Dagblaðið Vísir - DV - 07.05.1982, Qupperneq 14

14
DAGBLAÐIÐ & VÍSIR. FÖSTUDAGUR 7. MAÍ 1982.
Spurningin
Hefur þú fylgzt með fróttum
frá Alþingi í vetur?
Sæunn Sveinsdóttir bjókrunarritari:
Já, ég hef gert það, aðallega fylgzt með
virkjunar- og stóriðjumálum.
Ester Jakobsen: Nei, ég er ekkert í póli-
tík.
Sigurþór Óskarsson rafvirld: Ósköp
takmarkað. Ég hef fylgzt með Þingsjá,
og þá hverju sem er, helzt olíutanka-
málinu því ég er úr Keflavík.
Jónatan Aðalsteinsson, sjómaður i
Vestmannaeyjum: Svona eitthvað, í
sambandi við steinullarverksmiðju og
Blöndustríð.
Svanur Heiðar nemi: Það er sama hvað
maður kýs, þetta er allt sama ruglið
sem þeir segja, þeir lofa allir upp í erm-
arnar á sér.
Þórunn Ólafsdóttir: Svona af og til. Ég
skil til dæmis ekki hvað við eigum við
það að gera að kaupa hlut í álverinu í
Straumsvík.
Lesendur Lesendur Lesendur
Um greinargerð Hitaveitu Suðumesja:
Þar er lítið bitastætt
— og engum kvörtunum svarað, segir neytandi
2926—0478 skrífar:
Það hefur verið hljótt um kvartan-
ir við Hitaveitu Suðurnesja allar göt-
ur síðan um áramót. Báðir aðilar
hafa verið svo heppnir að veörátta
hefur verið hagstæö. En stjóm hita-
veitunnar má ekki ætla að greinar-
gerð sú, er hún sendi notendum í jan-
úar sl., hafi breytt einhverju til bóta.
Þar er lítið bitastætt, sem skýrir mál-
in fyrir neytendum, og engum kvört-
unum svarað. Ég sé ekki að þetta
blað geti talizt greinargerð, svo óljóst
sem það er, heldur er það mikið frek-
ar fréttablað sem kemur neytendum
og kvörtunum þeirra sáralítið við;
rökleysur og útúrsnúningar.
Breyta þar litlu þau hógværu orð, í
lok fréttabréfsins, um að fólk taki
þessi mál til vinsamlegrar yfirvegun-
ar. Þessi mál snerta hvem einstakling
sem verður að hima undir feldi eða
dúða sig fötum og kynda rafmagns-
ofna, þegar kólnar í veðri,fyrir sér-
vizku örfárra embættismanna, og bú-
um við þó við heitustu hitaveitu í
heimi.
En þeim er ekki alls varnað, þess-
um embættismönnum, heldur reyna
þeir að koma því inn hjá fólki að
þetta sé bara óþarfa nöldur því raun-
ar sé ekkert að; hitinn hafi bara verið
lækkaður um 10°C; það sé allt of lít-
ið vatnsmagn í húsunum; það séu all-
ir hitamælar ónothæfir, nema hjá
hitaveitunni; fólk hafi ekki yfir neinu
að kvarta því meðalhitinn sé 76,8°C.
Auk þess sé hitastig yfirleitt lægra í
Garðabæ, á Seltjarnarnesi, Akureyri
eða Blönduósi. ViO erum hins vegar
að tala um Hitaveitu Suðurnesja og
ekkert annað. Þá segir í fréttabréf-
inu: „Reynt verður að hafa hitastigið
80 C við Fitjanesti”. Já, við
Fitjanesti, því að þar sé „yfirboð
ofna” eins og segir í byggingasam-
þykkt frá 1979, grein 8.15:
„Yfirborðshiti ofna má ekld vera
hærrí en 80°C”. Nei, hjá mér mælist
yfirborð ofna inni i stofu vera 42°C,
þegar frostlaust er, og hitastigið 64 C
við inntakið.
Hvemig væri að biðja stjóm hita-
veitunnar að lesa þessa byggingasam-
þykkt, með velvild og athygli? Það
hlýtur að vera forsenda fyrir sann-
gjömum ályktunum, i stað þess að
skjóta sér á bak við iagasetningu og
bæta gráu ofan á svart með því að
rangtúlka hana sér í hag, dag eftir
dag.
Þafl munar um minna,
I haust, þegar þau „ósköp”
gengu yfir að kvartanir bámst frá
neytendum til Hitaveitu Suðurnesja,
sagði stjóm hennar aö hitastig heföi
verið lækkað um 10 C, en í frétta-
bréfinu segir að hitastig hafi verið
94—96° en sé nú 80° þ.e. hafi lækkað
um 14—16°C. Það munar um minna,
enda passar það við mælingar hjá
mér, er sýna 15° minni hita en í fyrra,
sem þá mældist 77° en þessu hefur
verið breytt við Fitjanesti, því hiti þar
hefur hækkað um 3—4° síðan 1 des.
Þaö má kannski ekki segja frá þessu?
Þaö er eins og stjóm hitaveitunnar
vilji ekki viðurkenna að hún hafi orð-
ið að koma til móts við óskir
neytenda því til þess þarf hún að
brjóta það lögmál sem hún hefur
sjálf sett sér.
Hitaveitustjóri segir í DV 23. des.
sl. að þrýstingur vatns hafi ekki verið
lækkaður. Þegar hitastig lækkar úr
96° niður í 80° lækkar þrýstingur
sjálfkrafa og rennslisþrýstingur
minnkar. Þetta vita allir þeir sem til
þekkja. Því ræður einfalt lögmál
eðlisfræðinnar sem stjórn hitaveit-
unnar getur að sjálfsögðu breytt með
auknum tæknibúnaði við Fitjanesti.
En skyldi það ekki vera hægt í fleiri
tilfellum en þessu?
í títt nefndu fréttabréfi setur stjórn
hitaveitunnar upp dæmi og biður
fólk að taka vel eftir. Það er góðra
gjalda vert ef það vildi bara ekki svo
til að eina stærðina vantar í dæmið,
þ.e. hitastig vatnsins, sem breytir
ekki svo litlu. Þar segir að einn
minútulítri jafngildi 1700 I af olíu,
væntanlega gefi það sömu clk., sama
hita yfir árið. Forðast er að nefna
hitastigið sem við er miðað, en breyt-
ir útkomu dæmisins hvort vatnið er
84eða 64°.
Þetta hrópandi óréttlæti, að láta
fólk greiða sama verð fyrir minútu-
lítrann hvort hann er 84 eða 62 gráðu
heitur, er auðvitað þess eðlis að ekki
er líðandi. Mega þeir sveitarstjórnar-
menn, sem hingað til hafa þagað
þunnu hljóði, taka þessi mál til alvar-
legrar athugunar. Ekki sízt þeir sem
nú eru í framboði til sveitarstjórna á
Suðumesjum. Með þögn þessara
manna þrífst ranglætið. Það má vera
að Keflavíkurflugvöllur eigi þar
engan þátt, en þó má víst til hans
rekja talsvert af þeim óhreinindum
sem nú er að finna í heita vatninu og
gerir það Iftt hæft til neyzlu.
Á Keflavíkurflugvelli rennur heita
vatnið frá dælustöðinni á Fitjum í
gegnum blokkirnar og önnur hús,
síðan til baka inn í dælustöð og
þaðan út í neyzlukerfi annarra not-
enda. Nú er vatnið þar 85 en á að
vera 90° heitt, þegar allt er tengt. Út
úr húsum þar á vatnið að koma 50—
55° heitt og sagt er að þeir greiði að-
eins fyrir þann hita sem eftir verður í
húsunum. Þetta er misrétti og brýtur
1 bága við lög, eftir því sem stjórn
hitaveitunnar segir okkur. Það
gengur ekki það sama yfir séra Jón
og óbreyttan Jón.
„Þessi mál snerta hvern einstakiing sem verður að hfma undir feldi eða dúða sig fötum og kynda rafmagnsofna, þegar
kólnar í veðri, fyrir sérvizku örfárra embættismanna, og búum við þó við hcitustu hitaveitu f heimi,” segir 2926—0478 og
sneiðir að Hitaveitu Suðurnesja.
STEMMUM STIGU VIÐ
FJÖLGUN STARRANS
—flóin, sem
fylgirhonum,
erófögnuður
Steinunn skrifar:
Ég hef dvalið hér i borginni i hartnær
40 ár. Við húsið mitt eru stór tré og þar
hafa skógarþrestir byggt sér hreiður og
glatt mig með söng sínum, vorlangan
daginn. í þakkarskyni hef ég svo gefið
þessum vinum mínum brauðmola á vet-
urna.
Fyrir nokkrum árum bættust ókunn-
Lesendur
Hringið
ísfma
86611
millikl. 1 og3
virkadaga
ir gestir 1 hópinn. Þeir voru svarbrúnir,
með gult nef: Starrinn var kominn. Nú
er svo komið að þrösturinn okkar in-
dæli er horfinn. Hvort hann hefur lent í
gini kattarins, eða hann hefur hreinlega
flúið þennan hvimleiða gest, veit ég
ekki, en eitt er vist að ég sakna hans.
Hvað starran áhrærir, væri eflaust
hægt að umbera hann ef honum fylgdi
ekki bitvargur, flóin. Starrinn byggir
eingöngu hreiður sfn á hanabjálkum og
í smáglufum sem oft myndast þar sem
hús eru sambyggð. Þess vegna ber mest
á honum f garnla bænum.
Sé starri kominn í nágrennið lfður
ekki á löngu þar til flóin fer að angra
ibúa húsanna. Ég segi "húsanna,” þvi
nærliggjandi hús fá einnig sinn skerf af
þessum ófögnuði. Flóin læðist að
sofandi fólki, bitur það, sýgur úr þvi
blóð og hverfur. Næstu nótt kemur
hún aftur eða heimsækir næsta mann.
Þessu flóabiti fylgir mikjll kláði og van-
líðan. Ég þekki fólk sem hefur orðið að
leita læknis til að fá bót meina sinna.
Reyndar fæst ekki full bót þvi ör eftir
flóabit hverfa seint. Sjálfsagt er
ógjörningur að losna alveg við starrann
en eflaust er hægt að stemma stigu við
fjölgun hans með þvi að eyðileggja og
loka sem flestum hreiðrum.
Ég vil því fara þess á leit við forráða-
menn borgarinnar, og þá sérstaklega
heilbrigðiseftirlitið, að þeir taki málið 1
sínar hendur áður en borgin okkar
verður undirlögð af þessum óþverra.