Dagur - Tíminn Akureyri - 04.04.1997, Blaðsíða 4

16- Föstudagur 4. apríl 1997
Jlagur-ÍEmmm
Umbúðalaust
GUÐ BÝR í GRÍNISTUNUM, AMMA!
Illugi
Jökulsson
skrifar
Biskup íslands hefur beðið
ríkissaksóknara að kanna
hvort einhverjir grínistar
hafi verið með
guðlast í Sjón-
varpinu um
daginn. Nú mun
biskup fslands
að vísu geta
haldið því fram
að hann hafi
hreint ekki beð-
ið ríkissaksókn-
ara að kanna
guðlastið í
Spaugstofunni,
heldur hafi rík-
issaksóknari
tekið upp á því
sjálfur, enda
væntanlega
guðhræddur
maður og gegn,
og hefur vak-
andi auga með
því að hvergi sé
m'ddur skórinn
af frelsara
mannkynsins
eða frændum
hans, þótt ekki
sé nefndur rík-
issaksóknari
alltaf fljótur til í
öllum öðrum
málum, sem
ýmsir myndu nú geta haldið því
fram að væru kannski örlítið
brýnni í nútímasamfélagi en
þetta. En látum það liggja milli
hluta; batnandi ríkissaksóknara
er best að lifa og fyrst hann er
á annað borð vaknaður verður
nú vafalítið tekið ærlega til
hendinni í glæpamálum þjóðar-
innar. Vonandi er að önnur
fórnarlömb illskunnar í heimin-
um, sem eiga um sárt að binda,
og kannski ívið sárara en Guð
almáttugur, vonandi að þau
muni njóta þess á næstunni, er
ríkissaksóknari mun sýna aukið
Kannski biskup-
inn hafi dhyggjur
afþví að það hafi
dregið úr gleði
unglinganna yfir
hljómflutn-
ingsgrœjunum,
utanlandsferðun-
um og hvaðþað nú
var að hafa séð
Spaugstofumenn
þvœlast um d
kyrtlum að breyta
vatni í vín? Hvers-
lags eiginlega vit-
leysa er þetta?
frumkvæði og röggsemi í hverju
málinu af öðru. En þó biskup
íslands, sem heitir Ólafur
Skúlason, muni sem sé geta
haldið því fram að hann hafi
ekki beðið ríkissaksóknara um
rannsókn á guðiasti Spaugstof-
unnar, þá er það auðvitað eins
og hvert annað píp og kjaftæði,
nema biskup sé kannski orðinn
vanur því að fenginni reynslu
að senda ríkis-
saksóknara
ævinlega afrit
af öllum sínum
brófum.
Ríkissak-
sóknari
Það er reyndar
athyglisverð
spurning, og
svo sem vart
hafandi í flimt-
ingum, hvers
vegna ríkis-
saksóknari
hleypur nú
upp til handa
og fóta og vís-
ar gamanþætti
í Sjónvarpinu
til Rannsókn-
arlögreglu rík-
isins, rétt eins
og um glæp sé
að ræða, þó
hann fái bréf
eða afrit af
bréfi biskups-
ins. Kannski
ríkissaksókn-
ari hafi slæma
samvisku yfir því að hafa ekki
getað lagt biskupnum meira lið
síðast þegar hann þurfti á að
halda - þegar biskupinn fór
eins og menn muna fram á að
rannsakaður yrði framburður
nokkurra kvenna gegn sér og
ríkissaksóknari komst að þeirri
niðurstöðu eftir dúk og disk að
engin ástæða væri til að kæra
konurnar fyrir rangar sakar-
giftir eða hvað það nú hét. En
látum þetta sem sé allt liggja
milli hluta; mergurinn málsins
er sá að biskup Islands ætlaðist
til þess af ríkissaksóknara að
hann kannaði guðlast Spaug-
stofunnar síðastliðinn laugar-
dag.
Guðlast - grín aftan út
miðöldum?
Guðlast, hlustendur góðir. Þetta
hljómar satt að segja næstum
eins og grín aftan úr miðöldum.
Biskupinn að eltast við guðiast
hjá nokkrum spaugurum. En
það var raunar ekkert grín á
miðöldum þegar menn voru
höggnir fyrir guðlast, og það er
heidur ekkert grín á vorum
dögum, þegar úrelt lög eru
brúkuð til að setja hemil á tján-
ingarfrelsi í landinu.
í fyrsta lagi var auðvitað ekki
um guðlast að ræða. Að því
leyti sem orðið guðlast hefur
yfirleitt einhverja merkingu, þá
er það runnið af illum hvötum,
markvissri löngun til að særa,
meiða og ofbjóða, en ég trúi því
ekki að nokkur maður láti sér
detta í hug að páskagrín Spaug-
stofunnar hafi verið runnið af
slíkum rótum, hvort sem mönn-
um þótti það fyndið eður ei.
í öðru lagi; því er þó altént
haldið fram að Spaugstofan hafi
komið illa við sannkristið fólk
og fermingarbörn með léttúð-
ugu flími um frelsarann og Guð,
og það á sjálfri páskahátíðinni.
En með leyfi að spyrja; þó
Spaugstofan hafi sært ein-
hverja, hvað með það? Grín
sem einhver veigur er í særir
alltaf einhverja, og á að gera
það. Menn segja þá sem svo að
eitt sé að hæðast að pólitíkus-
um og slíku hyski en annað að
gera gys að djúpri og einlægri
trúarsannfæringu fólks. Ég held
reyndar að það hafi Spaugstof-
an alls ekki gert á laugardaginn
var, þótt hún hafi búið til
nokkra brandara upp úr Biblí-
unni, aðallega orðaleiki. En þó
svo hún hefði gert það; hvað
með það?
Veraldleg gæði og
grín
Fyrir fáeinum vikum bjó Spaug-
stofan til heilan þátt þar sem
hæðst var miskunnarlaust að
eftirsókn þjóðarinnar eftir ver-
aldlegum gæðum. Ég er því
miður smeykur um að eftirsókn
eftir veraldlegum gæðum sé í
rauninni mun dýpri og einlæg-
ari trúarsannfæring hjá meiri-
hluta þjóðarinnar en trúin á
Jesú Krist. Af hverju mátti þá
gera grín að slíku? Af hverju
skrifaði þá ekki verslunarstjóri
til dæmis Kringlunnar rikissak-
sóknara og vildi láta kanna
hvort um guðlast hefði verið að
ræða? Er Guð eitthvað heilagri
en Mammon? Já, auðvitað,
munu menn segja. Það liggur í
augum uppi. Og víst er svo, en
með málshöfðun á vegum ríkis-
saksóknara fyrir guðlast er
vitaskuld ekki verið að verja
Guð, og vegur hans mun ekki
aukast við það að brandarar úr
Biblíunni séu einskorðaðir við
einkasamkvæmi presta og guð-
fræðinga. Ef Guð hefur eitthvað
á móti Spaugstofunni mun
hann finna sín eigin ráð til að
láta það í ljósi, hvorki ríkissak-
sóknari og né heldur biskupinn
yfir íslandi, herra Ólafur Skúla-
son, eru þess umkomnir að tala
máli hans á jörðinni. Með máls-
höfðun fyrir guðlast er ekki ver-
ið að vernda Guð, heldur í
hæsta lagi kirkjuna sem stofn-
un, eða einhvern hluta hennar.
Spaugstofan særði ekki Guð, og
hafi hún sært einhverja kristna
menn, þá það. Ég held hún
megi það. Og með leyfí að
spyrja: af hverju eru menn
særðir? Ef þessir sannkristnu
menn væru öruggir og sáttir í
sinni trúarvissu, einlægir og
sannir, mætti þeim þá ekki
standa hjartanlega á sama?
Á páskum!
Er tímasetningin svona hræði-
leg, já? Á páskunum, og í miðj-
um fermingum! Skelfilegt að
bjóða aumingja fermingarbörn-
unum upp á þetta, og þau í
þann veginn að staðfesta skírn-
arheitið. Hvað þau hafa orðið
særð, litlu greyin! En sér er nú
hver endemis vitleysan í herra
biskupnum og nótum hans.
Ristir þá fermingarundirbún-
ingur prestanna ekki dýpra en
svo að svolítið grín að guð-
spjöllunum stofni honum öllum
í voða? Og á maður yfirleitt að
taka það trúanlegt eitt andar-
tak að einhverjir prestar eða
eitthvað sannkristið fólk telji í
raun og veru að grín eins og
Spaugstofan var með dragi al-
veg óskaplega mikið úr trúaral-
vöru og trúarvon blessaðra
unglambanna? Það er kannski
óguðlegt leyndarmál en það er
þá best ég ljóstri því samt upp
að mjög stór meirihluti barna
lætur ferma sig ekki af neinni
trúars.annfæringu, heldur til að
fá pakka. Vissu menn þetta
kannski ekki? Vissulega gera
börnin sitt besta til að hugleiða
trúmál í fyllstu einlægni í tilefni
af fermingunni, en auðvitað
láta þau samt næstum öll ferma
sig til að fá pakkana. Kannski
biskupinn hafi áhyggjur af því
að það hafi dregið úr gleði ung-
linganna yfir hljómflutn-
ingsgræjunum, utanlandsferð-
unum og hvað það nú var að
hafa séð Spaugstofumenn þvæl-
ast um á kyrtlum að breyta
vatni í vín? Hverslags eiginlega
vitleysa er þetta? Eða dró þetta
kannski bara eitthvað úr gleði
biskupsins sjálfs yfir því að
ríkja yfir svo hræsnisfullri hátx'ð
að sjá að ekki eru allir þaktir
helgislepjunni, ekki einu sinni á
páskunum?
Biskup hefnir
Auðvitað er skýringin á frum-
hlaupi biskupsins samt einfald-
ari en þetta, ef að líkum lætur.
Auðvitað má það vera deginum
ljósara að herra biskupinn er
nú að hefna þess í héraði sem
hallaðist á Alþingi, eins og þar
stendur: reyna að ná sér örlítið
niður á einhverjum þeirra sem
hann telur sig eiga um sárt að
binda gagnvart, sýna að hann
sé ekki dauður úr öllum æðum.
En hafi biskupstíð Ólafs Skúla-
sonar verið nær samfelld
hrakfallasaga, þá bætir þetta
ekki úr skák. Haldi biskupinn
enn að það auki virðingu hans
að hóta lögfræðingum og mála-
ferlum, þá á hann enn sitthvað
ólært.
Pistill Illuga er fluttur í
morgunútvarpi Rásar 2 á
fimmtudögum.