Dagur - Tíminn - 09.11.1996, Side 10

22 - Laugardagur 9. nóvember 1996
iDagur-ÍEúnmn
Nektardansmær
segir frá
Jacqueline er ein af stúlkunum sem
auka viðskiptahalla landsmanna.
Þær eru innflutningsvara með dilli-
bossa frá útlöndum til að örva blóðrás
íslenskra karlmanna. Jacqueline er hol-
lensk og dansar í Vegas um nætur: „Veg-
as, ég trúði þessu varla, staður með
þetta nafn og hvorki Qárhættuspil né
hórur!“ Hún lítur á nektardansinn sem
listform. Svo er hún ævintýramanneskja,
trúuð, og einhver myndi segja að hún
væri næstum því lífskúnstner. Að
minnsta kosti hefur hún þolgæði til að
bjarga sér á sex tíma sundi eins og gerð-
ist í sumar undan ströndum Indónesíu!
Á fullu tungli
„Stundum reyni ég að tjá ítrasta sakleysi
í nektardansinum...“ segir hún blíðlega
og það er á henni að skilja að ýmsir
möguleikar séu fyrir hendi til túlkunar
innan þessa listforms. Jacqueline er
„Qölhstamaður“ að eigin sögn, eða fjöl-
hæfileikakona. Hún yrkir ljóð, rappar,
syngur með hljómsveit, rekur dulítið
hljóðver í heimalandinu, málar, sýnir lík-
amsmálverk, situr fyrir og heldur fjöl-
Iistateiti þegar tunglið er fullt. „Alltaf á
fullu tungli," segir hún og lýsir þeirri
margháttuðu lífsreynslu sem fylgir
uppákomum hennar: Listamenn þyrpast
að, berja bumbur og þenja lúðra, söngv-
arar heija upp raust, sumir mála, aðrir
dansa og allt þetta í einu. í íslenska
„næturklúbbnum" Vegas er allt með ein-
faldari stíl: Hún strippar.
3000 kall fyrir dýpri túlkun
„Við fáum ekkert fyrir að dansa á svið-
inu.“ Teknanna aflar hún með „sérpönt-
unum“: Dansað við borð, kr. 750; dansað
við sófa (meiri þægindi fyrir áhorfanda)
kr. 1000; „einkadans" í lokuðu herbergi
(mjög nálægt), kr 3000. „En þeir mega
aldrei snerta!" segir hún ákveðin og við-
urkennir að létt kenndir og þaðan af
drukknari áhorfendur eigi til að láta til
skarar skríða. Og hvað þá? „Þá er ég
bara hörð og vísa þeim á bug.“ Stundum
þarf að leiðrétta þann misskilning sem
upp kemur meðal gesta Vegas að nekt-
ardans sé ekki sama atvinna og vændi.
„Þeir koma margir og biðja um að hitta
sig afsíðis og... en ég er ekki hóra!“ Og
ef fer í hart? „Þá er ég snillingur í kín-
versku spark-boxi!“
Nándardansinn í afherbergjum Vegas
veitir mesta möguleika til listrænnar
túlkunar. Hún nær til fleiri skilningar-
vita. Það er ekki barar gónt heldur berst
angan af kroppi hennar til áhorfandans
og meira samband næst. Og dýpri túlk-
un. Aðallega ertu bara að koma körlun-
um til? „Örva ímyndunaraflið,“ svarar
hún.
Nektardansmærinn segist lifa í sama
hring og tunglið.
Fimleikar á sviði
Hún örvar ímyndunaraflið til að ná sér í
aur, en finnst tekjumöguleikar heldur
klénir, vonast þó til að íslenskum karl-
Nektardansinn er
listrœn túlkun og það
þarf sterkan persónu-
leika til að ná því
besta fram.
mönnum verði laust fé sem hún geti not-
að til að fjármagna hljóðverksrekstur-
inn, hljómsveitina og aðra listsköpun. „í
Hollandi er nektardansinn mjög dýr og
tekjumöguleikar góðir, við dönsum í
stórum klúbbum. Hins vegar eru menn
Nektardansmœrin lifir
drauminn, en dreymir
ekki til að lifa. Hún nœr
góðu sambandi við fiska
og íslenska karlmenn í
Vegas.
farnir að fá leið á þessari skemmtun og
vilja meira krassandi sýningar: Samfara-
sýningar með listrænu ívafl og fimleik-
um.“ Hún og dansfélagi hennar (sem er
annar maður en unnusti hennar, sem
situr í festum í Hollandi á meðan ís-
landsdvöl varir) hafa tekið þátt í slíku.
Samfarir á sviði? „Já, en svo vorum við
með svo mikla fimleika í kringum þær
að samfarirnar urðu aukaatriði - svo við
slepptum þeim bara!“
Biblíulegur undirtónn
Jacqueline vitnar í biblíuna, sem hún les
reglulega, einkum bréf Páls postula, tel-
ur að andleg verðmæti séu þeim mikl-
vægari sem mölur og ryð fá grandað, lif-
ir lííinu eins og það sé draumur og rækt-
ar mannleg samskipti. „í Vegas næ ég
stundum ágætu sambandi við mennina,
þeir bjóða í glas og við ræðum saman í
einlægni um lífið og tilgang þess. Djúpt.“
Hún vitnar í lífsstfl óbrotinna bænda sem
hún heimsótti í Himalæjafjöllum og dýr
merkurinnar. „Ég kafa og næ fágætu
sambandi við fiskana og hákarlana!"
Mennina í Vegas líka, hún lætur bara vel
af þeim. Ævintýri eru aldrei langt undan
hjá konunni sem lifir drauminn: í köfun-
arfór sökk ferja undan henni og 150
öðrum farþegum undan ströndum Indó-
nesíu. Þetta var fádæma dallur og skip-
stjórinn var sá fyrsti frá borði! Jacque-
line hélt sér á floti í sex tíma og var loks
bjargað af fiskimönnum. „Það voru am-
erísk hjón allan tíman með mér í brak-
inu, Brad og Lísa. Hún var hræðileg,
veinaði alltaf: Brad, Brad! erum við að
deyja? Og hann svaraði: Nei elskan, við
verðum í sjónvarpi um allan heim! Það
taldi í hana kjark!“ Einnig á floti í brak-
inu var ung stúlka: „Hún ældi stöðugt og
ælan flaut í kringum mig, ég varð að
synda burt. Hún elti og sagði að ég hefði
bjargað sér með krafti mínum!“ Næstu
vikurnar eftir þessa frækilegu björgun
skemmti nektardansmærin sér við að
ganga á virk eldfjöll. Og komast í sam-
band við náttúruna. Og guð.
Samkeppni meyjanna,
freistingar og mistök
Samkeppnin er hörð meðal þessara
listamanna sem sýna í Vegas. Það þarf
sterkan persónuleika, útgeislun og skiln-
ing á mannlegum samskiptum til að ná
árangri. Og sjálfsaga. Launin fá þær fyr-
ir sérpantanir gesta en annars er bara
lág tekjutrygging fyrir mánuðinn. Þetta
virðist ekki fyrir hvern sem er. „Nei, það
þýðir ekkert annað en að aga sig“.
Ekki er það nú syndlaust líf sem hún
lifir? „Ekki alveg! Freistingar koma og
fara, maður gerir mistök!" Ein mistökin
var klámmyndin sem hún lék í. Kærast-
inn var ekki alveg ánægður með þau
mistök. Jacqueline telur sig hafa heil-
mikinn forða til að ganga í þegar hún
túlkar list sína í dansinum. Allt eru þetta
mannleg samskipti og fyrir þau lifir hún
- og dansar.