Dagblaðið Vísir - DV - 12.12.1981, Blaðsíða 10

10
DV — HELGARBLAÐIÐ — LAUGARDAGUR 12. DESEMBER 1981.
reynið hinar óviðjafnanlegu
Rithandargreining í Helgarblaðinu
®S5^pure olani'
„OFSALEGA
GÓÐAR
EPIGLOW
krcmin eru
óviðjafnan-
ioga lótt og
mjúk og mild
MULTIHERB
krem, rakamjólk, hreinsimjólk
shampoo, handáburður
maskar o.fl., eru allt óviðjafn- ■
anlega dásamlegar vörur. Ckj
Útsölustaðir eru:
Vesturbæjar Apótek
Glæsibær, snyrtiv.
Lyfjab. Breiðholts
Árbæjar Apótek
Hafnarborg
Laugamesapótek
fyrir
konur
og karla
Ócúlus, snyrtiv.
Háaleitis Apótek
Garðs Apótek
Holts Apótek
Laugavegs Apótek
Borgar Apótek
Nei takk ...
ég er á bílnum
i
j|J UMFERÐAR
c
LANDSVIRKJIIN
ÚTBOÐ
Landsvirkjun óskar hér með eftir tilboðum í byggingu
Sultartangastíflu í samræmi við útboðsgögn 320.
Verkinu er skipt i þrjá sjálfstæða verkhluta og er bjóð-
anda heimilt að bjóða í einn eða fleiri verkhluta. Helstu
magntöflur áætlast sem hér segir:
Gröftur
og sprengingar
Fyllingar
Mót
Steypa
Útboðsgögn verða afhent á skrifstofu Landsvirkjunar,
Háaleitisbraut 68, 108 Reykjavík, frá og með 17. desem-
ber 1981 gegn óafturkræfu gjaldi að upphæð kr. 500,-
fyrir fyrsta eintak, en kr. 200,- fyrir hvert eintak þar til
viðbótar.
Tilboð skal skilað á skrifstofu Landsvirkjunar fyrir kl.
14:00 föstudaginn 19. febrúar 1982, en sama dag kl.
15:00 verða þau opnuð opinberlega á Hótel Sögu við
Melatorg í Reykjavík.
Reykjavík, 12. desember 1981
Landsvirkjun
Verkhluti Verkhluti Verkhluti
I II III
210.000 m3 732.000 m5 324.000 m5 1.046.000 m3 7600 m1 7400 m3
t /U o-j i tca . \/uj*
l- ÚVCccO , cJr VCca. V-Cc-f ^lA *.
clW* uuo-yo-j
/W-o <L-T pJtf c
CruS ‘
ojvX. c Kro íV-\jöc^4.uca “Luu. <3lXlu.ccc-t c
OXtyM_( VTW Uf i VCtj
M lAte-
/ þessum þættí byrjar
greining þessarar rithandar:

Litiu stafimir
o
seg/a líka sitt
Við höldum áfram að skoða litlu
stafina:
— Stafirnir a, o, d og g eru opnir
að ofan: Hreinskilið og opinskátt
eðli. Sannorð persóna, sem hefur
engu að leyna. Oft ræðin. Kann að
era svolftil „kjaftatík” lika, en þó
ráðvönd.
— Stafirnir a, o, d og g erui
lokaðir að ofan: Gætinn og þag-
mælskur, fálátur maður sem lætur
ekki vaðaofan í sig.
— Þegar n líkisl u: Bliðlyndi og
vingjarnlegt skaplyndi.
— Slundum er litla s skrifað með
legg bæði fyrir ofan línu og neðan:
Þetta ber vott um Ijúfa lund og
viðkvæmni. Þessar manneskjur eru
oftast ófærar um að taka málstað
upp á sína arma.
— Neðri hluli slafanna (fyrir
neðan línuria) er dreginn til baka
(vinslra slrikið af belgnum) án þess
að það nái yfir lil hægri:
Vingjarnlegt eðlisfar, göfuglyndi og
mannelska.
— Belgirnir eru óhóflega langir:
Ýkjur, oft illa farið með hugsanir og
eftirtekt.
—' Stafirnir a, o og g lokaðir að
ofan og bundnir með dálitlu
pennahöggi: Vífillengjur. Tilhneig-
ing til aðsegja rangt frá. Oft falskur.
Hefur lag á að ná upplýsingum frá
fólki án þess að gefa nokkuð sjálfur.
— Endadrællir litlu slafanna
sveigðir upp og vel bogadregnir:
Velvilji, góðvild, kurteisi og
umhyggja fyrir öðrum.
— Endadrællir hringaðir um
orðið, sem þeir eru hlular af: Vernd-
andi hugarfar, sjálfsánægja. Olt hé-
gómagirnd.
— Endadrællir slafa eða orða rísa
lóðrétl og langt upp fyrir stafina:
Ást á því dásamlega og undur-
samlega. Dulspekilegt eðli.
— Endadræltir dregnir niður á
við, með drælti til baka, þ.e. frá
hægri lil vinstri: Þéttur fyrir og sjálf-
stæður. Kemur fram með ofstopa.
Greining
rithandar
Látum þetta nægja um einstök at-
riði í biii og litum á eina rithönd til
greiningar. Þetta er hönd Jóns
Helgasonar biskups og greiningin er
eftir Guðbrand Magnússon, en hann
reit m.a. bók þá sem mjög hefur
verið stuðst við í þessum þáttum.
Þessi greining var gerðárið 1938.
1) Linurnar eru vel beinar (ritað var
á óslrikaðan pappír) en hallasl þó
lítillega upp á við: Hreinskilni.
Metorðagirni virðist þó skyggja dá-
lítið á sanngirni. Halli og lítils háttar
bylgjugangur línanna virðist benda
til léttlyndis og bjartsýni og til þess að
hér skrifi maður sem einatt vonarhið
besta.
2) Halli skriftarinnar er nær
lóðréttur: Per^óna, sem ekki er mjög
tilfinninganæm, a.m.k. ekki hætt
við geðshræringum. Stjórnast
ógjarnan af tilfinningum hjartans.
Hreinskilinn, staðfastur og lög-
hlýðinn. Greinandi í hugsun.
3) Stærð skriftarinnar er i meðallagi
og jöfn: Gefur út af fyrir sig ekkert
sérstakt til kynna nema þá helst
vingjarnlegt hugarfar.
4) Bilið á milli línanna er goll en
mælti vera betra: Ljósar og skýrar
hugmyndir. Rökréttur og á vissan
hátt hlutlægur. Bendir til að hér sé
um að ræða raunsæismann.
5) Spássíur eru góðar, sú til vinstri
jöfn og í góðu hlutfalli við slærð
arkarinnar: Bein og vel gerð spássian
til vinstri gefur til kynna allmikið
sjálfsálit, en þar sem hún er í
samræmi við allt annað í skriftinni,
ber hún einnig vott um listrænt eðlis-
far í góðu jafnvægi.
6) Mikið af skörpum drátlum, svo
skriflin kemur ekki fyrir sem mjög
þýð, en er þó falleg og ekki
fráhrindandi: Ber vott um dugnað.
Kemur sér að því sem gera þarf, án
þess að draga hlutina á langinn.
Fljótur að hugsa.
7) Eðlilega feil skrifl, engir
pennadrællir að óþörfu: Ber vott
um ákaflyndi, en um leið greinandi
manneskju með skapandi hæfileika.
8) Stafirnir yfirleilt jafnir:
Samvisk usemi.
9) Slullir endadræltir, ofl cngir:
Þagmælska, eigingirni.
10) Slafirnir a og o slundum lokaðir
að ofan og slundum ekki: Gefur
einkum til kynna einlægni og hrein-
skilni, en þetta mun þó ekki vera
opinskár maður.
Við látum þetta iiægja að þessu
sinni með rithönd biskupsins. í næsta
Helgarblaði verður haldið áfram að
greina hana, jafnframt því sem við
lítum á upphafsstafi sem einkenm.
Skriffinnur