Dagblaðið Vísir - DV - 15.12.1981, Blaðsíða 6

6
DAGBLAÐIÐ &VÍSIR. ÞRIÐJUDAGUR 15. DESEMBER 1981.
Spurningin
Finnst þór að af nema
œtti prestskosningar?
Sigrún Sigurt>eirsdóltir: Já, það finnst
mér. Þær gefa ekki nógu rétta mynd af
vilja fólksins.
Bylgja Rikharðsdóttir: Nei, alls ekki.
Þær eru nauðsynlegur þáttur þjóð-
lífsins.
Guðrún Guðmundsdóttir: Ég get nú
ekki svarað þvt alveg ákveðið, hef ekki
hugsað nógu mikið út i það. En þó er
að sjálfsögðu alltaf gaman að þessum
kosningum.
Krislján Guðfinnsson: Nei, það finnst
mér ekki. Það verður einhvern veginn
að skera úr um það hver hlýtur hnoss-
ið. Og prestskosningin sem slik er ágæt
aðferð.
Stefán Harðarson: Nei, alls ekki. Ég er
algjörlega á móti þvi. Annars hef ég nú
ekki hugmynd uni þetta.
Jón Birgir Pétursson: Nei, það held ég
ekki. Þær gera þjóðfélagið óneitanlega
skemmtilegra. Það mætti í rauninnmi
kjósa um fleira hér á landi en gert er.
* Lesendur Lesendur Lesendur Lese
Síðbúið svar t il S.R. Haralds:
SAMFELLD
RANGFÆRSLA
BIBLÍUNNAR
—boðskapurinn heiðinn
Dr. Benjamin H.J. Eiríksson skrifar:
Það gerist æ tiðar að heiöin trúar-
viðhorf séu boðuð í blöðunum. í dag
er liðinn rúmur mánuður frá því S.R.
Haralds svaraði (5.11 ) lesendabréfi
Jóhanns Guðmundssonar í Dagbl.
(31.10.) með boðskap sem er ein
samfelld rangfærsla Biblíunnar, boð-
skapurinn heiðinn. SRH boðar
kenningar sem ganga í berhögg við
orð Biblíunnar. Ég hefi verið að bíða
eftir því að einhver svaraði henni. Ef
til vill líta menn svo á að skrif hennar
séu rugl sem ekki er svaravert, en ég
vil samt ekki láta þvi ósvarað, af á-
stæðu sem ég kem aðsíðar.
SRH byrjar grein sína á þvi, að
ráðleggja JG að losa sig við „heila-
þvott kirkjunnar”, lesa Biblíuna
sjálfur. Ég trúi alls ekki að hún hafí
sjálf fylgt því ráði. Fullyrðingar
hennar eru fráleitar:
Hún segir: „ísraelshús” vera alla
menn sem trúi á einhvern guð. Þeir
trúi allir á sama guðinn, guð
Bibliunnar. Þessi skoðun á sér enga
stoð i Biblíunni. ísrael er eignarlýður
Guðs, skapaður og útvalinn til sér-
staks hlutverks. Guð kallar ísrael
frumgetinn son sinn (2. Móse 4, 22)
annars staðar eiginkonu sína, og
segist vera afbrýðisamur guð. ísraels-
mönnum er sifellt bannað að „elta
aðra guði”, að hórast með þeim eru
orð Biblíunnar. Og fyrir þau afbrot
hótar Guð þeim hörðu.
Heiðingjarnir trúa á guð
Biblíunnar, Guð, Jahveh, segir hún,
en nota um hann mörg nöfn. Hún
telur upp nokkur, t.d. Manitou og
Shin-Shin. í Biblíunni gengst Guð
aðeins við nafni Jahveh, því sem
hann opinberaði Móse. Hann segir
nafn sitt heilagt. Fyrsta boðorðið
bannar að leggja nafn Guðs við hé-
góma, hvað þá að nota megi um hann
nöfn heiðnu guðanna. Hann bannaði
ísralsmönnum að nefna nöfnþeirra.
SRH álítur nafn Guðs aukaatriði.
Biblían boðar skýrt og skorinort
þveröfuga kenningu.
Viðhorf Guðs til guða
heiðingjanna má sjá af refsidómum
þeim, sem hann segst heyja yfir
guðum Egyptalands. Hann breytti
vatni Nílar í blóð til þess að sýna
vanmátt guðs fljótsins. Hann lét
myrkur koma yfir landið til þess að
sýnavanmátt guðs loftsins.
SRH segir að Guð muni refsa
óhlýðni „ísraelshúss” hræðilega.
„ísraelshús” hennar eru þeir sem
„ofsækja” meðbræður sína vegna
stjómmála- eða trúarskoðana, kyn-
þáttar eða kynferðis, litarháttar eða
þjóðernis, eða lifnaðarhátta, t.d
vegna kynvillu. Hún hótar meðhendi
Guðs þeim sem gagnrýni trúar-
skoðanir heiðingjanna eða lifnaðar-
hætti þeirra.
Það þarf mikia kokhreysti til þess
að halda því fram, að Biblían boði
það að Guði sé sama um trú manna
eða lifnaðarhætti. Ég nefni aðeins
boðorðin 10. Hann fyrirskipaði
ísraelsmönnum að taka af lífi þá sem
færu með kynvillu og þá sem boðuðu
þeim að yfirgefa trúna á hann,
Jahveh.
Dr. Benjamin H. J. Eiríksson segir að
fullyrðingar S. R. Haralds um
Bibliuna og kenningar hennar vera
fráleitar.
SRH lýkur rugli sínu með því að
vitna í Postulasöguna 10, 35: Guði er
„þóknanlegur í hverri þjóð sá er
hann óttast og stundar réttlæti”.
Hún gleymir því að „hann” sem
maðurinn á að óttast, til þess að vera
þóknanlegur, er sá guð sem Biblían
boðar, Jahveh. Nafn hans er heilagt,
segir hann. Trúaðir gyðingar taka
það ekki einu sinni í munn og því
sagðir hafa týnt niður framburði
þess. Amos segir bannað að nefna
það (6,10). Salómon konungur reisti
nafni Guðs musteri og GuðstsagðPt
láta nafn sitt búa þar. (2. Kron 5, 10
og 7, 16). Þeir sem trúðu biskupi
vorum þegar hann lýsti því yfir að
Þingvellir væru musteri sem Guð
hefði gert sér (sjá mbl. 30.7. 1974),
þeir ættu að geta trúað því einnig að
nafn hans búi þar.
Guði eru þóknanlegir í hverri þjóð
þeir sem óttast hann, Jahveh; ekki
þeir sem snúa við honum baki og elta
guði heiðingjanna. Þetta er boðskap-
ur Biblíunnar og kirkjunnar.
í Rússlandi gerðist það fyrir
allnokkru að timarit patriarkans í
Moskvu birti tilkynningu þess efnis
að vígður maður hefði verið sviptur
kjóli og kalli fyrir það að svívirða
nafn Guðs. Það fór eitthvað kalt
niður eftir hryggnum á kommúnista-
foringjunum. Kirkjan var þá eftir allt
saman ekki dauð! í kjölfarið kom ein
af mörgum hrinum ofsókna gegn
kirkjunni, ein sú versta i seinni tíð.
Þrælatökin voru hert Kirkjan hafði
dirfst að taka ein af þjónum
guðleysingjanna í karphúsið. Af
þögninni við skrifi SRH um nafn
Guðs ræð ég að kirkjan sé betur
vakandi í Rússlandi en hér.
3371—2618 er ekki sáttur við að lestri skipafrétta kl. 16 skuli hafa verið hætt.
Hann segir skipafréttir hafa skipt farmenn og aðstandendur þeirra miklu máli.
„Það nýjasta i hljóðvarps- og sjónvarpsmálum þessa stundina er það að útvarpsráð
hefur nú ákveðið að tekin skuli 1 gagnið ný útvarpsrás, svokölluð rás 2,” segir
G.R.A.
Um útvarpið:
Rás 2 óþörf
— „slíkt er nánast sóun á fjármunum”
G.R.A. skrifar:
Það nýjasta í útvarps- og
sjónvarpsmálum þessa stundina er
það að útvarpsráð hefur nú ákveðið
að tekin skuli í gagnið ný útvarpsrás,
svokölluð „rás 2”. —Áætlað er að
slík rás geti verið tilbúin til afnota
árið 1983.
Nú er það svo að í öllum þeim
umræðum, sem í gangi hafa verið um
mál útvarps og sjónvarps hefur
enginn „hiti” orðið í umræðum um
mál hljóðvarpsins sem slíks.
Að vísu hefur verið stofnað sér-
stakt félag um „frjálsan útvarps-
rekstur”, hvað svo sem það félag
meinar með því að nota einungis
orðið „útvarp” í heiti sinu.
Hitinn og þunginn í öllum
umræðum um ríkisfjölmiðlana
beinist allur að sjónvarpinu, ekki út-
varpinu. Umræður beinast helzt að
dagskrá sjónvarpsins, sem almenn
óánægja er með, myndböndum og
gervihnöttum, sem nota má til að ná
sjónvarpsdagskrá.
Það virðist því sem fólki finnist.
það vera afskipt um fjölbreytni og
lengd sjónvarpsdagskrár. Það væntir
einhvers betra, hvaðan svo sem það
kemur. Það tekur fegins hendi við og
fagnar hverjum þeim fréttum sem
boða breytingar á þessu sviði. Fáir
minnast á breytta útvarpsdagskrá. —
Það er afþreyting fyrir augað sem er
mál málanna að dómi almennings.
Það kemur því spánskt fyrir sjónir
að heyra að ákvörðun skuli vera tekin
nú um að stofna til nýrrar útvarps-
rásar. SHkt er nánast sóun á fjár-
munum, sem gætu nýtzt betur til
lengingar og fjölbreytni sjónvarps-
dagskrár.
Sjónvarpsmál eru svo ofarlega i
hugum fólks, að sá frambjóðandi til
sveitarstjórna eða þings, sem hefði
það á dagskrá að bera fram tillögu
um nýtingu Keflavfkursjónvarpsins
fyrir alla landsmenn myndi einfald-
lega „fljúga” í efsta sæti í prófkjöri.
SAKNAR SKIPA-
FRÉTTANNA KL16
— útvarpið oft einu tengsl farmanna við ísland
3371—2618 skrifar:
Er hægt að fá skýringu á því að
hætt var við að lesa skipafréttir í út-
varpinu kl. 16? Er það rétt að Póstur
og simi hafi farið fram á að lestri
þessum yrði hætt?
í þvi sambandi við ég vekja
athygli á því að það er dýrt spaug að
hringja í símsvara eftir að skrefa-
talningin er komin, hvað þá utan af
landi.
Jafrrframt vil ég gjarnan vita á
hvaða forsendum fréttastjóri út-
varpsins neitaði að taka við mót-
mælum frá Far- og fiskimanna-
sambandi íslands. Þau mótmæli voru
ætluð til lesturs í útvarpinu. Er Ríkis-
útvarpið ekki hlutlaust?
Það er hörmulegt til þess að vita
að þessi þjónusta við landsbyggðina
og aðstandendur farmanna skuli hafa
verið lögð niður. Vil ég einnig geta
þess að það skiptir okkur far-
mennina ekki minna máli að vita
hvar hin skipin eru stödd. Ekki
höfum við aðstöðu til þess að hringja
i símsvara þegar við erum úti á sjó.
Síðan eru sumir okkar í langferðum
svo mánuðum skiptir og einu tengslin
við ísland er útvarpið.
Verður ekki hætt að lesa veður-
fregnir bráðum? Er nokkur þörf á
því?
Samdóma álit
fróttastofu og
Útvarpsráðs
„Póstur og sími hefur engin af-
skipti haft af þessú,” sagði Margrét
Indriðadóttir, fréttastjóri útvarpsins.
„Útvarpsráð samþykkti að tilmælum
fréttastofu að lestri skipafrétta skyldi
hætt.
Það var því samdóma álit frétta-
stofu og Útvarpsráðs að þessi lestur
þjónaði ekki lengur upphaflegum
tilgangi. Þetta var þjónusta á sínum
tíma þegar skipin voru færri og
símaþjónusta lélgri en nú. Þessi skip,
sem lesin voru upp, eru flest í
áætlunarferðum milli íslands og
annarra landa eða í siglingum milli
erlendra hafna.
Hver sem vill getur kynnt sér fyrir-
fram áætlanir skipafélaganna og
simsvarar eru komnir til sögunnar.
Fréttastofan veitir eftir sem áður þá
þjónustu að segja frá ferðum skipa
við ströndina. Lengi var greint frá
ferðum flugvéla í millilandaflugi. Því
var hætt fyrir mörgum árum, þar sem
það þótti ekki þjóna neinum til-
gangi.
Það er mesti misskilningur að
fréttastofan hafi neitað að segja frá
þessum mótmælum þings Farmanna-
og fiskimannasambandsins. Þvert á
móti. Þinginu lauk laugardaginn 28.
nóv. sl. Stjórnarkjör voru ekki fyrr
en þann sama dag og strax að því
loknu talaði fréttamaður útvarps við
Ingólf Falsson sem hafði verið endur-
kjörinn forseti samandsins.
í þessu viðtali var Ingólfur beðinn
að gera grein fyrir helztu áiyktunum
þingsins og var sérstaklega spurður
um þá ályktun, þar sem lýst er
óánægju vegna þess að lestri
skipafrétta hafði verið hætt.
Viðtalinu, sem var rúmar 4
mínútur, var útvarpað I kvöldfréttum
kl. 19 þann sama dag, laugardaginn
28. nóv. sl„” sagði fréttastjóri út-
varpsins að lokum. „
m i