Dagblaðið Vísir - DV - 12.12.1981, Side 23

DV — HELGARBLAÐIÐ — LAUGARDAGUR 12. DESEMBER 1981.
Popp
23
Popp
Óskiljanlegar ástæður
Aftur gerðum við stutt hlé á spjall-
inu á meðan síðari hlið plötunnar var
rennt undir nálina. Bubbi Morthens
barst skyndilega í tal og ekki var laust
við að gremju blandinnar reiði gætti
hjá Þeysurum í hans garð. „Það er í
sjálfu sér engin ástæða til að vera með
eitthvert skítkast út í Ásbjörn, en ein-
hverra hluta vegna hefur hann séð
ástæðu til að senda okkur opinberlega
tóninn. Af hverju, er útilokað að
skilja. Að því við best vitum höfum
við eickert gert á hans hluta nema
síður væri og ekki dregið úr frama
hans á einn eða annan hátt. Þess
vegna finnast okkur sneiðar hans vera
ómaklegar og óþarfar. Egó hans er
með ólíkindum — „Never mind the
Pollocks” — en það vekur engu að
síður undrun að hann skuli ekki láta
sér nægja að hugsa um eigin framgang
í stað þess að gera lítið úr öðrum um
leið. Sleppum þessu, gleymum Ás-
birni.”
— Hvað með íslensku nýbylgjuna,
erskeiðið runnið á enda?
„Vissulega hefur þróunin í vetur
ekki verið eins hröð og í fyrra enda
með ólíkindum þá. Sumar hljómsveit-
að. Gamla máltækið: líkur sækir líkan
heim, á vel við í þessu tilviki og sam-
starfið hefur getið margt gott af sér og
varla hefði hjólið snúist svona ört án
hjálpar KJ-manna. Undirbúningur að
febrúar-ferðinni er þegar í fullum
gangi og við höfum ýmist vilyrði eða
bein loforð fyrir tónleikum á ákveðn-
um stöðum. T.d. var Julius Just í
ZigZag klúbbnum okkur ákaflega vin-
samlegur. Þá eigum við hauka í horni í
Venus og Heaven. Febrúarferðin á
vafalítið eftir að leiða það í ljós að
meira eða minna leyti hvort grund-
völlur er fyrir okkur erlendis eða ekki.
Það er því óneitanlega talsverður
spenningur í mönnum.”
Aftur snerist talið í heilhring og nú
að nýja gripnum aftur. „Við erum að
reyna að brjóta upp hefðir með okkar
tónlist. Við erum eiginlega hættir að
leika á gitarana, tölum frekar með
þeim. „Þeyr er minnsta sinfóníu-
hljómsveit í heimi” skýtur Hilmar Örn
Hilmarsson inn í og nafni hans Agn-
arsson grípur orðið: „Það er mál
fróðra manna að Steini hafi verið
búinn að taka öll sóló, sem fyrirfund-
ust, þegar fyrir einum 6 árum, þannig
að ekki þýðir að reyna að útvikka það
frekar. Fara heldur nýjar leiðir.”
„Hún var kláruð á 140 tímum undir
stjórn Tony Cook, sem svo sannarlega
hefur reynst okkur betri en enginn.
Tony er geysilegur „perfectionisti” og
það sýnir sig aftur og aftur í hans
vinnubrögðum. Handtök hans eru
handtök manns, sem þekkir möguleika
stúdíósins í hvívetna.”
Jarðýtan á
Trönuhrauninu
— Eitt laganna á nýju plötunni
vekur sérstaka athygli, hvaða hljóð-
færi er þar á ferðinni?
Félagarnir verða kyndugir, en síðan
kemur svarið. „Jarðýta.” Jarðýta? „Já,
þetta er kannski ekki alveg útskýrt
mál. Við vorum um það bil að búa
okkur undir að taka upp júðahörpu-
tóna í eitt laganna er stúdíóið lék
skyndilega á reiðiskjálfi. Menn kross-
bölvuðu, en þustu síðán fram til að sjá
hvað ylli þessum ósköpum. Það var þá
jarðýta, sem lötraði eftir Trönuhraun-
inu. Henni voru ekki sparaðar
kveðjurnar í byrjun, en síðan hug-
kvæmdist mönnum að taka hana upp
á band og síðan var sú upptaka mixuð
Þeysarar. Fré vinstri: Þorsteinn, Hilmar öm, Magnús, Sigtryggur og Guðlaugur.
anna hafa lagt upp laupana og fæðing-
ar nýrra eru ekki eins örar, a.m.k. ekki
eins áberandi, og áður. Samvinnan á
milli hljómsveitanna var geysilega góð
í fyrra og er reyndar ennþá, sbr. tón-
leikana Annað hljóð í strokkinn 1 Höll-
inni í sumar. Við höfum t.d. átt mjög
gott samstarf við BARA-flokkinn svo
eitthvað sé nefnt. Hættan er auðvitað
sú núna þegar NEFS-klúbburinn er
um það bil að syngja sitt siðasta að
verið sé að kippa fótunum undan lif-
andi tónlist á viðkvæmu endurreisnar-
skeiði.”
Umræðuefnið flöktir til og frá eins
og bjarmi kertisins í trekknum og áður
en varir er talið aftur tekið að berast
að fyrirhugaðri Englandsreisu í febrú-
ar. Saklaust ferðalag tveggja meðlima
Killing Joke, þeirra Jaz og Geordie, í
vor má eiginlega segja að sé beint og
óbeint kveikjan að öllu þessu bram-
bolti Þeysara.
Killing Joke æðið
„Við fengum algert Killing Joke
æði um tíma og annað komst þá vart
„Þeyr er miklu frekar 5 manna heild
fremur en 5 einstaklingar, sem hver
um sig reynir að vera eins áberandi og
frekas’t er unntlæðir Steini inn í.
Afköstin /
góðulagi
Óneitanlega vekur afkastagetan at-
hygli hjá Þeysurum og þá ekki siður
hugmynaauðgin.
— Er ekkert farið að grynnka í
brunninum?
„Nei, ekki ennþá, hvað svo sem
síðar verður. Annars er þetta spurn-
ingum um að vera bara nógu „krea-
tívur”. Inspírasjónin fylgir í kjölfarið.
Þetta tvennt helst í hendur. Þá eru út-
setningar ótrúlega mikið atriði, sem
menn velta sennilega allt of lítið fyrir
sér. Slök útsetning getur hæglega
steindrepið vænlegt lag. Hugsun
verður að fylgja máli, annars er þetta
dauðadæmt.”
— Hversu lengi voruð þið að taka
plötuna upp?
til og útkoman varð eitt laga plötunn-
ar — með miklum tilfæringum þó.”
Það var farið að verða ískyggilega
framorðið og tíminn kallaði á enda-
punkt í viðtalið. Eftir rabb um allt og
ekkert á milli himins og jarðar i dágóða
stund var þessi einfalda spurning sett
fram.
— Hver er stefnan í dag í hnot-
skurn?
„Takmarkið er það eitt að viðhalda
þeirri þróun, sem við teljum að hafi
orðið á plötum okkar. Það er ekkert
endilega aðalmálið að gerbylta hlutun-
um i hvert sinn heldur það eitt að gefa
hugmyndafluginu lausan tauminn og
virkja útkomuna síðan. Það er ekki
meira en svo að við séum sjálfir búnir
að komast til botns í þessari breiðskífu
okkar, en samt eru margar þeirra hug-
amynda, sem þar eru settar fram, ekki
lengur ferskar í okkar augum. Fram-
þróun hlýtur að vera takmarkið og á
meðan hægt er að viðhalda henni
skammlaust getum við verið sáttir við
tilveruna.”
SSv.
wp p é/
/ leiUlsÓlubirt’dir:
I lemlvershuun
Echo sj.
Laufásvegi 58
Sími 29250
Snekkjan+ Skútan
Strandgötu 1 — 3, Hafnarfirðí
Dansbandið og diskótek
sjá um stemninguna
til kl. 3
i SKÚTUNNI verðúr
matur framreiddur frá
kl. 19.00. Borðapantanir
i símum 52501 og 51810.
Spariklæðnaður
SUNNUDAGS
BLADID
DJOÐVIUm
alltaf
um
helgar