Dagur - Tíminn Reykjavík - 01.03.1997, Side 8

20 - Laugardagur 1. mars 1997
jDitgur-tEmrátn
og myndarlegur eða..
Iftill og asnalegur?
persónuþroska og fólk laðist að
mönnum með heilbrigt sjálfs-
traust auk þess sem rannsóknir
sýni að konur sækist helst eftir
traustum karlmönnum sem
„skaffi" vel frekar en hávöxnum
körlum. Hann telur að einn
helsti vandi þjóðarinnar sé
skortur á sjálfstrausti, ofmat
eða vanmat á sjálfum sér. Heil-
brigt sjálfstraust sé hins vegar
Jóhann lngi
Gunnarsson
sálfrœðingur
segir að
sjálfstraustið
skipti megin-
máli. Heil-
brigt sjálfs-
traust sýni
sterkan per-
sónuleika.
merki um persónuþroska. Lág-
vaxnir karlmenn, sem hafi náð
góðum þroska, geri gjarnan
grín að sjálfum sér. Það sýni að
þeir hafi sterkan persónuleika
enda geti lágvaxnir karlmenn,
sem hafi mikla trú á sjálfum
sér, náð jafn langt ef ekki
lengra en hinir hávöxnu. Ekki
síst ef þeir leggja harðar að sér
en hinir. -GHS
Hávaxnar konur þykja
glæsilegar og gjarnan er
talað um stóra og stæði-
lega karlmenn sem myndarlega
meðan lágvöxnu karlarnir
verða pínulítið útundan. Þegar
nánar er að gáð hefur það þó
ýmsa kosti að vera lágvaxinn
því að margur er knár þótt
hann sé smár og það getur ótví-
rætt verið kostur hjá karlmanni
að vera lágvaxinn og nettur, til
dæmis í íþróttum.
Jóhann Ingi Gunnarsson, sál-
fræðingur og fyrrum handbolta-
þjálfari, segir að mannskepnan
stefni gjarnan að fullkomnun.
Þannig gangi stórir menn
stundum hoknir til að gera sig
minni og litlir menn gangi á há-
hæluðum skóm til að gera sig
stærri. Þetta sé því fyrst og
fremst spurning um hvernig
menn upplifa sjálfa sig, hvort
þeir upplifa sig litla eða stóra,
myndarlega eða asnalega, og
þar skipti persónuleikinn meg-
inmáli. Sjálfstraustið sé lykilat-
riði og það hvort menn eru sátt-
ir við sjálfa sig eins og þeir eru.
Sýna oft hroka
Jóhann Ingi segist lítið hafa
Margir karlar eru við-
kvœmir fyrir hœð
sinni. Rannsóknir
hafa þó sýnt að hœðin
skiptir litlu, að
minnsta kosti í sam-
skiptum við konur.
Konur vilja umfram
allt trausta karlmenn
sem „skajfa“ vel. Þá
eru þœr ánœgðar.
orðið var við það í starfi
sínu að litlir karlmenn hafi
minnimáttarkennd. Hann
telur þó að hún geti birst
hjá lágvöxnum karl-
mönnum í feimni og
hlédrægni eða hroka.
Karlar sem hafi lítið
sjálfstraust sýni oft
hroka í samskiptum
við annað fólk til að
reyna að stækka sig og
stundum sveiflist þeir á
milli hlédrægni og hroka,
ruglist á hugtökum og telji sig
sýna ákveðni þegar þeir sýna
hroka.
Hann telur að sjálfstraust
lágvaxinna karlmanna geti sýnt
Gunnar V. Andrésson blaðaljósmyndari er
167 sentimetrar á hæð og býsna ánægður
með hæð sína. Gunnar er efalaust dæmi
um lágvaxinn karlmann með sterkan persónu-
leika því að þeir sem til hans þekkja vita að hann
gerir óspart grín að sjálfum sér. Gunnar segir að
hæðin hafí aldrei háð sér neitt nema þegar hann
tali við stóra menn þá hafi hann staðið sjálfan sig
að því að hækka sig upp til að ná augnhæð.
„Ég vann með yndislegum manni, sem heitir
Gunnar Salvarsson og vinnur nú á Sjónvarpinu,
á Tímanum í mörg ár og við vorum nánir vinir.
Hann er tæpir tveir metrar og þá varð ég
var við þessi óþægindi. Ég átti dáht-
ið erfitt með að tala við hann í ná-
lægð nema ná mér í eitthvað til að
standa á,“ segir Gunnar V. Andr-
ésson.
Þegar rætt er um unglingsárin segir Gunnar
að hæðin hafi aldrei valdið sér þunglyndi þó að
auðvitað hafi sér þótt stóru strákarnir eiga það
gott.
„Einhvern tímann var búið til dvergafélag
hérna á DV eða Vísi. í félaginu voru ég, Eiríkur
Jónsson, umsjónarmaður myndasafns, og Sigurð-
ur Valgeirsson á Sjónvarpinu. Fréttatilkynningar
félagsins voru alltaf hengdar neðarlega á skrif-
borðsskúffur,“ segir Gunnar.
Þegar rætt er um kvennamálin kveðst hann í
gamla daga yfirleitt ekki hafa boðið upp í dans
kvenfólki sér hærra en minnist þess að konan sín
segi sig alltaf 170 sentímetra. „Hún vill hafa mig
hærri en ég er,“ segir hann og hlær. Hann kveðst
alltaf hafa gaman af að fá athygli út á hæðina.
-GHS
Auglýsti
neðarlega
áskúffum