Dagur - Tíminn - 30.11.1996, Blaðsíða 2

14- Laugardagur 30. nóvember 1996
iDagur-ðlmrátn
Fyrir smáfólkíft
Flaklypa
Hvað er nú það? Jú, Flaklypa er norsk
brúðumynd með dönsku tali þar
sem sögð er saga hjóla- og uppfinninga-
mannsins Teodor Fælgen og vina hans
Sofusi (alltaf jákvæður) og Ludvig (óþol-
andi neikvæður). Sýningin er kl. 14 í
Norræna húsinu og aðgangur er ókeypis.
íslensk túlkun
Þeir sem ekki hafa orðið þeirrar ham-
ingju aðnjótandi að hafa búið í
Skandinavíu og skilja þeirra hrognamál
geta fengið íslenska túlkun á skandina-
víska verkinu Kardemommubærinn í dag
kl.14. Á Akureyri verða Dýrin í Hálsa-
skógi sýnd í dag og á morgun kl. 14.
Latíbær
Nú hafi börnin verið alin upp við
hreintungustefnu og föðurlandsholl-
ustu - eða bara íslenskt Já takk! hafa
þau úr ýmsu að velja, séu þau á höfuð-
borgarsvæðinu. T.d. farið á Áfram Lata-
bæ! þar sem þau munu líklega falla í
stafi yfir ótrúlegu fjaðurmagni Magnúsar
Scheving í hlutverki íþróttaálfsins. Þau
verða kannski altekin eins og 6 ára
drengur sem eftir sýningu um síðustu
helgi tók loks ákvörðun um sitt framtíð-
arstarf. „Ég ætla að verða Magnús
Scheving þegar ég er orðinn stór. Vinur
minn getur verið Magnús Ver.“
Jólastemnming
Börn sem hafa lagt leið sína niður í
miðbæ Reykjavíkur hafa áreiðanlega
smitast af nýuppsettum jólaskreytingum.
Slík börn má t.d. fara með í Möguleik-
húsið á sunnudaginn kl.14 á nýtt íslenskt
barnaleikrit: Hvar er Stekkjastaur? Karl-
anginn mætti ekki á réttum -tíma til
byggða. Halla leitar hans og finnur karl-
inn í helli í Esjunni í mótmælasetu. Hon-
um er nefnilega orðið illa við ysinn og
þysinn í mannheimum.
Gijla og Jesú
IGerðubergi á sunnudaginn
kl. 14 verður Kka frumsýnd-
ur jólaleikur um Leiðinda-
skjóðu, dóttur þeirra Grýlu og
Leppalúða, og jólaguðspjallið.
Sjá umíjöllun á síðunni.
Bamabókamyndir
Til að nota ferðina upp í Breiðholt, er
tilvalið að venja börnin við að fara á
myndlistarsýningu. Þar er sýning á
myndskreytingum í norrænum barna-
bókum sem er opin frá 12-17 um helgar.
Sögustimd
Milli kl. 14‘ög 15 í dag verður sögu-
stund með Sigrúnu Eldjárn, Illuga
Jökulssyni og Bergljótu Arnalds í Kaffi-
galleríinu-Amma í Réttarholti í Þingholt-
stræti 5. Meðan börnin hlusta hugfangin
geta hinir fullorðnu rölt um húsið sem
hýsir vinnustofur ýmissa listamanna.
Engl;
ugin í Deigl
Elar
nglasýningin í beiglunni á Akureyri
ætti að róa niður hvaða barn sem er.
Hún verður opnuð kl. 14 í dag og er til-
einkuð börnum á öllum aldri. Sjá um-
fjöllun á menningarsíðu.
Af hverju
við iól?
eiðindaskjóða er fengin
til byggða að skemmta
krökkum. Henni finnst
það ekkert mjög skemmtilegt
og tekur upp á því að lesa upp
úr biblíunni. Hana rekur fljótlega í vörð-
urnar því það er ýmislegt þarna sem
hún skilur ekki.“
Þetta sagði Ása Hh'n Svavarsdóttir,
sem leikstýrir Helgu Arnalds í brúðuleik-
sýningunni „Jólaleikur" eftir Hallveigu
Thorlacius sem frumsýnd verður á
morgun í Gerðubergi. Leikritið fjallar
um Leiðindaskjóðu, dóttur Grýlu og
Leppalúða, og leit hennar að því hvers
vegna við höldum jól.
Leiðindaskjóða viðurkennir fyrir
krökkunum að henni finnist hundleiðin-
legt að skemmta. „Hún segir að þetta
hafi verið mun betra í gamla daga þegar
íslensku jólasveinarnir komu til byggða
bara til að stela, hrekkja og stríða. Og
hún vilji helst láta þessar útlensku pjatt-
rófur, jólasveinana með hvíta skeggið og
rauðu húfurnar bara um þetta. Þetta sé
ekki íslenskum jólasveinum samboðið."
Leiðindaskjóða rekur þá augun í
pakkastafla og fer að velta fyrir sér
hvers vegna við höldum eiginlega jólin
en hún hefur fram að þessu búið við
söguskýringu móður
sinnar, þ.e. að jólin
séu haldin til að
taka á móti bræðr-
um hennar.
Asni, sauður,
fjárhirðar og
erkiengill
„En Leiðindaskjóða
segist vita að sumir
haldi að jólin séu
bara haldin hátíðleg
út af pökkunum."
Þegar Leiðinda-
skjóða fer að gægj-
ast á pakkana reyn-
ast þeir merktir
henni. „Hún opnar
pakka og upp úr
honum kemur asni
sem henni finnst að
sjálfsögðu mjög
asnaleg gjöf. Síðan
kemur sauður og
hún bítur í hann því
hún er vön að fá sér
væna flís af feitum
sauð fyrir jóhn. Þá
höldum
Leiðindaskjóða með vitringunum þremur á
leið til Maríu og Jóseps.
koma fjárlúrðar og hún spyr hvað í
ósköpunum dóttir Leppalúða eigi að
gera við svona dúkkudrasl. Svo er bank-
að upp á lokið í einum kassanum og upp
flýgur erkiengillinn Gabríel."
Birting Gabríels hressir upp á minni
Leiðindaskjóðu og þá fer jólaguðspjallið
að rúlla eftir því sem hún opnar fleiri
pakka því í þeim finnur hún allar per-
sónurnar. Gabríel skýtur svo inn orði og
orði. „Ilann notar stundum hátíðlegt og
upphafið mál. Leiðindaskjóða hnýtir í
þetta málfar og spyr hvort hann geti
ekki talað pínulítið alþýðlegar þannig að
krakkarnir og hún skilji þetta.“
Þannig eru torskilin orð jólaguð-
spjallsins skýrð fyrir áhorfendum án
þess að börnin fari á mis við „sjarmann
við upphafninguna,“ segir Ása Hlín.
Krakkarnir taka líka mikinn þátt í sýn-
ingunni og aðstoða persónur verksins.
í lokin hefur Leiðindaskjóða svo upp-
götvað, og þá börnin væntanlega Iíka, af
hverju jólin eru haldin hátíðleg, skeiðar
upp í Grýluhelli til að láta slektið vita.
LÓA
María og Jósep með Jesúbarnið.
Iistmunasýn-
ing Hörpu
Sýning Hörpu Kristjánsdóttur, gull-
og silfursmiðs, var opnuð í Galleríi
Sævars Karls, föstudaginn 22. nóv-
ember og stendur til 12. desember.
Þar verða sýndir smíðisgripir úr góð-
málmum sem Harpa hefur hannað og
smíðað undanfarin misseri. Sýningin
er opin á verslunartíma.
Harpa er einn af fáum sérmennt-
uðum silfursmiðum á íslandi. Hún
sækir viðfangsefni sín til þjóðlegra
sagna og hefða í íslenskri silfursmíði
en með skarpri hönnun nær hún að
sveipa gripina nútímablæ. Þó silfur-
smíði Ilörpu sé að mörgu leyti byggð
á þjóðlegum grunni er handverks-
hefðin hér á íslandi hvergi nærri eins
sterk og samfelld og á Norðurlöndum
þar sem Harpa stundaði nám. Silfur-
smíði, sem sérstakt fag, hefur látið
lítið yfir sér á síðustu áratugum og
hafa hefðbundin viðfangsefni ís-
lenskra silfur- og gullsmiða verið
einna helst kvensilfur af öllu tagi
annars vegar og kirkjusilfur hinsveg-
ar. í þennan brunn sækir Harpa við-
fangsefnið og þróar til nútíðar og sýn-
ir bæði skartgripi og kirkjusilfur.