Dagur - Tíminn Reykjavík - 22.02.1997, Blaðsíða 6

18- Laugardagur 22. febrúar 1997 Jkgur-3Ihramt
úsundþjalavélstjórinn
m\Tryggvi Sigurðsson er
M MVestmannaeyingur í húð
M~ og hár og hefur undan-
JL farin 12 ár verið á Frá
VE. En ífrítíma sínum smíðar
hann bátalíkön eftir teikning-
um frá Siglingamálastofnun af
gömlum og horfnum bátum úr
flotanum. Þegar rœtt var við
Tryggva var hann í landlegu
og að leggja lokahönd á módel
af togaranum Austjirðingi
Hvert smáatriði er þaulhugs-
að, umhverfið snyrtilegt og
fínt eins og hjá forfeðrum
hans.
Bátalíkönin þykja listasmíði
og hefur hróður hans borist
víða. Tryggvi nostrar við hvert
einasta smáatriði, hvort sem
það er stýrishús, rá eða reiði,
allt skal vera á sínum stað og
nákvæmlega eins og fyrir-
myndin. Minnsta málið er að
hanna og búa til skrokkinn,
þ.e. fyrir Tryggva. Langmesta
vinnan fer í alla litlu hlutina
sem gera líkönin að sannköll-
uðum meistarastykkjum.
Tryggvi er með góða aðstöðu í
kjallaranum heima hjá sér þar
sem hann dvelur löngum
stundum í landlegum. Óhætt er
að segja að Eyjaílotinn eigi hug
hans allan. Ekki nóg með að
hann smíði bátamódel heldur
hefur hann síðastliðin 14 ár
tekið myndir af öllum nýjum
bátum í Eyjaflotanum og öllum
nýjum og gömlum bátum
landsmanna sem hann kemst í
tæri við. Auk þess hefur hann
safnað myndum af gömlum
Eyjabátum og öllum íslenska
fiskiskipaflotanum. Á hann
orðið myndir af nánast öllum
vélbátum Eyjaflotans allt aftur
til 1940. Auk þess getur hann
rakið öll nöfn, vélategundir og
örlög nánast allra báta í Eyja-
flotanum frá því vélbátaútgerð
hófst 1906.
Tryggvi bíður eftir ræsi frá
skipstjóranum á Frá og hann
má ekki vera að því að teygja
lopann. Hann vindur sér að
upphaflnu.
Eitt módel af
hverjum bát
„Segja má að áhugixm á smíði
bátalíkana hafi blundað lengi í
mér. Ég gældi við að hella mér
út í þetta þegar ég ætti frí eða
væri veikur. En það var ekki
fyrr en 1987, þegar báturinn
sem ég var á var í skveringu í
Danmörku, að ég lét verða af
því að hella mér í smíðina. Ég
sá þá módel í búðarglugga í
Danmörku. Mér fannst svo flott
að sjá svona alvöru lítinn bát
að ég var staðráðinn í að prófa
þetta sjálfur. Ég keypti lítið
módel úr tré sem ég setti sam-
Mér fannst svo flott
að sjá svona alvöru
lítinn bát að ég var
staðráðinn í að
prófa þetta sjálfur.
Ég keypti lítið mód-
el úr tré sem ég
setti saman. Eftir
það fór ég að
smíða sjálfur.
Hann gæti verið módelsmiður í
fullu starfi ef hann kysi það.
Hann kýs hins vegar að halda
áfram sjómennsku þar sem er
á vísan að róa tekjulega séð
því hann hefur fyrir stórri fjöl-
skyldu að sjá. En hann sér
módelsmíðina fyrir sér sem
ágætis tómstundagaman á efri
árum.
Tryggvi segist fá eitthvað
fyrir sinn snúð fyrir módelin.
Síðastliðið ár hefur Tryggvi verið með módel af Austfirðingi SU 3 í smíðum.
nostrið, er eftir. f það fer lang-
mesti tíminn, að útbúa rá og
reiða, lúkar, ljós, björgunar-
hringi, björgunarbáta, skrúf-
una, mastur o.fl. o.fl.
„Bátarnir eru af öllum
stærðum og gerðum. Minnsti
báturinn er 54 sm á lengd en
sá stærsti 150 sm. Smíðatími
fer eftir landlegu hjá mér. Ætli
það fari ekki 200 til 250
klukkustundir að meðaltali í
hvern bát. Helmingi fleiri
vinnustundir fara hins vegar í
stærri skip og togara. Síðastlið-
ið ár hef ég verið að smíða lík-
an af nýsköpunartogaranum
Austfirðingi, sem mun fara á
byggðasafnið á Eskifirði. Ég er
að smíða Austfírðing fyrir syst-
kini frá Eskifirði sem ætla að
gefa hann til minningar um
foreldra sína. Þetta er
langstærsta verkefni mitt til
þessa. Ég er nýbyrjaður á
Helgu RE sem fer á síldar-
minjasafnið á Siglufirði en fyrir
eiga þeir sfldarflutningaskipið
Haförninn, sem ég smíðaði
1995. Samtals eru þetta 20
módel sem ég er búinn að full-
klára.“
Sjálfmenntaður í
módelsmíðinni
Fljótlega fór hróður Tryggva
að berast víða um land og þá
fóru ýmsir aðilar ofan af landi
að hafa samband við hann. Þar
sem módelsmíðin er algjör
aukavinna hefur Tryggvi þurft
að gefa ýmis verkefni frá sér.
Ér
Hvert einasta smáatriði á sínum stað! Hér sést stýrishúsið á Helga sem
Tryggvi smíðaði fyrir nokkrum misserum.
an. Eftir það fór ég að smíða
sjálfur. Fyrsta módelið sem ég
smíðaði var af Frigg VE. Mód-
elið smíðaði ég alveg eftir Ijós-
mynd af bátnum.
Ég hafði aldrei fengið til-
sögn heldur stúderaði þetta og
fikraði mig áfram. Eftir að
hafa smíðað nokkra Eyjabáta
eftir ljósmyndum og gömlum
smíðasniðum fór ég að skoða
gamlar skipateikningar sem ég
fékk hjá Siglingamálastofnun. í
framhaldi af því fór ég að
smíða módel eingöngu eftir
teikninginn enda er það mun
nákvæmara. Þeir hjá Siglinga-
málastofnun hafa verið mjög
liðlegir við mig. Það er ekkert
mál að minnka teikningarnar.
Þetta eru línuteikningar með
öllum smáatriðum. Ég hef
skipatæknifræðing á mxnum
snærum og leita til hans ef ein-
hver vandamál koma upp,“
segir Tryggvi, sem tekur skýrt
fram að hann smi'ðar aðeins
eitt módel af hverjum bát.
Hann hefur ekki áhuga á
fjöldaframleiðslu!
Smáhlutirnir skipta
mestu máli
í grindina á bátunum sem
Tryggvi smíðar notar hann
vatnsheldan krossvið. Skrokk-
inn klæðir hann svo með milli-
metra þykkum balsavið sem er
sérstakt módelefni en hann
hefur þann eiginlega að hægt
er að beygja hann að vild. Að
þessu loknu sparslar hann
skrokkinn með bflasparsli. En
nú hefst vinnan fyrir alvöru hjá
Tryggva því öll smáatriðin, allt
Bátarnir sem
Tryggvi hefur smíð-
að síðastliðin tíu ár
og eru í smíðum:
Vonin VE,
Erlingur VE,
Erlingur II VE,
Helgi VE,
Jötunn VE,
Blálindur VE,
Frigg VE,
Freyja VE,
Öðlingur VE,
Frár VE,
Júlía VE,
Gullborg RE,
Helgi Helgason VE
(í smíðum),
síldarflutningaskipið
Haförninn,
Austfirðingur SU 3.
Þá er 100 tonna sænskur
trébátur í smíðum og
einn 100 tonna austur-
þýskur stálbátur.