Dagur - Tíminn - 31.12.1996, Blaðsíða 8

8 - Þriðjudagur 31. desember 1996
JDagur-Œmmtrt
MENNINGARANNÁLL
Fjölskrúðugt
Nafnorðið Jjölbreytni kom tíðast upp í máli viðmœlenda þegar beðið var
um lýsingu á menningarlífi liðins árs. Þá er frátalin poppmenningin sem
að sögn dr. Gunna var heldur slöpp á árinu - þó skárri en 1995. Á Austur-
landi virðast œ fleiri félagslyndir leggja krafta sína til eflingar menning-
unni og norðlenskur viðmœlandi dró í efa að leiklistarlífið vœri víða eins
mennmgarár
fjörlegt og í Norðlendingafjórðungi Bókajólin teljast góð samkvœmt þeim
staðli að út komi 3-4 skínandi góðar bœkur en barnabœkurnar valda
nokkrum vonbrigðunu En á heildina litið erfjölbreytnin ríkjandi og svo
virðist sem landsmenn hafi opnastfyrir ýmsu skringilegu í dauðateygjum
20. aldarinnar. LÓA
Harmomkkurapp
á næsta ári?
Mér finnst þetta nú skárra ár en í
fyrra sem þýðir ekki að það sé
gott,“ sagði Dr. Gunni Hjálmars-
son, poppspekúlant, um íslenska poppið
á árinu.
Af óupp-
götvuðum
hljómsveitum
telur hann
sveitina
PPPönk besta.
Bestu
jólaplötur
hinna upp-
götvuðu telur
hann vera:
1. Megas
2. Botnleðja
3. Kolrassa
krókríðandi
4. Pál Óskar
5. Brim
Vonbrigði plötujólanna:
„Ég átti von á meiru frá Gunnari Bjarna
með Jetz. Þetta er hálf svona skellt-
samanálOmín.-plata.“
- Nú er búið að hæla mikið þessum
söngkonum sem eru að gefa út, Önnu
Halldórsdóttur o.fl.
„Já, mér finnst þetta bara lélegt. Það
er ekkert fútt í því að koma með ein-
hverja Kate Bush stælingu.“
Um ríkjandi stefnur í íslensku popplífi
sagði Dr. Gunni að nú væru uppi hálf-
gerðir endurvinnslutímar. „Þar sem allt
virðist geta meikað það. Mér finnst mjög
ríkjandi að ungir krakkar gefi öllu séns
og blandi öllu helvítinu saman. Það
kæmi ekki á óvart að heyra á næsta ári
harmonikkurapp með grænlenskum inú-
ítaáhrifum. En svo er þessi leiðinlegi
meirihluti sem kaupir bara Emih'önu
Torrini og fer í IKEA.“
Dr. Gunni Hjálmarsson,
poppspekúlant.
Dugnaðurí
Austfírðingum
Austfirðingar hafa verið mjög dug-
legir í menningarlífinu. Fólk er
orðið miklu kjarkmeira," segir
Sigríður Dóra Sverrisdóttir, formaður
menningarmálanefndar á Vopnafirði.
Sigríður Dóra leit yfir sviðið og nefndi
til dæmis um dugnaðinn hve Austfirð-
ingar hefðu nýtt sér vel eina hljóðver
Austurlands, sem komið hefur verið upp
á Neskaupstað. Þá nefndi hún öflug leik-
félög á Fljótsdalshéraði og Höfn, óskapa
dugnað Seyðfirðinga við að halda mynd-
hstarsýningar (þær voru 8 í sumar),
stórmerkilegt útileikhús á Egilsstöðum
þar sem allt efni er samið af Austfirð-
ingum, jazzhátíð Árna ísleifssonar í
sama bæ að ekki sé talað xun Borgar-
ijörð eystri þar sem sett var upp leikrit í
100 manna byggðarlagi.
Vopnfirðingar eru síður en svo eftir-
bátar annarra
í fjórðungn-
um. f þessu
870 manna
byggðarlagi
hafa verið 14
menningar-
viðburðir það
sem af er
vetrar.
Vopna-
ljörður er
ekki í alfara-
leið en menn-
ingarvakning
síðustu ára Sigríður Dóra
hefur komið Sverrisdóttir.
honum inn á landakort listamanna. „Við
erum farin að fá þessar heimsóknir án
þess að þurfa að kalla eftir þeim.“
Og ekki geta listamennirnir kvartað
yfir fálæti heimamanna. „Aðsókn Vopn-
firðinga er nokkuð sem ég myndi aldrei
kvarta yfir. Það koma allt frá 450
manns, á sagna- og hagyrðingakvöld, og
niður í 11.“
Vinsælasta málverkið húmbúkk
Ein ómerkilegasta uppákoman á ár-
inu fannst mér þessi með Komar
og Melamid með vinsælustu mynd-
ina. Það var algjört húmbúkk og billeg
auglýsingamennska sem stóðst eiginlega
hvorki sem könnun né kúnst," segir Að-
alsteinn Ingólfsson, listfræðingur, en
taldi samsýn-
inguna, ís-
lensk náttúru-
sýn, á Kjar-
valsstöðum
eina af helstu
sýningum árs-
ins en merki-
legustu einka-
sýningarnar
hefðu verið
frá þeim
Kjartani Óla-
syni, Guðjóni
Ketilssyni,
Haraldi Jóns-
syni, Guðrúnu
Gunnarsdótt-
ur og Jóni Axel.
Vænlegir ungliðar:
• Anna Líndal: „Er sérkennilegur og
merkilegur talent. Hún nær að gera verk
uppfull af skáldskap upp úr hversdags-
leikanum. Hún átti t.d. mjög sterkt verk
á sýningunni í Síðumúlafangelsinu þar
sem hún hvítmálaði einn klefann, saum-
aði út í sængur- og koddaver og bjó um
og hengdi upp Drottinn blessi heimilið í
útsaumuðum stramma. Þetta var óskap-
lega fallegt og tært verk í þessu hrika-
lega umhverfi."
Katrín Sigurðardóttir: „Var með mjög
áhrifamikla installasjón í Nýlistasafninu
þar sem hún var m.a. með leikfangabíla
sem voru á ferð og flugi með fullum ljós-
um í hálfrökkri.“
Sigtryggur Baldursson: „Hann er að
gera fína hluti í stórum málverkum með
mynstrum þar sem hann leikur sér með
hálfgerða sjónblekkingu sem hefur ekki
sést hér í mörg ár.“
Fjörlegt frá Hólmavík
austur í Þistilíjörð
Arið var að mörgu leyti mjög gott í
menningarlífinu á Norðurlandi,"
segir Haukur Ágústsson, hstgagn-
rýnandi Dags-Tímans á Norðurlandi.
Fjölbreytni
í menningar-
lífinu er sífellt
að aukast og
þakkar Hauk-
ur það m.a.
stórbættri að-
stöðu til sýn-
ingahalds.
„Leiklist-
arlíf á Norð-
urlandi hefur
verið mjög
fjörlegt alveg
frá Hólmavík
Haukur Ágústsson, list- austur í Þistil-
gagnrýnandi Dags- íjörð. LA hef-
Tímans.
ur verið mjög ötult og áhugaleikfélögin
hér í kring eru alls ekki í neinum dauða-
teygjum. Ég held sannast sagna að það
sé ekki víða í fjórðungum landsins sem
leiklistarlífið er öllu ijörlegra en hér.“
Fjöldinn allur af kórum er starfandi
á Norðurlandi og kórtónleikar því tíðir.
Haukur telur Sæluvikutónleika Karla-
kórsins Heimis á Sauðárkróki einn eftir-
minnilegasta menningarviðburð ársins.
„Þetta hafa verið 3ja tíma tónleikar í
lotu og verið harla góðir.“
Misjafnt er hversu Norðlendingar
eru iðnir við að sækja menningarvið-
burði. Þeir sem fara í leikhúsin „virðast
hafa hug á einhverju léttu sem þeir geta
hlegið að og átt ánægjulega kvöldstund.
En kórtónleikar eru gjarnan mjög vel
sóttir, dálítið auðvitað eftir því hvernig á
stendur í árinu, hvort það eru annir við
t.d. sauðburð eða sláturtíð."
Leikfélag Húsavfkur stóð sig vel
Eg sá t.d. mjög áhugaverða sýningu
Leikfélags Húsavíkur á Sölumaður
deyr. Og leikur þeirra Herdísar
Birgisdóttur og Ingimundar Jónssonar
var mjög fallegur," segir Trausti Ólafs-
son, leikhússtjóri, sem tók við Leikfélagi
Akureyrar fyrr á árinu, en hann hefur
fylgst nokkuð með sýningum áhugaleik-
félaga norðanlands á árinu.
Trausti segir mikla viðleitni á Akur-
eyri til að halda uppi lista- og menning-
arlífi. Það sem mest hefur snortið hann
er:
• Sýning á munúðarfullum kvenmynd-
um Gunnars Blöndals.
• Tónleikar
með kvartett
úr Sinfóníu-
hljómsveit
Berlínarborg-
ar.
• Björn Stein-
ar Sólbergs-
son sem lék
Ummyndun-
ina á flallinu
eftir Hafliða
Hallgrímsson
á orgel Akur-
eyrarkirkju.
Trausti Ólafsson, leikhús-
stjóri.
Skotin í Thor
og syni hans
Ef út koma 3-4 skínandi góðar bæk-
ur fyrir jólin, þá eru það góð bóka-
jól og svo er nú,“ sagði Kolbrún
Bergþórsdóttir, bókmenntagagnrýnandi
um bókmenntaárið, ellegar -jólin.
Fjórar bestu bækumar að mati Kol-
brúnar:
• íslandsför eftir Guðmund Andra
Thorsson.
• Lífsins tré eftir Böðvar Guðmundsson.
• Brotahöfuð eftir Þórarin Eldjárn.
• Fley og fagrar árar, minningabók
eftir Thor Vilhjálmsson.
„Ég er alltaf svo skotin í Thor, hann
er svo yndislegur í þessum minninga-
bókum.“
- Kom einhver þér á óvart?
„Já. Ég átti ekki von á að bókin hans
Guðmundar Andra yrði svona góð og svo
kom Þórarinn mér líka gleðilega á
óvart.“
Lávarðurinn skandall
- Vonbrigði?
„Ég átti von á betri bók frá Hallgrími
Helgasyni. Ég sá góða hluti þarna en
hann hefði þurft meiri ritstýringu. Og ég
er alveg hlessa á að Ólafi Jóhanni skyldi
takast að skrifa svona vonda bók. Þessi
Kolbrún Bergþórsdóttir.
bók er skand-
all.“
Flatar
barna-
bækur
„Mér finnst
eiginlega dap-
urlegt hvað ís-
lenskar
barnabækur eru flatar. Það vantar í þær
svo mikið ímyndunarafl og frjóa og
skemmtilega hugsun,“ segir Kolbrún, en
telur Gauta vin minn eftir Vigdísi Gríms-
dóttur undantekningu og sömuleiðis eigi
Illugi Jökulsson góða spretti í Silfur-
krossinum. „Ég veit ekki hvað það er,
hvort þessir höfundar séu alltaf að
hugsa um uppeldisgildi bókanna.“
Fleyg fræðirit
„En það er allt á fljúgandi ferð í fræði-
bókunum og þar er verið að gera fína
hluti. Ég get nefnt 3. bindi Bókmennta-
sögunnar, Sögu daganna eftir Árna
Björnsson og ísland - framandi land eft-
ir Sumarliða ísleifsson.“