horfi á dómsmálaráðherrann af-
hjúpa bílflak, og ég spyr: hvaða
hugmyndafræði er hér á bak við?
Heldur hefði ég viljað sjá ungt fólk
framkvæma þessa athöfn, því með
allri virðingu fýrir dómsmálaráð-
herra, þá efast ég um að hann(ráð-
herrann) nái eyrum og augum
þeirra sem virkilega þurfa á því að
halda, þ.e. ungs fólks. Hér vantar
góða og ölluga jalningafræðslu!
Ég hef áður nefnt það í hug-
renningum mínum að ég vilji sjá
hækkaðan ökuleyfisaldur, lágmark
18 ára, ég hef líka átt mér þann
draum að ökumenn séu hiklaust
sviptir ökuskírteini á staðnum af
En það sorglegasta
við þetta góðæri og
þetta ríMdæmi, að
það nær ekki út á veg-
ina okkar, þvi þetta
eru jú vegimir iníiiir
og ykkar og pening-
amir minir og ykkar.
minnsta tilefni, ég hefi einnig
nefnt það að hér vanti sárlega staði
undir æfíngaakstur og mér er lífs-
ins ómögulegt að skilja af hverju
ekkert gerist í þeim efnum, nema
að svo litlu leyti að það tekur því
ekki að nefna það. Erum við orðin
svona fátæk á landssvæði eða er
kannski ekki til fjámagn? En það
samræmist ekki því sem ég heyri
frá þeim herrum við AusturvöII,
þar er sagt; aldrei árað betur, næg-
ir peningar, bullandi góðærí!!!!!!
En það sorglegasta við þetta
góðæri og þetta ríkidæmi, að það
nær ekki út á vegina okkar, því
þetta eru jú vegirnir mínir og ykk-
ar og peningarnir mínir og ykkar.
Ég krefst þess að mínir umbjóð-
endur, mínir alþingismenn, for-
gangsraði peningunum mínum
þannig að ég og aðrir, sem um ís-
lenska vegi fara ,séum ekki í stöð-
ugum ótta, vegna ökumanna sem
keyra á ógnarhraða, sem taka
framúr hvar sem er og hvernær
sem er, sem keyra fullir o.s.f.v.
Ég vil frekar strangari löggæslu
en t.d. flutning einhverrar stofn-
unar milli bæjarfélaga, mér er all-
veg sama hver kaupir Valhöll en
mér er ekki sama hvað verður um
börnin mín og barnabörn.
Ég vil miklu frekar fleiri lög-
reglumenn í mína sveit og aðrar en
t.d. lægra búvöruverð og ég vil að
fólk taki ofan fyrir lögreglunni í
Húnavatnssýslum og hætti að hafa
í flimtingum þeirra gerðir, því þær
hafa án efa bjargað mörgum
mannslífum.
Það er margsannað að þar sem
góð löggæsla er þar ganga hlutirn-
ir oftast nær vel. En og aftur mín-
ir ágætu þingmenn, leggið nú nið-
ur allt karp um góða ræðu forseta
okkar og sýnið að ykkur er ekki
sama um mig og aðra þá sem um
íslenska vegi fara og Iátið í ykkur
hreyra, þið hljótið að hafa ein-
hverja skoðun á þessum málum,
verið grimmir svo heimur heyri,
það er mín einasta ósk.
Til ykkar ungu ökumenn, látið
ykkur annt um vini ykkar og fjöl-
skyldu og látið í ykkur heyra, mót-
mælið dauðsföllum og örkumlum í
umferðinni, ekki taka þátt í dauð-
ans hraða.