Dagblaðið Vísir - DV - 20.07.1982, Qupperneq 16

16
DAGBLAÐIÐ & VlSIR. ÞRIÐJUDAGUR 20. JULl 1982.
Lesendur Lesendur Lesendur Lesendur
„Að nokkurri mennskri
veru skuli geta
dottið sUktíhug,r
Spurmngin
Hvert ætlar þú
um verzlunar-
mannahelgina?
Guörún Guðmundsdóttir skrifstofu-
maöur: Ætla að reyna aö komast norö-
ur á Strandir, annars verð ég bara
heima.
Svava Oddný Ásgeirsdóttir hústæknir:
Fer í veiðiferð með fjölskyldunni inn í
Djúp.
Sigurður A. Jónsson bygginganemi:
Fer á Skátamót í Luxemburg.
Hlöðver Ölafsson kokkur: Þvi miður
kemst ég ekkert, verðaðvinna.
Rúnar Vífilsson kennari: Er að spá i að
fara í Skagafjörðinn, hitta kunningja
og hafa það huggulegt.
Svanlaug Löve formaður Kattavinafé-
lagsins hringdi:
Þaö er hreint ótrúlegt hvaö fólk
getur farið illa með dýrin sín. Það
hrikalegasta sem ég hef þó séð í langan
tíma átti sér stað uppi í Skorradal fyrir
stuttu.
Fannst grindhoraður
og með „beizli"
Málið er þannig vaxið að hringt var í
mig af bæ ofan úr Skorradal og mér til-
kynnt að þar hefði fundizt köttur í
hræðilegu ásigkomulagi. Hafði hann
komið að bænum illa til reika og grind-
horaður. Var hann með beizli, vil ég
frekar segja spennitreyju, og var
greinilegt að feröafólk hafði tapað hon-
um. Heimilisfólkiö á bænum tók kött-
inn strax upp á sína arma og hlúöi að
honum. Fólkið vissi ekki hverjir eig-
endur kattarins væru, þannig að það
ákvað að hringja í mig og láta mig vita
af þessu. Er kötturinn nú í minni um-
sjá. Hef ég auglýst eftir eigendum
kattarins en þeir hafa ekki gefið sig
fram enn.
Algjört pyndingartæki
En hvernig getur nokkurri mennskri
Sigurður Sveinsson, lögfræðingur,
Selfossi, skrifar:
Daníel Daníelsson, yfiriæknir Sjúkra-
húss Suðurlands ritar grein í DV þann
25. júní síðastliöinn. Tilefnið er slys
sem þriggja ára sonur minn varð fyrir
á skírdag. Um þetta mál hafa einníg
fjallað þau Anna Guðmundsdóttir, DV
Þetta er strákurinn sem slasaðist
síðastliðinn skirdag. Um þá læknis-
hjálp sem hann fékk hefur deilan
staðið.
veru dottið í hug að setja kött í slíkt
pyndingartæki. Þetta er voldug gjörö
sem strengd er undir bóga kattarins og
síðan önnur sem fer undir nárann.
Síðan kemur band sem heldur þessu
föstu á baki kattarins. Þess má geta að
fremri gjörðin er fest rækilega í hálsól
kattarins. Við getum sjáif séð okkur í
slíku pyndingartæki.
Ekkert leitað að honum
En það sem er ekki síður hroðalegt í
þessu máli er það aö feröafólkið sem
tapaöi kettinum hefur ekki haft hinn
minnsta áhuga á aö leita hans. Svaraði
þaö hvorki auglýsingu minni sé hefur
gert tilraun til að hringja upp í Skorra-
dal til aö athuga hvort einhverjir hafi
orðið hans varir. Finnst mér þetta
hreinn aumingjaskapur. Skil ég ekki til
hvers fólk er að eiga ketti ef það nennir
ekki að hugsa um þá. Og að ætia sér að
fara með þá í ferðalag er hreinasta
firra. Kettir eru fyrst og fremst heimil-
isdýr. Heimiliö er þeirra staður.
Kattageymslur
Fólki sem á ketti og er að fára í
ferðalag við ég benda á að koma þeim
fyrir hjá vinum eöa ættingjum semþað
treystir fullkomlega. Auk þess vísa ég
25. maí og Mgnús Sigurðsson, yfir-
læknir heilsugæzlustöövar Selfoss DV
9. júní og aftur6. júlí.
Ég staðfesti frásögn
tengdamóður minnar
Daniel Danielsson viröist vera í
vafa um hvort sonur minn hafi hlotiö
meiösli nefndan dag. Eg fullyrði að
drengurinn hlaut þau meiðsli sem
tengdamóðir mín lýsir í grein sinni og
staðfesti það sem þar stendur. Eina
missögn önnu er sú aö ég hafi beðið
meö drenginn í rúma klukkustund, en
ekki skamma stund, þegar ég frétti aö
Daníel yfirlæknir væri í húsinu.
Maður, líttu þér nær
Daniel Daníelsson talar um vel stíl-
aöa, myndræna frásögn. Fagurfræöi-
legt skáldverk og afbakaðar tilvitn-
anir. Ennfremur um dramatíska
atburöi og ævintýri frúarinnar. Þá
nefnir læknirinn sorpskrif sem dæmi
sig sjálf. Steina og glerhús og siðgæöis-
kennd sem sé heilbrigöu fólki í blóð
borin. Eg segi nú bara. Maöur, littu
þér nær.
á þrjár kattageymslur sem eru á höf-
uðborgarsvæðinu og ætti fólk að leita
tilþeirra.
Þá staðhæfir yfirlæknirinn aö fyrsta
vitneskja sín um meiösli sonar mins
hafi borizt sér er blaðamaður DV las
honum bréf önnu í síma. Einkennilegt
það. Hvers vegna talar hann um skýra
verkaskiptingu milli sjúkrahússlækna
og heilsugæzluiækna og aö það hafi
jafnvel valdið óánægju ef sjúkrahúss-
læknar hafi farið yfir á verksvið heilsu-
gæzlulækna?
Við mér blasti
Daníel Daníelsson
Eftir aö mér barst vitneskja um
veru yfirlæknisins í húsinu, hélt ég rak-
leitt af biðstofunni með drenginn í
fanginu upp stigann. Þegar upp kom
blasti við mér Daniel Danielsson viö
lestur bak viö glervegg (meö talgati)
beint á móti uppganginum. Hvaö hann
las veit ég ekki enda skiptir þaö litlu.
Eg átti siðan tal við nærstadda
hjúkrunarkonu sem vék frá en kom að
vörmu spori og tjáöi mér aö vakthaf-
andi heilsugæzlulæknir væri alveg að
koma og ég skyldi fara niöur aftur og
bíða. Þá var Daníel staöinn upp og
horföi á mig með bamiö í fanginu. Ég
horfði i augu hans en snautaði síðan
arins hafi samband viö mig og læri af
þessum mistökum sínum. Þá vil ég
skora á þær verzianir sem selja þessi
píningartæki að hætta þvi strax.
niður stigann aftur, fékk mér sæti, og
hélt biðinni áfram. Ég vil nú spyrja
yfiriækninn. Hvað heldur þú að ég
hafi verið að gera með bamið mitt í
fanginu fyrir framan þig? Fara á
fjörurnar viö hjúkrunarkonuna
kannski? Hafi Daníel ekki vitað að ég
var að leita baminu læknishjálpar
hlýtur sambandsleysið á milli hans og
annars hjúkrunarliðs sjúkrahússins og
heilsugæzlustöövarinnar að vera
alg jört. Hver skyldi bera ábyrgð á því?
Drengurinn er löngu
gróinn sára sinna
Að endingu langar mig að taka fram
að drengurinn fékk læknishjálp um
síðir og er nú löngu gróinn sára sinna
og leikur við hvem sinn fingur. Fyrir
það er ég mjög þakklátur. Þetta smá-
slys sem henti son minn hefði að sjálf-
sögðu ekki verið gert að blaðamáli ef
hann hefði fengið viðhlitandi læknis-
þjónustu. Fjöldi dæma er fyrir hendi
um álíka eða miklu verri þjónustu.
Slikt er auövitaö óþolandi og með tilliti
til þeirra gífurlegu fjármuna sem þjóð-
félagið leggur til heilbrigöismála ætti
slíkt ekki að þurfa að gerast.
Að lokum vona ég að eigendur katt-
Þetta er köttnrinn sem fannst nppi í Skorradal grindhoraðnr og í hræðilegu asig-
komulagi. Við ættum að sjá okkur sjálf í sUknm pyndingartækjum, segir for-
maðnr Kattavinafélagsins.
„Daníel horföi á mig
með bamið ífanginu”
Sigrún Þórólfsdóttir nemi: Verð úti á
Ibiza yfir verzlunarmannahelgina.
II / r m mmc m
Nu er nog komiö!
Verkstæðismaður hjá SVR skrifar:
Allt frá því að ákveðiö var að
kaupa Ikarus vagnana þrjá, höfum
við starfsmenn á verkstæðí SVR
verið hlutlausir um dóma á
vögnunum. En eftir fullyrðingar
Karls Arnasonar í Tímanum þann 14.
júlí síðastliöinn er nauðsynlegt að
láta álit sitt í ljós því nú er nóg
komið.
I fyrrnefiidu blaðaviðtali fullyröir
Karl Ámason eftirfarandi: „Það
verður að hafa í huga að nær allir hjá
SVR hafa lagt sig fram viö að út-
jaska bílunum og eyðileggja þá á
sem skemmstum tima. Spumingin
er hvort þeim hafi tekizt þaö.”
Finnst mér Karl vera farinn aö taka
nokkuð stórt upp i sig.
Við á verkstæði SVR höfum ekki
gert við þessa bíla fram aö þessu. I
mesta lagi rétt Ungverja þeim hönd,
sem kom með vögnunum til að
annast viögerðir á þeim fyrsta áriö.
Mér er það alisendis óskiljanlegt
hvemig hægt sé aö útjaska bílum
sem er sama og ekkert ekið. Þvi
flestir vagnstjórar neita að aka
þeim, nema þá í neyðartilfellum. Eg
held að Karl ætti ekki að saka aöra
um ofstæki. Hann er sízt betri
sjálfur. Og það er grófur at-
vinnurógur þegar hann vænir okkur
verkstæðismenn SVR um
kunnáttuleysi og skemmdarstarf-
semi.